مهر: سخنگوی کرملین از لغو سفر رئیس‌جمهور روسیه به آمریکا به دلیل وضعیت شیوع کرونا در ایالات متحده خبرداد. «دیمیتری پسکوف» سخنگوی کرملین اعلام کرد سفر «ولادیمیر پوتین» به آمریکا که قرار بود با هدف سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل انجام شود، به دلیل شیوع کرونا در آمریکا انجام نمی‌شود. بر اساس اطلاعات منتشر شده ازسوی دفتر مطبوعاتی کاخ کرملین، پوتین ریاست هیئت نمایندگی روسیه در هفتاد و پنجمین نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل را برعهده خواهد داشت؛ ولی از طریق پیام زنده ویدئویی و از مسکو، در این نشست سخنرانی می‌کند.

ایسنا: «محمدباقرنوبخت» رئیس سازمان برنامه وبودجه کشور،درارتباط زنده صفحه شخصی خود در اینستاگرام در تشریح اقدامات سازمان برنامه و بودجه کشوربرای کادردرمان نوشت: سازمان برنامه و بودجه کشور طبق قانون ۳۴ و ۳۵ برنامه و بودجه موظف است عملکرد دستگاه‌هایی که از دولت بودجه دریافت می‌کنند را بررسی کند و همین کار را در تمام نهادها ازجمله بهداشت و درمان انجام داد. پس از فرهنگیان، بازنشستگان را دعوت به حل مشکلات کرده و با نمایندگان آن‌ها مشورت کردیم که خوشبختانه این امر از ابتدای این هفته با پرداخت پنج هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان آغاز شده است.

فارس: «علیرضا سلیمی» در جریان بررسی طرح مالیات بر خانه‌های خالی اعاده شده از شورای نگهبان، دراخطاری با استناد به اصل ۳۱ قانون اساسی گفت: داشتن مسکن متناسب با نیاز هر فرد حق مردم بوده و دولت موظف است با رعایت اولویت، مسکن را تأمین کند. از طرفی دیگر براساس اصل ۲۲ قانون اساسی حیثیت، جان و مال مردم باید از تعرض مصون باشد. سلیمی گفت: خودروسازان باید کمک بیشتری داشته باشند زیرا مردم از این وضعیت ناراضی هستند. قیمت خودرو پرواز کرده و به عرش رسیده، از این رو آقایان نباید تماشاچی باشند.

 

