سال‌هاست در مناسبت‌های دینی مثل ماه رمضان، ایام محرم و ... حجم زیادی از برنامه‌های مناسبتی در صداوسیما تولید یا تکرار می‌شود؛ اما به راستی چند درصد از جوان‌های امروزی با سلیقه‌های به‌روز شده، بیننده ویژه‌برنامه‌هایی هستند که هنوز در سطح کیفی و ساختاری چند سال قبل خود مانده‌اند؟! ایسنا برای رسیدن به پاسخ این پرسش، سراغ سید جواد هاشمی، بازیگر سینما و تلویزیون رفته که اتفاقاً همواره حضور فعالی در فیلم‌ها و سریال‌های مذهبی داشته است.
 متاسفانه در کشور ما سلایق مختلفی تصمیم‌گیرنده و جوابگو هستند؛ در حالی که اصل ماجرا چیز دیگری است. ما باید به سلایق جوان‌ها و نوجوان‌ها و سلایق امروز مردم توجه کنیم. توجه نکردن به این موضوع باعث می‌شود که بیننده‌های بهترین برنامه‌های مذهبی ما کم شوند؛ بر این اساس سلیقه جوان‌های سخت سلیقه امروز به مذهب باید در نظر گرفته شود.
 وقتی این اتفاق نمی‌افتد شاهد این هستیم که در روزهای عاشورا و تاسوعا که روزهای عزیزی برای ما هستند و بیش از گذشته ما را به یاد امام حسین (ع) می‌اندازند و برای ما اهمیت بسیار دارند، متاسفم که بگویم که ما همان موقع باعث می‌شویم برخی از مردم شبکه‌های ماهواره‌ای را تماشا کنند.
سرمان را مثل کبک زیر برف نکنیم که مردم برنامه‌ها را نگاه می‌کنند؛ این فکر را از سرمان بیرون کنیم. یک واقعیت بی‌چون و چرا وجود دارد که ما از آن غافل هستیم؛ جوان‌های امروز ما تحلیل‌شان نسبت به جوان‌های دیروز متفاوت شده است. نگاه به امام حسین (ع)، دیروز چیز دیگری بوده است. نمی‌گویم هیئت‌ها پر نیست، اما واقعاً این هیئت‌ها و مساجدی که در این ایام پر می‌شود چقدر دلباخته نام حسین است؟ متاسفم که به این‌ها توجه نمی‌شود! پس ما باید آمادگی یک شکست غیرمنتظره را داشته باشیم. به هر حال من به عنوان یک مسلمان نگرانم اتفاق بدی در آینده رخ دهد که نشود برایش کاری کرد. مساجد ما از جماعت خالی شده است. متاسفانه حتی بچه‌هایی که به هیئت می‌آیند و عشق نام اباعبدالله آن‌ها را به هیئت می‌کشاند هم شب‌ها تلویزیون خودمان را نگاه نمی‌کنند. باید برای آن‌ها برنامه‌سازی کنیم.
من سه سریال برای ایام عاشورا و تاسوعا ساختم، اما آن زمان مردم اقبالشان به ماهواره‌ها نبود، حالا هست و مقصر این قضیه ما هستیم. ما و فیلم‌سازان کم‌کاری کردیم. احساس می‌کنم شرایط تغییر کرده است ولی ما تغییری نکرده‌ایم. احساس می‌کنم که برنامه‌سازی کم است و آنچه ساخته می‌شود هم در شأن نام امام حسین (ع) نیست. با این حال هنوز هم می‌شود فیلم‌هایی مثل «روز واقعه» ساخت که باز هم ماندگار شود.
یکی از دلایل نساختن فیلم و برنامه جدید، ماجرای هزینه‌های سنگین صداوسیماست. شبکه‌های فراوانی که وجود دارد و حقوق کسانی که در این شبکه‌ها کار می‌کنند باید پرداخت شود. من فکر می‌کنم بعد از آموزش و پرورش، هیچ نهادی به اندازه صداوسیما مجبور نباشد به کارکنانش حقوق بدهد.
 

