«پدر» فیلمی به کارگردانی فلوریان زلر است که نمایشنامه آن را خود نوشته است. در این فیلم بُعدی از حافظه در حال زوال بر اثر کهنسالی و ناتوانی جسمی را می‌بینیم که سینما همواره به سرعت از آن عبور کرده است. آنتونی هاپکینز در این نقش علاوه بر آنکه از نظر سنی به خوبی جا افتاده است توانسته کنشی فراتر از تنهایی شاه لیر به جای بگذارد و سیکل انسانی که نوزاد به دنیا می‌آید و نوزاد از دنیا می‌رود را به خوبی نشان داده است.
 زوال حافظه
ترسی که پدر از تنها گذاشته شدنش توسط فرزند دارد یک ترس عمومی است و بیش از آنکه جنبه احساسی و نسبی پیدا کند ترس از مرگ شناخته می‌شود. در ابتدای فیلم می‌بینیم که فیلم از حافظه ضایع شده آنتونی (پدر) روایت می‌شود و می‌بینیم که فرزندش، روبه‌روی پدر نشسته و از قصد مسافرت خود به پاریس می‌گوید. با توجه به آنکه فیلمنامه داده‌های بسیار کمی در مورد گذشته پدر می‌دهد، بیننده توانایی حدس زدن در مورد آینده شخصیت را از دست می‌دهد و پایان غافلگیر کننده اما تا حدی قابل حدس توجیه قشنگی برای این عملکرد است. این موضوع که بیننده متوجه شود پدر چند هفته است در خانه سالمندان بوده و آنچه برای او روایت شده همه ساخته ذهن ناتوان و رو به زوال آنتونی است کار مشکلی است که زلر با تکیه بر عقبه خود- تئاتر- از پس آن بر آمده است. پشتوانه خوبی که مؤلف در این اثر دارد از سلیقه او برای انتخاب موسیقی هم مشخص می‌شود. اگر این فیلمنامه را فرد دیگری کارگردانی می‌کرد شاید انتخاب، موسیقی کلاسیک و باروک می‌بود اما هرگز نمی‌توانست چنین موسیقی تأثیرگذاری انتخاب کند.
 موسیقی
موسیقی در این فیلم اپرایی ناتمام است که سه بار تکرار می‌شود. این اپرا که از یک غم عمیق صحبت می‌کند پیام مهمی به بیننده می‌دهد. تراژدی اگر چه بر اثر ایثار دو جانبه یا یک طرفه در پایان شکل می‌گیرد و چنین تراژدی‌هایی ابتدایی و زیباترین نوع خود هستند اما باید پذیرفت تراژدی که زلر در فیلم «پدر» رقم زده است حاصل ایثار حافظه و نه عقل و منطق برای نجات جان و جسم است. هنگامی که در پلان‌های پایانی آنتونی گریه کودکانه‌ای می‌کند و خواستار آن می‌شود که مادرش برای نجات او بیاید، غم‌انگیزترین صحنه‌ای است که سینما در سال 2020 خلق کرده است. در این جا تراژدی برای خود روی داده است. ایثار غریزی همان‌گونه که انسان برای مرتفع ساختن نیاز تشنگی و گرسنگی ناخودآگاهانه تلاش می‌کند، شکل می‌گیرد.
 بازی‌ها
الیویا کلمن در نقش «آن» دختر آنتونی بازی حسی بسیار زیبا و درونگرایانه‌ای دارد. با توجه به داده‌ای که فیلم‌نامه از جریان حافظه ناقص آنتونی می‌دهد متوجه می‌شویم که او طلاق گرفته است. البته زمان دقیق آن مشخص نیست چرا که آنتونی گاهی شخصیت‌های خانه سالمندان را با دیگر دختر خود یا «آن» اشتباه می‌گیرد و در ذهن خود آن‌ها را جای‌گذاری می‌کند. به طور کلی بازی‌ها در این اثر در خدمت فیلم‌نامه بوده و به غیر از هاپکینز که در گسترش احساسات شخصیت خود مطیعانه عمل کرده دیگر بازیگران بیشتر یک ابزار هنری بوده‌اند تا هنرمند. تماشای فیلم «پدر» بیننده را یاد آینده خود می‌اندازد. آینده‌ای که ریشه آن در همان بدو تولد کاشته شده و ما فقط باید آن را پیدا کنیم.

