رآغاز سال جدید در همه فرهنگ‌ها و کشورهای دنیا اتفاق مهمی است. هزاران سال است که آغاز سال نو در گوشه و کنار دنیا جشن گرفته می‌شود. در بیشتر کشورهای دنیا، جشن‌های سال نو از ۳۱ دسامبر شروع می‌شود؛ ولی در بعضی از کشورها روز دیگری را جشن می‌گیرند. هر کشوری آداب و رسوم خاصی برای جشن گرفتن آغاز سال دارد. معمولاً آداب‌ورسوم جشن‌های سال نو از کشوری به کشور دیگر متفاوت است.

تاریخچه مختصری از جشن‌های سال نو
تا به حال برایتان سؤال شده که انسان‌ها از چه زمانی جشن گرفتن برای آغاز سال نو را شروع کردند؟ به نقل از سایت History.com سابقه قدیمی‌ترین جشن مرتبط با سال نو به ۴ هزار سال پیش و به بابل برمی‌گردد. نخستین روز سال جدید، اولین ماه جدید پس از اعتدال بهاری بود. این جشن با برگزاری یک جشنواره مذهبی ۱۱ روزه برگزار می‌شد که هر روز یک مراسم متفاوت داشت. در طول دوران باستان، تمدن‌ها تقویم‌های پیچیده‌تری را ایجاد کردند که نخستین روز سال جدید را یک رویداد کشاورزی یا نجومی قرار می‌داد.
تا اینکه در سال ۴۶ پیش از میلاد، ژولیوس سزار، امپراتور روم، گاه‌شماری ژولینی را معرفی کرد. وی اول ژانویه را به‌عنوان نخستین روز سال مشخص کرد. رومی‌ها با قربانی‌دادن، مبادله هدایا، تزئین خانه‌های خود با شاخه‌های برگ بو و شرکت در میهمانی‌های پرشور، سال جدید را جشن می‌گرفتند. در اروپا و قرون‌وسطا، رهبران مسیحی به‌طور موقت اول ژانویه را با روزهایی با اهمیت مذهبی بیشتر یعنی ۲۵ دسامبر (تولد عیسی مسیح) و ۲۵ مارس (جشن بشارت) جایگزین کردند. با این حال، در سال ۱۵۸۲، پاپ گریگوری سیزدهم مجدداً اول ژانویه را به‌عنوان روز سال جدید بر اساس تقویمی که بعداً به‌عنوان تقویم میلادی تأسیس شد مشخص کرد. تقویم میلادی تقویمی است که امروزه بیشتر ملت‌ها از آن استفاده می‌کنند.

1 - چین
به‌طور رسمی چین اول ژانویه را به‌عنوان نخستین روز سال جدید به رسمیت می‌شناسد؛ اما سال جدید چینی بر اساس تقویم قمری چین است و آماده‌سازی برای آن ۷ روز قبل از شب سال نو آغاز می‌شود. این آماده‌سازی شامل تمیزکاری کامل خانه برای از بین‌بردن هرگونه بدشانسی سال گذشته، خرید تزئینات، هدایا و خرید لباس‌های جدید (به‌ویژه برای کودکان) است. در این روزها، استفاده از کلمات مربوط به «بیماری»، «مرگ»، «کشتن»، «شبح» و... ممنوع است؛ برای اینکه در سال جدید نتایج بدی به همراه نداشته باشد. جشن‌های خیابانی شامل رقص شیر سنتی است که خوش‌شانسی می‌آورد. روی سر شیر، آینه‌ای قرار دارد تا ارواح شیطانی با بازتاب‌های خود ترسیده و فراری شوند.

2 - اکوادور
در اکوادور سال نو در اول ژانویه جشن گرفته می‌شود و زمانی است که بدشانسی‌ها و گلایه‌های سال قبل به فراموشی سپرده می‌شوند. مجسمه‌هایی از شخصیت‌های محبوب کارتونی و شخصیت‌های واقعی سیاسی می‌سازند. سپس آن‌ها را در خیابان‌ها می‌سوزانند. مردان ملبس به لباس زنان نقش همسران بیوه درگذشتگان را بازی می‌کنند. آن‌ها در خیابان‌ها می‌رقصند و برای پرداخت هزینه مراسم خاک‌سپاری شوهرها پول طلب می‌کنند.

