«ائتلاف جهانی علیه تنگه هرمز». این داستان هم‌چنان ادامه دارد. از حدود یک هفته پیش که نیروی دریایی انگلیس، نفت‌کش ایرانی را در تنگه جبل‌الطارق توقیف کرد تا دو روز قبل که خبر رسید ملوان‌های نفت‌کش بازداشت شده‌اند و فعلاً هم در بازداشت می‌مانند، جنگ تنگه‌ها وارد فاز تازه‌تری شده است.
دولت انگلیس توقیف نفت‌کش را دو هفته دیگر تمدید کرد و هم‌زمان بامداد پنج‌شنبه، انگلیس مدعی شد؛ سه قایق نظامی ایرانی تلاش کردند راه عبور یک نفت‌کش متعلق به این کشور را در تنگه‌هرمز سد کنند؛ هرچند این ادعا توسط ایران تکذیب شد.
در واقع کانال «سی‌ان‌ان» آمریکا خبری منتشر کرد که گویا پنج شناور نیروی دریایی ایران سعی کردند نفت‌کش بریتانیا را توقیف کنند اما با هشدار انگلیس، این کار انجام نشد؛ این خبر در رسانه‌های انگلیس نیز تأیید شده است. ولی وزیر امورخارجه ایران و سپاه پاسداران ایران این قضیه را تکذیب کردند.
طی روزهای گذشته، اخباری نیز مبنی بر توقف یک نفت‌کش انگلیسی در سواحل عربستان و خودداری از ورود به تنگه‌هرمز از ترس توقیف توسط ایران منتشر شد.
حالا انگلیس با توقیف نفت‌کش ایران و به راه انداختن فضای رسانه‌ای علیه ایران، مدعی شده است که «تنگه‌هرمز» و «خلیج‌فارس» از سوی ایران نا امن شده است. در شرایطی که هر روز جنگ‌طلبان بر طبل جنگ می‌کوبند، لندن نفتی بر آتش ریخته است و با اقدامات خصمانه خود علیه ایران، بر آتش جنگ میان ایران و آمریکا می‌دمد. به نظر می‌رسد وزیر خارجه کشورمان در لیست تیمB باید یکی دیگر را با نام بریتانیا اضافه کند!
اتفاق‌های اخیر در تنگه‌ها، موجب شده تا آمریکا بهانه‌ای تازه برای تشکیل ائتلافی جدید علیه ایران پیدا کند. یکی از فرماندهان ارتش آمریکا گفته است: این کشور در نظر دارد ائتلافی برای اسکورت کشتی‌های تجاری در خلیج‌فارس تشکیل دهد.
«مارک مایلی»، نامزد ریاست بر ستاد مشترک ارتش ایالات متحده، در برابر کمیسیون مجلس سنای این کشور اعلام کرد: «این ائتلاف را خواهیم سنجید تا کشتی‌های تجاری را اسکورت کنیم.» به گفته مایلی، طرح اسکورت کشتی‌های تجاری برای تضمین عبور کشتی‌ها در منطقه راهبردی خلیج‌فارس به اجرا درخواهد آمد.
«بیل اربان»، سخنگوی سنتکام هم گفت: شاهد گزارش‌هایی مبتنی بر تلاش ایران برای ردیابی نفت‌کش بریتانیایی در تنگه‌هرمز بودیم.
 او در ادامه افزود: برای حل تهدیدات ناشی از به خطر افتادن آزادی بین‌المللی ناوبری نیاز به راه حل بین‌المللی احساس می‌شود. سخنگوی سنتکام ادامه داد: اقتصاد جهانی برمبنای جریان آزاد تجارت بوده و همه کشورهای جهان -از جمله ایران- باید به آن پایبند باشند.
«جوزف دانفورد»، رئیس کنونی ستاد مشترک ارتش آمریکا نیز هفته گذشته اعلام کرده بود؛ کشورش امیدوار است طی دو هفته آینده به کمک متحدانش ائتلافی نظامی در منطقه خلیج‌فارس برای حفاظت از گذرگاه‌های راهبردی منطقه تشکیل دهد. از سوی دیگر یک منبع امنیتی بریتانیا پنج‌شنبه اعلام کرد: این کشور قصد ندارد هر کدام از کشتی‌های بریتانیایی را که از تنگه‌هرمز عبور می‌کنند اسکورت کند. بنا به اعلام این منبع امنیتی؛ روزانه حدود ۱۵ تا ۳۰ کشتی بریتانیایی از منطقه خلیج‌فارس عبور می‌کنند. از این تعداد حداکثر سه کشتی از تنگه‌هرمز می‌گذرد.