«نئوطالبان یک افسانه است. آن‌ها همان طالبان دهه ۹۰میلادی هستند؛ با همان اهداف و خواسته‌ها.» این جمله را مدیرکل بخش آسیای‌غربی وزارت امورخارجه ایران در توصیف فعالیت گروه‌های جدید طالبان در بین احزاب سیاسی این کشور که قرار است طی روزهای آتی با دولت افغانستان به‌منظور برقراری صلح در این کشور بر سر میز مذاکره بنشینند، عنوان کرده است. گروهی که هم‌چنان سعی در حذف حکومت جمهوری در افغانستان دارند و می‌خواهند حکومت این کشور را به سرکردگی رهبر خود به «امیرنشین» یا همان «امارت‌اسلامی» تبدیل سازند. به بهانه سالروز حادثه «یازده‌سپتامبر» و نزدیک بودن مذاکرات میان دولت افغانستان و طالبان، سعی داریم به بررسی ماهیت و عملکرد نئوطالبانیسم در افغانستان امروز بپردازیم.
به گزارش «نسل‌فردا» تجدید فعالیت‌های طالبان و ظهور مجدد آن‌ها در عرصه سیاسی و نظامی کشور افغانستان، چند سالی است که سبب افزایش نگرانی سران سیاسی و نظامی در سطح ملی، منطقه‌ای و حتی فرامنطقه‌ای شده است. این درحالی است که پس از حمله آمریکا به افغانستان و سقوط طالبان در این کشور، کمتر کسی گمان می‌کرد روزی فرا برسد که دوباره «طالبان»  یا حتی «القاعده» در افغانستان قدرت بگیرد و با وجود تمام اقدامات مخرب نظامی این گروه، دولت افغانستان حاضر شود در راستای حمایت از منافع کشورش، به توافق صلح‌آمیز با آن بیندیشد.
حالا صحبت از گروه‌های شبه‌نظامی نئوطالبانی در این کشور می‌شود؛ گروهی که رویکرد اصلی‌اش به سمت عملیات انتحاری بوده و این نوع نگاه، نه ناشی از اقدامی استراتژیک بلکه تحت تأثیر عوامل روانی طرفدارانش عنوان می‌شود. شاید باور این حقیقت که روحانیون افغان به عنوان اولین حامیان طالبان جدید در این کشور هستند، تا اندازه‌ای سخت باشد. در کنار این گروه، با یک تناقضِ آشکار می‌توان گروه‌ها و افراد به حاشیه رانده‌شده‌ای هم‌چون جنایت‌کاران، راهزنان و جوانان بیکار و ناراضی از عملکرد حکومت در این کشور را نیز از دیگر طرفداران موجودیت نئوطالبان کنونی در افغانستان دانست.
نئوطالبان نیز همانند شبه‌نظامیان پیشین طالبان، هدف و اولویت اصلی خود را تبدیل‌ساختن کشور افغانستان به کشوری اسلامی با معیارهای طالبانی عنوان کرده است و شرط اول را برای دست‌یابی به این هدف، پاک‌سازی افغانستان از نیروهای خارجی و تاکید بر عنصرمذهب در ساختارهای قانونی و اجتماعی افغانستان مطرح می‌کند. درحالی‌که چند روز دیگر تا نوزدهمین سالروز حمله نیروهای طالبان به برج‌های دوقلو در آمریکا باقی نمانده است، «سیدرسول موسوی» مدیر کل بخش آسیای غربی وزارت امورخارجه، بر تداوم باورهای این گروه در قالب «نئوطالبانیسم» تاکید کرده و معتقد است طالبان جدیدی وجود ندارد و در اصل نئوطالبان همان گروه پیشین در افغانستان است، با همان عقاید تند و تیزی که تنها بر میزان گستره