عصرایران: بالاخره «علی مطهری» برای انتخابات ریاست‌جمهوری۱۴۰۰ اعلام کاندیداتوری کرد. نماینده سابق مجلس برای حضور در رقابت‌های انتخاباتی ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ اعلام کاندیداتوری کرد. پیش از این سردار «دهقان» وزیر سابق دفاع و «کواکبیان» دبیرکل حزب مردم‌سالاری نیز ازجمله افرادی هستند که رسماً اعلام کاندیداتوری کرده‌اند. همچنین از افرادی مانند «قالیباف» رئیس مجلس شورای اسلامی و «رئیسی» رئیس قوه قضائیه، «ظریف» وزیر امور خارجه، «آذری‌جهرمی» وزیر ارتباطات، «سعیدمحمد» فرمانده قرارگاه خاتم‌الانبیا و... به عنوان کاندیداهای احتمالی یاد می‌شود.

یورونیوز: سخنگوی وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی ایران با بیان اینکه به دقت در حال پیگیری تحولات ارمنستان هستیم، همه طرف‌ها در این کشور را به خویشتن‌داری و اجتناب از خشونت دعوت کرد. «خطیب‌زاده» در واکنش به تحولات اخیر در ارمنستان اظهار داشت: درحال پیگیری تحولات در این کشور هستیم. به گزارش اداره کل اطلاع‌رسانی و سخنگویی وزارت امورخارجه ایران، خطیب‌زاده تمام طرف‌ها در ارمنستان را به خویشتن‌داری و اجتناب از خشونت دعوت کرد. براساس قانون اساسی ارمنستان، رئیس ستاد کل می‌تواند توسط رئیسج‌مهور با پیشنهاد رئیس دولت منصوب و برکنار شود.

ایسنا: با دستور رئیس‌جمهور، عوارض آزادراه غدیر برای سه ماه ابتدایی سال آینده شامل ۲۵درصد تخفیف شد. حجت‌الاسلام‌والمسلمین «حسن روحانی» در مراسم افتتاح آزادراه غدیر اعلام کرد که به عنوان عیدی سال جدید و وجود بیماری کرونا، برای سه ماه اول سال۱۴۰۰، ۲۵درصد تخفیف در عوارض آزادراه غدیر در نظر گرفته شود. عوارض کل مسیر آزادراه غدیر برای خودروهای سواری ۲۵هزار تومان و برای کامیون‌ها ۸۵ هزار تومان در نظر گرفته شده بود که ۲۵درصد این مبلغ به عنوان تخفیف برای سه ماه اول سال آینده در نظر گرفته می‌شود.

 

 ادامه ا زصفحه یک
که اکنون یک فرصت واقعی برای دستیابی به موفقیت وجود دارد، اما هشدار داد که بسیاری ازموارد بستگی به گام‌هایی دارد که ایران مایل است بردارد و خاطرنشان ساخت که این کشور تاکنون سیگنال مهمی نفرستاده است. گام بعدی فوری این است که اتحادیه اروپا جلسه‌ای را که آمریکا موافقت کرده به آن بپیوندد، با این امید که به عنوان محرکی برای ایران و ایالات متحده در گام برداشتن به سمت احیای توافق عمل کند، برگزار سازد. با این حال ظریف در توئیتی نوشت: اقدامات آمریکا به اندازه کافی نبوده و دولت بایدن باید قبل از آنکه جمهوری اسلامی فعالیت هسته‌ای خود را به میزان مجاز در برجام کاهش دهد، تحریم‌های اعمال شده در دوران ترامپ را لغو کند. ظریف در این توئیت از هشتگ «تعهد-اقدام-جلسه» استفاده کرد؛یعنی هر گونه جلسه‌ای بستگی به بازگشت رسمی ایالات متحده به توافق و لغو تحریم‌ها دارد. به گفته «جان‌آلترمن» رئیس برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات بین‌المللی و راهبردی، این پیشرفت و پسرفت‌ها یک‌سری واقعیت‌های ناراحت کننده را آشکار می‌کند که ازجمله آن‌ها می‌توان به این مسئله اشاره کرد که به‌رغم تحریم‌های ایالات متحده، ایران برای بازگشت به توافق هسته‌ای احساس فوریت نمی‌کند. آلترمن گفت: «می‌ترسم ایرانی‌ها به این نتیجه برسند که توافق آخرین ذره اهرم فشار آن‌ها را از بین خواهد برد. بنابراین مطمئن نیستم بتوانید ایرانی‌ها را به یک توافق دیگر ترغیب کنید، چه رسد به اینکه به سرعت این کار را انجام دهید.» پیشنهاد ایالات متحده مذاکره با هدف بازگشت به مسیر دیپلماتیک با ایران بود که از زمان خروج ترامپ از توافق هسته‌ای در سال2018 به تدریج از تعهدات برجامی خود عقب‌نشینی کرده است. «جن‌ساکی» دبیر مطبوعاتی کاخ سفید، به خبرنگاران گفت: «این مسئله به گفت‌وگو درباره مسیر پیش رو مربوط می‌شود.» سیاست داخلی هر دو طرف را تحت‌تأثیر قرار داده است. رئیس‌جمهور روحانی، می‌خواهد توافق و میراث خود را قبل از ترک دفتر در نیمه سال آینده احیا کند و مصمم است به خواسته‌های ایالات متحده پاسخ ندهد. مخالفان سرسخت او که بیشتر نهادهای قدرتمند دولتی ایران را کنترل می‌کنند و احتمالاً بر انتخابات ریاست‌جمهوری ماه ژوئن تسلط خواهند داشت، با هرگونه تعامل با ایالات متحده مخالف و خواهان روابط نزدیک‌تر با روسیه هستند. وزیر امور خارجه «آنتونی‌بلینکن» ماه گذشته گفت که اگر ایران به توافق بازگردد، ایالات متحده درصدد ایجاد یک توافق «طولانی‌تر و قوی‎تر» برای رسیدگی به موضوعات «عمیقاً مشکل‌ساز» برخواهد آمد. اما دو طرف ابتدا باید برای دیدار با یکدیگر توافق کنند.

