خالهبازی خبری!
نویسنده : محمد بندرعباسی روزنامهنگار
اینکه با تغییر سیاست مدیران از صدر تا ذیل درو میشوند تا اثری از آثار تیم قبلی باقی نماند نه تازه است و اختراع ما. اگر هم در معدود مواردی چنین اتفاقی رقم میخورد فقط و فقط استثنا است و دلایل اصلی رخدادهای استثنایی، آدمهای استثناییاند که در این یادداشت جایش نیست.
اما یک نکته بدیهی و نه ظریف وجود دارد، اینکه عزل و نصبها به هر علت و دلیل قرارنیست برخی عرفها درنوردد و بعضی اصول را از ریل خارج کند و به جادههای خاکی ببرد، اتفاقی که مدتی است شاهد رخداد آن در خبرها هستیم! متاسفانه مدتی است درخبرها یک روال باب شده؛ اینکه در فلان جلسه، بهمان آدم نیامد. در آن دیدار، این نبود و ... . بعد خبرهای تکمیلی منتشر میشود؛ چرا در فلان جلسه، بهمان آدم نیامد، دلیل عدم حضور آن آدم در این دیدار چه بود و ... .
خب این مساله چیزی جز «خاله بازی خبری» است؟ واقعاً ماهیت خبر این است؟ مگر ماهیت خبر رویداد نیست؟ مگر طبق آنچه از استاد شکرخواه آموختیم، خبر تعریفی جز این دارد: خبر یک حق اجتماعی است، نه یک کالای تجاری.
حالا با چند درجه ارفاق در جغرافیای ما «گفتن» و «وعده» هم ماهیت رویداد پیدا کرده و خبر شده اما نبود و غیبت کسی در جایی این قدر اهمیت دارد که در خبرگزاریهای عریض و طویل خودی دربارهاش داستانسرایی کنیم با چه توجیهی؟ اینکه جلوی شایعهای را بگیریم؟ اصلاً نوشتن از این موارد و تسری چنین تفکری نوعی بها دادن به شایعهای که هنوز منتشر نشده نیست؟ آیا توسعه «خاله بازی خبری» گرا دادن به کسانی نیست که دنبال سوژه سازی در فضاهای مجازی هستند؟ آیا بهتر نیست در خبرگزاریها مثل کمی قبلتر عنوانها و سمتها را درست و دقیق بنویسیم اینقدر دکتر در «روتیترها» تولید نکنیم!