3 - اتیوپی
تقویم اتیوپی ۱۲ ماه دارد؛ ۱۲ ماه ۳۰ روزه به‌علاوه ۵ یا ۶ روز که ماه سیزدهم را تشکیل می‌دهد. روز سال نو در سپتامبر شروع می‌شود؛ زمانی‌که دوره طولانی بارانی در کشور به پایان رسیده است. آداب‌ورسوم این کشور عبارت است از جمع‌شدن خانواده‌ها که یک وعده غذای سنتی در کنار هم تهیه می‌کنند، دختران جوان لباس‌های جدید می‌پوشند و گل جمع می‌کنند و آن‌ها را هنگام خواندن آهنگ‌های سنتی سال نو به دوستانشان هدیه می‌دهند.

4 - آلمان
در آلمان، شب سال نو سیلوستر (Silvester) نامیده می‌شود. این نام‌گذاری دلیلی تاریخی دارد. نخستین کسی که روز ۳۱ دسامبر را جشن گرفت پاپ سیلوستر اول بود که در قرن چهارم زندگی می‌کرد. آلمانی‌ها شب سال نو را با برگزاری مراسم‌های خیابانی و آتش‌بازی جشن می‌گیرند. یکی از رسوم قدیمی آلمانی‌ها در شب سال نو پیش‌بینی آینده است. آن‌ها برای این کار سرب مذاب را داخل آب سرد می‌ریزند و از روی شکلی که به خود می‌گیرد، سال آینده را پیش‌بینی می‌کنند. همچنین آن‌ها مقداری از غذای آماده شده برای شب سال نو را داخل بشقاب باقی می‌گذارند و معتقدند باقی‌ماندن غذا در بشقاب تا نیمه‌شب فراوانی غذا در سال بعد را تضمین می‌کند. در سال ۱۹۶۳، با الهام از یک کمدی بریتانیایی، برنامه تلویزیونی طنزی با عنوان Dinner for One در آلمان تولید شد. از اوایل دهه ۱۹۷۰ تا به امروز، مردم آلمان در شب سال نو این برنامه را تماشا می‌کنند. جالب است بدانید که محتوای این برنامه هیچ ارتباطی با سال نو ندارد! در آلمان و سایر مناطق آلمانی زبان، پخش این برنامه به یکی از رسوم ویژه شب سال نو تبدیل شده است.

5 - مجارستان
در مجارستان نیز مثل آلمان، شب سال نو سیلوستر نام دارد. یکی از رسوم سال نو در مجارستان ایجاد سروصدای زیاد برای ترساندن ارواح شیطانی است. اهالی مجارستان دوختن و شستن لباس در ایام سال نو را بدیمن می‌دانند. همچنین، به‌عقیده آن‌ها، اگر نخستین میهمانی که در روز اول سال نو به منزل آن‌ها می‌آید مرد باشد، اتفاقی خوش‌یمن است و اگر زن باشد، اتفاقی بدیمن. اهالی مجارستان بر این باورند که اگر در روز اول سال، صورت خود را با آب سرد بشویند و به‌ویژه اگر آب سرد را از ظرفی بردارند که سیب قرمزی داخل آن است، برای سالم ماندن در طول سال جدید، شانس بیشتری خواهند داشت. در مجارستان هم مثل اکوادور، مجسمه‌هایی را می‌سوزانند. در مجارستان این مجسمه‌ها با نام Jack Straw  شناخته می‌شوند و قبل از اینکه سوزانده شوند، آن‌ها را در مناطق مختلف می‌چرخانند. اهالی مجارستان Jack Straw را نماد شیطان و عامل بدشانسی‌های سال گذشته می‌دانند.

افزایش قیمت مسکن و اجاره‌بها به ویژه در تهران هر روز چالش جدیدی می‌آفریند؛ یک روز کارتن‌خوابی، روز دیگر گورخوابی، روزی هم پشت‌بام خوابی حالا هم بی‌آرتی خوابی، چالش‌هایی  که به هیچ وجه با وجهه کشور سازگاری ندارد. واقعیت این است که این روزها با فرا رسیدن فصل سرما،  مردم پایتخت شاهد حضور اتوبوس‌های شرکت واحد در میادین مرکزی و شلوغ شهر هستند  که روی آن‌ها بنر‌هایی نصب شده با عنوان اتوبوس‌خواب. گویا سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران، این اتوبوس‌ها را در شب‌های سرد سال برای خواب افراد بی‌خانمان ترتیب داده که به‌ صورت موقت در بیست نقطه از شهر جانمایی شده‌اند. این سازمان هدف خود را کاهش آسیب‌های اجتماعی و ساماندهی افراد بی‌خانمان در شهر عنوان کرده و این طرح تا زمانی ادامه دارد که سرما جان و سلامت کارتن‌‌خواب‌ها یا معتادها را تهدید نکند.