جالب اینجاست که بریتانیایی که به‌اصطلاح «ظریف»، مانند دزدان دریایی نفت‌کش کشورمان را توقیف کرده است، در خلیج‌فارس با تنش خودساخته به‌دنبال امنیت می‌گردد!سیاست خارجی انگلیس تا جایی پیش رفته که هم‌زمان با اجرا شدن گام دوم «برجام» و نشست شورای حکام درباره افزایش غنی‌سازی ایران با یک خبرِ سوخته که تاریخ آن برای ده روز پیش بود، جو رسانه‌ای منفی علیه ایران به راه انداخت و اعلام کرد؛ نفت‌کش کشورش در تنگه‌هرمز به‌دلیل ایران متوقف شده است! خبری که از اساس دروغ بود و سپاه پاسداران نیز این خبر را تکذیب کرد. این هم‌زمانی در اشاعه خبر تنها از سیاست خصمانه و دیرینه این کشورحکایت دارد.
و تاریخ گویا دوباره تکرار می‌شود؛ 66 سال پیش در جریان کودتای «نوژه» در مردادماه 32 باز هم بریتانیا بود که آمریکا را علیه ایران هدایت کرد. انگلیس حتماً تصور کرده ایران مانند عراق است که با همان حیله‌های قدیمی، آمریکا را به جنگ با ایران بکشاند و در تریبون‌ها سخن از کاهش تنش و این‌که به‌دنبال جنگ نیست، بگوید! سیاست انگلیس با پنبه سر بریدن است. سال‌هاست به این سیاست عادت و آشنایی داریم!
 

«بنیاد مستضعفان» هم برای خود داستانی دارد. چندسالی می‌شد که هرچندماه یک بار دو نام به صورت خاص برای ریاست این بنیاد مطرح می‌شد: «محمدباقر قالیباف» و «پرویزفتاح». داستان قالیباف جای خود دارد. از سال ۸۴ تا ۹۶ هر بار که انتخاباتی آن هم از جنس ریاست‌جمهوری به پا شده است، یک اسم در میان کاندیداها بیشتر از همه به چشم خورده و آن محمدباقر قالیباف  است؛ کسی که پیش‌تر به عنوان یک چهره نظامی شناخته می‌شد؛ چهره‌ای که سال‌ها در قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا، نیروی هوایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیروی انتظامی سمت فرماندهی داشت. از وقتی به یاد داریم قالیباف یک پای انتخابات بوده است. شهردار اسبق تهران، این روزها با مانیفست «نواصولگرایی» بار دیگر وارد عرصه سیاست شده و نشان داده تصمیمی مبنی بر خالی کردن میدان ندارد. او ایده «مجلس نو» را هم با کلیدواژه جوانان انقلابی حزب‌اللهی باانگیزه استارت زده است و گفته می‌شود نیم نگاهی نیز به انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ دارد.
مجموع این تحرکات سبب شده عده‌ای به این نتیجه برسند که قالیباف سودای رسیدن به پاستور و در چشم‌اندازی نزدیک‌تر، بهارستان را در سر دارد و می‌خواهد باز هم کاندیدا شود و البته نقش «لیدر» را هم برای اصولگرایان ایفا کند؛ اصولگرایانی که تجربه و تاریخ نشان داده جمع کردن آن‌ها زیر پرچم وحدت به شدت سخت است و از هر سوی سنگر اصولگرایی، نوایی به گوش می‌رسد و سازی زده می‌شود!
گفته می‌شود قالیباف در راستای همان طرحِ میدان دادن به جوانان تلاش می‌کند تا «مهرداد بذرپاش» از نمایندگان مجلس نهم را به عنوان چهره‌ای برای سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری معرفی کند.
اما جدای از قالیباف؛ گزینه همیشه روی میز این سال‌ها «پرویز فتاح» بوده است. رئیس کمیته امام خمینی (ره) که گفته می‌شد از شخصیت‌های محتملی است که قالیباف چندان بدش نمی‌آید او را مجاب به حضور در عرصه انتخابات ریاست جمهوری کند.