خشونت‌ها در این کشور افزوده و موج جدیدی از ناامنی را برای ساکنان مناطق مختلف افغانستان به وجود آورده‌اند. اظهارات وی درحالی مطرح می‌شود که قرار است تا چند روز دیگر مذاکرات مستقیم دولت افغانستان با طالبان برای برقراری صلح و دست‌یابی به توافقی سازنده آغاز شود و این موضوع می‌تواند نشانه‌ای باشد برای اینکه برناموفق‌بودن مذاکرات طالبان با دولت افغانستان مهر تأیید بزند.
با توجه به سیاست‌ها و خط‌مشی‌هایی که ازسوی گروه نئوطالبان برای تسلط بر حکومت افغانستان و پررنگ‌کردن دامنه نفوذ خود در این کشور اتخاذ می‌شود، این تصور که طالبان ماهیت گذشته خود را از دست داده و در قالبِ جدیدی به فعالیت‌هایش ادامه می‌دهد، بسیار دور از ذهن خواهد بود. در شرایط کنونی که گروه‌های جدید طالبان به فنون رزمی و جنگی جدیدی دست پیدا کرده‌اند، علاوه بر حجم گسترده حوادث مرگ‌بار داخلی در افغانستان می‌توان از مولفه‌هایی هم‌چون تشدید فعالیت‌های مخرب نظامی به همراه تسریع فرآیند نفوذ بر مناطق مختلف افغانستان و قومیت‌های گوناگون برای معرفی ماهیت جدید طالبان استفاده کرد. مواردی که می‌تواند موجب افزایش و بازگشت ناامنی‌های مجدد در افغانستان و کشورهای منطقه شود.
نگرانی از فعالیت‌های نئوطالبان درحالی افزایش پیدا می‌کند که برخلاف نقص‌هایی که این گروه درگذشته به خود نسبت می‌دادند، هم‌اکنون خود را کاملاً لایق حکومت بر افغانستان دانسته و معتقد هستند عملی شدن این اقدام، می‌تواند کشورشان را به بهترین جایگاه خود طی چندسال گذشته برساند. با این وجود، تشدید شورش‌های فزاینده به‌همراه تجدید قوی‌تر ساختار طالبان، موج گسترده‌ای از ناامیدی را درمحافل سیاسی، دیپلماتیک و اجتماعی افغانستان به وجود آورده است و در چنین شرایطی، رسیدن به یک اجماع‌نظر در رابطه با ماهیت حکومت در این کشور بسیار بعید و دور از ذهن به نظر می‌رسد.
در راستای تاکید بسیار پررنگ نئوطالبان بر کاهش نیروهای نظامی خارجی در این کشور، اقدامات مختلفی از سوی غرب صورت گرفته تا به این واسطه از حجم ناآرامی‌های مرتبط با شبه‌نظامیان این گروه کاسته شود. خبرگزاری «رویترز» به‌تازگی از وعده «دونالدترامپ» برای کاهش سربازان نظامی خود در خاک افغانستان خبر داده است. ماه گذشته نیز ترامپ در مصاحبه با سایت خبری «آکسیوس» عنوان کرد قصد دارد تعداد نظامیان آمریکایی در خاک افغانستان را حداقل به چهارهزار نیرو برساند. با این حال بسیاری از تحلیل‌گران عنوان کرده‌اند که این اظهارات ترامپ بی‌پایه و اساس بوده و وی تنها در آستانه برگزاری انتخابات 2020 اظهارات این‌چنینی را مطرح می‌سازد تا فارغ از هر گونه توجه به درخواست‌های طالبان مبنی بر پاک‌سازی کشور از نظامیان خارجی، تنها به رأی‌دهندگان اثبات کند، به وعده‌هایش در رابطه با خروج نظامیان از خاورمیانه عمل کرده است.

