فرارسیدن ماه محرم و مراسم عزاداری سیدالشهدا در تمام کشور بازهم مداحی و تریبون‌های مذهبی را در مرکز توجه قرار می‌دهد. رویه مداحان در سال‌های اخیر نیز موجب شده زمینه ورود برخی انتقادها به این عرصه فراهم باشد؛ از خرافه‌گویی‌ها گرفته تا پول‌های کلانی که برای چندساعت نوحه‌خوانی ردوبدل می‌شود. سَبک موسیقی و نوحه‌هایی را که نسخه ویراستاری‌شده ترانه‌های آن‌ور آبی است نیز باید به این مقوله اضافه کرد. همه این‌ها تنها یک‌روی سکه است و روی دیگر سوءاستفاده سیاسی از تریبون هیئت‌هاست. باید توجه داشت که اصل مداحی، یک امر سیاسی است. همان‌طور که مقام معظم رهبری گفتند ما هیئت سکولار نمی‌خواهیم. هیئت‌ها باید ضمن اینکه ذکر مصیبت ائمه‌اطهار را می‌گویند و از مردم اشک می‌گیرند، باید و نباید روز را نیز مطرح کنند. مشی اباعبداله نیز سیاسی و در راستای مبارزه با ظلم بوده است؛ لذا اگر مقصود ما از مداحی سیاسی این سیاست باشد امری بسیار مطلوب است؛ اما متأسفانه شاهد هستیم که بعضاً افراط‌گری‌هایی در این زمینه می‌شود و برخی از مداحان هیئت را از مدار خارج می‌کنند. درواقع حاشیه سیاسی به متن آورده می‌شود و این وهن به جایگاه هیئت و امام‌حسین‌(ع) است. امام‌حسین(ع) و محرم متعلق به همه مردم است و باید فضا را طوری فراهم کنیم که تمام مردم با هر نگاه و گرایش سیاسی به هیئت‌ها بیایند و از این سفره معنوی بهره‌مند شوند؛ درحالی‌که افراط در سیاسی‌کردن مداحی‌ها و جانب‌داری از یک گرایش خاص سیاسی موجب می‌شود چنین اتفاقی نیفتد و برخی را از بهره این سفره معنوی محروم کنیم. تأکید بر حفظ ذات سیاسی هیئت‌ها درحالی‌است که شاهدیم برخی از تندروهای سیاسی از فرصت شب‌های محرم سوءاستفاده می‌کنند و به‌جای ذکر مصیبت و نوحه‌خوانی‌های مرسوم به جریان و چهره‌های سیاسی رقیب می‌تازند. انتقاد به مسائل سیاسی و جاری مملکت خطا نیست؛ اگر همراه با آگاهی باشد و در زمان و مکان مناسب بیان شود. مداحی‌های سیاسی در سال‌های اخیر اما چندان در این چارچوب نیست؛ ازهمین‌رو شاهدیم که مسئولان امر تذکرها و توصیه‌هایی در این زمینه می‌کنند؛ به‌عنوان‌مثال، حسن بنیانیان، رئیس کمیسیون فرهنگی شورای عالی انقلاب فرهنگی پیش از آغاز ماه محرم بر ضرورت آموزش دانش سیاسی به مداحان تأکید کرد و از ستایشگران اهل‌بیت(علیهم‌السلام) خواست که ضمن نصیحت مسئولان، بازیچه جریان‌های سیاسی در کشور نشوند؛ اما متأسفانه برخی افراد آموزش سیاسی را با بازی‌های سیاسی و جناح‌بندی‌های روز اشتباه می‌گیرند؛ ازهمین‌رو عزاداران و شرکت‌کنندگان در هیئت‌ها فکر می‌کنند با طرح مسائل سیاسی از آنان بهره‌برداری می‌شود؛ درنتیجه، ممکن است به‌دلیل برخوردهای سیاسی از حضور در برخی هیئت‌ها منزجر شوند.