 

ایرنا: دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام از پایان کار کمیسیون مشترک مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره پالرمو و CFT خبر داد و گفت: پیشنهادات کمیسیون برای طرح در صحن مجمع تشخیص آماده شد. «محسن رضایی» در حساب توییتری خود نوشت: پنج نماینده دولت در جلسه کمیسیون مشترک مجمع تشخیص حضور یافتند. ظریف، زنگنه، دژپسند، همتی و لعیا جنیدی در این جلسه، استدلال‌های خود و دولت را مطرح کردند. دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام تصریح کرد: کار کمیسیون مشترک درباره پالرمو و CFT پایان یافت و پیشنهادات برای طرح در صحن مجمع تشخیص آماده شد. گفتنی است پالرمو و CFT دو لایحه از چهار لایحه مرتبط با گروه ویژه اقدام مالی است که بررسی آن در سال‌های اخیر در مجمع متوقف مانده است.

سخنگوی وزارت خارجه آمریکا با تاکید بر لزوم درپیش‌گرفتن دیپلماسی برای حل و فصل مسئله هسته‌ای ایران گفت که پیشنهاد تاکتیکی ما به این کشور، «پیروی دربرابرپیروی» است. «ندپرایس» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا با تاکید بر لزوم درپیش گرفتن دیپلماسی برای حل و فصل مسئله هسته‌ای ایران، گفت که پیشنهاد تاکتیکی ما به این کشور «پیروی در برابر پیروی» است. وی با اشاره به رویکرد دولت دموکرات آمریکا در قبال ایران گفت که «بایدن» چه در سمت رئیس‌جمهوری و چه پیش از آن به عنوان کاندیدا، به صراحت تاکید کرده است که راهکار مؤثر در قبال مسئله هسته‌ای ایران، دیپلماسی است. پرایس ادامه داد: به همین دلیل است که ما راهکار تاکتیکی «پیروی در برابر پیروی» را پیشنهاد داده‌ایم؛ به این معنا که اگر ایران به طور کامل به تعهدات برجامی خود عمل کند، آمریکا نیز آماده انجام اقدام مشابهی است.

