وحدت؛ واجبترین کلمه امروز
نویسنده : مجید محمدی محسنی / مدرس، مفسر و دین پژوه
شکی نیست که در میان همه قاموسها، گل واژهایی که در رأس برترینها قرار دارد و بسیار جاذب، دلگشا و زیباست، واژه وحدت و اتحاد است. اصولاً نمیتوان بین اسلام و رهبری اسلامی با مسأله وحدت، جدایی فرض کرد، به طوری که اسلام منهای وحدت و یا ولایت منهای وحدت به هیچ عنوان امکانپذیر نیست. بر همین اساس امیرمؤمنان علی (ع) در سخنی مساله رهبری اسلامی را چنین ترسیم کرده و در خطبه 146 نهج البلاغه میفرماید: «جایگاه زمامدار در حکومت، جایگاه رشته است که مهرهها را جمع میکند و به هم میپیوندد، و اگر رشته بگسلد، مهرهها پراکنده شده هر یک به جایی میرود». وحدت مسلمانان، توان آنان را در برابر دشمنان، صدها و هزارها برابر میکند، درست مانند سدهای بزرگی که در نقاط مختلف جهان ساخته شده و مبدأ بزرگترین نیروهای صنعتی است و سرزمینهای وسیعی را زیر پوشش روشنایی و آبیاری قرار داده است. این قدرت عظیم چیزی جز نتیجه به هم پیوستن دانههای ناچیز باران نیست. بنابراین اتحاد و انسجام دانههای باران باعث ایجاد سدهای عظیم با آن همه تواناییها شده است. وقتی که از دانههای باران در پرتو وحدت و به هم پیوستگی چنان آثار اعجازآمیز بروز کند، قطعاً اتحاد و انسجام مسلمانان آثار و برکات اعجاز آمیز بیشتری در پیشرفت اهداف عالی انسانی و جلوگیری از مقاصد غیر انسانی استعمار خواهد داشت و موجب سربلندی و عزت و اقتدار بی نظیر خواهد شد.
آیا سزاوار است که با اعتقاد به فرامین رسول خدا و نیز قرآن کریم که اساسنامهٔ دین اسلام و یگانه نسخه شفا بخش آلام مسلمانان است باز مسلمانان با هم اختلاف داشته باشند در حالی که انبوهی از دشمنان قسم خورده که تنها آرزوی آنان نابودی اسلام است و بس. دشمنانی که از هر حربهای استفاده میکنند تا کمر این دین الهی را بشکنند و برای رسیدن به این هدف، از هیچ تلاشی نیز دریغ نمیکنند. حمله به فرهنگ و آداب و رسوم مسلمین، کشتن انسانهای بی گناه و تخریب اماکن مقدس و ایجاد دودستگی بین شیعه و سنی و دهها نمونهٔ دیگر از جمله اقدامات آنهاست.
آری در این برههٔ حساس تاریخ بشر، وظیفهٔ همهٔ ما مسلمانان، تمسک و پیروی از قرآن و عترت رسول خداست که بزرگترین منادیان دعوت به اتحاد و یکدلی همهٔ مسلمانان جهان هستند. زیرا ما به فراوانی در منابع اسلامی میبینیم که تا چه اندازه برای رسول خدا (ص) موضوع وحدت بین مسلمین مهم بوده و ایشان به موازات گسترش توحید و یکتاپرستی در جامعهٔ انسانی به توحید کلمه و وحدت امت اسلامی اهمیت زیادی میدادند و هیچ عاملی را، شکنندهتر از ایجاد شکاف در پیکر امت اسلامی نمیدانست.