طی امضای تفاهم‌نامه همکاری میان شورای فرهنگ و هنر روستا و عشایر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، کتابخانه‌های سیار با هدف ترویج فرهنگ مطالعه به روستاها و مناطق محروم می‌روند. به نقل از ستاد ارتباطات رسانه‌ای (فهما)، تفاهم‌نامه همکاری میان شورای فرهنگ و هنر روستا و عشایر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور صبح روز دوشنبه ۸ آذر ماه به امضا رسید.

در آیین امضای این تفاهم نامه حجت‌الاسلام و المسلمین حبیب‌رضا ارزانی، دبیر شورای فرهنگ و هنر روستا و عشایر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و علیرضا مختارپور، دبیرکل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور حضور داشتند و علاوه بر امضای تفاهم نامه مذکور نسبت به افزایش همکاری‌های مشترک گفت وگو و تبادل نظر کردند.

توسعه خدمات کتابخانه‌ای در مناطق روستایی، عشایری و محروم با موضوع هدف دبیرخانه روستا و عشایر، ترویج فرهنگ کتابخوانی با هدف توسعه عدالت فرهنگی در مناطق هدف، اجرای برنامه‌های فرهنگی آموزشی با محوریت کتابخانه‌های سیار در مناطق هدف در این تفاهم‌نامه از جمله اهداف امضای این تفاهم است.

در نخستین گام اجرایی این تفاهم نامه مقرر شد تا شورای فرهنگ و هنر روستا و عشایر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هزینه تهیه دو دستگاه خودرو وانت، به منظور راه‌اندازی دو کتابخانه سیار ویژه مناطق روستایی محروم در دو استان کرمان و سیستان و بلوچستان را تقبل کرده و در مقابل نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور نیز در حوزه آماده‌سازی این دو کتابخانه سیار ورود کرده و مواردی نظیر قفسه‌بندی، تأمین کتاب و همچنین کتابدار را عهده دار شود؛ ضمن اینکه کتابداران این دو خودرو به عنوان راننده سیار کتابخانه نیز فعالیت می‌کنند.

مدت زمان تفاهم‌نامه مذکور به مدت پنج سال شمسی از تاریخ امضا اعلام شده و در صورت موفقیت طرح‌ها و رضایت طرفین قابل تمدید است، همچنین مناطق هدف در این تفاهم‌نامه با پیشنهاد طرفین انتخاب خواهد شد.

در مرداد ماه سال گذشته صدور مجوز سازمان سینمایی برای یک اینفلوئنسر اینستاگرام (یا به زبان رایج یک شاخ اینستاگرامی) با حجم زیادی از نقد و حاشیه همراه شد. محمد امین کریم‌پور فعال اینستاگرامی است که بیش از 4 میلیون و 700 هزار فالوور دارد و محور فعالیتش هم ساخت ویدئوهای طنز و اخلاقی کوتاه است، حال که فیلم «حکم تجدید نظر» به کارگردانی او و تهیه‌کنندگی رضا کریمی ساخته و اکران شده است بر اساس اعلام سایت سمفا تا فیلم حدود 190 میلیون تومان فروخته است (13 روز بعد از اکران). این آمار نشان می‌دهد که فیلم در گیشه مورد توجه قرار نگرفته است. اگرچه ژاله صامتی، همایون ارشادی، فرید سجادی حسینی، گیتی قاسمی، زیبا کرمعلی، آیدین خطایی، شاهرخ فروتنیان و آرش عدل‌پرور (خواننده پاپ) بازیگران این فیلم هستد.

سال گذشته زمان جنجال‌های مربوط به صدور مجوز ساخت به صراحت در یادداشتی نوشتم بگذاریم «جناب شاخ» هم فیلمش را بسازد، چرا که نه؟ و در آن اشاره کردم: «چه اشکالی دارد یک شاخ اینستاگرامی فیلم بسازد؟ این اتفاق تصمیم شخصی اوست و مسئولیت تمام پیامدهای آن متوجه خود او و همراهان او (تهیه‌کننده، سرمایه‌گذار، بازیگران، عوامل و ...) در این فرآیند است. البته به شرط این که سرمایه آن دولتی یا منتسب به نهادهای دیگر حکومتی نباشد.