 

به نظر می‌رسد دولت «بایدن» بازگشت به «برجام» را به یکی از اولویت‌ها در سیاست خارجی خود تبدیل کرده است؛ توافق جامعی که در ژوئیه2015 بین ایران، ایالات متحده، روسیه، بریتانیا، چین، فرانسه و آلمان منعقد و هدف ازآن محدودکردن غنی‌سازی اورانیوم توسط ایران بود و البته توافقی که «ترامپ» در کارزار «اعمال فشار حداکثری» طی ماه مه2018 ایالات متحده را از آن خارج کرد. اکنون که همه نگاه‌ها روی ایران است باید توجه داشت که روسیه نیز که سال‌ها به برنامه هسته‌ای همسایه جنوبی خود کمک کرده، اهمیت زیادی در تحولات دارد. شرکت دولتی روسی «اتم استروی اکسپورت» به تکمیل نیروگاه هسته‌ای بوشهر کمک کرد ودرسپتامبر 2013 دو سال پیش ازبرجام، کنترل تاسیسات را رسماً به ایران داد. جای تعجب ندارد که حمایت روسیه از برجام برای دولت «اوباما» بسیار مهم بود. نقش روسیه اکنون هم حیاتی است؛ دولت بایدن باید خود را این مرتبه نه برای دریافت حمایت از روسیه که برای پیچیدگی‌های احتمالی که این کشور ایجاد خواهد کرد، آماده کند. مسکو از دیرباز با تحریم‌های سختی که ایران را به میز مذاکره برجام کشاند، مخالف بود. مقامات روسی معمولاً سعی می‌کردند تحریم‌های ایران را کاهش دهند و تهدیدهای برنامه هسته‌ای را به حداقل برسانند. مسکو در سال 2010 نه تنها سازمان ملل را متقاعد کرد که تحریم‌ها را تسهیل کند، بلکه یک امتیاز بی‌سابقه -لغو تحریم‌های ایالات متحده علیه مجموعه نظامی روسیه و توافق عدم ممنوعیت فروش باتری‌های ضدهوایی به ایران- نیز به دست آورد. همکاری نهایی مسکو بر سر برجام به نفع واشنگتن نبود؛ بلکه منافع خودش را تأمین می‌کرد. توافق هسته‌ای امکان توسعه روابط بین مسکو و تهران، گرفتن امتیازاتی از واشنگتن، و تثبیت موقعیت روسیه به عنوان وزنه‌ای منطقه‌ای در برابر غرب را فراهم آورد. این توافق زمانی تحقق یافت که روابط روسیه و ایران به اوج خود رسیده بود. این اتفاق افتاد زیرا مسکو و تهران اهداف مشترک ژئواستراتژیک در کاهش نفوذ غرب در خاورمیانه ازجمله هم‌گرایی متقابل منافع در سوریه داشتند. این هم‌سویی به مسکو و تهران کمک کرد تا اختلافات تاکتیکی را کنار بگذارند و همکاری‌های خود را گسترش دهند. هم‌گرایی منافع روسیه و ایران تا امروز ادامه دارد و توافق ایران اکنون یکی از موضوعات مهم دوجانبه برای آن‌ها به شمار می‌رود. «محمدباقرقالیباف» رئیس مجلس ایران اخیراً به مسکو سفر کرد و پیام تشکر رهبر ایران را به روسیه(و چین) برای موضع‌گیری آن‌ها درباره رساند. «پوتین» رئیس‌جمهوری روسیه با قالیباف دیدار نکرد؛ اما «پاتروشف»، دبیر شورای امنیت فدراسیون روسیه با او دیدار داشت. طبق بیانیه رسمی منتشر شده پس از جلسه، برجام ازجمله زمینه‌های اصلی مورد توجه پاتروشف و قالیباف بود.