مظفرالدین‌شاه در فروردین سال ۱۲۷۹ از تهران به مقصد اروپا حرکت کرد. در این سفر بود که با سینما آشنا شد. این حادثه پنج سال پس از رواج اختراع برادران لومیر در پاریس رخ داد. به این ترتیب بانی ورود نخستین دوربین فیلم‌برداری و نمایش فیلم، مظفرالدین‌شاه است و نخستین فیلم‌بردار ایرانی نیز ابراهیم خان عکاس‌باشی محسوب می‌شود.
با پیروزی انقلاب، در ابتدا این تصور مطرح شد که حاکمیت دینی با سینما سر سازگاری ندارد و سینما از حیات فرهنگی این سرزمین حذف خواهد شد؛ اما با سخنان رهبر انقلاب این ذهنیت برطرف شد و با تأیید فیلم گاو ساخته داریوش مهرجویی از طرف ایشان، به عنوان سینمایی سالم، تلقی تازه‌ای در مورد آینده سینمای ایران پدید آمد؛ اما به هرحال برخوردها متفاوت بود. با پیروزی انقلاب وزارت فرهنگ و هنر در وزارت علوم ادغام شد. بعد از سال ۱۳۶۰ مجموعه امور سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و صنفی سینما تحت نظارت دولت قرار گرفت و تأثیر مثبت آن با محدودیت ورود فیلم‌های خارجی، حذف عوارض سنگین از فیلم‌های داخلی، نظم بخشیدن به ارتباط میان صاحبان سینما و صاحبان فیلم، پرداخت وام بانکی به تهیه‌کنندگان و بسیاری موارد دیگر خود را نشان داد. به تدریج از سال ۱۳۶۴ با ایجاد رابطه مناسب‌تر میان سیاست‌گذاران و سینماگران، آثاری خلق شد که توانست نظر منتقدان و روشنفکران را نیز به خود جلب کند و با اقبال عمومی نیز مواجه شد و در عین حال سینمای ایران را در سطح جشنواره‌های جهانی مطرح کند. دهه شصت فوران کارهای درخشان نسل دوم سینمای جدید ایرانی است. در ابتدای دهه هفتاد با تصمیم دولت، یارانه حذف شد. رویداد دیگر این سال تأسیس مؤسسه رسانه‌های تصویری به عنوان سازمان دهنده فعالیت‌های قانونی شبکه ویدئویی کشور بود. این اتفاق در پی آزادسازی ویدئو مطرح شد. در این دوره حضور فیلم‌های ایرانی در جشنواره‌های جهانی و کسب جایزه برای مدیریت سینمایی به خودی خود ارزشمند نبود.  در سال ۱۳۷۹، پیش‌نویس قانون سینما ارائه شد که در آن دادگاه صالحه برای رسیدگی به خطاهای سینمایی پیش‌بینی شده است.

   
شهرام اسدی، شرایط خانوادگی هدیه تهرانی را عاملی دانست که به سبب آن این بازیگر نتوانست در فیلم سینمایی «روز واقعه» نقش راحله را ایفا کند.
«روز واقعه» از جمله فیلم‌های به یادماندنی سینمای ایران درباره واقعه عاشوراست که هر ساله با فرارسیدن ایام محرم یاد و خاطره‌اش در دل مشتاقان اهل بیت و علاقه‌مندان به سینما زنده می‌شود.
شهرام اسدی، کارگردان این فیلم ماندگار به مناسبت اکران نسخه ترمیم شده این فیلم به مناسبت ایام محرم، میهمان فریدون جیرانی در برنامه اینترنتی «کافه آپارات» بود و از جزئیات ساخت «روز واقعه» سخن گفت.
این سینماگر در بخشی از گفت‌وگو و در پاسخ به اینکه چرا هدیه تهرانی نقش راحله «روز واقعه» را ایفا نکرده در حالی‌که یکی از نخستین گزینه‌های این نقش بوده است، توضیح داد: محمدرضا شریفی‌نیا روزی هدیه تهرانی را در یک فروشگاه دید و به او پیشنهاد بازی داد و بعد او را برای نقش راحله به من معرفی کرد. سپس او سر صحنه آمد و تست گریم انجام دادیم، حتی چند جلسه با او صحبت کردم تا از میزان هوش اجتماعی و معاشرت او آگاه شوم، کاری که با همه بازیگرهایی که می‌خواهم با آن‌ها کار کنم انجام می‌دادم و در نهایت همه شرایط برای حضور او در پروژه فراهم شد، اما هدیه تهرانی پس از چند روز سر صحنه آمد و گفت: نامزدی دارد که پدرش سنتی است و اجازه بازیگری را به او نمی‌دهد و بدین ترتیب حضور او در پروژه منتفی شد و خانم لادن مستوفی نقش راحله را ایفا کرد.
 