 

نزدیک به هزاروچهارصد سال از واقعه کربلا می‌گذرد. چهارده قرن است که امام‌حسین(علیه‌السلام) و هفتادودو تن از یاران و عزیزانش به شهادت رسیده‌اند. نکته مهم در این موضوع گسترش روزافزون شور حسینی در سرتاسر جهان اسلام است. تاریخ گواه تلاش دشمنانی است که در هر عصری قصد براندازی اسم‌ورسم مکتب حسینی را داشته‌اند و نمونه‌های آن زیاد است؛ به‌عنوان‌مثال، به دستور متوکل عباسی هفده بار مقبره امام‌حسین(علیه‌السلام) تخریب شد؛ اما هربار توسط شیعیان و مریدان حضرتش ترمیم ‌شد. سال‌ها پیش نیز وهابی‌های عربستان آرامگاه امام‌حسین(علیه‌السلام) را تخریب کردند. کم نیستند نمونه‌هایی از تخریب مقبره آن حضرت تا جایی که با خاک یکسان می‌شد. در عصر ما نیز گروه تکفیری داعش در اعلامیه‌های خود ادعای تلاش برای تخریب حرم مقدس امام‌حسین(علیه‌السلام) را سر داده بودند؛ اما همه این‌ها نه‌تنها جز خیالی واهی، چیزی بیش نبود، بلکه هرروز و هرسال شاهد گسترش شیعیان و مریدان حضرت در سرتاسر دنیا هستیم و این شور و عشق مانند موجی در حال سرایت به تمام نقاط جهان است. بر طبق آمار مستند تاکنون حدود 100 میلیون نفر به مکتب حسینی گرایش پیدا کرده‌اند؛ همچنین کتاب‌های مربوط به سیره اهل‌بیت(علیهم‌السلام) به بیش از 50 زبان دنیا در حال ترجمه است. در کشورهایی مانند پاکستان و افغانستان که تنها 20 تا 30درصد مردم شیعه هستند و هرساله نیز شیعیان مورد آزار و قتل قرار می‌گیرند، بااین‌همه شور حسینی همچنان روبه افزایش است و این علاقه تنها به یک قاره محدود نمی‌شود. نمونه بارز آن عزاداری شیعیان در شهرهای واشنگتن، نیویورک و لس‌آنجلس آمریکاست که در روز عاشورا جمعیتی بالغ‌بر 25 تا 30 هزار نفر به خیابان‌ها می‌آیند و طبق آیینی به یاد سرور شهیدان عالم عزاداری می‌کنند؛ همچنین در کشورهای اتیوپی و بنگلادش مردم در روز عاشورا مانند کسی که عزیزی را ازدست‌داده به یکدیگر تسلیت می‌گویند. باوجودی‌که چین یک کشور کمونیستی است اما شیعیان آنجا در تاسوعا و عاشورا در سوگ اباعبداله عزاداری می‌کنند. به‌راستی راز این ماندگاری در چیست؟ چرا شور حسینی هرسال و هرروز رو به گسترش است؟ چرا باوجود همه تلاش‌ها در براندازی نام و یاد حسین(علیه‌السلام) همچنان این مکتب و آیین پابرجاست و حتی رو به گسترش است؟ چون به گفته محتشم کاشانی:هر عزایی رود از یاد پس از روزی چند/ این عزایی است که تا صبح قیامت برپاست
حقانیت؛ اساس ماندگاری است
اولین و اصلی‌ترین دلیل این ماندگاری حقانیت راه امام‌حسین(علیه‌السلام) است. خداوند اراده کرده مکتب حسینی پابرجا بماند و گواه این حقانیت نیز مظلومیت حضرتش است. حق، همیشه مانا و پابرجاست؛ هرچند مردم در ابتدای امر به‌دلیل ظاهر دین‌دار و متدین یزید فریب خوردند، اما گذشت زمان حقانیت امام‌حسین(علیه‌السلام) و یارانش را متجلی کرد. یکی دیگر از دلایل این ماندگاری اظهار رضایت امام(علیه‌السلام)  به قضا و قدر الهی و هر آنچه که خداوند برایش مقدر کرده، بود. در این میان نقش سفیر و پیغام‌رسان کربلا را نباید نادیده گرفت. زینب(سلام‌اله‌علیها) پیام‌رسان عاشورا و ادامه‌دهنده راه برادر بود؛ چنانچه بعد از مشاهده همه مصیبت‌ها و ازدست‌دادن فرزندان و برادران و عموزادگان در مجلس بزم یزید با وجودی‌که در جایگاه اسیر قرار گرفته بود، در جواب عبیداله زیاد که پرسید: زینب امروز را چگونه دیدی؟ با صلابت و قاطعیت پاسخ داد: جز زیبایی چیزی ندیدم. این پاسخ تنها از یک ‌نفس مطمئنه و اراده‌ای استوار برمی‌آید. آزادگی و آزاداندیشی اباعبداله نیز یکی دیگر از رموز این ماندگاریست. همین خصلت امام‌حسین(علیه‌السلام) است که تمام پیروان ادیان مختلف مانند زرتشتی، مسیحی و حتی یهودیان را شیفته مرام و مسلک خود کرده است؛ چنانچه در ظهر روز عاشورا خطاب به لشکر دشمن فرمودند: اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید. ایشان که خود نیز فرزند پیامبر برترین دین آسمانی بودند بارها به پیروانشان فرموده‌اند: مرگ از زندگی زیر بار ظلم بهتر و شیرین‌تر است.