اما زمزمه‌ها درباره میل قالیباف به وارد کردن فتاح در حوزه انتخابات با تأیید تلویحی معاون اشتغال و خودکفایی کمیته امداد مبنی بر حضور فتاح در بنیاد مستضعفان رنگ باخت. حضور فتاح در ثروتمندترین نهاد حاکیمیت ایران تأیید شده و حالا تنها «قالیباف» مانده است.
فعلاً به نظر می‌رسد حداقل طیف تصمیم‌ساز شورای وحدت هیچ تمایلی به حمایت از لاریجانی در انتخابات ندارند و ترجیح می‌دهند روی گزینه‌ای تمام اصولگرا مثل قالیباف تمرکز کنند. ولی پیش از این گفته می‌شد اگر شرایط به نحوی پیش برود که قرار باشد گزینه‌ای به میدان بیاید که توانایی جذب طبقه کارگر را داشته باشد، آن وقت باید به اسم «پرویز فتاح» برسیم؛ او همیشه یکی از دانه‌های تسبیح اصولگرایی بوده که فعلاً به بنیاد مستضعفان رفته است.
 

«اصلاح‌طلبان باید وارد رقابت انتخاباتی شوند اما به شرط‌ها و شروط‌ها». این  نخستین نظریه‌هایی است که از ابتدای سال ۹۸ مطرح شد و طرح اولیه آن را سعید حجاریان مطرح کرد؛ «شاید عقلانی‌ترین راهبرد را بتوان در «مشارکت مشروط»‌ جست؛ فرصت انتخابات استفاده کرد ولی چنان‌چه شروط مطرح شده برآورده نشد، عطای انتخابات را به لقایش بخشید.»
 این همان جمله‌ای است که حجاریان آن را به بازیگران اصلاح‌طلب پیشنهاد می‌کند. هسته اصلی پیشنهاد مبتنی بر رویکرد شورای نگهبان است. یعنی حرف اصلی سناریو این است که اگر لیست مورد قبول اصلاح‌طلب از سد شورای نگهبان عبور کرد، این جریان هم با قوی‌ترین ظرفیت خود وارد انتخابات شود؛ اما اگر این اتفاق نیفتاد همان بهتر که به قول حجاریان عطای انتخابات به لقایش بخشیده شود. موضوعی که برخی از چهره‌های اصلاح‌طلب مانند مصطفی تاجزاده، محمدرضا تاجیک و... تمایل‌شان به این سمت و سو است و از این نظریه حمایت می‌کنند.
اما در مقابل نظریه مشارکت مشروط، عده‌ای دیگر تنها مشکل‌شان با مسئله ائتلاف با جریان اصولگرای معتدل است. آن‌ها می‌گویند اصلاح‌طلبان باید با هر بضاعتی که دارند و هر تعدادی که شورای نگهبان آن‌ها را تایید می‌کند وارد گود انتخابات شوند؛ در این میان اگر قرار است لیستی تهیه شود حتی اگر یک لیست ۱۰ نفره تماماً اصلاح‌طلب شناسنامه‌دار باشند که مورد تایید جریان اصلاحات است تا در نتیجه این اقدام فقط مسئولیت افرادی که از فیلتر جریان اصلاحات گذشته است بر گردن این جریان قرار بگیرد.
در این میان عده‌ای از اصلاح‌طلبان هم می‌گویند؛ باید این انتخابات را تحریم کرد. آن‌ها معتقدند اصلاح‌طلبان باید مدتی دور از انتخابات باشند؛ زیرا از یک سو با ریزش سرمایه ‌اجتماعی که اصلاح‌طلبان با آن مواجه شده‌اند، سرنوشتی درخشان‌تر از یک شکست آبرومند نمی‌توان برای این خانواده در نظر بگیرند و از سوی دیگر عدم‌حضور اصلاح‌طلبان موجب می‌شود اختلافات درونی طیف اصولگرا عیان‌تر شود و این موضوع به نفع اصلاح‌طلبان تمام خواهد شد.
در کنار سه سناریوی قبل، عده‌ای هم در این میدان معتقدند که اگر سنگ از آسمان بیاید اصلاح‌طلبان باید در انتخابات شرکت کنند. حال می‌خواهند همه چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب یا تعداد اندکی از آن‌ها، مجوز حضور در انتخابات را از شورای نگهبان دریافت کنند. بهزاد نبوی که به «چریک پیر اصلاحات» مشهور بوده از حامیان این نظریه است. ایرنا می‌نویسد: اصلاح‌طلبان باید به فکر امنیت و مصالح کشور باشند. آن‌ها برنده نشوند مهم نیست؛ آن‌ها حتی می‌توانند نامزد معرفی نکنند، ولی انتخابات را تحریم نمی‌کنند. باید از مأیوس کردن مردم پرهیز کنیم. حتی اگر واقعیت باشد.» از سوی دیگر مصطفی کواکبیان، حامیان این نظریه هستند.