مهر: چنگیز جلیلوند دوبلور مطرح با اشاره به غفلت از دوبلورها بیان کرد که نریشن مستندی را درباره پیاده‌روی اربعین گفته که بارها از سیما پخش شده، اما کسی به آن اهمیتی نداده و بازخوردی نداشته است. چنگیز جلیلوند  بیان کرد: می‌دانید اگر ما مداح می‌شدیم وضع‌مان خیلی بهتر می‌شد. درواقع این صداهایی که داریم و به درد دوبله می‌خورد را اگر درکار مداحی استفاده می‌کردیم مشخص می‌کرد که ارزش ما چقدر است! اما اکنون هرچقدرکار می‌کنیم و کارهای خوب و فاخر انجام می‌دهیم که مردم بشنوند، اما متاسفانه کسی تشویق نمی‌کند و اصلاً اهمیتی نمی‌دهند. او درباره اینکه حمایت از دوبلورها لزوماً باید به صورت مادی باشد یا خیر؟ اظهار کرد: نه اصلاً این‌طور نیست همین‌قدر که ارزش قائل شوند، لوحی بدهند و گاهی اسمی از دوبلورها ببرند کافیست یا می‌توانند جشنواره‌ای برگزار کنند تا به طریقی پاسداشتی برای دوبلورها باشد. البته منظور این نیست که هر روز از این تجلیل‌ها برگزار شود ولی حداقل باید هر دو یا سه سال یک بار از چند نفر تجلیل صورت بگیرد یا دوبلورها را به تلویزیون بیاورند تا مردم با آن‌ها آشنا شوند، اما متاسفانه اصلاً برای کسی مهم نیست. جلیلوند درباره اهمیت کار دوبلورها در پشت صحنه پروژه‌ها تصریح کرد: هیچ‌گاه اسمی از عوامل پشت صحنه برده نمی‌شود مخصوصاً دوبلورها که اگرچه درجه یک هستند و با صدایشان هنرمندان بزرگی را معرفی کرده‌اند. البته الان را نمی‌گویم ولی پیش از این اگر نگوییم صدای بزرگان دوبله در شهرت و محبوبیت هنرمندان دخیل بوده است، حداقل می‌توان گفت درصدی در اجرای موفق یک صدا مفید بوده است. جلیلوند تصریح کرد: متاسفانه هیچ کسی هیچ دلداری یا دلسوزی ندارد ما خودمان می‌بینیم و نیازی نیست به کلام آورده شود. خود من زحمت‌های زیادی برای هنرکشورکشیده‌ام، بهترین تیزرها، بهترین دوبله‌ها و کارها را انجام داده‌ایم ولی دیده نشده است.  اودرپایان با اشاره به نریشنی که برای یک مستند درباره اربعین و پیاده‌روی کربلا گفته است، اظهارکرد: من سال گذشته مستندی درباره پیاده‌روی زائران امام حسین (ع) روایت کردم. نریشن این مستند برعهده من بود که هم به صورت انگلیسی و فارسی گویندگی این روایت را بر عهده داشتم اما نه کسی از من تجلیل کرد و نه حتی بازخوردی نشان دادند. البته آن‌ها که تماشا کردند بازخوردهای خوبی دادند و البته خود تلویزیون هم بارها آن را پخش کرد.
 

مهر: در نخستین روز جشنواره دوویل در فرانسه، جیمز باند سابق که می‌گوید ایفای این نقش بزرگ‌ترین دستاورد بازیگری‌اش بوده، تاکید کرد حالا وقت این است که زنان این نقش را بازی کنند. پیرس برازنان که ۴ بار در نقش جیمز باند جهان را از شر دشمنان نجات داد، تاکید دارد این نقش مهم‌ترین دستاورد بازیگری‌اش بوده است، اما این بازیگر تاکید کرد که حالا وقت این رسیده که این نقش افسانه‌ای به یک زن واگذار شود. این در حالی است که شایعات حکایت از این دارد که شاید لاشانا لینچ در فیلم بعدی «وقتی برای مردن نیست» جای جیمز باند بعدی را از «دنیل کریگ» بگیرد.

ایلنا: فیلم سینمایی «قصر شیرین» در سومین حضور بین‌المللی خود در بخش مسابقه جشنواره باتومی حضور دارد. قصر شیرین به کارگردانی و تهیه کنندگی رضا میرکریمی با ۹ فیلم «طعمه» ساخته مارک جنکلین، «لباس زیر» ساخته ویت هلمر، «پایان فصل‌ها» ساخته المر ایمانوف، «صدای استادش» ساخته گئورگ پالفی، «زیبای کم عنایت» ساخته کیوانج سزر، «روشنایی بشود» ساخته مارکو اسکوپ، «پایان شیرین روز» ساخته یاسک بورکوچ، «داستان سه خواهر» ساخته امین آلپر و «باطل» ساخته الکسی سالمنپرا به رقابت می‌پردازد.

فارس: درمحوطه موزه مشهور لوور، سینمایی روباز که حدود ۲۱ هزار نفر گنجایش دارد، برپاست. امسال هم‌زمان با سی‌امین سالگرد تأسیس هرم شیشه‌ای موزه لوور، درمحوطه باز این موزه، یک سینمای بزرگ روباز برپا شد. فعالیت این سینما هشت روز ادامه داشت و حضور در آن برای عموم رایگان بود ودرهر سانس سه هزارنفر ازفیلم‌های مختلفی که با همکاری گروه سینمایی MK۲ به نمایش درآمد، دیدن کردند. آن‌طور که رایزنی فرهنگی ایران خبر داده است، در این ۸ روز، ۸ فیلم که طی ۳۰ سال گذشته ساخته شده و در آن‌ها موزه لوور از جایگاه خاصی برخورداربوده روی پرده‌ای به طول ۲۴ متر نمایش داده شد.