یورونیوز: منابع خبری گزارش دادند، ملا عبدالغنی برادر، رئیس دفتر سیاسی طالبان برای انجام مذاکرات با هدف تشکیل دولت جدید افغانستان وارد کابل شده است. منابعی در طالبان اعلام کردند، ملاعبدالغنی برادر وارد کابل شده و مذاکرات برای تشکیل دولت جدید افغانستان را آغاز کرده است. رئیس دفتر سیاسی گروه طالبان در قطر دوحه را ترک کرده و وارد قندهار افغانستان شده بود. برخی منابع خبری هم گمانه‌زنی کرده‌اند که احتمال دارد رهبر بعدی طالبان ملابرادر باشد، زیرا هنوز در پی پیشروی سریع طالبان از رهبران این گروه که در رسانه‌ها نام برده می‌شود خبری نیست. ملاعبدالغنی برادر یکی از چهار موسس اصلی گروه طالبان است که در سال ۱۹۹۴ این گروه را با رهبری ملامحمدعمر در استان قندهار تأسیس کرده و بعد از آن این گروه به سرعت در این کشور پیشروی و تا ۹۵ درصد خاک افغانستان را تصرف کردند.

مهر : وزیران امور خارجه ایران و ژاپن در تهران با یکدیگر دیدار و رایزنی می‌کنند. «موتگی توشیمیتسو»، وزیر امور خارجه ژاپن و محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران  صبح روز یکشنبه در محل  وزارت امور خارجه با یکدیگر دیدار و در مورد مسائل دوجانبه، منطقه‌ای و بین‌المللی رایزنی می‌کنند .
وزیر امور خارجه ژاپن در جریان  سفر  دو روزه خود به تهران غیر از دیدار با همتای ایرانی خود با تعدادی دیگر از مقامات کشورمان نیز رایزنی و گفت‌وگو خواهد داشت. این سفر به دعوت وزیر امور خارجه ایران صورت گرفته است. پیش از این نیز سخنگوی وزارت امور خارجه اعلام کرده بود: این سفر که در آستانه تشکیل دولت سیزدهم از اهمیت بالایی برخوردار است، در پاسخ به سفر سال 1398 دکتر ظریف به توکیو انجام می‌شود.
 

انتخابات همیشه در ایران برای مقامات نظام خوش‌یمن بوده است؛ تکلیف آن‌ها که پیروز می‌شوند، مشخص است، آن‌ها که شکست می‌خورند هم پستی مناسب می‌گیرند؛ مثل لاریجانی و قالیباف در سال 84 یا زاکانی در سال ۱۴۰۰. حتی آن‌ها که ثبت‌نام می‌کنند هم سهمی در خور می‌گیرند؛ مثل رستم قاسمی که به عنوان وزیرشهرسازی معرفی شده یا عزت‌اله ضرغامی که به عنوان وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی معرفی شده است. ضرغامی از همان روزی که از صداوسیما بیرون رفت، دوست داشت جایی به کار گرفته شود. البته دولت دست میانه‌رو‌ها بود و صندلی برای ضرغامی و ضرغامی‌ها به اندازه کافی نبود. اما ضرغامی برای هر صندلی که خالی می‌شد برنامه داشت. یک روز از اقتصاد می‌گفت و یک روز از سیاست. یک روز روی موتور عکس می‌انداخت و یک روز با بچه محل‌های قدیمی دیدار تازه می‌کرد. اما هر چقدر بیشتر تلاش می‌کرد، کمتر دیده می‌شد. شیوع کرونا باعث شد حتی ۱۳ آبان هم کسی سراغ آقا عزت را نگیرد. ضرغامی در این مدت دو بار هم نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد. بار اول گفت به ائتلاف اصول‌گرایان پایبند است. او می‌دانست که گزینه نهایی نیست، اما امید داشت به سهمی برسد. نتیجه حیرت‌آور بود و نام او حتی میان ۵ گزینه نهایی نبود. سال ۱۴۰۰ گفت به هیچ ائتلافی پایبند نیست. جواب این ادعا را شورای نگهبان داد و نام ضرغامی در میان تایید صلاحیت شده‌ها نبود. همین رفتار‌ها باعث شد تا کمتر کسی انتظار داشته باشد ضرغامی در کابینه رئیسی باشد، اما حالا که اسامی کابینه منتشر شده، اتفاقا یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های کابینه عزت‌اله ضرغامی است.