مسکو حالا هم مانند گذشته به بازی دوگانه با غرب ادامه می‌دهد و برای تهران هم یک شریک است و هم وکیل. سخنگوی وزارت امورخارجه روسیه گفته این کشور آماده همکاری با دولت بایدن است و عقب‌نشینی کنونی ایران از برجام منافاتی با تعهدات آن در رابطه با «ان.پی.تی» ندارد.
نماینده دائمی روسیه در سازمان ملل گفت که شرایط ایالات متحده برای بازگشت به برجام «دوجانبه» نیست و نماینده دائمی روسیه در سازمان‌های بین‌المللی در وین در توئیتی نوشت: «ایالات متحده و ایران هر دو خواهان بازگشت کامل به اجرای برجام هستند، اما درباره اینکه کدام طرف باید اولین قدم را بردارد درگیر اختلافات بی‌نتیجه هستند. بدیهی است تنها راه پیش رو همگام‌سازی مراحل مربوطه است.» مسکو احتمالاً در ماه‌های آینده نیز به اصرار بر موضع‌گیری «همگام‌سازی» ادامه خواهد داد. در همین حال «وال‌استریت ژورنال» اوایل ماه جاری میلادی گزارش داد که بازرسان سازمان ملل متحد شواهد جدیدی از فعالیت‌های هسته‌ای اعلام نشده در ایران پیدا کردند که نشان می‌دهد این کشور در گذشته برنامه سلاح هسته‌ای داشته است. اگرچه ایران این موضوع را انکار کرده، اما احتمالاً آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درخواست توضیحات اضافی را مطرح خواهد کرد. «اولیانوف» نماینده دائمی روسیه در سازمان‌های بین‌المللی، در توئیتی نوشت: «اگر برخی از دیپلمات‌ها در این لحظه حساس توجه بیشتری به گذشته نشان دهند، همه ما با مشکلات اساسی روبه‌رو خواهیم شد.» دولت بایدن مشتاق احیای توافق ایران است اما باید درس‌های خود را از گذشته گرفته باشد. بایدن و گروه او به وضوح آشکار ساختند که می‌خواهند درقبال روسیه طی بسیاری از موارد از مسئله دخالت روسیه در انتخابات ایالات متحده گرفته تا هک «سولار ویند» و زندان «الکسی‌ناوالنی»، رهبر مخالف و خط لوله «نورداستریم2» برخورد سخت‌گیرانه داشته باشند. با این حال اگر واشنگتن با مسکو به عنوان یک قدرت خصمانه رفتار کند، نباید انتظار کمک داشته باشد. ایالات متحده باید مفاهیم قدیمی را در رابطه با روسیه کناربگذارد و بر ایجاد یک استراتژی واحد که موقعیت مذاکراتی ایالات متحده را تقویت می‌کند تمرکز نماید. بن‌بست با کرملین تنها به اروپا محدود نمی‌شود. بایدن و تیمش روشن کردند که می‌خواهند روی رقابت قدرت بزرگ تمرکز کنند. اگر آن‌ها جدی باشند، دیگرهیچ استراتژی همکاری موقتی با مسکو نتیجه نخواهد داد.
منبع: دیپلماسی ایرانی