 

ادامه از صفحه یک...
 اما پرسش این‌جاست که چرا فرانسه، کشور پیشرو در توهین به مقدسات دینی است؟ در اصل باید دانست که توهین به مقدسات در فرانسه جزو حق آزادی بیان است! ملت فرانسه که زاده شورش علیه کلیسا و تاج و تخت سلطنتی است، از دیر زمانی به این طرف تحریک و بی‌احترامی، و با آن آزادی کفرگویی را به عنوان بخشی از هویت انقلابی خود گرامی می‌دارد. سنت دیرینه تمسخر یکسان و غیراعتذاری انسان‌ها و خدایان در فرانسه، ریشه عمیقی دارد. فرانسه به عنوان اولین کشور دراروپا کفرگویی و اهانت به مقدسات را رسماً از سال 1881 و عملاً پس از انقلاب فرانسه در سال 1789 دیگر جرم نمی‌پندارد. انتشار کاریکاتورهای شارلی ابدو بار دیگر نشان داد که به‌رغم ادعاهای غربی‌ها درباره هنر، آن‌ها به شکل‌های مختلفی از هنر در جهت سیاست‌های خودشان استفاده می‌کنند. هنر برای آن‌ها ابزاری است برای تهییج احساسات و ایجاد فضای متشنج علیه جهان اسلام. به همین دلیل هم «شارلی‌ابدو» را قبل از اینکه فرانسوی بدانیم باید یک جریان صهیونیستی بشناسیم؛ چون صهیونیست‌ها هستند که این جریان را مدیریت می‌کنند. البته کار آن‌ها طبیعی است؛ آن‌ها دشمن اسلام هستند و کار دشمن، دشمنی کردن است. اما پرسش آنجاست که این حملات به‌چه‌دلیلی انجام می‌شود؟ آمار درخصوص رشد جمعیت مسلمانان به‌راحتی می‌تواند پاسخ بسیاری از پرسش‌ها در این زمینه را بدهد. یک برآورد غربی درباره میزان تغییر جمعیت ادیان نشان می‌دهد که در فاصله سال‌های 2010 تا 2050 مسلمانان با 73درصد، سریع‌ترین رشد جمعیت را خواهند داشت. رتبه دوم متعلق به مسیحیان است که میزان رشد جمعیت آن‌ها حدود 35درصد و حتی کمتر از نصف رشد جمعیت مسلمانان است. بررسی روندهای جهانی نشان می‌دهد که جمعیت مسلمانان در سطح دنیا پس از سال 2070 بیشتر از جمعیت مسیحیان خواهد شد. با وجود همه اهانت‌ها، فشارها و محدودیت‌ها علیه مسلمانان، آمار به‌روی کاغذ و درواقعیت، نتیجه خوشایندی را برای غربی‌ها رقم نمی‌زند؛به همین دلیل دولت‌های غربی، آشفته و دستپاچه از این وضعیت دست به اقدامات خارج از عرف و شئون می‌زنند. از طرف دیگر بسیاری از تحلیل‌گران علت این گونه اقدامات را انحراف افکار عمومی از توجه به نقشه‌های شوم آمریکا در منطقه می‌دانند.
 چه باید کرد؟
عکس‌العمل در برابر اقدامات اهانت‌آمیز ضروری و مهم است. اگر در یک نقطه‌ای از دنیا حرکتی افراطی صورت گیرد متقابلاً افرادی عکس‌العمل‌های افراطی نشان می‌دهند؛ حال اگر عده‌ای نادان یا مزدور، به اسلام اهانت کنند متقابلاً می‌تواند بازتاب گسترده‌ای در میان مسلمانان داشته باشد؛ لذا باید عقلای دنیا و مذاهب ادیان مختلف، مانع این حرکات افراطی شوند. عموم مسلمانان باید با هدایت علما، دانشمندان، رسانه‌های گروهی و فعالان سیاسی و فرهنگی در برابر توهین‌های این‌چنینی نسبت به مقدسات عکس‌العمل مناسب نشان دهند تا تصور نشود که مسلمانان نسبت به هتک مقدسات بی‌تفاوت هستند. این عکس‌العمل، خود یک عامل بازدارنده است. مسلمانان جهان با اقداماتی هم‌چون به راه انداختن کمپین‌های حمایتی یا برگزاری تجمعات و راهپیمایی‌ها  یا در فضای مجازی خشم و انزجار خود را از این توهین‌ها نشان بدهند.
البته نه تنها مسلمانان بلکه پیروان همه ادیان باید نسبت به این توهین‌ها واکنش دهند چون به واسطه اهانت و توهین به مقدسات مسلمین، باب این اقدام به مقدسات سایر ادیان نیز گشوده می‌شود. از طرف دیگر فشار به مجلس و دولت‌های متبوع خود برای کاهش روابط دیپلماتیک و به تبع آن روابط اقتصادی با کشورهایی که از توهین‌کنندگان حمایت مالی یا سیاسی می‌کنند یکی از اقداماتی است که می‌تواند حامیان این اقدام را مجبور به عقب‌نشینی کند. مثلاً ایران شریک خودروسازی فرانسه محسوب می‌شود و تجمعات مردمی در مقابل مجلس می‌تواند نمایندگان را مجاب به تصویب کاهش روابط اقتصادی با فرانسه کند. مقابله به مثل از دیگر شیوه‌های مؤثر برخورد با این وقاحت غربی است. از آنجا که پشتیبان اصلی تمام این اقدامات صهیونیست‌ها هستند؛ طراحی کاریکاتور، موسیقی، کلیپ، فیلم، عکس و کتاب‌های افشاگرانه نسبت به «هلوکاست»، «هرتسل» و جنایات رژیم اسراییل یا کمپین «بایکوت محصولات صهیونیستی» می‌تواند نقش بسزایی در متضررکردن حامیان اصلی این حرکت ایفا کند. البته روزنامه‌ها، سایت‌ها و خبرگزاری‌های جهان اسلام نیز می‌توانند با انتشار بخشی از این محصولات به افزایش سرعت نشر آن کمک شایانی داشته باشند.
دراین میان دولت‌ها نیز نقش بسزایی دارد. سخنگوی وزارت امورخارجه ایران انتشار تصاویر توهین‌آمیز به پیامبر اکرم(ص) را به‌شدت محکوم کرد. درچنین شرایطی وزارت خارجه نباید صرفاً به موضع‌گیری اکتفا کند؛ بلکه باید مقابله با این اقدامات را ازسوی مجامع بین‌المللی و حقوق بشری پیگیری نماید. دستگاه دیپلماسی کشور علاوه براینکه این موضوع را به صورت حقوقی درمجامع بین‌المللی پیگیری می‌کند، باید تلاش کند هرچه زودتر این موضوع در دستور کار سازمان همکاری اسلامی قرار گیرد تا بار دیگر شاهد این گونه اقدامات موهن و توهین‌های آشکار نباشیم.