سینماگران و اهالی تئاتر می‌گویند با همه سانسوری که دوره ضرغامی در سیمای ملی بود، اما باز ضرغامی از محمدمهدی اسماعیلی چهره تازه به دوران رسیده معرفی شده برای وزارت ارشاد وزانت بیشتری داشت. اما ضرغامی برای وزارت تازه تاسیس گردشگری معرفی شد تا جا پای مونسان بگذارد که اولین وزیر این وزارت‌خانه بود. یکی از کاربران درباره کابینه رئیسی نوشته بود: «سخت است کابینه رو جوری بچینی که عزت‌اله ضرغامی نقطه قوت آن باشد ولی رئیسی از عهده این کار سخت بر آمد.» شاید ضرغامی حوصله حاشیه‌های زیاد وزارت ارشاد را نداشته و خواسته جایی برود تا کمتر اسیر حاشیه‌ها شود. همین چند روز ده‌ها چهره هنری علیه وزیر ارشاد موضع‌گیری کردند، اما کسی با عزت کاری نداشت. به گزارش رویداد۲۴ یکی از نماینده‌های مجلس درباره برنامه‌های وزیر پیشنهادی رئیسی گفته «ضرغامی بر داشتن نگاه تحول‌گرایانه در هر سه حوزه میراث فرهنگی، صنایع و گردشگری تاکید داشته و گفته «یکی از مزیت‌های نسبی ما مذهبی بودن مردم است و گردشگری حلال امروز در دنیا بسیار مورد توجه قرار گرفته و باید از این ظرفیت به خوبی و در جهت منافع کشور و مردم استفاده کرد. همچنین وی توجه به گردشگری داخلی و استفاده مناسب از ظرفیت وزارت‌خانه میراث فرهنگی در صدور مجوز‌ها را از دیگر برنامه‌های خود برشمرد.» ضرغامی در برنامه‌ای که نگارش کرده است، بسیار عجله داشته و اشتباهات متعدد در نگارش آن وجود دارد. از انتخاب فونت گرفته که ساده‌ترین فونت ممکن است تا غلط‌های املایی مثل جایی که نوشته «برآورد‌ها حاکی از این است که این حجم از گردشگر حدود ۶ تا ۷ میلیارد دلار عرض!! وارد کشور می‌کردند.» که البته احتمالا منظور ایشان ورود ارز به کشور بوده است! ضرغامی برنامه مشخصی هم برای افزایش ورود گردشگر به کشور ارائه نداده و از ایران‌هراسی به عنوان مانع جدی جذب گردشگر نام برده است. قوانین خاص ایران(مثل ممنوعیت مصرف برخی نوشیدنی‌ها و غذاها، حجاب اجباری و...) که بهانه برای ورود کمتر گردشگران و یکی از عوامل گردشگری ایرانیان به کشور‌هایی نظیر ترکیه و ارمنستان است، هیچ جایی در برنامه ضرغامی ندارند و رئیس پیشین صداوسیما به راحتی از کنار آن گذشته است. ضرغامی همچنین از ظرفیت دو میلیون گردشگری که همزمان با جام جهانی قطر به این کشور سفر می‌کنند اشاره کرده است، اما درباره چگونگی استفاده از این ظرفیت زمانی که در ایران ورود به ورزشگاه برای بانوان ممنوع است، اشاره‌ای نکرده است. به هر حال در دولتی که اکثر وزیران آن شناخته شده نیستند، حضور ضرغامی می‌تواند به خبرسازی دولت رئیسی کمک کند و احتمال رای‌آوری او بسیار بالاست. در رای‌گیری استمزاجی وضعیت او چنین بود: «احسان خاندوزی: تایید حداکثری/ ضرغامی: تایید حداکثری/ باغگلی: مخالفت‌های شدید/ عبدالملکی: عدم اقناع نمایندگان/خطیب: مخالفت پایداری» منتقدان ضرغامی معتقدند او هیچ اشرافی در حوزه گردشگری ندارد و صرفا بر اساس سهمیه‌های کابینه به دولت وارد شده است بنابراین تنها  در خبرسازی به نفع دولت رئیسی خواهد بود؟ اما آیا خبرسازی به کار رئیسی خواهد آمد؟ آینده قضاوت خواهد کرد.

