
دستاورد پلتفرمها دامن زدن به نابودی سینما؛
تعداد بازدید : 1
چه کسی اکران را کشت!
نویسنده : شیما عطائیانپور / گروه فرهنگ و هنر
مدتی است سینما به معنای واقعیاش عملاً در کشور ما معنایی ندارد، قرار بود پلتفرمها به کمک بدنه سینما بیایند اما جز به حاشیه راندن و ضعیف کردن سینما دستاورد دیگری نداشتند!
مدتی به بهانه پاندمی کرونا همه کارها را به رکود کشانده و سینما هم از این قانون جدا نیست؛ ذهن تماشاگر عاشق سینما را به سمتی برد که حتماً بعد از پشت سر گذاشتن این بیماری همهگیر یا حداقل کنترل آن سینما هم میتواند مانند بسیاری از هنرها و مشاغل دیگر دوباره زنده شود، اما به یکباره با سیل فیلمهای نمایش خانگی و هفتگی در پلتفرمها روبهرو شدیم که تقریباً همه سینما دوستان را شوکه کرد.
سؤالهای زیادی مطرح شد که اگر بیماری همه گیر آنقدر خطرناک است و همه بازیگرها در فضای مجازی فریاد وا مصیبتا میدادند که در این شرایط نباید جان بازیگران و عوامل به خطر بیفتد و هر چه سریعتر باید جلوی ساخت فیلمها و سریالها گرفته شود چه میشود که این همه بازیگر و کست های گسترده و لوکیشن های شهری و تاریخی با این همه تفاخرساخته میشود و برای این گروهها خطری وجود ندارد!؟
سؤال دوم این است که با چه متر و معیاری در این پلتفرمها به بازیگران دستمزد داده میشود که آنهایی که سالها شعار دادهاند بازیگران سینما و تلویزیون جدا هستند حالا حاضر شدهاند در پلتفرمها که بسیار ساده و به لحظه در فضای مجازی در دسترس همگان قرار میگیرد کار میکنند؟
اینکه چه کسانی دوست دارند سینما باشد یا به کلی نابود شود بحث بسیار گستردهای است اما سالها سعی کردند خودی و غیر خودی کنند و بگویند دولت حمایت میکند از یک سری سینماییهای خاص و درست به همین خاطر سینمای مستقل رو به افول است حالا که بازیگرانی که تا حدودی میتوانستند با حضورشان فارغ از کیفیت کار، سینمادوستان را به سالنهای سینما بکشانند و چراغ سینما را روشن نگه دارند با حضورشان با دستمزدهای نجومی در پلتفرمها به نابودی سینما دامن زدند.
سینمای ما نیاز به یک ریکاوری جدی دارد، از نظر نگارنده محبوب بودن برخی چهرهها نزد مردم به دلیل دست نیافتنی بودنشان بود و همین امر دوست دارانشان را مجاب میکرد که بلیت بخرند و به تماشای فیلم مورد علاقهشان بنشینند اما حالا آنقدر دم دستی شدند که هم مخاطب در تلویزیون آنها را به سادگی میبینند و هم در فضای مجازی میتوانند به راحتی بازیهایشان را به تماشا بنشینند و اگر باز هم سینمای ما رونق بگیرد و پلتفرمها روش جدیدی در پیش بگیرند و این بازیگران به سینماها بیایند دیگر مخاطب رغبتی برای دیدن آنها ندارد و حاضر نیست به خاطر حضور این چهره بلیت بخرد بنابراین سینما نیاز به بازیگران و چهرههای جدید دارد و باید دور بازیگران و به اصطلاح سوپراستارهای قدیم را قلم بگیرد.
نکتهای که همواره ذهن بسیاری از مخاطبان سینما را درگیر میکند این است که چطور با وجود این همه حرف و حدیث و سخنرانیهایی که سلبریتی ها برای اهمیت به اصل و اساس سینما در غالب شعار میدادند حالا با رقمهای نجومی کلاً سینما را فراموش کردهاند و با افتخار در پلتفرمها ایفای نقش میکنند!
خاطرم هست یکی از همین چهرهها در گفت و گویی عنوان کرده بود که باید بین بازیگر سینما و تلویزیون فرق داشته باشد، اگر ما بخواهیم در تلویزیون حضور پیدا کنیم شاید حتی مخاطب بیشتری داشته باشیم ولی آن وقت سینمای ما محکوم به نابودی است! پس حالا معلوم میشود اساساً بحث سر سینمای رنجور ما نبوده است اگر تلویزیون ملی ما هم ارقام عجیب و غریب به این دوستان به اصطلاح هنرمند پیشنهاد میکرد حتماً سریال تلویزیونی هم کار میکردند و نگران نابودی سینما نبودند به راستی که چه هنرمندان دغدغه مندی داشتیم!
سینما در هیچ جای دنیا ذاتاً تمام نمیشود ممکن است رو به افول بگذارد اما نابود شدنی نیست و حتماً و قطعاً دوباره احیا خواهد شد و رو سیاهیاش میماند به ذغال و البته مخاطب تیزهوش امروز را گوش به زنگتر میکند که گول شعارهای برخی از این آدمهایی که فقط سینما را ابزاری کرده بودند برای اینکه دستمزدهای کلان بگیرند را نخورند و ذائقه اشان دیگر هر چشم سبز و آبی را نپذیرد و عمیقتر به سینما نگاه کنند و برای کیفیت فیلمها و ذات آن به سالنها بروند و پول بلیت بدهند.