 

در آستانه تعطیلات تاسوعا و عاشورا و ایام سوگواری امام‌حسین(ع)، ایرلاین‌ها در نبود نظارت متولیان و حاکمیت صنعت، نرخ بلیت مسیرهای داخلی را غیرمنصفانه افزایش داده‌‌اند؛ به‌طوری‌که در برخی مسیر‌های پرمتقاضی قیمت‌‌ها از نیم‌میلیون تومان بابت هر صندلی فراتر رفته است.
قرار بود با آزادسازی نرخ خدمات حمل‌ونقل هوایی، قیمت‌‌ها در شرایط پیک سفر و افزایش تقاضا، نسبت به میزان تقاضا توسط بازار تنظیم شود؛ اما به‌نظر می‌رسد شرکت‌های هواپیمایی بیش از آنکه به فکر افزایش خدمات و رشد کیفی خدمات ارائه‌شده باشند، به‌دنبال خالی‌کردن جیب مسافران هستند.
در این میان، هستند سودجویانی که سعی در قانون‌گریزی دارند و می‌خواهند جیب خود را با خالی‌کردن جیب مردم پر کنند، در این بین می‌توان به موضوع نرخ‌گذاری غیرمنصفانه، ایجاد بازار سیاه بلیت، چارتری‌شدن پروازها‌ و مافیای چارتر بلیت هواپیما اشاره کرد.
با افزایش تقاضای سفر در ایام پرتردد نظیر پیک سفر، این سودجویان نرخ‌های خدمات حمل‌ونقل هوایی را به‌بهانه چارتر بالاتر می‌برند؛ درصورتی‌که بلیت‌‌های چارتری طبق اعلام سازمان هواپیمایی کشوری، باید خدمات غیره را در مقصد داشته باشد؛ اما این خدمات ارائه نمی‌شود و فقط‌ به اسم چارتر، نرخ‌های نجومی پیش چشم متقاضیان بلیت هواپیما رژه می‌روند‌ و این مسائل، از نبود نظارت سازمان هواپیمایی کشوری حکایت می‌کند.
‌برخی ایرلاین‌‌ها، مجوز پروازهای فوق‌العاده خود را به چارترکننده‌ها می‌فروشند و بدین‌ترتیب خیال خود را بابت تکمیل صندلی هواپیماهای خود راحت می‌کنند؛ درواقع این صندلی‌ها با نرخ مشخص به چارترکننده پیش‌فروش می‌شود؛ اما چارترکننده در شرایط زمانی خاص، این صندلی‌‌ها را با نرخ‌‌های مختلف بسته به تقاضا به فروش می‌رساند که در برخی موارد این نرخ‌‌ها واقعاً نجومی می‌شود‌.
از سوی دیگر درحالی‌که سازمان هواپیمایی همواره ادعا می‌کند «فروش بلیت هواپیما بدون اخذ مجوز از این سازمان ممنوع است»، در عمل بیش از 100 سایت غیرمعتبر بدون اخذ مجوز، در حال فروش بلیت هواپیما در قالب پروازهای برنامه‌ای و چارتری هستند؛ همچنین همین‌ نرخ‌های نجومی در مسیر‌های برگشت به تهران نیز برای تاریخ‌های پایان تعطیلات محرم به‌عنوان‌مثال بعدازظهر روز نهم مهرماه هم درج شده است‌.