اسپوتنیک: امارات از کمک به خروج تعداد زیادی از افغان‌ها از طریق هواپیماها و فرودگاه‌های خود و نیز از میزبانی موقت از حدود پنج هزار افغان به درخواست آمریکا خبر داد. این کشور با میزبانی از این شهروندان قبل از عزیمت به کشورهای دیگر موافقت کرد. وزارت خارجه امارات اعلام کرد، این کشور به درخواست آمریکا میزبان شهروندان افغان قبل از سفرشان به کشورهای دیگر خواهد بود. شهروندان افغان که از کشورشان خارج خواهند شد طی روزهای آینده با هواپیماهای آمریکایی از کابل وارد امارات می‌شوند. این وزارت‌خانه اعلام کرد، این اقدام انسانی امارات با تلاش این کشور برای خروج صدها اتباع خارجی از افغانستان همزمان است و تاکنون چندین تن از اعضای نمایندگی‌های دیپلماتیک و کارمندان از ملیت‌های مختلف و برخی نیروهای سازمان‌های غیر دولتی را به فرودگاه‌های امارات رسانده است. آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا هم از امارات بابت این تلاش‌های بشردوستانه و تسهیل عبور ایمن برای شهروندان آمریکایی و کارمندان سفارت‌خانه‌ها و شهروندان خارجی قدردانی کرد که از کابل به کشورهای سومی عازم هستند. وی افزود، آمریکا از حمایت دولت امارات که نمادی برای شراکت قوی و همیشگی میان دو کشور است، قدردانی می‌کند. بلینکن گفت: اولویت واشنگتن سلامت و امنیت شهروندان آمریکا در خارج از کشور از جمله نیروهای ارتش و دیپلمات‌هایی است که در افغانستان خدمت می‌کنند.

 

یورونیوز: یک شبکه تلویزیونی چین منابع درآمد و هزینه‌های طالبان را افشا کرد. تلویزیون CGTN چین اعلام کرد: منابع اصلی درآمد طالبان قاچاق مواد مخدر، اخاذی، معادنو جمع‌آوری مالیات است. همان‌طور که این شبکه تلویزیونی گزارش می‌دهد، درآمد سالانه این جنبش ممکن است به ۱.۶ میلیارد دلار برسد. در عین حال طالبان عمدتا پول را برای حقوق، سلاح و آموزش هزینه می‌کنند. برآورد درآمد سالانه آن‌ها از ۳۰۰ میلیون دلار تا ۱.۶ میلیارد دلار است. برای مقایسه، بودجه دولت افغانستان در سال ۲۰۲۰، ۵.۵ میلیارد دلار بوده است. بر اساس گزارشات سازمان ملل متحد، از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۱۹، طالبان احتمالاً بیش از ۴۰۰ میلیون دلار درآمد داشته‌اند. افغانستان منبع ۸۴ درصد از عرضه کل تریاک در جهان است. معادن برای طالبان در سال ۲۰۲۰ حدود ۴۶۴ میلیون دلار سودآوری داشته است. اخاذی، سالانه ۱۶۰ میلیون دلار دیگر برای این جنبش به همراه دارد. از رانندگان در جاده‌های تحت کنترل طالبان عوارض دریافت می‌شود. صاحبان مغازه‌ها مجبورند مالیات را مستقیماً به طالبان بپردازند. کشاورزان علاوه بر مالیات املاک ۲.۵ درصد،۱۰درصد مالیات محصولات خود را نیز می‌پردازند. طالبان همچنین می‌توانند عوارض واردات را برای کالاهایی که وارد کشور می‌شوند، وضع کنند.
 

ادامه از صفحه یک ...
