به تازگی شاهد آغاز دور تازه‌ای از ماجراجویی‌های دولت آمریکا علیه کشور ونزوئلا هستیم. در این راستا، گزارش‌های رسمی حاکی از اعزام چند ناوشکن رزمی ارتش آمریکا به سمت آب‌های ساحلی ونزوئلا است. دولت ترامپ ادعا کرده که هدف اصلی این اقدام، مقابله با قاچاق مواد مخدر از مبدا ونزوئلا به خاک آمریکا است. همچنین این دولت تهدید کرده که ممکن است حملاتی هدفمند در خاک ونزوئلا انجام دهد. با این حال، بسیاری از کارشناسان معتقدند این ادعاها چندان قابل اعتماد نیست و هدف اصلی آمریکا، سرنگونی دولت ونزوئلا است.
پیش‌تر نیز دولت ترامپ در حرکتی بی‌سابقه برای دستگیری نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور قانونی ونزوئلا، جایزه پنجاه میلیون دلاری تعیین کرده بود. از سوی دیگر، دولت ونزوئلا و خود مادورو تاکید کرده‌اند که آماده مقابله با هرگونه ماجراجویی احتمالی از سوی دولت آمریکا هستند. مادورو حتی تهدید کرده که در صورت لزوم، بیش از چهار و نیم میلیون نفر در این کشور را مسلح خواهد کرد تا در برابر تجاوز آمریکا به خاک کشورشان مقاومت کنند.
با این حال، می‌توان سه محرک اصلی در دور جدید ماجراجویی‌های دولت آمریکا علیه ونزوئلا را شناسایی کرد:
اولین محرک، تلاش دونالد ترامپ و متحدانش برای به نمایش گذاشتن قدرت است. آنها با ایجاد تنش در معادلات سیاسی ونزوئلا، قصد دارند خود را در معرض دید افکار عمومی آمریکا و جهان به عنوان بازیگری قدرتمند نشان دهند. نباید فراموش کرد که ترامپ در عرصه سیاست داخلی با چالش‌های گسترده‌ای در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی روبروست و هنوز راه‌حلی پایدار برای حل این بحران‌ها نیافته است. بنابراین، ورود به ماجراجویی‌های خارجی و نمایش قدرت نظامی را راه‌حلی برای فرار از مشکلات داخلی خود ارزیابی می‌کند.
هم‌زمان، دولت ترامپ با کشیدن خط و نشان برای دولت ونزوئلا، می‌کوشد پیامی به دیگر کشورهای منطقه آمریکای لاتین ارسال کند تا آنان را به اطاعت بی‌چون و چرا از سیاست‌های واشنگتن وادار سازد.
دومین محرک، اهمیت منابع انرژی ونزوئلا است. این کشور دارای ذخایر غنی نفتی و گازی است و بازیگران مهمی همچون ایران، چین و روسیه در صنعت انرژی ونزوئلا فعالیت چشمگیری دارند. دولت آمریکا تلاش می‌کند با ساقط کردن نظام سیاسی این کشور، کنترل این منابع استراتژیک را به دست گیرد و در رقابت‌های راهبردی‌اش با قدرت‌های نوظهور جهانی به امتیاز مهمی دست یابد. به بیان دیگر، حضور رقبای ایالات متحده در ونزوئلا و همکاری استراتژیک آن‌ها با دولت مادورو، تهدیدی جدی برای منافع واشنگتن تلقی می‌شود و آن را به مذاق دولت ترامپ خوش نمی‌آورد.
سومین محرک، نقش نمادین ونزوئلا در مقاومت علیه امپریالیسم آمریکا است. این کشور در سال‌های اخیر به یکی از نمادهای عینی مقابله با سیاست‌های زیاده‌خواهانه واشنگتن در منطقه بدل شده است. آمریکا با ضربه زدن به دولت ونزوئلا و تلاش برای سرنگونی آن، قصد دارد این نماد مقاومت را از میان برداشته و زمینه را برای روی کار آمدن دولتی همسو با خود فراهم کند. امری که به زعم واشنگتن، پیام روشنی برای دیگر کشورهای آمریکای لاتین خواهد بود و به پیشبرد منافع آمریکا در این منطقه کمک شایانی می‌کند.
در مجموع، می‌توان گفت که ماجراجویی جدید دولت ترامپ علیه ونزوئلا نه تنها یک مسئله امنیتی یا اقتصادی ساده نیست، بلکه محصول تقاطع چندین عامل در سیاست داخلی و خارجی آمریکاست. این سیاست‌ها نه تنها بحران‌های داخلی آمریکا را در نظر دارد، بلکه به دنبال بازتوزیع قدرت و منابع در عرصه جهانی و به ویژه منطقه آمریکای لاتین است.