ایسنا: خبرگزاری آلمان به نقل از شرکت‌کنندگان در مذاکرات وین گزارش داد که روند این مذاکرات «سازنده و مثبت» بوده است. یک منبع آگاه در ارتباط با گفت‌وگوهای وین به خبرگزاری آلمان گفت: ایران به نوعی می‌خواهد اطمینان حاصل کند تا توافقات آتی رعایت شود. این درخواست ایران را همه پذیرفته‌اند ولی اجرای آن بسیار سخت و دشوار است و پویایی لازم هنوز برای یک توافق نهایی در چند هفته وجود ندارد. دور بعدی مذاکرات به علت تعطیلات سال نو میلادی تا دوشنبه به تعویق افتاده است. علی باقری، رئیس هیئت مذاکره‌کننده کشورمان در وین نیز پیشتر روند گفت‌وگوهای دور هشتم در چند روز گذشته را مثبت ارزیابی کرده بود. روسیه هم مثل ایران مذاکرات چند روز اخیر را «مفید و سازنده» ارزیابی کرده است.

ایرنا: یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا به پرتاب موفق ماهواره‌بر سیمرغ واکنش نشان داد و مدعی شد که این اقدام «یک نگرانی قابل توجه» و «ناقض قطعنامه‌های شورای امنیت» است. ماهواره‌بر سیمرغ سه محموله تحقیقاتی را با موفقیت به فضا پرتاب کرد. یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در واکنش به پرتاب ماهواره‌بر سیمرغ، مدعی شد که این اقدام «یک نگرانی قابل توجه در راستای گسترش سلاح‌های هسته‌ای» است و آن را «ناقض قطعنامه‌های شورای امنیت» دانست. بنا بر اعلام رسانه‌های آمریکایی این سخنگوی وزارت خارجه آمریکا افزود که ایالات متحده همچنان نگران «توسعه ابزارهای پرتاب فضایی توسط ایران» است و این یک نگرانی قابل توجه در راستای آنچه گسترش سلاح‌های هسته‌ای می‌نامید، است. وی مدعی شد که پرتاب ماهواره‌بر ایران ناقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد است.

ادامه از صفحه یک ...
بی‌آرتی خوابی، مشکلات خاص خود را دارد
آمارها نشان می‌دهد که همه بی‌آرتی‌خواب‌ها معتاد نیستند، بسیاری از آن‌ها  شغل و درآمد دارند، اما نه آنقدر که بتوانند رهن و اجاره یک خانه در تهران را بدهند. گرانی مسکن و البته هزینه‌های دیگر زندگی را برای آن‌ها آنقدر سخت کرده که حتی قدرت حاشیه‌‌نشینی را هم ندارند. البته هزینه بی‌آرتی‌خوابی هم کم نیست گفته می‌شود ۱۲ هزار تا ۲۵ هزار تومان هزینه یک شب بی‌آرتی‌خوابی در تهران است. به عبارتی آن‌ها باید ماهانه حدود ۳۵۰ تا ۷۵۰ هزار تومان برای اتوبوس‌خوابی کنار بگذارند ضمن اینکه این مدل سرپناه گرفتن چندان هم راحت نیست، بی‌خانمان‌ها باید حداقل تا صبح پنج بار اتوبوس‌ عوض کنند. آنان حدودا هر ۴۵ دقیقه از خواب بیدار و از اتوبوس پیاده شوند و خود را به اتوبوس بعدی برسانند، هزینه بلیت بدهند، سوار اتوبوس جدید بشوند و بخوابند همین پیاده و سوار شدن اتوبوس‌خواب‌ها را آشفته می‌کند، بنابراین بیشتر بی‌خانمان‌ها دنبال اتوبوس‌های گرم‌تر با مسیر طولانی‌تر هستند.