در این کشور فراهم کردند. با این همه، سوالی که در این میان مطرح می‌شود و ذهن بسیاری از تحلیل‌گران و افکار عمومی را به خود معطوف کرده این است: چه شد که افغانستان با سرعتی باورنکردنی رو به فروپاشی و سقوط به دست طالبان حرکت کرد؟ به نظر می‌رسد که برای پاسخ به این پرسش می‌توان دو دلیل عمده را ذکر کرد.
 سیاست‌های ورشکسته دولت آمریکا و تسهیل روند سقوط افغانستان
یکی از مهم‌ترین دلایل سقوط سریع افغانستان به دست طالبان را باید سیاست‌های ورشکسته دولت آمریکا در طول حدوداً دو دهه حضور نظامی در افغانستان ارزیابی کرد. مقام‌های آمریکایی در تمام این سال‌ها تاکید داشته‌اند که حضور این کشور در افغانستان، برای افغانستان حامل رفاه، صلح، پیشرفت و امنیت و ثبات بوده است. آن‌ها به طور خاص به این مسئله اشاره داشته‌اند که افغانستان از نظر استقرار دموکراسی در این کشور، در وضعیتی رو به رشد حرکت می‌کند و اساساً آمریکا مسئولیت خود در افغانستان را «ملت‌سازی» و «دولت‌سازی» در این کشور تعریف کرده بود. (باید توجه داشت که این مأموریت‌ها با ابزارهای نظامی قابل تحقق نیستند)
این در حالی است که سال‌هاست دروغ بودنِ ادعاهایی از این نوع آشکار شده‌اند. بسیاری از منتقدان داخلی سیاست‌های آمریکا در افغانستان بارها تاکید داشته‌اند که دولت آمریکا به صورت سیستماتیک در مورد روندهای جاری در افغانستان دروغ می‌گوید و حتی جریان فاش شدن دروغ‌هایش توسط منتقدان را نیز به دلیل طبقه‌بندی اطلاعات آمریکا در افغانستان در رده اطلاعات محرمانه، به فرآیندی پیچیده تبدیل کرده است. در این راستا شاهدیم اکنون که آمریکا، نظامیان خود را از افغانستان خارج کرده، بیش از دو دهه دروغ‌گویی‌های آن مبنی بر تشکیل ارتشی قدرتمند در افغانستان و همچنین ساختارهای دولتی قابل اتکا در این کشور، در مدت زمان کمی فاش شده‌اند و همگی همچون ساختارهایی پوسیده، به راحتی فرو ریختند.
ناظران و تحلیل‌گران بین‌‌المللی همچنین بر این باروند که رویکرد در پیش گرفته شده از سوی دولت آمریکا در روند گفت‌وگوهای دوحه با طالبان نیز کاملاً اشتباه بود. دولت آمریکا عملاً در روند مذاکرات، دولت افغانستان را حذف کرد و به طالبان این سیگنال را رساند که این گروه را بیش از دولت افغانستان در عرصه معادلات میدانی افغانستان، به رسمیت می‌شناسد. همین مسئله عملاً طالبان را در مسئله در پیش گرفتن رویه‌های تهاجمی و سخت‌گیرانه علیه دولت کابل، جسورتر کرد. از سویی طالبان با استناد به همین کنار گذاشته شدن دولت افغانستان از روند گفت‌وگوهای دوحه تاکید می‌کردند که ادعاهای آن‌ها دال بر اینکه دولت افغانستان، دست نشانده و بازیچه دولت آمریکاست، صحت دارد و این دولت باید هر چه سریع‌تر از صحنه قدرت خارج شود. از این رو، آمریکا پس از 20 سال حضور نظامی و آنچه جنگ با طالبان و اخراج آن از قدرت عنوان می‌شد، بار دیگر با طالبان مذاکره کرد و عملاً با خیانت به دولت افغانستان، این کشور را به طالبان تسلیم کرد.
