چندی پیش سالن سینما سوره اصفهان میزبان نشستی متفاوت با عنوان «خوانش و کالبدشکافی متن» بود؛ نشستی که به موضوع اقتباس در فیلم کوتاه اختصاص داشت و با رونمایی از فیلم «تونل» ساخته‌ احسان امینی، رنگ و بوی ویژه‌ای گرفت. 
فیلم «تونل» که پیش‌تر موفق به کسب تندیس بهترین فیلمنامه اقتباسی از چهل‌ویکمین جشنواره فیلم کوتاه تهران شده بود، برای نخستین بار در این محفل هنری به نمایش درآمد. در آغاز جلسه، بخشی از داستان کوتاه «تونل» با صدای نویسنده‌اش، پیمان اسماعیلی، برای حاضران پخش شد؛ روایتی ادبی که پل میان ادبیات و سینما را روشن‌تر می‌کرد. سپس نسخه‌ فیلمنامه و روند اقتباس اثر توسط احسان امینی معرفی و مورد بحث قرار گرفت.در ادامه، احسان امینی به همراه سید جواد میرهاشمی، فیلمساز و پژوهشگر، و مجتبی اسپنانی، فیلمساز، به بررسی ظرفیت‌های اقتباس در سینمای کوتاه پرداختند. گفت‌وگویی که نه تنها تجربه‌ شخصی کارگردان از مسیر اقتباس را روشن ساخت، بلکه جایگاه ادبیات داستانی در خلق آثار سینمایی کوتاه را نیز برجسته کرد.رونمایی از «تونل» در اصفهان، تنها نمایش یک فیلم نبود؛ بلکه تلاشی بود برای بازاندیشی در نسبت میان ادبیات و سینما. شبی که حاضران، به‌ویژه علاقه‌مندان فیلم کوتاه، توانستند تجربه‌ای دوگانه از شنیدن متن ادبی و دیدن روایت سینمایی آن را در کنار هم زندگی کنند. مجتبی اسپنانی، فیلمساز، در آغاز گفت‌وگو با اشاره به جایگاه فیلمنامه در فرآیند اقتباس، چنین بیان کرد: «فیلمنامه در حقیقت حلقه‌ میانی میان متن ادبی و تصویر سینمایی است و اهمیتی بنیادین دارد. دشواری اصلی آن‌جاست که نویسنده باید بداند چه متنی را برای اقتباس برمی‌گزیند. داستان تونل از جمله آثاری است که در نگاه نخست، هر نویسنده‌ای را از انتخاب بازمی‌دارد؛ چرا که فاقد شخصیت محوری و کنش افزاینده‌ای است که به پایانی واحد ختم شود.  افزون بر این، خود «تونل» در متن به‌مثابه کاراکتری زنده حضور دارد؛ حضوری که به‌سادگی نمی‌توان آن را در قاب تصویر متجلی ساخت. با این همه، انتخاب چنین داستانی جسارت بزرگی می‌طلبید؛ جسارتی که احسان امینی با درک عمیق عناصر داستان، توانسته است آن را به بیانی سینمایی برساند.»احسان امینی، کارگردان فیلم تونل، در ادامه نشست درباره‌ فرآیند نگارش فیلمنامه چنین توضیح داد: «کوشیدم همانند ایده‌ نخستین پیمان اسماعیلی، تونل را به مکانی بدل کنم برای مواجهه‌ آدم‌ها با رؤیاها و ناخودآگاهشان. مسیر رسیدن از داستان به فیلمنامه، پر از یادداشت‌ها و آزمون‌های مکرر بود. برای من، فیلمنامه نه صرفاً بازنویسی یک متن، که دستورالعملی برای ورود به جهان تازه‌ای است.
در داستان اصلی نشانه‌هایی از دهه‌ هفتاد و هشتاد به چشم می‌خورد؛ جایی که شخصیت سخن از خرید یک پیکان به میان می‌آورد. اما امروز، چنین چیزی دیگر باورپذیر نیست. از همین‌رو، کوشیدم این نشانه را به عنصری بدل کنم که ریشه در «امر از دست رفته» دارد؛ مفهومی که در زیرمتن روایت حضور داشت. به همین دلیل، شخصیت «هیوا» را در پیوند با همین فقدان و غیاب بازآفرینی کردم.