 

یورونیوز: وزرای خارجه گروه7 با انتشار بیانیه‌ای مشترک از روسیه خواستند تا مشخص کند چه کسی مسئول مسمومیت «الکسی ناوالنی» منتقد سرشناس «ولادیمیر پوتین» است؟! آن‌ها در بیانیه‌ای که منتشر کردند آورده‌اند: «ما وزیران خارجه گروه هفت شامل کانادا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا به همراه نماینده عالی اتحادیه اروپا، در محکومیت مسمومیت تأیید شده الکسی ناوالنی به قاطع‌ترین شکل ممکن هم نظرهستیم.» دراین بیانیه آمده است: «آلمان کشورهای گروه هفت را درجریان این واقعیت قرار داده است که یافته‌های بالینی و سم‌شناسی متخصصان آلمانی و آزمایشگاه نیروهای مسلح این کشور مشخص کرده است که آقای ناوالنی، قربانی حمله با عامل عصبی گروه گازهای «نوویچوک» شده است؛ ماده‌ای که توسط روسیه تولید می‌شود. آقای ناوالنی دربیمارستان برلین تحت مراقبت‌های ویژه است و هم‌چنان در وضعیت بحرانی به سرمی‌برد.»

ایرنا: رئیس کمیته تعاون کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی گفت: از تعاونی‌های سهامی عام به منظور بستری مناسب برای حضور در بورس و سهام عدالت، بهره‌مند خواهیم شد. «مجید انصاری» اظهار داشت: در کمیته تعاون کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی، به تعاونی‌های فراگیر، توسعه‌ای، عمرانی و تخصصی، توجه ویژه‌ای شده که بر این اساس از تعاونی‌های سهامی عام نیز به منظور بستری مناسب برای حضور در بورس و سهام عدالت که وزن قابل توجهی در بخش اقتصادی کشور ایفا می‌کنند، بهره‌مند خواهیم شد. رئیس کمیته تعاون کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی یادآور شد: بنا داریم بیش‌ازپیش در مجلس شورای اسلامی، از اهرم‌های نظارتی در بخش تعاون به منظور ایجاد فضایی همراه با آرامش و آسودگی همراه با خیر همگانی استفاده کنیم. وی تاکید کرد: باید از ظرفیت تعاون برای حل مشکلات و معضلات مردم بهره گرفت.