اختلافات سیاسی داخلی افغانستان و تسهیل روند سقوط این کشور به دست طالبان
بیش از چهار دهه است که افغانستان از جنگ داخلی و مداخلات خارجی و چنددستگیِ سیاسی رنج می‌برد. با این حال، شدت اختلافات داخلی در افغانستان در طول سال‌های اخیر، به شدت اوج گرفته بود. به طور خاص در دو دوره اخیر انتخابات ریاست جمهوری افغانستان شاهد بوده‌ایم که این کشور عملاً با یک بن‌بست و بحران سیاسی قابل توجه روبه‌رو شد و به نوعی، مسئله تقسیم قدرت میان دو نفر (اشرف غنی به عنوان رئیس‌جمهور و عبداله عبداله به عنوان رئیس اجرائیه ور رئیس شورای عالی مصالحه ملی افغانستان) مطرح بوده است (بگذریم که حضور مردم در این انتخابات‌ها نیز به شدت پایین بوده است). عجیب آنکه در جریان آخرین انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، این کشور در یک روز و به دلیل اختلافات سیاسی، شاهد برگزاری دو مراسم سوگند ریاست جمهوری در کابل پایتخت افغانستان بوده است. از این منظر، چنددستگی سیاسی و شکاف میان رهبران مختلف سیاسی و طایفه‌ای افغانستان، خود فضای مساعدی را برای بهره‌برداری گروه طالبان و فراهم ساختن زمینه‌ای مناسب برای آن جهت تصرف بخش‌های مختلف خاک افغانستان فراهم کرد. جدای از این‌ها، افغانستان در سال‌های اخیر به شدت از فساد سیاسی و اقتصادی رنج برده است. مسئله‌ای که به کرات توسط رسانه‌ها و نهادهای داخلی (افغانستان) و بین‌المللی مورد اشاره قرار گرفته است. با این حال به صراحت از سوی دولت آمریکا مورد بی‌توجهی قرار گرفته است. در واقع، آمریکا با چشم‌پوشی از این مسئله، به نوعی آن را به رسمیت شناخته است. امری که بدون تردید در سرخوردگی مردم افغانستان از نظام سیاسی این کشور و فراهم شدن بستری مناسب برای اوج‌گیری طالبان و پیشروی‌های سریع آن در خاک افغانستان، نقش قابل توجهی را بازی کرده است.

ایسنا: رهبر سابق القاعده از نیروهایش خواسته بود به جو بایدن آسیب نزنند تا در صورتی که رهبری آمریکا را بر عهده گرفت، این کشور را دچار بحران کند. بن‌لادن، رهبر کشته شده القاعده و مغز متفکر حمله‌های تروریستی ۱۱ سپتامبر بیش از ۱۰ سال پیش در نامه‌ای به نیروهایش هشدار داده بود، جان جو بایدن را به خطر نیندازند چرا که او «آمریکا را به سوی بحران هدایت خواهد کرد.» نیویورک‌پست نامه‌ای از بن‌لادن را منتشر کرده که تاریخ آن به سال ۲۰۱۰ باز می‌گردد. در این نامه رهبر القاعده، جو بایدن را که در آن زمان معاون باراک اوباما، رئیس‌جمهور وقت آمریکا بود، «اردک لنگ» خوانده است؛ اصطلاحی در ادبیات سیاسی که به معنی مقام یا شخصیتی است که پستی را تحویل می‌گیرد یا در سمت خود باقی مانده اما توانایی تصمیم‌گیری و انجام امور را ندارد. همزمان یک نظرسنجی نیز در آمریکا منتشر شده که نشان می‌دهد اغلب رای‌دهندگان آمریکایی گمان می‌کنند دیگران در دولت بایدن تصمیم‌گیرنده هستند نه جو بایدن. از نگاه آن‌ها بایدن از نظر جسمی و روانی برای سمت ریاست‌جمهوری مناسب نیست. به گزارش نیویورک پست، در نامه سال ۲۰۱۰ بن‌لادن به نیروهایش آمده است که آن‌ها نباید به جان بایدن سوء‌قصد کنند، چرا که در صورت کشته شدن اوباما (رئیس‌جمهور وقت آمریکا)، بایدن مسئولیت او را بر عهده خواهد گرفت و آمریکا را به سوی بحران هدایت می‌کند. این نامه که تاریخ آن به می۲۰۱۰ بازمی‌گردد نشان می‌دهد که از نگاه بن‌لادن، بایدن شخصی «کاملا ناآماده» برای رهبری ایالات‌متحده بوده است. براساس این گزارش بن‌لادن از نیروهایش خواسته بود، اوباما و دیوید پترائوس، رئیس وقت سی‌آی‌ای را به قتل برسانند. این نامه قبلا از اقامتگاه بن‌لادن در پاکستان کشف شده است. جو بایدن به دلیل نحوه اجرای تصمیم خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان که مردم این کشور را در شرایط بسیار دشواری قرار داده و به قدرت رسیدن طالبان را در پی داشته، به شدت هدف انتقاد قرار دارد.