 

منتقد سینما و تلویزیون معتقد است: سریال «ن.خ» اثری شیرین، خنده‌آور و قابل توجه است که وقت بیننده را هدر نمی‌دهد، البته می‌توان گفت فصل سوم فاقد یک داستان گیراست که بتواند داستانک‌های مختلف را به هم پیوند بزند. بهمن عبداللهی با اشاره به ویژگی‌های سریال نون. خ ۳ که از شبکه یک درحال پخش است توضیح داد: به یک معنا باید رویکرد سعید آقاخانی را ستایش کرد که توانسته یک مجموعه شاد و سرحال را درفضایی به دورازآپارتمان وزندگی شهری – وطبق معمول، کلانشهر تهران- خلق کند. کاری که در مناطق بکر کردنشین شکل گرفته و می‌کوشد در بستر تعریف ماجراهای طنز و کمیک نگاهی هم به آداب و رسوم و ویژگی‌های این جغرافیا بیندازد. درباره خود اثر در یک نگاه کلی می‌توان گفت؛ ن.خ پس ازسه سال حضوردرخانه‌ها، حالا دیگر مخاطب خودش را پیدا کرده، پخته‌تر شده و ازآنجا که شخصیت‌هایش را قبلاً معرفی کرده فرصت دارد تا به بیان داستان خود بپردازد. مشکل اصلی این مجموعه از همین نقطه آغاز می‌شود. در واقع ن.خ درفصل سوم فاقد یک داستان قوی و گیراست که بتواند اپیزودهای مختلف را به هم پیوند بزند. عبداللهی با مرور اتفاقات ۱۰ قسمت اول فصل سوم این سریال افزود: جز چند ماجرا مثل به هم خوردن جشن عروسی شیرین بر اثر گم شدن داماد، پیدا شدن رگه طلا در روستا، واریز چهار میلیارد تومان به حساب نورالدین و متعاقباً ازدواج پنهانی او با نازنین در پیرنگ داستان اصلی چیزی نیست.

 

 کافه سینما: «پاتریشیا گوچی» از نوادگان بنیانگذار کمپانی معروف مُد گوچی از انتخاب «آل پاچینو» برای بازی در نقش پدرش انتقاد کرد.
فیلم «گوچی» به کارگردانی «ریدلی اسکات» که به ماجرای قتل «مائوریزیو گوچی» نوه به‌قتل‌رسیده مالک اسبق کمپانی معروف «گوچی» می‌پردازد هم‌اکنون در شهر رُم ایتالیا در مرحله فیلم‌برداری قرار دارد اما انتشار عکس‌هایی از حضور «آل پاچینو» در این فیلم با واکنش یکی از نوادگان خاندان گوچی روبه‌رو شده است.
 قد آل پاچینو دردسر شد
«پاتریشیا گوچی» سازندگان این فیلم را برای انتخاب «آل پاچینو» برای بازی در نقش پدرش «آلدو گوچی» فرزند ارشد «گوچیو گوچی» مورد انتقاد قرار داده و عنوان کرده «آل پاچینو» چاق و قدکوتاه است در حالی که پدرش قدبلند، لاغر و چشم‌آبی بوده است و این فیلم موجب می‌شود آبروی پدرش لکه‌دار شود.
داستان این فیلم درباره ماجرای قتل «مائوریزیو گوچی» با بازی «آدام درایور» است که در سال ۱۹۹۵ توسط یک فرد مسلح به ضرب گلوله کشته شد و بعدها مشخص شد این قتل به دستور مستقیم همسر سابقش «پاتریزیا رجیانی» انجام شده که در این فیلم «لیدی گاگا» ایفاگر نقش اوست. این فیلم بر اساس کتابی با عنوان «خانه گوچی: «داستانی پرشور از قتل، جنون، شکوه و طمع» نوشته «سارا فوردن» ساخته می‌شود که قرار است امسال در ماه نوامبر اکران عمومی شود.

 

کافه سینما: کارگردان مشهور آمریکایی در گفت‌وگوی تازه منتشر شده‌اش بازیگرانی را که از همکاری با او احساس پشیمانی کرده بودند، «احمق» و «بی‌شعور» خواند. وودی آلن در گفت‌وگوی تازه منتشر شده‌اش در شبکه سی‌بی‌اس به انتقاد از همه بازیگرانی که او را محکوم کردند یا از حضور در فیلم‌های این کارگردان احساس پشیمانی کردند، پرداخت. کارگردان «آنی هال» درباره این بازیگرها درمصاحبه اش که توسط پارامونت پلاس منتشر شد، گفت: فکرمی کنم همه این افراد نیت خوبی دارند، اما آن‌ها «بی‌شعور» هستند. وی افزود: همه آن‌ها کاری که انجام می‌دهند این است که در حال اذیت کردن یک انسان کاملاً بی‌گناه هستند.