در شرایط کنونی هر کسی که بتواند از راه سالم و درست سرمایه‌ای (از طرف بخش خصوصی) به سینمای ایران وارد کند و مطابق با ضوابط بتواند فیلمی بر چرخه تولیدات سینمای ایران اضافه کند باید ورود او را خوش آمد گفت. البته این اتفاق تا زمانی خوشایند است که سرمایه از طرف بخش خصوصی باشد اما اگر قرار است با رابطه و رانت، پول آن از بیت المال تأمین شود طبیعتاً بسیاری بهتر و شایسته‌تر از او وجود دارد که باید این اتفاق برای آنها رقم بخورد.»

تقریباً یک سال قبل از کریم‌پور «سحر قریشی» گفت که تصمیم دارد تا آخر سال اولین فیلم سینمایی‌اش را بسازد (سال 1398)، آن موقع هم این خبر با اعتراضات و البته بیشتر نکات طنز و شوخی همراه شد و همان موقع در یادداشتی ذکر کردم: بگذاریم «سحر قریشی» فیلم سینمایی بسازد امروز هم بر همان موضع قبل هستم.

واقعیت این است که مقدس‌سازی از هیچ حرفه و شغلی درست نیست و علی الخصوص در زمینه‌های هنری از اساس کار غلطی است. این که ذکر شود با ورود یک شاخ اینستاگرامی به جرگه فیلمسازی فاجعه‌ای رخ داده و فریاد «وامصیبتا» سر دهیم با هیچ معیار منطقی هم‌خوان نیست. حال بعد از اکران فیلم، این اتفاق یک پیام جالب توجه دارد: اگر بیش از 4 میلیون و 700 هزار فالوئر (دنبال کننده) در اینستاگرام هم داشته باشی و در این مدت اخیر تمام فعالیت صفحه اینستاگرامی‌ات متمرکز بر اکران فیلم هم باشد باز دلیل نمی‌شود که مخاطب به سینما برود و فیلمت را ببیند.

بهر جهت اکران فیلم اینفلوئنسر اینستاگرام از چند منظر قابل بررسی و تأمل است که از جنبه‌های مختلف می‌توان به آن پرداخت. سینما و فیلمسازی با ساختن ویدئوهای کوتاه طنز تفاوت زیادی دارد، در سینما مخاطب وقت و هزینه می‌گذارد تا فیلمی را ببیند اما در اینستاگرام اگر حوصله داشته باشد می‌بیند و اگر هم نه به سرعت عبور می‌کند.

بر این باورم که اگر این معروفیت فضای مجازی نبود این فیلم همین رقم فروش هم به دست نمی‌آورد، و البته این مقایسه هم جالب است که فیلم «خون شد» مسعود کیمیایی، فیلمساز باسابقه و مشهور سینمای ایران در زمان بسیار طولانی‌تر (حدود 8 ماه اکران) فقط 195 میلیون تومان فروش داشته است!

آنچه معلوم است این است که اگرچه بسیاری از قواعد بازی در زمان معاصر عوض شده است ولی همچنان خود فیلم است که پرفروش بودن یا استقبال مخاطب را رقم می‌زند. هر اندازه هم که معروفیت داشته باشید باز دلیلی بر توجه مخاطب به یک فیلم نخواهد بود مگر آنکه خود فیلم یک اتفاق خاصی را داشته باشد.

البته در سینمای ایران انصافاً بسیاری از این قواعد همیشه شکسته شده است و گاهی اوقات فیلم‌هایی پرفروش شده‌اند که همگان را به تعجب وا داشته است.

گویا فرمول جوابگوی این 2 دهه اخیر سینمای ایران فیلم‌های کمدی است که به مسائل و تابوهای اجتماعی، فرهنگی، سیاسی جامعه از منظر طنز نگاه بیاندازد. همین امسال فیلم دینامیت و گشت ارشاد 3 نمونه‌هایی از این اتفاق هستند که علی رغم کرونا، بحران اقتصادی و ... همچنان مخاطبانی ثابت برای خود دارند و می‌توان گفت مخاطب دوست دارد بخندد.