 

خبر فوری: براساس یک یادداشت دیپلماتیکی انگلیسی که به دست بلومبرگ رسیده، رئیس‌جمهور آمریکا در ژوئن سال‌جاری میلادی به متحدان در گروه هفت گفته بود که واشنگتن ثبات کابل را پس از خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان تضمین می‌کند. به گزارش هیل، در این سند آمده است: جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در نشستی در انگلیس با رهبران گروه هفت از جمله بوریس جانسون، نخست‌وزیر انگلیس تاکید کرد که «فعالان مهم آمریکایی» در کابل باقی خواهند ماند. انگلیس فکر می‌کرد آمریکا امنیت کافی را برای باز نگه داشتن سفارت‌خانه‌هایشان در کابل تامین می‌کند. به گزارش بلومبرگ، در این سند آمده است: آمریکا با متحدان درباره این صحبت کرد که چگونه طالبان پیش از هرگونه مذاکرات صلح برای در راس ماندن اشرف غنی به عنوان رئیس‌جمهور افغانستان، به صورت نظامی دولت کابل را آزمایش خواهد کرد.  
این سند پس از آن تهیه و تنظیم شد که تمامی متحدان در مه درباره حفظ حضور غیرنظامی در افغانستان پس از خروج سربازان خارجی صحبت کردند. با این حال جوزپ بورل، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا به آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا هشدار داده بود که طالبان احتمالا پس از خروج نیروهای خارجی از مزیت بالایی برخوردار خواهد شد. دو ماه بعد، افرادی که ابراز نگرانی کرده بودند متوجه شدند که طالبان تنها چند روز پس از آغاز روند خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، پیشروی‌های خود برای تسلط بر این کشور جنگ زده را آغاز کردند. اتحادیه اروپا و آمریکا در تلاش هستند تا شهروندان و متحدان افغان را از افغانستان خارج کنند؛ اقدامی که بسیار دشوار است چرا که طالبان فرودگاه بین‌المللی حامد کرزای در کابل را محاصره کرده است. بایدن تاکید کرده که طالبان به اتباع آمریکایی اجازه ورود به این فرودگاه را می‌دهند تا افغانستان را ترک کنند اما بسیاری از خبرنگاران در این کشور جنگ‌زده این ادعا را به چالش کشیده‌اند.

 

بررسی‌ها از دیروز آغاز شد. فعلاً 19 نفر اعلام شده‌اند و برخی کرسی‌های دیگر از معاون اولی گرفته تا معاون پارلمانی هم حکم‌هایشان را گرفته‌اند. به یاد داریم رئیسی، رئیس‌جمهوری اسلامی ایران روز چهارشنبه بیستم مردادماه در نامه‌ای به رئیس مجلس شورای اسلامی اسامی ۱۹ وزیر پیشنهادی خود را اعلام کرد.
این اسامی در جلسه روز شنبه ۲۳ مرداد از سوی رئیس مجلس در صحن علنی قرائت و اعلام وصول شد و از روز شنبه ۲۳ مرداد، کمیسیون‌ها، فراکسیون‌ها و مجامع استانی مجلس شورای اسلامی با تشکیل جلسات مختلف با حضور وزرای پیشنهادی، بررسی برنامه‌ها و صلاحیت وزرای پیشنهادی را که همزمان اطلاعات آن‌ها در سایت هیئت رئیسه مجلس نیز بارگذاری و در اختیار نمایندگان قرار داده شده بود را آغاز کردند.