 

ایسنا: در هفته چهارم اسفندماه سال گذشته و هفته نخست فروردین ۱۴۰۰ مجوز ۱۶۶ تک آهنگ و ۱۱ آلبوم صادر شده است. دو آلبوم «درنا» و «تجنیس» به روایت رحیم رضایی در این دو هفته مجوز انتشار گرفتند. موسیقی این آلبوم‌ها از مقام‌های موسیقی شمال خراسان و نواخته شده به روایت رحیم رضایی یکی از نوازندگان این خطه است و از آهنگساز این مقام‌ها نامی دردست نیست. «حصار شب» به آهنگ‌سازی حسین پرنیا و خوانندگی سعید پورتیمور نیز از آلبوم‌هایی است که در این دو هفته مجوز انتشار گرفته است. برای این آثار فقط مجوز انتشار صادر شده و زمان انتشار آن‌ها در اختیار مالک اثر است.

فارس: مستند ۷ قسمتی «آقا مرتضی» به کارگردانی سیدعباس سیدابراهیمی و تهیه کنندگی مهدی مطهر از یکشنبه ۱۵ فروردین هر شب ساعت ۲۰ از شبکه سه سیما به نمایش درخواهد آمد. این مستند که محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج و تولید شده در خانه مستند انقلاب اسلامی است روایتی متفاوت و بدون سانسور از زندگی شهید اهل قلم سیدمرتضی آوینی است. برخی عوامل این مستند عبارتند از: کارگردان: سید عباس سید ابراهیمی، تهیه کننده: مهدی مطهر، کارگردان بخش بازسازی: حسین علیجان نژاد، تدوین: مرتضی فتحی و نویسنده متن: مهدی نعمت‌اللهی، سیدعباس سید ابراهیمی.

پس از دو هفته از شروع اکران فیلم‌های نوروزی، کمدی «هفته‌ای یک بار آدم باش» با جذب مخاطب بیشتر درصدر آمار فروش پنج میلیارد ریالی فیلم‌های روی پرده سینماها قرار دارد. در روزهای پایانی سال 1399 پنج فیلم سینمایی برای اکران نوروزی انتخاب شدند و نمایش آن‌ها طی چند روز آغاز شد، اما برخلاف انتظاری که از این نوبت اکران وجود دارد، استقبال مردم از فیلم‌های روی پرده چندان قابل توجه نبود و حالا پس از گذشت حدود دو هفته از شروع اکران نوروزی مجموع فروش این پنج فیلم به پنج میلیارد و 161 میلیون ریال رسیده است. البته درهفته دوم تعطیلات نوروزی سالن‌های سینما در شهرهایی مثل تهران که با افزایش موارد ابتلا به کرونا از وضعیت زرد به نارنجی درآمد با تعطیلی روبه‌رو شد ولی پس از سه روز با موافقت ستاد مقابله با کرونا «سینما» از دسته‌بندی مشاغل گروه سه به دوجابه‌جا شد تا امکان فعالیت در وضعیت نارنجی وجود داشته باشد. به این ترتیب و براساس آمار سامانه مدیریت و فروش اکران (سمفا) دراین دو هفته، فیلم «هفته‌ای یک بار آدم باش» به کارگردانی شهرام شاه‌حسینی و «لاله» به کارگردانی اسداله نیک‌نژاد بیشترین و کمترین تعداد بلیت را فروخته‌اند. تا لحظه انتشاراین خبر طبق اطلاعات سامانه آنلاین سمفا، «هفته‌ای یک بارآدم باش» با داشتن 181 سالن و 7666 نفر بیننده، یک میلیارد و 830 میلیون ریال فروش داشته است. در رده بعدی فیلم «خورشید» مجید مجیدی قرار دارد که با 149 سالن و 6263 نفر بیننده، بیش از یک میلیارد و 630 میلیون ریال بلیت فروخته است. دیگر فیلم کمدی اکران نوروزی یعنی «تکخال» به کارگردانی مجید مافی نیز با 143 سالن توانسته 5615 تماشاگر را با فروش بیش از یک میلیارد و 220 میلیون ریال ثبت کند. فیلم «خون شد» مسعود کیمیایی یکی دیگر از فیلم‌های روی پرده است که در 113 سالن اکران می‌شود و تاکنون 1650 نفر تماشاگر داشته است. فروش این فیلم در حال حاضر حدود 400 میلیون ریال است. اما پنجمین فیلم اکران نوروزی که یکی از فیلم‌های پرحاشیه سال‌های اخیر در حین تولید بوده، کمترین فروش و مخاطب را داشته و شاید یکی از دلایل استقبال کم از «لاله» مدت زمان طولانی فیلم باشد، گرچه عده‌ای هم ریتم آن را پرکشش می‌دانند. این فیلم با 68 سالن و حدود 490 نفر مخاطب 110 میلیون و 654 هزار ریال فروش داشته است. گفتنی است اکران فیلم‌های نوروزی همچنان در سینماها ادامه دارد.