حال باید دید چپ‌های سیاست ایران، برای عبور از هفت خوان انتخابات مجلس یازدهم قرار است کدام یک از این سناریوها را به کار ببندند!
 

خودش می‌گوید مشکلی نیست. بار اول مدعی شد بدنش به خاطر کم‌آبی دچار لرزش شدید شده؛ اما این لرزش‌ها باز هم تکرار شد و حالا لرزش‌های خانم مرکل «هت‌تریک» کرده است!
نخستین باری که تصاویر لرزش‌های شدید مرکل منتشر شد، او درحال استقبال از رئیس‌جمهور اوکراین بود. مرکل، دستان خود را مشت کرده بود تا از لرزش آن‌ها جلوگیری کند که موفق نبود. بدن خانم صدراعظم به شدت می‌لرزید و این صحنه بازتاب زیادی در رسانه‌ها جهان داشت و برخی رسانه‌ها احتمال بیمار بودن زنی را مطرح کردند که به قدرت جسمی همواره مشهور بوده است. نزدیکان مرکل، علت این موضوع را گرما و کم‌آبی اعلام کردند که کمی عجیب به نظر می‌رسید. این مشکل دو هفته بعد در مراسم معارفه وزیر دادگستری آلمان مشاهده شد. و مرکل سومین بار در کمتر از یک ماه گذشته، طی مراسمی رسمی کنار نخست‌وزیر فنلاند، لرزش‌های شدید داشت. لرزش‌های عجیب، کار را به جایی رساند که صدراعظم آلمان، این بار مجبور شد در دیدار با نخست وزیر دانمارک، به صورت نشسته از او استقبال کند و حتی بر خلاف پروتکل‌های دیپلماتیک سرود ملی را هم نشسته بشنود که این موضوع سر وصدای زیادی هم به‌پا کرد. برای این دو سیاست‌مدار فرش سرخ با دو چوکی در نظر گرفته بودند که با ختم سرود ملی روانه گفت‌وگوهای رسمی شدند.
 لرزش خانم مرکل در رسانه ملی ما هم بازتاب داشت. در یکی از برنامه‌های خبری از این اتفاق با عنوان این‌که «خانم مرکل دوباره روی ویبره رفت» یاد شد! مرکل 65 ساله از 14 سال پیش قدرت را در دست دارد. پیش‌بینی می‌شود او پس از پایان این دوره، سال 2021 از سیاست کناره‌گیری کند؛ مگر این‌که ثابت شود صدراعظم آلمان که یکی از قدرتمندترین زنان جهان هم شناخته می‌شود، به خاطر همین لرزش‌ها مجبور شود زودتر از موعد از قدرت کناره‌گیری کند.
خودش که باز هم تاکید کرده هیچ مشکلی نیست و وضعیت جسمی او عالی است.
 

تکرار یک گمانه
نماینده مردم تهران در مجلس، تاکید دارد که احتمالاً «نجفی» قتل میترا استاد را به گردن گرفته است. صادقی گفت: این‌ها به تحلیل جامعه‌شناسی نیاز دارد تا بفهمیم چرا جامعه آن‌قدر خشن شده که شخصی مانند نجفی سلاح به دست می‌گیرد؛ کسی که نمی‌توانست یک گنجشک را بزند. آدمی که من می‌شناختم نمی‌توانست آدم دیگری را بکشد. مسئله بسیار سنگین است. به همین دلیل است که این احتمال می‌رود که قتل را به گردن گرفته باشد.

ایرانی‌ها کثافت‌کاری‌می‌کردند!
حسن عباسی که خود را کیسینجر دنیای اسلام می‌داند، در تازه‌ترین اظهارات خود گفته است: وقتی شوروی از هم پاشید و هشت کشور آسیای میانه ایجاد شدند، به یک سال نکشید که زندان‌های این کشورها از ایرانی‌ها پر شد. ایرانی‌ها می‌رفتند و در آنجا کثافت‌کاری می‌کردند. تجار ایرانی با بردن محصولات تقلبی به این کشورها سر مردم آنجا کلاه می‌گذاشتند. باید گرفت و چنین تاجرهایی را اعدام کرد.