این در حالی بود که بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی در کمیسیون‌ها در عصر روز سه‌شنبه ۲۶ مردادماه پایان یافت.
 طبق روال پیشین و اعلام شده پس از بررسی چهار روزه برنامه‌های ۱۹ وزیر پیشنهادی رئیس‌جمهور در کمیسیون‌ها، فراکسیون‌ها و مجامع استانی مجلس، که در قالب بیش از ۳۰۰ نشست با وزرای پیشنهادی صورت گرفت، از دیروز صحن علنی مجلس شورای اسلامی شاهد بررسی صلاحیت و برنامه‌های وزرای پیشنهادی در دو نوبت صبح و بعدازظهر بود.
براساس آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی در زمان بررسی برنامه‌ها و صلاحیت وزرای پیشنهادی، ابتدا رئیس‌جمهور به مدت دو و نیم ساعت فرصت خواهد داشت که در صورت ضرورت در صحن علنی مجلس حضور یافته و به دفاع از برنامه‌های دولت و همچنین معرفی وزرای پیشنهادی و برنامه‌های آن‌ها بپردازد. در ادامه ۵ نماینده موافق و ۵ نماینده مخالف، در خصوص کلیات برنامه به ارائه دیدگاه‌های خود خواهند پرداخت. سپس بررسی صلاحیت و برنامه‌های هر یک از وزرای پیشنهادی براساس حروف الفبا و با ارائه گزارش کمیسیون مربوطه هر وزیر آغاز خواهد شد. پس از آن دو نماینده موافق و دو نماینده مخالف که هر کدام ۱۵ دقیقه فرصت خواهند داشت به ارائه دیدگاه‌های خود در خصوص وزیر پیشنهادی مربوطه خواهند پرداخت و وزیر پیشنهادی نیز ۳۰ دقیقه به دفاع از برنامه‌های خود خواهد پرداخت. پس از پایان بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی که پیش‌بینی می‌شود حدود ۴ روز به طول انجامد، رأی‌گیری کلی برای وزرای پیشنهادی در صحن علنی انجام و نتایج در آن جلسه اعلام خواهد شد.
 سخنگوی هیئت رئیسه مجلس: شنبه قطعاً آغاز است و سه‌شنبه احتمالاً پایان
سیدنظام‌الدین موسوی، سخنگوی هیئت رئیسه مجلس در این باره در گفت‌وگویی با ایسنا اظهار کرد: بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی دولت سیزدهم از شنبه در دو شیفت آغاز می‌شود که شیفت صبح از ۸ تا ۱۲ و شیفت بعدازظهر از ۱۴ تا ۱۸ خواهد بود، البته برای شیفت دوم باید از مجلس رأی‌گیری شود.وی افزود: به احتمال زیاد بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی در مجلس سه‌شنبه به اتمام می‌رسد و همان موقع برای کل کابینه رأی‌گیری نهایی صورت می‌گیرد. سخنگوی هیئت رئیسه مجلس با بیان اینکه رئیس‌جمهور برای دفاع از کابینه در مجلس حضور پیدا می‌کند، گفت: طبق آیین‌نامه مجلس بعد از صحبت‌های مقدماتی رئیس مجلس، رئیس‌جمهور نخستین فردی است که صحبت کرده و به ارائه برنامه کلی دولت می‌پردازد؛ اول از کلیت ترکیب وزاری پیشنهادی دفاع کرده و سپس نوبت به موافقان و مخالفان کلیت کابینه می‌رسد، بعد از آن مجلس در شور دوم بررسی صلاحیت هر یک از وزرا را انجام می‌دهد.
 پیش‌بینی انتقام پایداری‌ها!
این در حالی است که یوسفیان ملأ نماینده مجلس دهم شورای اسلامی بر این باور است که طیف‌های داخلی جریان اصول‌گرا نظیر جبهه پایداری به دلیل نداشتن سهم در دولت ناراحت هستند و این ناراحتی را زمان رأی اعتماد دادن به وزرای کابینه پیشنهادی بروز می‌دهند.