
گفتگوی اختصاصی نسل فردا با فریدون عباسی
تعداد بازدید : 30
رئیس جمهور رهبرنیست، مجری ست!
نویسنده : دریاوفایی / گروه سیاست
این روزها با تشدید گرانی و کمرشکنتر شدن هزینههای زندگی، پرسشگری مردم راجع آینده کشور و تغییر و تحولات اقتصادی و اوضاع معیشتیشان به اشکال مختلف مطرح است. گلایهها به تورم، فشارهای مالی و بی عدالتی و غیره، یک روز با تحصن درمقابل مجلس شورای اسلامی و روز دیگر با تشکیل زنجیره اعتراض در میادین اصلی سطح شهر و هراز گاهی نیز با انواع خودکشیها، به سمع و نظر مسئولان خرد و کلان کشورمان میرسد. همه روز در گوشه و کنار خیابان بهارستان عابران و تجمع کنندگانی را میبینی که وقتی متوجه شغلت میشوند با خواهش و برخی نیز با تمسخر میخواهند تا از وکلایشان در خانه ملت بپرسیم «برای انجام چه کاری نماینده مردم درمجلس شورای اسلامی شدهاند؟». برخی از همین منتقدان خطاب به مسئولان تاکید میکنند: از بازیهای سیاسی خسته شدهایم، به ما چه ربطی دارد که برجام و مذاکره چه میشود و فلان و بهمانتان با هم چه مشکلی دارید. زن و بچه ما نان و غذا میخواهند، کسب و کارمان را درست کنید". عدهای هم یادآوری میکنند «به نمایندگان بگوئید این همه قانون وضع کردند چه شد؟ کدامش گره زندگیهایمان را باز کرد؟»...
گلایههای مطرح شده اینبار بهانهای شد تا وقتی فریدون عباسی مرد اسبق انرژی اتمی و سیاست را در حال عبور از گیت کریدور مجلس شورای اسلامی دیدیم به سمتش برویم و اتفاقاً خواستههای مردم را با او نیز درمیان بگذاریم.
با همان آرامش و لبخند همیشگی پاسخ سلام را میدهد و احوالپرسی میکند. برای نشست خبری باید به طبقه اول یعنی جایگاه خبرنگاران برویم. وقت را غنیمت شمرده و پس از توضیح مختصری راجع مشاهدات هرروزیمان دربیرون از خانه ملت، همانطور که پلههای عریض و طویل را بالا میرویم از وی میپرسم «مردم آنچه که بیشتر از هرموضوعی برایشان مهم است وضعیت معیشت و اقتصادشان است، اینکه بعد از انتخابات 1400 اوضاع سفرههایشان چه خواهد شد؟ شما به عنوان یک نماینده، یک سیاستمدار و فردی که سوابق اجرایی متعددی در کارنامه خودش دارد نه از جایگاه رئیس کمیسیون انرژی و عالیترین صاحب منصب سازمان هستهای کشور درسالهای دور، پیش بینیتان دراین باره چیست؟». خوشبختانه فریدون عباسی از جمله سیاستمدارانی است که با حوصله به سؤالات خبرنگاران گوش میدهد و بعد مو به مو پاسخ میدهد. البته تا رسیدن به طبقه اول یکی دومرتبه یادآور میشود: پلهها را مراقب باشید.
بالاخره پلهها تمام میشوند، به کریدور خبرنگاران میرسیم هنوز تا برگزاری نشست دقایقی فرصت هست. عباسی در عین جدیت روحیه مهربان و کمی هم شوخ دارد، در حالیکه کنار راهرو میایستد میپرسد «چقدر نفس نفس میزنید، خبرنگاران که خسته نمیشوند». بعد صحبهایش را با ذکر آیهای از قرآن شروع میکند.
«مشکلی که ما درکشور داریم این است که هنوز بعد از 42 سال از پیروزی انقلاب اسلامی با عدم وجود انسجام مدیریت مواجهیم. بدون تعارف بگوئیم ما دروهله اول مشکل منابع یا مشکل دشمن خارجی نداریم. اصلاً فرض کنیم آنها هستند اما موجودی که درکشور ما هست یک موجودی گرانبهاست. خب آن را چگونه میخواهیم مدیریت کنیم؟
وی خطاب به سران قوهها ادامه میدهد: آیا به هم هماهنگند؟ یعنی مصوبهای که مجلس دارد دولت اجرا میکند؟ یا قوه قضائیه با این دو همسوست؟ فرقی نمیکند چه مجلس چه دولت در این 42 سال هر چه از زمان وقوع انقلاب اسلامی فاصله گرفتیم انسجام و وحدت مدیریتمان کمتر شده است. شاید قبلاً به دلیل نزدیک بودن به شعارهای انقلابی با هم همسوتر بودیم اما به تدریج انشعابهای حزبی و گروهی ایجاد شد و منافع اینها بیشتر از منافع مردم و ملی مطرح شده است.