منبع: عصر ایران

محمد حاتم‌پور، تهیه‌کننده و کنسرت‌گذار می‌گوید سال‌های گذشته که در تالار هتل لاله پارک تبریز؛ محل کنسرت ۱۷ آذرِ بهنام بانی کنسرت می‌گذاشته، ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ صندلی در اختیار داشته و هم‌اکنون و در پی شیوع کرونا، مجوزی که گرفته ۴۸۰ صندلی قابل فروش بوده و با احتساب بلیت‌های مهمان، ۴۲۰ تا ۴۳۰ صندلی با متوسط قیمت بلیت ۱۵۰ هزار تومان در اختیار داشته است. اتفاقی که برگزاری کنسرت را از نظر اقتصادی توجیه نمی‌کند ولی او و بهنام بانی انجامش داده‌اند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، برگزاری کنسرت در ایران، پس از ۲۲ ماه تعطیلی (از اسفند ۱۳۹۸ تا آذر ۱۴۰۰) در پی شیوع کرونا، با کنسرت بهنام بانی، خواننده موسیقی پاپ در تالار هتل لاله پارک تبریز شکسته می‌شود. کف و سقف بلیت کنسرت او که چهارشنبه هفته آینده، ۱۷ آذر روی صحنه خواهد رفت ۱۲۰ تا ۱۶۰ هزار تومان است. بانی در این روز، در دو نوبت ۱۸ و ۲۱: ۳۰ روی صحنه خواهد رفت و بلیت کنسرتش نیز که طبق اعلام محمد حاتم‌پور، مدیرعامل موسسه فرهنگی هنری آوای فروهر با استفاده از تنها ۵۰ درصد ظرفیت سالن فروخته‌شده، تمام یا اصطلاحاً سولداوت شده است.

پیش از بهنام بانی در تبریز، تعدادی از خوانندگان پاپ نیز پس از تعطیلی طولانی‌مدت اجراهای زنده در ایران، با کف و سقف ۱۵۰ تا ۴۵۰ هزار تومان در جریزه کیش روی صحنه رفتند. طولانی‌شدن این تعطیلی نه فقط به دلیل شیوع کرونا که تاثیرات جانبی آن و بی‌پاسخ ماندن پرسش‌هایی از این دست بود؛ با توجه به مجازبودن تهیه‌کنندگان و کنسرت‌گذاران به استفاده از تنها ۵۰ درصد ظرفیت سالن به عنوان یکی از شروط برگزاری کنسرت در دوران شیوع کرونا، اجاره‌بهای درخواستی سالن‌داران چه‌قدر خواهد بود و چگونه محاسبه خواهد شد؟! همچنین افزایش تورم از یک‌سو و کاهش قدرت خرید مردم از سوی دیگر، چه تاثیری بر کف و سقف قیمت بلیت کنسرت خواهد گذاشت؟!

سوالاتی که در جلسه دهم آبان هزاروچهارصدِ محمد اله‌یاری‌فومنی (سرپرست دفتر موسیقی) با مدیران یا نمایندگان تالار وزارت کشور، سالن همایش ایرانیان، تالار هتل اسپیناس، سالن همایش‌های برج میلاد، بنیاد رودکی و تالار وحدت، سالن برج آزادی، فرهنگسرای نیاوران و نماینده ارشاد استان تهران و همچنین تهیه‌کنندگان و کنسرت‌گذاران مطرح شد و پس از آن رسانه‌ای‌شدن نامه مدیران تعدادی از سالن‌ها خطاب به اله‌یاری را در پی داشت. نامه‌ای که در بخشی از آن در مورد فرمول تعیین اجاره‌بهای سالن چنین نوشته شده بود: «تصمیمات اخذشده برای تعرفه سالن‌ها با عنایت به محدودیت‌ها، رعایت پروتکل‌های بهداشتی و فاصله‌گذاری اجتماعی، تابعی از تعداد صندلی‌های عرضه‌شده برای فروش اعلام می‌شود. این تعرفه شامل یک چهارم عایدی کل ظرفیتی است که روی سایت‌های فروش (بدون احتساب تعداد فروش) باز می‌شود.»