شهرداری چاره‌ای بیندیشد
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهرداری تهران در مورد موضوع «بی‌آرتی‌خوابی» واکنش نشان داده و با بیان اینکه «وجود این پدیده را انکار نمی‌کنیم»، گفت که «این پدیده به شدتی که در گزارش عنوان شده، نیست.» در واقع مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی شهرداری تهران صورت مسئله را به شکلی پاک کرده است و سعی کرده با بیان اینکه ما وجود این پدیده را انکار نمی‌کنیم اما این مسئله یک اتفاق اجتماعی و اقتصادی است و شرکت واحد اتوبوسرانی در آن نقشی ندارد مسئولیت اجتماعی-سیاسی خود را به عنوان یک مدیر دولتی از سر باز کند. آیا مدیرعامل شرکت واحد نمی‌تواند این مسئله را به شهردار و مدیران مربوطه اطلاع دهد و با تشکیل یک کارگروه برای حل این مسئله تمهیداتی بیندیشند؟ از طرف دیگر هر چند آمار دقیق و رسمی هم از تعداد بی‌خانمان‌های شهر تهران در دست نیست اما  براساس آمارهای غیررسمی در سال ۹۸ تعداد بی‌خانمان‌های شهر تهران بین ۱۴ تا ۱۵ هزار نفر بود این درحالی است که ظرفیت گرم‌خانه‌های تهران که زیر نظر شهرداری است حدود  دو هزار نفر است، یعنی اینکه حدود سیزده هزار نفر دیگر باید دنبال جای دیگری برای خواب باشند. مسئله دیگر در ارتباط با گرم‌خانه‌های تهران این است که عده‌ای حاضر به کارتن‌خوابی، گورخوابی، بی‌آرتی‌خوابی و... هستند اما به سراغ استراحت در گرم‌خانه‌ها نمی‌روند در این میان شهرداری هم به بهانه اینکه حکم قانونی ندارد و نمی‌تواند به اجبار این افراد را به گرم‌خانه‌ها منتقل کند  از زیر بار این معضل اجتماعی شانه خالی می‌کند.
سیاست‌های نادرست و تشدید بی‌خانمانی
پدیده شوم بی‌آرتی خوابی یا نمونه‌های دیگر از بی‌خانمانی نشان از تشدید شکاف طبقاتی در جامعه در سال‌های اخیر دارد. اکنون با شهروندانی مواجه هستیم که یکی حقوق نجومی می‌گیرد و یکی دیگر در اتوبوس می‌خوابد. کسانی هستند که ده‌ها و صدها میلیارد ملک، باغ و ویلا دارند در عوض میلیون‌ها نفر توان خرید۵۰ متر خانه یا حتی پرداخت اجاره‌خانه را ندارند. اما چه عواملی این معضل را تشدید می‌کند؟ 1-توزیع نامتناسب امکانات در شهرها و هجوم به پایتخت: هجوم توده‌های کارگری به سوی شهرهای بزرگ برای یافتن شغلی مناسب و فقدان مسکن متناسب با جمعیت، مسائلی مانند بی‌آرتی‌خوابی را تشدید می‌کند.  آنچه امروز تحت عنوان تنگنای مسکن فهمیده می‌شود عبارت است از وخیم‌تر شدن شرایط مسکونی بد کارگران به دنبال هجوم ناگهانی جمعیت به شهرهای بزرگ‌تر. آیا بهتر نیست با توزیع متوازن سرمایه و امکانات در تمام شهرها و نقاط کشور و حل معضل بیکاری، جلوی این هجوم گسترده به شهرهای بزرگ گرفته شود تا شاهد پدیده‌هایی مانند بی‌آرتی‌خوابی نباشیم؟ 2-افزایش قیمت مسکن و کاهش قدرت خرید مردم: تا زمانی که دولت و مجلس هیچ طرحی برای جلوگیری از افزایش هرچند یکبار قیمت مسکن تهیه و اجرا نکند قطعاً شاهد معضلات گوناگون خواهیم بود که بی‌آرتی‌خوابی یکی از آن‌هاست. چرا قیمت مسکن در جایی مثل آلمان یک دهه بیشتر ثابت می‌ماند و هیچ‌گونه رشدی نمی‌کند اما در ایران در عرض چند ماه قیمت مسکن تا ۸۰ درصد رشد می‌کند؟ پاسخ به این سوال شاید بتواند تفاوت دیدگاه مدیریت و اقتصاد را به خوبی بیان کند. در حالی که آمارهای رسمی نشان می‌دهد عرضه مسکن در ایران طی چند سال اخیر به‌ شدت افزایش یافته اما شواهد کلی گویای آن است که قیمت نه تنها پائین نیامده بلکه چندین برابر هم شده است اما در خصوص آلمان، فرانسه و بلژیک وضع فرق می‌کند. در سرزمین ژرمن‌ها اقتصاددا‌ن‌ها بر این باورند که افزایش تولید موجب شده که قیمت‌ها ثابت بماند و این به آن معنی است که اقتصاد این کشور از قوانین عادی و طبیعی علم اقتصاد تبعیت می‌کند. در فرانسه نیز وضع تقریبا به همین شکل است و تنها سالی نیم درصد بر قیمت ملک افزوده می‌شود و نهایتاً ممکن است طی ۱۰ سال تنها ۵ درصد بر قیمت مسکن افزوده شود. با این شرایط باید پرسید که آیا الگوی استفاده شده در این کشورها قابل استفاده برای کشورمان نیست؟

در حالی که جهان در سال ۲۰۲۲ بین تلاش برای خروج از رکود اقتصادی یا مقابله کامل با کرونا مردد است مهم‌ترین نگرانی کشورهای جهان در حوزه جامعه‌شناسی رخ می‌دهد و سطح پائین زاد و ولد و مهاجرت دردسرساز خواهد شد. به گزارش تحریریه، «دانیل ماس» ستون‌نویس «بلومبرگ» سال ۲۰۲۲ را سالی پیش‌بینی کرد که در آن باید اقدامات بسیار زیادی برای مقابله با تورم انجام شود. وی در گزارش خود در زمینه جنگ علیه تورم نوشت پس از آنکه تورم جهانی تصمیم‌گیران را کوروناتوان کرد، آن‌ها تلاش زیادی انجام می‌دهند تا خسارت‌ها را جبران و روند بهبود اوضاع را تسریع کنند. بر این اساس ممکن است سال ۲۰۲۲ زمینه برای یک دوره طولانی رشد اقتصادی جهان فراهم شود مگر آنکه بانک‌های مرکزی به بهانه مقابله با یک جهش ویرانگر ویروس کرونا مانع توسعه نشوند.
خطرات به ویژه در آسیا بیشتر از بقیه مناطق جهان است زیرا در این منطقه محدودیت‌های اجتماعی برای مقابله با کرونا جامع‌تر از دیگر نقاط و حتی طولانی‌تر از همه جا اجرایی شده‌اند.
زمانی مشاهده می‌شد که چین به سرعت در حال حرکت به سوی برتری اقتصادی در جهان بود اما اکنون به تدریج این عطش در حال سرد شدن است. علاوه بر این مسائلی گوناگون آسیا را آزار می‌دهند و از پویایی‌های آن می‌کاهند. یکی از مهم‌ترین مسائل سال 2022 در حوزه جامعه‌شناسی جهان رخ می‌دهد. نرخ زاد و ولد در جهان بسیار کمتر از سطح مورد نیاز برای حفظ جمعیت است. ولی همزمان مهاجرت به عنوان یک چالش مهم برای دولت‌ها مطرح خواهد بود.

آلمان جمعه ۳۱ دسامبر 6 نیروگاه از 9 نیروگاه هسته‌ای خود را برای همیشه تعطیل می‌کند تا گامی دیگر در راستای تکمیل خروج این کشور از انرژی هسته‌ای بردارد. به گزارش یورونیوز، این کشورکه چند سالی است به صورت پررنگ‌تر بر انرژی‌های تجدیدپذیر متمرکز شده، تلاش‌های گسترده‌ای را برای پایان دادن به استفاده از انرژی هسته‌ای در دستور کار قرار داده است. پس از تخریب و ذوب شدن راکتورهای فوکوشیمای ژاپن در سال ۲۰۱۱ میلادی بر اثر وقوع زلزله و سونامی در این کشور که از آن تحت عنوان بدترین فاجعه هسته‌ای در جهان از زمان واقعه چرنوبیل به بعد یاد می‌کنند، برلین تصمیم گرفته تا سرعت خروج تدریجی خود از انرژی هسته‌ای را افزایش دهد. راکتورهای بروک دورف، گرونده و همچنین گاندمینگن در آخرین روز سال ۲۰۲۱ میلادی پس از ۳۵ سال فعالیت، برای همیشه خاموش می‌شوند. همچنین سه نیروگاه هسته‌ای دیگر این کشور قرار است تا پایان سال ۲۰۲۲ به فعالیت خود پایان دهند و خاموش شوند.