عباسی میگوید: مطمئن باشید اگر رهبری عادل و دلسوزی نداشتیم وضعیت بین قوا از همین که هست بدتر بود و وضعیت ثباتی که درکشور داریم همان را هم نداشتیم.
-
رهبری جور بقیه را میکشند
پرسیدیم «یعنی رهبری جور بقیه را میکشند؟» پاسخ داد: بله دقیقاً رهبری دارد از خودش مایه میگذارد و همه فشارها را تحمل میکند. آخریش هم همین مساله بنزین بود که دیدیم. و ایشون تیرهای بلا را به جانشان خریدند و رحمت را درجامعه توزیع کردند. بنابراین بهتر است سه قوه با هم هماهنگ بشوند تا اوضاع مملکت رو به بهبودی برود و این حجم از نارضایتی را شاهد نباشیم.
-
دولت دیدگاه یکه تازی دارد
«از نگاه مردم و رسانهها خصوصاً خارجیها مجلس و دولت به نوعی به جان هم افتادهاند، آیا ریشهاش درهمین عدم انسجامی است که می گوئید؟» عباسی در پاسخ به این سؤال اینگونه توضیح داد: البته باید تصحیح شود که به جان هم نیفتادهاند. ببینید، دولت ارزشی برای مجلس قائل نیست. آنچه مشهود است اینکه دولت دیدگاه یکه تازی دارد. از سال 92 هم که آمده میگوید کسی حق ندارد در کار من دخالت کند. دولت قانون را نمیپذیرد. یعنی تا زور بالای سرش نباشد نمیپذیرد.
از او میپرسیم «خب با همه این تفاسیر اوضاع زندگی مردم را در دولت بعدی چگونه میبینید؟». با اندکی تأمل پاسخ میدهد: برای انتخاب دولت بعدی مردم باید فکر کنند، گروههایی که دررای مردم موثرند باید وحدت داشته باشند و مردم را درست راهنمایی کنند.
به نظر این پاسخ عباسی چندان قانع کننده نبود، مجدداً خواستههای مردمی را یادآور میشویم و سؤال میکنیم «شما می گوئید دولت و مجلس با هم همسو نیست و یکی از دلایل نارضایتیهای ایجاد شده هم همین است. خب مشخصاً و صراحتاً بفرمائید چنانچه مجلس و دولت بعدی منطبق و همسوی با هم باشد، خروجیش برای مردم و رفع مشکلاتشان چه خواهد بود؟». وی اینبار بدون مکث جواب میدهد: بله قطعاً وقتی انسجام مدیریت مثلاً در حوزه کشاورزی وارد شد باعث میشود منابع کشور را درجهتی هزینه کنند که غذای مردم هم سالم هم به اندازه کافی تهیه و بتواند صادرات هم انجام دهیم. خب درحوزه نفت، تمام افرادی که صاحب نظر هستند اینها باید جمع شوند و به حال 30 تا 50 سال آینده نفت کشور فکر کنند نه فقط فکر فردایمان باشیم. به نسل بعد هم باید پاسخگو باشیم. بنابراین همه متخصصان با همه علائق جناحی و سیاسی که درچهارچوب نظام هستند باید دردولت بعدی بیایند و برای حل مشکلات کشور دست و آستین بالا بزنند. کمااینکه از الان درمجلس این کار را شروع کردیم.
-
اتفاقات خوبی در دولت بعدی رقم میخورد؟
بعد میپرسیم «با توجه به اقداماتی که مطرح شد، اتفاقات خوبی در دولت بعدی رقم میخورد؟ آیا رضایتمندی جامعه از عملکرد قوا بیشتر خواهد شد؟» صراحتاً پاسخ میدهد: بستگی دارد چه کسی انتخاب شود. اگر دوباره مبنای رأی مردم، دیوار کشیدن درپیاده رو باشد و مردم را از دلار 5 هزارتومانی بترسانند نه محقق نمیشود. اما اگر همین سلبریتی ها، علما و افراد مطرح و دانشگاهیان بیایند به طور عقلانی ذهن جامعه را برای انتخاب فرد واقعاً مدیر و مدبر آماده کنند، بله تحقق مییابد.
-
رئیس جمهور رهبرنیست، مجری ست!
عباسی صحبتهایش را تا قبل از ورود به محوطه نشست خبری اینگونه ادامه و خاتمه میدهد که: کسی که در رأس قوه مجریه قرار میگیرد باید بداند که رهبر نیست و نمیتواند جای رهبری بنشیند. او مجری است و باید مصوبات مجلس را اجرا کند و با قوه قضائیه همراه باشد. باید بداند که مجلس و قوه قضائیه و مجریه جایگاه خودشان را دارند. باید بفهمد که قوه مجریه کشور نباید ایدولوژی سازی کند.