علاوه بر این، روایت را از سوم شخص و دانای کل به اول شخص تغییر دادم و صحنه‌هایی را بر پرده آوردم که در داستان تنها اشاره‌ای گذرا به آن‌ها شده بود. پایان‌بندی را نیز دگرگون ساختم تا با جهان تازه‌ فیلم هماهنگ شود. چرا که در متن ادبی، دانای کل می‌توانست آزادانه میان ذهن‌ها و زمان‌ها جابه‌جا شود، اما در قاب سینما چنین امکانی به‌سادگی وجود ندارد. همین مسئله مرا واداشت تا بارها و بارها بازنویسی کنم و از دل این بازنویسی‌های مکرر به نسخه‌ نهایی برسم.رویارو شدن با این متن چالشی بزرگ بود؛ بسیاری از کسانی که فیلمنامه را خواندند باور نداشتند چنین داستانی به فیلم بدل شود و حتی مرا از ادامه‌ کار بازمی‌داشتند. اما درست در همین تردیدها، نیرویی بود که مرا به پیش راند؛ تا جایی که تونل نه تنها بر پرده، بلکه در ضمیر شخصیت‌ها به واقعیت بدل شد.»در میانه‌ نشست، سید جواد میرهاشمی، فیلمساز و پژوهشگر، با طرح پرسشی، بحث را به سوی ماهیت فیلمنامه‌ تونل کشاند: «در داستان تونل، رسیدن به معشوقه همچون فشاری بر شخصیت اصلی وارد می‌شود؛ فشاری که هرچه شدیدتر باشد، امکان شناخت عمیق‌تری از کاراکتر برای مخاطب فراهم می‌آورد. پرسش من این است: آن فشار و لفاف عاطفی که بتواند مخاطب را چند دقیقه‌ای بر صندلی میخکوب کند، برای شما چیست؟ قلاب شما به‌عنوان کارگردان در این داستان کدام است؟»احسان امینی در پاسخ به این پرسش، چنین گفت: «وقتی نخستین بار داستان را خواندم، حس کردم چیزی میان من و متن مشترک است؛ نقطه‌ای که ناخودآگاه مرا به سوی خود می‌کشید. همان ایده‌ دراماتیکی که در قلب داستان نهفته بود، قلاب من شد. ما در جامعه‌ای زیست می‌کنیم که دستیابی به رؤیاها و خواسته‌هایمان آسان نیست؛ گویی همیشه باید دل به تاریکی بزنیم و از مسیری شبیه تونل عبور کنیم تا به ساده‌ترین آرزوها برسیم. همین تجربه‌ مشترک، همان فشار و بار عاطفی بود که با آن هم‌ذات‌پنداری 
کردم. در فیلم کوشیدم این حس را به تصویر درآورم؛ با خلق اتمسفرهایی که ناخودآگاه را لمس می‌کنند و تماشاگر را در تاریکی همراه خود می‌برند. این همان قلابی بود که مرا به داستان پیوند زد و فیلم را به حرکت درآورد.»
احسان امینی در بخشی دیگر از سخنانش به اهمیت درون‌مایه در فیلمنامه اقتباسی پرداخت و گفت: «من به‌گونه‌ای حسی و ناخودآگاه به سراغ فیلمسازی می‌روم. به باور من، درون‌مایه می‌تواند همچون ریشه‌ای ثابت باقی بماند، اما با خوانش‌های متفاوت از سوی مخاطبان، هر بار به شکلی تازه تجربه شود. به همین دلیل، هر تماشاگر می‌تواند راهی شخصی برای رسیدن به همان درون‌مایه بیابد.»
در پایان نشست و پیش از آغاز اکران فیلم، سید جواد میرهاشمی یادداشتی از پیمان اسماعیلی ـ نویسنده داستان تونل ـ را برای حاضران قرائت کرد؛ نویسنده‌ای که تجربه‌ی اقتباس از متن خود را چنین توصیف کرده بود: «فیلم کوتاه تونل فیلم خوبی است، اما با آنچه در ذهن من بود تفاوت دارد. برای هر نویسنده لحظاتی پیش می‌آید که گمان می‌کند بخشی از داستانش را به بهترین شکل نوشته است. در روایت تونل، من بیش از هر چیز بر ترس و اضطراب متمرکز بودم؛ موقعیت‌هایی که شخصیت‌ها در آن به اضطراب فرو می‌روند برایم اهمیت داشت.»
این سخنان پایانی، همچون پلی بود میان ذهن نویسنده و نگاه کارگردان؛ پلی که تماشاگر را آماده‌ی ورود به تاریکی پرده و تجربه‌ی نخستین نمایش تونل کرد. 