محمد حاتم‌پور در پاسخ به این سؤال که آیا درخواست مدیران سالن‌ها و شیوه پیشنهادی‌شان برای محاسبه اجاره‌بها، عملیاتی شده است و در تبریز اعمال می‌شود یا خیر، به خبرآنلاین چنین می‌گوید: «این قضیه در تهران هم منتفی شده است و براساس درخواستی که مجمع صنفی ناشران آثار شنیداری از آقای اله‌یاری کرد قرار بر این شد که اجازه دهند مذاکرات‌مان را با صاحبان سالن‌ها، به صورت فردی پیش ببریم و از آن‌ها درخواست حمایت کنیم تا بتوانیم چرخ زنگ‌زده کنسرت‌ها را بار دیگر به حرکت درآوریم. طبق مذاکراتی که من و آقایان محسن رجب‌پور و حسین توتونچیان به نمایندگی از صنف با این عزیزان داشتیم با ما راه آمدند و پذیرفتند مطابق آن‌چه هم منافع خودشان را تأمین کند و هم کمک‌حالِ ما باشد، قیمت‌هایشان را تعدیل کنند. هم‌اکنون نیز نامه‌نگاری مدیران سالن‌ها به دفتر موسیقی در حال انجام است و امیدواریم، بدون حرفِ پیش، مجوز برگزاری کنسرت‌ها نهایتاً تا ۱۰، ۱۵ روز آینده صادر شود و شاهد برگزاری کنسرت در شهر تهران هم باشیم.»

او ادامه می‌دهد: «طبیعتاً مدیران سالن‌ها نیز شرایط خاص خود را دارند و پیمانکارانی هستند که با آن‌ها همکاری می‌کنند و این پیمانکاران نیز نیروهای خدماتی خود را دارند و هم دستمزد آن‌ها و هم دستمزد نیروهای‌شان نسبت به اسفند ۱۳۹۸ افزایش پیدا کرده است و همچنین هزینه تأمین لوازم مورد استفاده برای نور، صدا، ال‌ای‌دی و... بسیار بیش از قبل شده است و بنابراین این عزیزان به ما لطف کردند که پذیرفتند همراهی‌مان کنند تا چرخ ایستاده برگزاری کنسرت‌ها به حرکت درآید.»

• با ۴۸۰ بلیتِ ۱۵۰ هزار تومانی، چیزی دست‌مان را نمی‌گیرد

حاتم‌پور در جواب این سؤال که آیا در شرایطی که ذکرش رفت برگزاری کنسرت بهنام بانی در تبریز از نظر اقتصادی توجیه‌پذیر است یا خیر، می‌گوید: «من به عنوان مدیربرنامه این رویداد، از برگزاری کنسرت در تبریز با قیمت بلیت ۱۲۰ تا ۱۶۰ هزار تومان و با استفاده از تنها ۵۰ درصد ظرفیت سالن، هیچ سودی نداشته‌ام و صرفاً با همکاری مجید عبدی که تهیه‌کنندگی کنسرت را بر عهده گرفت تلاش کردیم فقط و فقط این برنامه برگزار شود. ما برای گروه ۱۸ نفره‌مان با بلیت هواپیمای نفری دو میلیون تومان فقط ۳۶ میلیون تومان پول بلیت داده‌ایم، ارقام استقرار در هتل‌های شبی دو میلیون تومانی و هزینه سالن و نور و صدا و ال‌ای‌دی و تبلیغات را هم که به این اضافه کنید، می‌بینید که من به عنوان کنسرت‌گذار واقعاً مبلغی را که هزینه می‌کنم، برداشت نمی‌کنم و شاید لازم باشد چیزی هم از جیب بگذارم اما صرفاً می‌خواهم این اقتصاد شکست‌خورده، این چرخ شکسته و زنگ‌زده دوباره راه بیفتد. ما برای این برنامه ضرر می‌دهیم فقط به خاطر این که بگوییم ما هم به عنوان تهیه‌کننده و کنسرت‌گذار، دست به دست دفتر موسیقی دادیم تا کمک‌حال موسیقی‌مان باشیم. وگرنه همه می‌دانند که با فروش ۴۸۰ بلیت متوسط ۱۵۰ هزار تومان چیزی دست‌تان را نمی‌گیرد و هزینه‌هایتان هم درنمی‌آید. البته که از ۴۸۰ بلیت، ۴۰، ۵۰ تایش هم به عنوان بلیت مهمان به ارگان‌ها و نهادهای مربوطه ارائه شده است.»