 

این روزها چند طرح انتخاباتی مربوط به ریاست‌جمهوری و شوراها، در کمیسیون‌های مختلف مجلس یا حتی جمع‌های محدود نمایندگان مطرح است. اخیراً کمیسیون شوراها و امور داخلی 11شرط کاندیدای ریاست‌جمهوری را در چارچوب اصلاح قانون این انتخابات، تصویب کرد. نماینده‌ای دیگر نیز در توئیتی جنجالی اعلام کرد به همراه جمعی از دوستانش به دنبال قراردادن شرط سنی 40 تا 55 سال برای کاندیداهای ریاست‌جمهوری است! خبری که برخی در واکنش به آن و برخی در راستای حمایت از یک کاندیدای خاص در مقابل یک رئیس مجلس فعلی به عنوان یک کاندیدای احتمالی، ارزیابی‌اش کردند و برخی هم گفتند اگرکسی در سن 52 سالگی کاندیدا و سپس رئیس‌جمهور شود، با وجود این قانون تک‌دوره‌ای خواهد شد! سایت خبری «جماران» درخصوص همین طرح‌ها با «عباس‌عبدی» تحلیل‌گر سیاسی گفت‌وگو کرده است. وی با بیان اینکه از این‌جا به بعد دعواهای داخلی میان جناح‌های قدرت اصول‌گراست و ربطی به ما و مردم ندارد، اظهار کرد: فرق چندانی هم نمی‌کند که کدام‌شان بر سریر قدرت باشند؛ ولی این همه شرط گذاشتن آدم را یاد داستان بنی‌اسرائیل در قرآن می‌اندازد که برای یافتن نوع قربانی آن‌قدر سؤال کردند که درنهایت یک مورد بیشتر یافت نمی‌شد و مجبور شدند آن را به قیمت گزافی بخرند. وی افزود: آن‌ها با این حال توجه ندارند که شورای نگهبان این‌ها را قبول ندارد و رد می‌کند؛ زیرا شرایط رئیس‌جمهور برخلاف شرایط نمایندگان در قانون اساسی احصا شده و شورای نگهبان اختیار تطبیق آن شرایط را با نامزدها و احراز آن از اختیارات خود می‌داند و اجازه نمی‌دهد که مجلس این اختیار را محدود کند. عبدی تصریح کرد: ظاهراً باید برای نمایندگان دوره آموزش شناخت شورای نگهبان گذاشت. البته این طرح‌ها برای وقت تلف کردن مجلس و نشان‌دادن فعال بودن آنان و نیز سرکار گذاشتن رسانه‌ها خوب است. در ادامه، از عبدی پرسیدیم که پس از واکنش‌های منفی اولیه به پیشنهاد نخست‌وزیری کردن سیستم اداره کشور توسط شما و استقبال بعدی برخی آنان از این پیشنهاد، آیا ممکن است واقعاً این جناح نظام اداره کشور را به آن سمت ببرد؟ وی گفت: درواقع این طرح همان تبدیل ریاست‌جمهوری به وضعیت نخست‌وزیری است بدون اینکه قانون اساسی را تغییر دهند؛ چون تغییر قانون اساسی نیازمند رفراندوم و مراجعه به افکار عمومی است و بعید می‌دانم کسی جرئت چنین مراجعه‌ای را به خود بدهد.

 