 

چهار ماه تا پایان کار دولت دوازدهم وقت باقی است و حالا بیش‌ازپیش بازی‌های جناحی انتخاباتی به نمایش گذاشته می‌شود. فارغ از بازگویی و آسیب‌شناسی رفتارهای رقابتی که همه روزه در شبکه‌های مجازی و رسمی سرتیتر قرار می‌گیرد، نگرانی از کم‌وکیف مشارکت‌های مردمی در انتخابات 1400، آن روی سکه این ماراتن سیاسی است. موضوعی که این روزها صراحتاً از سوی خود رجال مسندنشین نیز مطرح و مورد دغدغه است. اینکه با توجه به کیفیت عملکرد دولت‌ها در ادوار مختلف و نارضایتی مشهود جامعه از اوضاع اقتصادی، اجتماعی و... این بار وضعیت حضور در پای صندوق‌های رأی چگونه خواهد بود.
 «خلیل آقاپور» کارشناس ارشد علوم سیاسی و پژوهش‌گر مسائل خاورمیانه در این باره گفت: با نزدیک شدن به برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ در مطبوعات و فضای مجازی بحث‌های زیادی مطرح می‌شود. جدای از اینکه چه کسی انتخاب خواهد شد، میزان مشارکت اکثریت و تأثیر آن در بهبود زندگی مردم به مدیریت بحران اقتصادی کشور بستگی دارد.
از او پرسیدیم: «با توجه به کیفیت خدمت‌رسانی دولت‌های مختلف وکمیت اثربخشی‌هایی که داشته‌اند، ارزیابی شما از میزان مشارکت مردم در انتخابات ۱۴۰۰ چیست؟» و او پاسخ داد: با نگاهی به انتخابات ادوار مختلف میزان مشارکت سیاسی در ایران تابعی از عوامل کارآمدی و ناکارآمدی دولت‌ها بوده است. در حال حاضر با وجود بحران‌های اقتصادی و اجتماعی که بر اثر تحریم آمریکا و ناکارآمدی مدیران ارشد شکل گرفته و از سوی دیگر، کاهش مشارکت انتخابات مجلس یازدهم (۴۲درصد) زنگ خطر بحران مشارکت سیاسی به صدا درآمده است.
وی ادامه داد: ازجمله عوامل کاهش مشارکت اکثریت مردم؛ بحران اقتصادی، ناکارآمدی مدیران ارشد در مدیریت بحران‌ها و عدم توجه به مطالبات سیاسی اجتماعی مردم، به خصوص نسل جوان است. بنابراین کاهش مشارکت سیاسی همراه با بی‌اعتمادی جامعه به دولت منجربه بحران مشارکت و در نتیجه بحران مشروعیت سیاسی خواهد شد.
پرسش بعدی راجع‌به اوضاع کشور پس از انتخابات بود، اینکه «چه اندازه می‌توان به بهبود وضعیت و تغییرات سودمندانه (برای مردم) خوشبین باشیم؟» آقاپور دراین باره تصریح کرد: حقیقتاً چشم‌انداز آینده کشور بعد از انتخابات ۱۴۰۰ چندان روشن نیست. نیازمند اعتمادسازی در جامعه هستیم وگرنه با بحران مشروعیت مواجه می‌شویم.
وی توضیح داد: دو مانع اساسی در تداوم بحران‌ها نقش دارد. اول، چرخش قدرت سیاسی بین نسل جوان و مدیران تکراری گذشته، دوم تداوم دشمنی و جنگ رسانه‌ای با آمریکا و عدم مذاکره برای عبور از بحران اقتصادی است. واقعیت این است که شکاف میان دولت و ملت در اثر بی‌اعتمادی جامعه به دولت و عکس آن، بی‌اعتمادی دولت به جامعه مدنی، احزاب و رسانه‌های اجتماعی مردمی به ویژه مطبوعات و فضای مجازی، نتیجه‌اش کاهش مشارکت سیاسی و درنهایت بحران مشروعیت خواهد بود.
این کارشناس ارشد علوم سیاسی در پاسخ به این پرسش که «موانع مشارکت چیست؟» بیان داشت: ازجمله دلایل عدم مشارکت اکثریت مردم، نبود جامعه مدنی و مطبوعات مستقل و احزاب سیاسی است. با توسعه رسانه‌های اجتماعی به خصوص فضای مجازی، میزان آگاهی مردم به مسائل سیاسی افزایش یافته و به موازات آن خواسته‌های مردم هم بیشتر شد. بدون شک ناکارآمدی دولت‌ها و عدم چرخش قدرت در نظام باعث شکاف میان نسل جوان و مدیران ناکارآمد تکراری چهل ساله شده است.
پرسش بعدی ما این بود: «برای عبور از بحران مشارکت سیاسی چه باید کرد؟» او پاسخ داد: همان‌طورکه قبلاً ذکر شد تقویت جامعه مدنی و مطبوعات آزاد و مستقل، رعایت قواعد بازی‌های سیاسی توسط احزاب، جناح‌های سیاسی و شورای نگهبان، اصلاح و بازنگری قانون اساسی. برای تداوم ساختار سیاسی لازم است با تغییر رویکردهای سیاسی-اجتماعی زمینه مشارکت را با اصلاح قانون اساسی فراهم سازیم.
این کارشناس ارشد علوم سیاسی در پایان متذکر شد: بدون شک عدم دگرگونی ساختار سیاسی باعث می‌شود که نهادهای سیاسی در برابر دگرگونی اجتماعی و اقتصادی قادر به پاسخ‌گویی نباشند. به همین دلیل احتمال شکل‌گیری و به وجود آمدن بحران مشارکت و مشروعیت زیاد است. بدون تعارف بگویم که اگر دولت راهکارها و مکانیسم‌های کنترل و مهار بحران را نداشته باشد، ممکن است منجربه سقوط شود. بنابراین دولت باید مکانیسم‌های دموکراتیک را جدی بگیرد.

 