 

ادامه از صفحه یک ...
باید توجه داشت که قبل از این، بارها مقامات آمریکایی به صورت علنی از بررسی طرح‌هایی برای حفاظت از «تنگه هرمز» سخن گفته بودند؛ اما سخن گفتن درباره تنگه «باب‌المندب» در نزدیکی یمن، موضوع جدیدی است. آمریکا، عربستان سعودی و امارات، از احتمال انجام حملاتی از سوی نیروهای حوثی (هم‌پیمان با ایران) در تنگه باب‌المندب نگران هستند. در تحلیل این برنامه آمریکایی‌ها باید گفت؛ آن‌ها درحالی از تأمین امنیت دریانوردی در منطقه صحبت می‌کنند که با حضور نظامی در آب‌های خلیج فارس و هزاران کیلومتر دورتر از کشورشان عامل اصلی بی‌ثباتی و تنش در منطقه هستند. درواقع تلاش آمریکا برای ایجاد یک ائتلاف جهانی برای تأمین امنیت این آبراه‌ها، می‌تواند دو انگیزه و هدف در پس خود داشته باشد:
1- تلاش آمریکا برای کنترل تنگه‌هرمز در درازمدت و خارج ساختن آن به تدریج از نظارت نیروهای نظامی ایران. هم اکنون با توجه به عمیق‌تر بودن طرف ایرانی تنگه هرمز عبور و مرور کشتی‌ها از آن و تحت نظارت سپاه پاسداران انجام می‌شود. اگر واقعاً چنین هدف بلندمدتی در کار باشد، نشانه نخست آن پس از تشکیل ائتلاف می‌تواند عدم پاسخ‌گویی کشتی‌های آمریکایی به پرسش‌های معمولی نیروی دریایی ایران در هنگام عبور از این تنگه باشد.
2-آمریکا در گام جدیدش قصد دارد به صورت فیزیکی برای فروش و صادرات نفت ایران، موانعی ایجاد کند که در راستای صفرکردن فروش نفت ایران است. در واقع رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا، به بهانه امنیت دریانوردی در تنگه‌هرمز و باب‌المندب، به‌دنبال طرح امنیتی در این منطقه و ائتلاف‌سازی ضدایرانی است؛ اقدامی که در چهار دهه اخیر به بهانه‌های مختلف انجام شده و به‌دلیل غیربومی بودن نقطه کانونی این اقدام، به نتیجه نرسیده و در سطح ظاهری محدود مانده است. واشنگتن امیدوار است فراتر از کشورهای منطقه‌ای بتواند متحدان دیگر خود را نیز بسیج کند و در این امر مشارکت دهد.
  3- با توجه به عزم جدی «ترامپ» برای به‌صفر رساندن صادرات نفتی ایران جهت نتیجه‌بخشی تحریم‌ها، احتمالاً دولت آمریکا می‌خواهد در آینده نزدیک وارد فاز عملی برخورد با نفت‌کش‌های ایرانی در آب‌های بین‌المللی شود؛ البته این رویکرد با توقیف نفت‌کش روسی حامل نفت ایران به‌وسیله انگلیس در جبل‌الطارق کلید زده شده است. از این رو بیم دارند ایران این کار را در آب‌های منطقه تلافی کند و به اقداماتی دست بزند؛ به همین خاطر با تشکیل یک ائتلاف تنش‌زا می‌خواهند نوعی بازدارندگی ایجاد کنند. اما در این میان، آمریکا از تهدیدات پیشین ایران برای بستن تنگه‌هرمز و جلوگیری از صادرات نفت منطقه و غیره به شکل حساب شده‌ای برای تحریک دیگر کشور بهره‌برداری می‌کند. به نظر می‌رسد این تهدیدات با هدف ایجاد یک بازدارندگی و جلوگیری از تحریم کامل نفتی ایران بیان شد؛ اما حالا که این تحریم صورت گرفته و حوادثی هم در منطقه علیه نفت‌کش‌ها روی داده است، دولت آمریکا به دنبال بهره‌برداری از اوضاع و تشدید تنش‌های آبی جهت تشکیل یک ائتلاف و اجماع است. در نهایت باید گفت این طرح بیش از یک مانور تبلیغاتی و رسانه‌ای ثمر جدی نخواهد داشت.