صدها تن از متخصصان صنعت سینمای ایتالیا و جهان از جشنواره فیلم ونیز خواستند تا در برابر بحران غزه بایستد.به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ددلاین، تونی سرویلو، مارکو بلوکیو، آلبا رورواچر و ماتئو گارونه از جمله صدها چهره سینمایی ایتالیا هستند که با امضای نامه‌ای سرگشاده از جشنواره فیلم ونیز خواسته‌اند تا درباره بحران انسانی در غزه موضع‌گیری کند.امضاءکنندگان که دربرگیرنده متخصصانی از دیگر نقاط جهان هم هستند، تحت لوای «ونیز برای فلسطین» این نامه را منتشر کرده‌اند.با این نامه سرگشاده امضاءکنندگان از جشنواره فیلم ونیز خواستند که کل این مجموعه شامل نهاد مادر آن، دوسالانه ونیز و بخش‌های مستقل و موازی روزهای ونیز و هفته منتقدان بین‌المللی، «در محکوم کردن نسل‌کشی جاری در غزه و پاکسازی قومی که دارد توسط دولت و ارتش اسرائیل انجام می‌شود، شجاع‌تر و صریح‌تر موضع‌گیری کنند».

در مرداد با وجود ایام تعطیل و مناسبت‌های ملی و مذهبی، بیش از ۲ میلیون و ۹۰۰ هزار مخاطب راهی سالن‌های سینما شدند.به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی مؤسسه سینماشهر، طبق آمار به ثبت رسیده، از ابتدا تا پایان مرداد، ۲ میلیون و ۹۴۱ هزار و ۱۷۹ مخاطب در مجموع ۷۵ هزار و ۷۴۱ سانس به تماشای آثار روز سینمای ایران نشستند و بدین ترتیب، مجموع فروش فیلم‌های حال حاضر اکران، به ۲۴۵ میلیارد و ۳۵۹ میلیون و ۷۷۳ هزار و ۳۰۶ تومان رسید.روز سه‌شنبه ۱۴ مرداد به‌عنوان پرمخاطب‌ترین روز ماه، ۲۷۱ هزار و ۳۶۹ مخاطب راهی ۲۶۵ مجموعه سینمایی در سراسر کشور شدند. این میزان استقبال در روز سه‌شنبه و هم‌زمان با اجرای طرح فروش نیم‌بهای بلیت بود.همچنین روز جمعه سوم مرداد، گیشه سینمای ایران بیشترین میزان فروش در طول یک ماه گذشته را ثبت کرد و مجموعه فیلم‌ها طی ۳ هزار و ۸۱ سانس روی پرده رفتند.

روابط‌عمومی رسانه ملی:
صداوسیما هیچ‌گاه تریبون انعکاس تفرقه ایرانیان نخواهد شد
روابط‌عمومی رسانه ملی اطلاعیه‌ای در واکنش به انتشار بیانیه اخیر منسوب به جبهه اصلاحات منتشر کرد و در آن تصریح کرد که صداوسیما هیچ‌گاه تریبون انعکاس تفرقه ایرانیان نخواهد شد.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، روابط‌عمومی رسانه ملی در واکنش به انتشار بیانیه اخیر منسوب به جبهه اصلاحات، با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد رسانه ملی که در گرماگرم دفاع مقدس ۱۲ روزه و پس از آن با افتخار تریبون بسیاری از چهره‌ها و جریان‌هایی بوده که در عین تفاوت و تنوع در گرایش سیاسی، دغدغه وحدت و انسجام ملی را داشته‌اند، با شفافیت تمام تأکید می‌کند هیچ‌گاه ابزار و تریبون انعکاس تصویر ضعف و تسلیم و تفرقه ایرانیان نخواهد شد.

«عطر شیرین» به جشنواره فیلم ویلاماره راه یافت  
 فیلم کوتاه «عطر شیرین» به کارگردانی محمد رضا محمدی به بخش مسابقه جشنواره بین‌المللی فیلم ویلاماره راه یافت. به گزارش ایسنا به نقل از مشاور رسانه‌ای پروژه، فیلم کوتاه «عطر شیرین» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی محمدرضا محمدی و نویسندگی مشترک محمدرضا محمدی و سمیرا گندم‌گون، در اولین حضور بین‌المللی خود به بیست و چهارمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم ویلاماره در کشور ایتالیا راه یافت.

آغاز فصل جدید کنسرت‌های  گرشاسبی در یک ورزشگاه 
یکی از ورزشگاه های شمال تهران از روز ششم شهریور میزبان برگزاری فصل جدید کنسرت‌های آرمان گرشاسبی می شود.به گزارش خبرنگار مهر ، آرمان گرشاسبی خواننده موسیقی پاپ کشورمان با پایان ایام سوگواری ماه های محرم و صفر فصل جدید کنسرت های خود را آغاز خواهد کرد.براساس برنامه ریزی های انجام گرفته فصل تازه کنسرت‌های این خواننده از روز ششم شهریور در ورزشگاه تنیس باشگاه انقلاب که پس از برگزاری پروژه موسیقی نمایشی «رستم و سهراب» حسین پارسایی به جمع مجموعه های برگزاری کنسرت و تئاتر اضافه شده پیش روی مخاطبان قرار خواهد گرفت.