او در جواب این که ظرفیت این سالن چند نفر است هم می‌گوید: «ما سال‌های گذشته که در این سالن کنسرت می‌گذاشتم، ۱۲۰۰ تا ۱۳۰۰ صندلی در اختیار داشتیم و هم‌اکنون مجوزی که گرفتیم ۴۸۰ صندلی قابل فروش بود و با احتساب بلیت‌های مهمان ۴۲۰ تا ۴۳۰ صندلی با متوسط قیمت بلیت ۱۵۰ هزار تومان در اختیار داشتیم که با احتساب قیمت بلیت هواپیما، هتل، اقامت گروه، ناهار، شام، پذیرایی، کامیون‌هایی که سیستم نور و صوت را می‌بَرَند و برمی‌گردانند، اپراتورها، نوازنده‌ها و... می‌بینید که هزینه‌هایمان را درنمی‌آوریم و برگزاری این کنسرت صرفاً کاری دلی است تا حرکتِ متوقف‌شده دوباره از سر گرفته شود.»

حاتم‌پور در جواب این سؤال که گمان می‌کند برگزاری کنسرت از چه زمانی به صورت جدی‌تر از سر گرفته شود، می‌گوید: «امیدواریم، بی‌حرف پیش، نه فقط ما که دیگر تهیه‌کنندگان و کنسرت‌گذاران نیز طی ۱۰، ۱۲ روز آینده کارشان را از سر بگیرند و با صدور مجوزهای نهایی، بلیت‌فروشی‌ها نهایتاً از ۱۵ آذر، چند روز پیش، چند روز پس، آغاز شود.»

او در مورد قیمت بلیت هم توضیح می‌دهد: «کف و سقف بلیت، با توجه به هزینه‌هایی که شرحش رفت منطقاً باید از ۱۷۰، ۱۸۰ هزار تومان تا ۶۰۰ هزار تومان باشد اما چون در جمع تهیه‌کنندگان به این تصمیم رسیدیم که قیمت بلیت به این عدد نرسد تا مردمی که به لحاظ اقتصادی تحت فشارند هم بتوانند در کنسرت‌ها شرکت کنند، با ۱۰ درصد بالاتر یا ۱۰ درصد پایین‌تر، کف بلیت ۱۰۰ و سقف آن ۴۰۰ هزار تومان خواهد بود. البته که شاید تفاوتی ۱۰ درصدی در اعداد این کف و سقف مشاهده شود.»

سینماپرس: پویانمایی «قدم یازدهم» به کارگردانی مریم کشکولی‌نیا به بخش مسابقه سومین جشنواره بین‌المللی فیلم استراسبورگ آمریکا راه یافت.

پویانمایی «قدم یازدهم» به کارگردانی مریم کشکولی‌نیا به بخش مسابقه سومین جشنواره بین‌المللی فیلم استراسبورگ آمریکا راه یافت و به همراه ۹ فیلم کوتاه انیمیشن دیگر از کشورهای فرانسه، صربستان، آمریکا، هند، بریتانیا، ایران و کانادا به رقابت می‌پردازد.

انیمیشن ۱۰ دقیقه و ۵۰ ثانیه‌ای «قدم یازدهم» از تولیدات سال ۱۳۹۸ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است که بر اساس کتابی با همین نام نوشته زنده‌یاد سوسن طاقدیس، با تکنیک کات‌اوت ساخته شده است.

تمامی عواید حاصل از جشنواره بین‌المللی فیلم استراسبورگ به ناحیه مدرسه عمومی شهرستان Shenandoah اختصاص می‌یابد.

انتخاب انیمیشن‌های کوتاه طیف وسیعی از ژانرها و روایت‌ها از کمدی‌های عجیب و غریب گرفته تا درام‌های خانوادگی و تفسیرهای اجتماعی را شامل می‌شود. به گفته هیات انتخاب این بخش، فیلم انیمیشن فقط برای بچه‌ها نیست بلکه برای صیقل دادن روح خلاق همه ماست. سومین جشنواره بین‌المللی فیلم استراسبورگ از ۲۲ آبان تا ۲۰ آذر ۱۴۰۰ (۱۳ نوامبر تا ۱۱ دسامبر) در کشور آمریکا به صورت آنلاین در حال برگزاری است.

سینماپرس: بازیگران فیلم سینمایی «صورت فلکی»، تازه‌ترین ساخته حسین دارابی که مراحل تولید خود را مدتی است در سکوت خبری آغاز کرده، معرفی شدند. همزمان با ادامه فیلمبرداری فیلم سینمایی «صورت فلکی» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه، نخستین عکس و اطلاعات رسمی از این پروژه منتشر شد.