کانادا مشغول بحث با هم‌پیمانان خود در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی، از جمله بریتانیا و هلند، درباره افزایش تنش‌ها با ایران و غرب در خلیج فارس بوده است.«کریستیا فریلند» وزیر خارجه کانادا، گفت با هم‌پیمانان خود در ناتو دیدار کرده تا «بتوانند به راهی برای کاستن تنش‌ها در رابطه با ایران دست یابند.» وی افزود: هم‌پیمانان ناتو برای تضمین امنیت ناوبری و تجارت در منطقه و فراهم آوردن سلامت در اقتصاد جهانی با یکدیگر گفت‌وگو کردند. فریلند گفت: «وضعیت در عراق را به‌دقت زیر نظر داریم. کار ما البته فراتر از نظارت است؛ چراکه کانادا فرماندهی نیروهای ناتو در عراق را در دست دارد.»

 وزیر امور خارجه ایران در گفت‌وگو با شبکه المیادین لبنان گفت: انگلیسی‌ها برای توقیف نفت‌کش دلایلی می‌آوردند که مضحک است. ظریف، درمورد تیم ضد ایرانی موسوم به «تیم‌ب» گفت: ابتدا «نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و «بولتون»، مشاور امنیت ملی آمریکا عضو این تیم بودند ولی بعدها «بن‌سلمان»، ولی‌عهد سعودی و « بن‌زاید»، ولی‌عهد ابوظبی به این تیم ملحق شدند. وی افزود: « بن زاید و بن سلمان می‌توانند از این تیم خارج شوند و ما به این مسئله (خروج آن‌ها) راغبیم.» او به همسایگان ایران در منطقه توصیه کرد که به جای ملحق شدن به گروه‌های جدید، به آغوش منطقه برگردند.

فرمانده ارتش فرانسه گفت: اوضاع در خلیج فارس تحت کنترل است و رویارویی ایران و آمریکا به‌صورت موضع‌گرفتن و واکنش نشان دادن و علامت فرستادن است.
«فرانسوا لکوانتر» فرمانده نیروهای مسلح فرانسه، گفت:‌ «تصادم خواسته‌ها بین ایران و آمریکا به‌صورت موضع گرفتن، واکنش نشان دادن و علامت فرستادن است و ممکن است از روزی به روز دیگر از کنترل خارج شود.»
وی افزود:‌ «معتقدم اکنون [خلیج فارس] تحت کنترل است. گمان نمی‌کنم بتواند از کنترل خارج شود؛ اما ممکن است افزایش تنش رخ دهد.»
 

شبکه «دویچه وله» در گزارشی نوشت: سازوکار فعلی «اینستکس» کارایی چندانی ندارد و اگر بخواهد بر اقتصاد ایران تأثیرگذار باشد نیازمند حمایت روسیه و چین و تزریق میلیاردها یورو به این سازوکار است. مقاله‌ای در پایگاه اینترنتی شبکه «دویچه وله» منتشر شد که به بررسی میزان اثرگذاری ساز و کار موسوم به «اینستکس» در دور زدن تحریم‌های آمریکا پرداخت.
دویچه وله، اینستکس را که توسط آلمان، فرانسه و بریتانیا برای تسهیل مبادلات تجاری با ایران ایجاد شده، به باروت خیس تشبیه کرد و نوشت تا کنون این سازوکار، محدود به دارو و موادغذایی بوده که در حالت عادی نیز شامل تحریم‌های آمریکا نمی‌شود.
این پایگاه خبری آلمانی نوشت: تا کنون تنها چند میلیون یورو به اینستکس تزریق شده است تا شرکت‌های اروپایی بتوانند بدون مبادله مستقیم پول، به ایران کالا صادر کنند.
تحلیل‌گران معتقدند: حتی اگر طبق میل بروکسل ابعاد این مکانیسم بزرگ‌تر شود، در جلوگیری از آسیب جدی به اقتصاد ایران ناکام خواهد ماند.
یکی از تحلیل‌گران غرب به دویچه وله گفت: «در این مرحله، [اینستکس] حتی به تبدیل شدن به مکانیسمی معنادار برای حفظ تبادلات بشردوستانه بین ایران و اروپا، نزدیک هم نشده است».
او گفت برای بازگشت تهران به شرایط اقتصادی در زمان حصول توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ باید میلیاردها یورو به این سازوکار وارد شود. وی افزود ورود و حمایت قدرت‌هایی مثل چین و روسیه به این سازوکار ضروری است.