نام‌نویسی از داوطلبان نامزدی در این انتخابات طی روزهای ۲۱ تا ۲۵ اردیبهشت در ستاد انتخابات وزارت کشور صورت گرفت. در روز دوم ثبت نام محمود احمدی نژاد با حضور درستاد انتخابات وزارت کشور، رسماً برای چهارمین بار کاندیدای ریاست جمهوری شد. برخلاف دوره‌های قبل این بار وی شروع به خط و نشان کشیدن کرد و از همین روز نخست شروع رقابت‌های غیر رسمی نشان داد که داستان این دفعه وی با داستان انتخابات قبلی متفاوت است. رئیس جمهور سابق بیان داشت: «در صورت رد صلاحیت، از هم اکنون اعلام می‌دارم که انتخابات را تأیید نمی‌کنم و در آن شرکت نخواهم کرد و از هیچ کس، حتی افرادی که سابقه دوستی یا همکاری نزدیک با بنده داشته‌اند، حمایت نخواهم کرد.» اینگونه سخن گفتن برای فردی که اکنون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام است، چنان شایسته نیست هرچند درسابقه رفتاری آقای احمدی نژاد این رفتارها مسبوق به سابقه است.

• احمدی نژاد به قوانین ثبت نام بی اعتنا بود

حضور هواداران محمود احمدی نژاد در زمانه کرونا روبروی وزارت کشور از نظر بهداشتی اتفاق خوبی نبود. کاش رییس جمهور پیشین ایران، سلامت مردم را فدای تبلیغات سیاسی و پروپاگاندای انتخاباتی نمی‌کرد. اجازه بدهید باور نکنیم که مردم حاضر در میدان فاطمی تهران، بدون دعوت و اطلاع به استقبال احمدی نژاد آمدند. همچنین اینکه طبق اعلام ستاد انتخابات کشور، نامزدهای انتخابات مجاز هستند تنها یک همراه را با خود به وزارت کشور بیاورند. احمدی نژاد اما چندین نفر را با دعوا و شلوغ‌کاری وارد ستاد انتخابات کرد. همین شخص، روز بعد از ثبت‌نام به منطقه لارستان فارس سفر می‌کند و با برنامه‌ریزی قبلی عده‌ای را جمع کرده و با نمایش استقبال و جشن مردمی تبلیغات انتخاباتی به راه می‌اندازد و عوامل و ایادی او فیلم این نمایش تبلیغاتی را در فضای مجازی منتشر می‌کنند. این اقدام از چندجهت، خلاف قانون است؛ تجمع بدون مجوز، تبلیغات انتخاباتی قبل از زمان قانونی، ایجاد تجمع در شرایط ممنوعیت کرونائی و فریب دادن افکار عمومی با شگردهای تبلیغاتی و سخنان تحریک آمیز. همین رفتار نشان می‌دهد که رییس دولت‌های نهم و دهم، چندان با قانون و قانون‌مداری.......

از میان 592 نامزدی که در 5 روز، برای انتخابات ریاست جمهوری 1400 نام نویسی کردند، بعید است بیش از 12 نفر به مرحله نهایی انتخابات راه پیدا کنند.

در پنج روز نفسگیری که گذشت، قریب به 600 نفر شانس خود را برای راه یابی به پاستور آزمودند. از چهره‌های سرشناسی که سابقه ریاست قوه، وزارت یا وکالت داشتند تا چهره‌های گمنامی که فقط آمده بودند خودی نشان دهند. بازیگری با گونی قرمز، خانمی موتورسوار، احمدی نژاد دوم با کت قرمز و حتی یک کبوتر باز. یا آنکه می‌گفت من بهروز وثوقی هستم و دیگری که مدعی بود نابغه است و یک دنیا انتظارش را می‌کشند!

در این میان اما بعید است شورای نگهبان در بهترین حالت، بیش از 12 چهره را تأیید صلاحیت کند. از این 12 نفر هم دور از ذهن نیست برخی به سود کاندیدای همسو با خود کناره گیری کنند تا در روز انتخابات 4 یا 5 گزینه در نهایت برای رأی گیری نهایی باقی بمانند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد از میان 43 نامزد سرشناسی که در این دوره از انتخابات نامزد شده‌اند (سوابق و سن و سال 43 چهره انتخابات)، این چهره‌ها شانس بیشتری برای را آوری دارند: سید ابراهیم رئیسی، علی لاریجانی، اسحاق جهانگیری، محمد شریعتمداری، سعید جلیلی، محسن هاشمی، عزت الله ضرغامی، رستم قاسمی، مسعود پزشکیان، حسین دهقان، محسن رضایی و سعید محمد.

با توجه به صف آرایی انتخاباتی موجود، عملاً رئیسی، جلیلی، محمد، رضایی و قاسمی در یک جریان جای می‌گیرند و ممکن است از این جمع فقط رئیسی تا آخر بمانند و دیگران به سود او انصراف دهند و در مقابل، لاریجانی، جهانگیری، هاشمی، شریعتمداری و پزشکیان در یک جناح هستند و این احتمال وجود دارد که جهانگیری یا لاریجانی در نهایت در انتخابات باقی بمانند و سایرین به سود این چهره‌ها انصراف دهند. در این میان ممکن است با توجه به تاکید دهقان و ضرغامی مبنی بر عدم کناره گیری به سود دیگران، این دو چهره تا انتها باقی بمانند و انتخابات با 4 نامزد نهایی به انتها برسد.

بی تردید اگر این اتفاق رخ ندهد و چهره‌های همسو به سود هم کناره نگیرند (مانند آنچه در سال 84 رخ داد) احتمالاً انتخابات به دور دوم کشیده می‌شود و آن وقت دو نامزد اصلی باید به رقابت با یکدیگر بپردازند.