ادامه از صفحه یک
 استان «الحسکه» هم خود گویای این امر است که یانکی‌ها به این سادگی‌ها خاک سوریه را ترک نخواهند کرد و فقط نیروی نظامی و زبان زور برای اخراج آمریکایی متجاوز کارساز است.
 یک حمله و چند هدف
آمریکا مدعی است این حملات را در واکنش به حملات اخیر به فرودگاه اربیل و منطقه سبز عراق صورت داده است. این در حالی است که همچنان عامل عملیات در اربیل نامشخص است و حملات اخیر به منطقه سبز بغداد نیز از سوی برخی تحلیل‌گران همچنان مشکوک و گونه‌ای توطئه با هدف زمینه‌سازی حمله به مقاومت ارزیابی می‌شود. از طرفی این عملیات با دستور مستقیم بایدن صورت پذیرفته و از مفاد بیانیه پنتاگون مشخص می‌شود که این عملیات حاوی پیام برای ایران، حزب‌اله، ‌مقاومت عراق و سوریه است. این بدان معناست که تبلیغات عبری-عربی در جهت دادن به ذهن رئیس‌جمهور آمریکا در هدف قراردادن محور مقاومت موفق عمل کرده است. چنان‌که از اخبار این روزها دریافت می‌شود، بخش مهمی از گفت‌وگوهای تلفنی «نتانیاهو» و «بن‌سلمان» با بایدن بر مسئله ایران در منطقه متمرکز بوده است.
 از زاویه‌ای دیگر حمله به شرق سوریه را می‌توان روی دیگری از سکه پرونده هسته‌ای ایران تحلیل کرد؛ سکه‌ای که دریک طرف آن اصرار بر مذاکره حک شده و بر طرف دیگر آن فشارهایی از جنس حمله نظامی به منافع ایران و محور مقاومت حک شده است. اگرچه پیش از این و به کرات حملاتی این‌چنین خشونت‎آمیز در سوریه از ناحیه اسرائیل و بدون آنکه رژیم آن را گردن گیرد، صورت می‌پذیرفت اما با عملیات به نظر می‌رسد فضای دشمنی با ایران و محور مقاومت وارد فاز جدیدی شده است و می‌توان انتظار داشت این آخرین اقدام از این دست نباشد.
  پیام به ریاض
«لوید آستین» وزیر دفاع آمریکا در اولین اظهارنظر خود بعد از حمله ارتش آمریکا به خاک سوریه، آن را اقدامی کاملاً حساب شده و علیه هدف صحیح توصیف کرد. اگر زمان وقوع این رخداد را به وقت آمریکا محاسبه کنیم، باید این گونه اعلام کرد که آمریکا طی ۲۴ساعت سه پیام جداگانه اما در یک راستا برای ریاض ارسال کرده است. روز پنج‌شنبه به وقت آمریکا شاهد گفت‌وگوی تلفنی بایدن با پادشاه عربستان بودیم. صرف‌نظر از اینکه در این گفت‌وگو چه مسائلی رد و بدل شد، هم‌زمان با آن خبر رسید دولت آمریکا ترجیح داده است رسانه‌ای کردنِ گزارش سیا در رابطه با قتل «خاشقچی» را به تأخیر بیندازد. در حالی که چند ساعت بعد از آن هم منطقه‌ای در بوکمال سوریه، به زعم آنکه گروه گردان‌های حزب‌اله عراق در حال انتقال سلاح و مهمات از این نقطه به داخل سوریه است، مورد هدف ارتش آمریکا قرار گرفت. ظاهراً کاخ سفید در تعامل خود با سعودی‌ها بعد از چند ضربه‌ای که به میخ زده بود و باعث شکل‌گیری موجی از رعب و وحشت در میان شاهزاده‌های حاکم بر این کشور شد، حال به دنبال کسب نتایج و جمع‌آوری غنایم است و چند ضربه‌ای هم به نعل زد تا ریاض راحت‌تر با پرداخت صورت حساب تهیه شده توسط بایدن کنار بیاید. وقتی بایدن در گفت‌وگوی تلفنی خود با پادشاه عربستان همچنان بر تعهد واشینگتن برای دفاع از امنیت عربستان سخن می‌گوید و چند ساعت بعد مواضعی که ادعا می‌شود متعلق به گردان‌های حزب‌اله عراق-گروهی که چندی پیش رسماً و مستقیماً عربستان و آل‌سعود را تهدید کرده بود- مورد هدف قرار می‌گیرد، بی‌تردید بیش از آنکه اقدامی علیه محور مقاومت محسوب شود، پیامی برای سعودی‌ها تفسیر خواهد شد. این پیام که پیش از این ترامپ آن را با شفافیت معروف خود اعلام می‌کرد، توسط بایدن در لفافه و بعد از کش‌وقوس‌های مختلف اعلام شد تا بار دیگر به پادشاه عربستان از یک سو و محمدبن‌سلمانی که از وحشت علنی شدن گزارش سیا راهی بیمارستان شده بود، خبری مهم دهد. به نظر می‌رسد گرچه دولت‌ها در آمریکا تغییر می‌کنند اما جایگاه کشوری چون عربستان همچنان همان عابر بانکی است که بود و با وجود تغییر شکل صورت‌حساب، سعودی‌ها چه بخواهند و چه نخواهند و در هر شرایطی، باید آن را پرداخت کنند. پس حق با وزیر دفاع آمریکاست که این حمله کاملاً حساب شده و در راستای اهداف کلان آمریکا در منطقه انجام گرفته و هدف ضربه‌ای که به سوریه وارد شد، ریاض است.