ورود برخی واژه‌ها در ادبیات سیاسی جهان به‌خصوص طی سال‌های ریاست‌جمهوری «ترامپ» بر گردن اوست؛ ادبیاتی که خوشبختانه هنوز عیناً در پهنه سیاست ما راه باز نکرده ولی برخی عبارت‌های فعلی را مدیون «محموداحمدی‌نژاد» هستیم و فراموش نمی‌کنیم! اما  این یکی جدید نیست؛«کارچاق‌کن» واژه‌ای است که بیش از همه نماینده ادوار مختلف مجلس «حسن‌کامران»، نماینده شجاع به کارمی برد و در نطق‌هایش در مجلس و سخنرانی‌های بی‌شمارش در حوزه انتخابی‌اش یعنی اصفهان بسیار از آن استفاده می‌کرد. رتبه دوم هم در اختیار «احمد توکلی» نماینده صریح قرارداشت. واژه‌ای که به نظر می‌رسید بعد از رأی نیاوردن او کم‌رنگ شود، ولی حالا به بهانه‌ای تازه جهت رویارویی بهارستانی‌ها و پاستوری‌ها بدل شده است. ماجرا، اخیرا کلید خورد؛ وقتی «اردشیر مطهری» نماینده گرمسار (هم‌شهری احمدی‌نژاد) خطاب به «محمدجوادکولیوند» معاون پارلمانی وزارت کشوردر صحن علنی او را «کارچاق‌کن وزارت کشور» نامید. عبارتی که خیلی زود با واکنش قائم مقام وزیر کشور پاسخ داده شد. سال گذشته هم «محمدرضاخباز»، نماینده چهار دوره مجلس دراظهاراتی گفته بود: «برخی نمایندگان کارچاق‌کن شده‌اند» و مثال می‌زند در ماجرای استیضاح وزیر آموزش و پرورش یکی از نمایندگان استیضاح‌کننده، شرط پس گرفتن امضایش را عضویت همسرش - با مدرک لیسانس - در دانشگاه فرهنگیان اعلام کرده بود!
 ماجرا از کجا آغاز شد؟
خبر اول را ایرنا روی خروجی گذاشت. «اردشیر مطهری» در جلسه علنی چهارشنبه در تذکری گفت: وضعیت کشاورزان به فلاکت رسیده و وزارت جهاد کشاورزی اختیار ندارد و بخشی از اختیارات این وزارت‌خانه به وزارت صمت داده شده است. این در شرایطی است که وزارت صنعت، معدن و تجارت وزیر ندارد و کسی هم که سرپرست این وزارت‌خانه شده،علاقه و انگیزه‌ای ندارد که وزیر شود. نماینده گرمسار ادامه داد: «خاوازی»، وزیر خوبی است اما اختیارات لازم را ندارد و باید تدابیری اتخاذ شود تا مشکلات بخش کشاورزی حل و فصل شود. جمعی از نمایندگان بیش از ۲۰ روز است که طرح استیضاح وزیر کشور را تحویل هیئت رئیسه داده‌اند، اما محمدجوادکولیوند معاون پارلمانی وزارت کشور به نوعی کارچاق‌کن وزارت کشور شده و از نمایندگان تقاضا می‌کند امضاهای خود را پس بگیرند.
مطهری افزود: اگر قرار است کولیوند کارچاق‌کنی کند، تقاضا می‌کنم دیگر وی را در مجلس شورای اسلامی راه ندهید.
 واکنش سریع با یک جوابیه صریح
قائم‌مقام وزیر کشور در واکنش به اظهارات نماینده گرمسار و کاربرد تعبیر «کارچاق‌کن» درباره خود به مجلس جوابیه فرستاد. «روح‌اله متفکرآزاد» عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی براساس ماده ۷۴ آیین‌نامه داخلی مجلس جوابیه محمدجوادکولیوند قائم مقام وزیر کشور در امور مجلس به اظهارات اردشیر مطهری نماینده گرمسار را قرائت کرد.
در این جوابیه آمده است: نظر به انتصاب مطالب خلاف واقع و نادرست به وزارت کشور علی‌الخصوص وزیر و این‌جانب در جلسه علنی چهارشنبه ۱۹ شهریورماه ۱۳۹۹ به استحضار می‌رساند انتصاب کلمه «کارچاق‌کن» در صحن علنی مجلس به معاون پارلمانی وزیر کشور امری ناروا و ناپسند و دور از شأن نمایندگی است؛ لذا انتظار می‌رود هیئت‌رئیسه مجلس نسبت به این تهمت ناروا موضع خود را در هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان به ایشان اعلام کند.
 «کارچاق کن» توهین یا تمهید؟!
در هر حال به نظر می‌رسد کاربرد این واژه پیش از آنکه شلیک واژگانی به دولت باشد گواهی است بر شکافی عمیق بین بهارستانی‌ها، شکافی که هرروز عمیق‌تر می‌شود و دیگر نمی‌توان به پر شدن این شکاف امید داشت.