حذف تدریجی انرژی هسته‌ای اقدامی غیرقابل بازگشت برای بزرگ‌ترین اقتصاد اروپا به شمار می‌رود، آن‌هم در شرایطی که این کشور همچون دیگر کشورهای عضو اتحادیه اروپا با چالش جدی افزایش قیمت انرژی مواجه است. با این حال برلین همچنان به اجرای اهداف بلندپروازانه خود برای مقابله با تغییرات اقلیمی و گام‌هایی که در این مسیر باید مد نظر قرار گیرد، پایبند است.
«کرستین آندره»، رئیس انجمن صنعت انرژی BDEW می‌گوید برای صنعت انرژی آلمان، حذف انرژی هسته‌ای نهایی شده است. تخمین‌های اولیه انجمن صنعت انرژی آلمان نشان می‌دهد که ۶ نیروگاه هسته‌ای این کشور در حدود ۱۲ درصد از برق تولیدی در سال ۲۰۲۱ این کشور را تأمین کرده‌اند. این در حالیست که سهم انرژی‌های تجدیدپذیر تقریباً ۴۱ درصد بوده و زغال سنگ کمتر از ۲۸ درصد و گاز نیز ۱۵ درصد از انرژی مورد نیاز آلمان در سال‌جاری میلادی را تأمین کرده است.
آلمان قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ از طریق توسعه زیرساخت‌های انرژی بادی و خورشیدی، تا ۸۰ درصد از نیازهای برقی خود را با انرژی‌های تجدیدپذیر تأمین کند. دولت جدید که قصد دارد تلاش‌های حفاظت از محیط زیست را افزایش دهد، در توافق‌نامه ائتلافی خود از کناره‌گیری تدریجی دولت انرژی هسته‌ای حمایت کرد. گروه‌های محیط‌زیستی از این اقدام دولت استقبال کرده‌اند اما در عین حال هشدار داده‌اند که سال ۲۰۲۲ پایان واقعی دوره هسته‌ای در این کشور نیست. «آرنه فلرمن»، مدیر گروه زیست محیطی BUND، در این خصوص به خبرگزاری رویترز می‌گوید: «ما باید بگوییم که هنوز هم کارخانه‌های غنی‌سازی اورانیوم در آلمان مانند گرونائو وجود دارد. همچنین یک رآکتور تحقیقاتی در گارچینگ وجود دارد که هنوز با اورانیوم درجه‌بندی تسلیحاتی کار می‌کند. در نتیجه تا زمانی که این مراکز به فعالیت خود ادامه دهند، همچنان به پایان واقعی انرژی هسته‌ای در آلمان نرسیده‌ایم.»
کل هزینه‌های برچیدن این نیروگاه‌ها حدود ۱.۲۵ میلیارد دلار برای هر یک از این نیروگاه‌ها برآورد شده است. پیش‌بینی می‌شود تخریب کامل نیروگاه‌های هسته‌ای آلمان تا سال ۲۰۴۰ میلادی انجام خواهد شد.
 

از روز گذشته مذاکرات ایران و ۱+۴ در وین به مدت سه روز و به دلیل کریسمس متوقف شد و ادامه جلسات از روز دوشنبه از سر گرفته خواهد شد. دیدار‌ها تاکنون در سطح کارشناسان بوده است و طرفین تمایل دارند تا به توافق سال ۹۴ یا همان برجام دست پیدا کنند.
علی باقری‌کنی مذاکره کننده ارشد تیم مذاکره کننده ایرانی پس از دیدار چندجانبه با طرف‌های مذاکره کننده اعلام کرد که «اگر توافق شد، آمریکا ابتدا باید تحریم‌ها را لغو کند؛ سپس ایران بعد از راستی‌آزمایی، اقدامات هسته‌ای خود را طبق توافق انجام می‌دهد.»