این فیلم هم‌اکنون در مراحل پایانی فیلمبرداری است و گروه تولید، برای ضبط صحنه‌های داخلی در تهران مستقر هستند.

مریلا زارعی و بهروز شعیبی زوج اصلی فیلم تازه حسین دارابی را شکل می‌دهند و وحید رهبانی، سیاوش طهمورث، سولماز غنی، امین میری، علیرضا نایینی و بازیگر خردسال کوثر حیدری در «صورت فلکی» آن‌ها را همراهی می‌کنند.

«صورت فلکی» به نویسندگی احسان ثقفی و مهدیه عین‌اللهی، روایتگر تشویش‌های زنی است در آستانه از دست دادن تمام زندگی‌اش...

این فیلم دومین همکاری مشترک حسین دارابی و محمدرضا شفاه و دومین همکاری سازمان سینمایی سوره حوزه هنری با تیم سازندگان فیلم «مصلحت» است که کاندیدای دریافت ۷ سیمرغ در رشته‌های مختلف و برنده دیپلم افتخار بهترین کارگردانی اول از سی‌ونهمین جشنواره فیلم فجر شد. تازه‌ترین محصول سینمایی حوزه هنری، به‌طور همزمان مراحل فنی خود را برای حضور در چهلمین جشنواره فیلم فجر طی می‌کند.

ایسنا: نویسنده سیتکامی «پلاک ۱۳» درباره وضعیت حال حاضر سریال‌های طنز در تلویزیون و اینکه چرا دیگر نمی‌توانند موفقیت آثار گذشته را تکرار کنند، معتقد است، دیگر بعید است که ممیزی‌ها اجازه دهند، سریال‌هایی مشابه «پاورچین» یا «شب‌های برره» در تلویزیون تکرار شوند.

نویسنده «پلاک ۱۳» در ادامه دربارهٔ ایفای کاراکترهای تکراری از سوی برخی بازیگران از جمله علی صادقی در این سریال، اظهار کرد: در هر کاری با هر نویسنده‌ای که گفت‌وگو کنید عنوان می‌کند که کل کار ذهنیت او نبوده است. ذهنیت کارگردان و بازیگر نیز به فیلم‌نامه اضافه می‌شود. درواقع خود بازیگر در کارهای سیتکامی بیش از ۵۰ درصد مهم و تأثیرگذار است. این کارها مثل سریال‌های درام نیست که با فیلم‌نامه کامل سر صحنه بروی. کار سیتکامی در لحظه نوشته می‌شود؛ بنابراین بازیگران در ایفای آن خیلی مؤثر هستند. البته هیچ‌وقت ادعا نداریم که «پلاک ۱۳» به لحاظ فیلم‌نامه شاهکار است، اما مسئله من اقتضائات مختلفی است که در یک کار وجود دارد. حتماً یکسری شخصیت‌ها هستند که خودمان هم دوست نداریم و می‌خواهیم تغییرشان بدهیم، اما برخی را هم دوست داشتیم و به نظرم می‌توانند مخاطب را همراه کنند.

ابیلی با بیان اینکه در سریال «پلاک ۱۳» انتخاب کاراکترها بر اساس موضوع سریال انتخاب شده‌اند، توضیح داد: ما در این سریال دو کاراکتر وکیل داریم به دلیل اینکه در خیلی از پرونده‌های مختلف بتوانیم به موضوعات بیمه‌ای اشاره‌کنیم. یا مثلاً راننده کامیون داریم چون یکی از شاخه‌های جدی بیمه، ترانزیت و کالا و این موارد است، می‌خواستیم در دل قصه به این موارد هم اشاره کنیم. یا کاراکتر اصلی‌مان که راوی قصه است، در شاخه بیمه تحصیلات داشته است. ولی حالا برخی کاراکترها برای مخاطب بامزه‌تر شدند با توجه به بازخوردهایی که داشتیم آن‌هم به دلیل انتخاب بازیگران بوده است که در متن هم این کاراکترها را بهتر نوشتیم. اما برخی بازیگران هم به تیپ‌های تکراری تلویزیون نزدیک شدند که قبلاً هم دیده‌ایم. به‌عنوان مثال کاراکتر علی صادقی را می‌خواستیم در همان تیپ‌های قبلی باشد. چون مخاطبان سال‌هاست او را با همین تیپ دوست دارند و اصرار خودش هم این است که با همین تیپ بازی کند و ما هم مشکلی با این موضوع نداشتیم.

