دلیل محبوبیت سریال «بازیتاجوتخت» از زبان علیرضا داوودنژاد:
تعداد بازدید : 1
اقناع روزگارِ بیافسانه، با این افسانه
داستان این سریال یک افسانه بود آن هم در روزگاری که زندگی ما از این افسانهها خالی شده است؛ افسانههایی که در عین حال بیانگر زندگی روزمره و وقایع و خلقیات امروزی ما نیز است؛ از ولع قدرت گرفته تا حرص مال و طلب لذت
یک کارگردان پیشکسوت سینما گفت: این روزها عمدتاً در خانه هستم، مگر در موارد خاصی که برای خرید بیرون میروم و در آن زمان هم ماسک میزنم. علیرضا داوودنژاد نویسنده، کارگردان و تهیهکننده سینما که سابقه پنج دهه حضور در سینمای ایران را دارد بیان کرد: در حال نوشتن یک سریال با عنوان «متلقو» هستم؛ این فیلمنامه داستانی است که مایههای طنز دارد و از جریانات جاری در زندگی روزمره خانوادگی و اجتماعی الهام میگیرد، برای نمایش در شبکه خانگی ساخته میشود. پس از شیوع ویروس کرونا بیشتر زمانم را به مطالعه و دیدن فیلم میگذرانم؛ به ویژه در این ایام سریالهایی که در این سالها آمده بود و ندیده بودم را تماشا کردم؛ مثل سریال «تاج و تخت» که سریالی سرگرم کننده بود.
داوودنژاد در پاسخ به این موضوع که چرا چنین سریالی با داستان تاج و تخت تا بدین حد محبوبیت یافت، گفت: داستان این سریال یک افسانه بود آن هم در روزگاری که زندگی ما از این افسانهها خالی شده است؛ افسانههایی که در عین حال بیانگر زندگی روزمره و وقایع و خلقیات امروزی ما نیز است؛ از ولع قدرت گرفته تا حرص مال و طلب لذت و توسل به انواع فریبکاری برای دستیابی به آنها.
کارگردان فیلمهای نازنین (۱۳۵۳)، نیاز (۱۳۶۹)، بچههای بد (۱۳۷۹)، مرهم (۱۳۸۹) مصائب شیرین ۱ و ۲ (۱۳۹۷) و کلاس هنرپیشگی (۱۳۹۰) در مورد تازهترین کارش یادآور شد: آخرین فیلمی که ساختهام مصائب شیرین ۲ بوده که هنوز اکران نشده است.
داوودنژاد در توضیح کارهایی که در ایام کرونا انجام میدهد، گفت: آدم وقتی که در خانه است و تنها میشود و زمان زیادی هم دارد، خواه ناخواه متوجه خودش و عمری که پست سر گذاشته و همچنین فرصتهایی که سوزانده و اشتباهاتی که کرده است، میشود؛ مخصوصاً که مرگ هم پشت در و پنجره کمین کرده باشد و در کوچه و بازار پرسه بزند!
وی افزود: مرور خاطرات و رسیدگی به بعضی از مناسبات و برنامههایی برای اندک سالیان احتمالی مانده در پیش رو، از جمله کارهای این روزهای من است. روزهایی که از تعلیق و اضطراب و ملال دور نیست و باید مراقب بود و با برنامهریزی و اشتغال از تاثیرات سوء و عمیقتر آن جلوگیری کرد.
داوودنژاد، درمورد رعایت مسائل بهداشتی این روزها گفت: عمدتاً در خانه هستم مگر موارد خاصی که برای خرید بیرون میروم و در آن زمان هم ماسک میزنم.
این کارگردان پیشکسوت سینما در پاسخ به این موضوع که چرا برخی زدن ماسک و احتیاطهای لازم در این روزها را جدی نمیگیرند، خاطرنشان کرد: به نظرم این رفتار بیان بیخیالی و غفلت یا نوعی به ستوه آمدگی از مشکلات زندگی روزمره است؛ البته نه این که این افراد تعمداً و خودآگاه دنبال بیمارشدن باشند اما نوعی نشانه است؛ مانند نمونههای بیشمار بیاحتیاطی در رانندگی یا مثلاً موتورسواری که در زمستان برفی و یخبندان خیابانها زن و چند بچه را بر ترک موتور مینشاند و در اتوبانها گاز میدهد و کسی هم جلودار او نیست.
داوودنژاد در توضیح علت حضورش (به عنوان بازیگر) در فیلم شنای پروانه (ساخته محمد کارت ۱۳۹۸) یادآور شد: محمد کارت پیشم آمد و به عنوان جوانی که در صدد ساختن اولین فیلم سینمایی خود است از من درخواست همکاری داشت؛ ضمن اینکه یکی از فیلمهایش بچهخور (۱۳۹۷) را دیده بودم و فیلمنامه «شنایپروانه» را نیز خوانده بودم و به نظرم متفاوت و جالب آمده بود و علاوه بر همه اینها دوستم رسول صدرعاملی نیز اصرار داشت که من حتماً این کار را انجام بدهم.