در حالی که روند مذاکرات کند پیش می‌رود، روسیه و چین نیز سعی کردند نقش پررنگ‌تری را ایفا و نقش واسطه‌گری را برای ایران بازی کنند، از همین رو به طور دوجانبه روسیه و آمریکا در خصوص ایران وارد گفت‌وگو شدند. همین موضوع البته انتقاد‌هایی را هم به همراه داشت و برخی این انتقاد را مطرح کردند که چرا تیم ایرانی خود به صورت مستقیم وارد مذاکره با آمریکا نمی‌شود و نبض کار در اختیار روسیه قرار گرفته است. مجموع این شرایط باعث شده نگرانی‌هایی نسبت به توافق هسته‌ای وجود داشته باشد. حسن بهشتی‌پور کارشناس سیاست خارجی درباره شرایط دور جدید مذاکرات به رویداد۲۴ توضیح داده و شرایط را تحلیل کرده است.
او می‌گوید: روند مذاکرات بسیار کند پیش می‌رود، دو طرف روی متنی که به طور کلی به توافق رسیده‌اند کار می‌کنند، اما در مورد جزئیات آنقدر اختلاف دارند که مذاکرات را طولانی‌تر کرده و خواهد کرد. البته با توجه به کریسمس طبیعی بود که این چند روز تعطیل شد و طبیعی است که طرف غیرایرانی بخواهد در این ایام در کنار خانواده‌هایشان باشند.
بهشتی‌پور با بیان اینکه متنی که مذاکره‌کنندگان فعلاً روی آن کار می‌کنند، سندی جدید و تلفیقی از ۶ دور مذاکرات قبلی است، تصریح کرد: ادغام دو سند تبدیل به سندی جدید شده و چون آن را منتشر نکرده‌اند نمی‌توانیم به درستی درباره جزئیات آن سخن بگوییم. آمریکا برای اینکه نشان دهد حسن نیت دارد، باید بخشی از تعهدات خود را اجرا کند، چرا که آن‌ها بودند که از برجام خارج شدند. طرف ایرانی می‌خواهد که آمریکا یک قدم برای حسن‌نیت بردارد، طرف آمریکایی هم این را از ایران می‌خواهد و فعلاً مشخص نشده است که کدام یک بالاخره قرار است چنین کاری را انجام دهند.
این کارشناس با اشاره به اینکه فشار طولانی شدن مذاکرات، روی مردم ایران است، یادآور شد: امیدواریم طرفین سریع‌تر بر سر جزئیات هم به توافق برسند. وی به نقش پررنگ روسیه در این دور از مذاکرات اشاره می‌کند و می‌گوید: چین، روسیه و اتحادیه اروپا نقش واسطه را برای ایران بازی می‌کنند. ایران به جای اینکه مستقیم با آمریکا مذاکره کند، از طریق واسطه‌هایش مذاکره را پیش می‌برد و دلیلش هم خروج آمریکا از برجام است. ما عملاً می‌دانیم که تصمیم‌گیر نهایی آمریکاست و ریشه تحریم‌ها هم از سوی آمریکاست و بهتر است مستقیماً با خود آن‌ها صحبت کنیم. در ظاهر شاید دلیل درستی باشد، اما در باطن درست نیست و می‌دانیم به ضرر ما خواهد بود. اینکه واسطه‌ها بروند با آمریکا حرف بزنند، بعد نظراتشان را به ما بگویند و بعد ما نظرات‌مان را بگوییم و آن‌ها به آمریکایی‌ها منتقل کنند، روندی زمان‌بر است. اما به هر حال مسئولان ما می‌گویند، چون از برجام خارج شده است، مستقیماً با آن‌ها مذاکره نمی‌کنیم، باید اول به برجام برگردد و بخشی از تعهداتش را عمل کند، بعد با آن‌ها مذاکره می‌کنیم.
بهشتی‌پور می‌گوید مذاکرات به جای پرداختن به حاشیه‌ها باید به سمت پیدا کردن راه حل‌ها بروند، اما متاسفانه طرف ایرانی قبول نمی‌کند و نتیجه آن هم کند شدن و طولانی شدن روند مذاکرات است و رسیدن به نتیجه را هم سخت‌تر می‌کند، اما بالاخره مسئولان چنین تصمیمی گرفته‌اند و باید منتظر بمانیم. آن‌طور که از شرایط مشخص است، احتمالاً در سال ۱۴۰۱ به توافق دست پیدا کنیم، مگر اینکه یکی از طرفین بخواهد پیشنهاد خوبی بدهد و سریع‌تر به نتیجه برسیم، در غیر این صورت مذاکرات کماکان ادامه خواهد داشت.