او دربارهٔ حضور اردلان شجاع کاوه پس از مدت‌ها دوری از تلویزیون گفت: ایشان مدتی دور بودند و در دهه ۶۰ نقش یک بازی می‌کردند و جزو استارهای سینما بودند ولی نمی‌دانم چرا کم‌کار شده بودند به‌ویژه در کارهای کمدی. به تیپی که در سریال «پلاک ۱۳» نوشتم نزدیک بودند.

ابیلی با بیان اینکه در کار طنز عرف است که کمدین‌ها یک تیپ داشته باشند، اظهار کرد: رضا عطاران را مخاطبان با همان تیپ همیشگی می‌شناسند، در سریال‌ها و فیلم‌هایش هم همان بوده است و مخاطبان هم همین تیپ را دوست دارند؛ بنابراین الزامی وجود ندارد در هر کاری کاراکتری متفاوت انتظار داشته باشی. علی صادقی هم با همین تیپ همچنان محبوب است و مخاطبان او را دنبال می‌کنند.

این نویسنده در ادامه این گفت‌وگو در پاسخ به اینکه چرا سریال‌های کمدی دیگر نمی‌توانند موفقیت سریال‌های گذشته را تکرار کنند؟ اظهار کرد: این اتفاق مربوط به سریال‌های طنز نیست؛ کلاً سریال‌ها نمی‌توانند موفقیت سریال‌های گذشته را داشته باشند. مسائل زیادی وجود دارد ازجمله اینکه هرروز ممیزی‌ها و خط قرمزها بیشتر می‌شود. ممیزی‌های زیادی در کارها داشتیم. هر روز که شبکه‌های اجتماعی هم گسترده‌تر می‌شود و بازخوردهای شبکه‌های اجتماعی برای تلویزیون مهم‌تر می‌شود، با هر نقدی دایره فعالیت شما را هم کمتر می‌کنند و می‌بندند. نکته دیگر اینکه رقیب زیاد شده است. مردم به کمدی‌های فضای اینستاگرام عادت کرده‌اند که بدون هیچ خط قرمزی دیده می‌شوند که چنین چیزی در تلویزیون ممکن نیست. نکته سوم به بازیگران برمی‌گردد. ما یک نسل طلایی کمدی داشتیم که با مهران مدیری سال‌ها در تلویزیون کار کردند و آن‌ها دور هم انرژی داشتند که دیگر حالا نیست و بعد از آن دیگر آن نسل تکرار نشدند. تلویزیون هم دیگر نمی‌تواند آن‌ها را دور هم جمع کند. کما اینکه بارها شده که مدیران خواسته‌اند اپیزود جدید یک کار را شروع کنند ولی به دلایل مختلف نشده و پروژه شکست خورده است. به همین دلیل خیلی بعید است «پاورچین» یا «شب‌های برره» در تلویزیون تکرار شوند. هم ممیزی‌ها اجازه نمی‌دهند و هم دیگر بازیگران دور هم جمع نمی‌شوند.

وی یادآور شد: ما در زمینهٔ طنز و کمدی نسل و زوجی مثل مهران مدیری و پیمان قاسم‌خانی را داشتیم که وقتی از هم جدا شدند حتی در شبکه نمایش خانگی هم نتوانستند موفقیت‌های گذشته را تکرار کنند. با وجود اینکه فضا در شبکه نمایش خانگی بازتر از تلویزیون بود. لزوماً مشکل کمدی‌ها به تلویزیون برنمی‌گردد. در حال حاضر نمایش خانگی هم کمدی موفق ندارد. «قبله عالم» شکست خورد یا «مردم معمولی» با آن بازیگران و کارگردانی رامبد جوان شکست خورد و پخشش متوقف شد. به‌طور کلی کمدی نوشتن سخت شده است، چرا که کمدی‌ها همه به سمت فضای مجازی رفته و مردم صبح تا شب آیتم‌های اینستاگرام را می‌بینند و سلیقه‌شان تغییر کرده است.

منبع : ایسنا