بررسی تفسیر رئیسجمهور از صلح امام حسن (ع)
تعداد بازدید : 3
این صلح کجا و آن صلح کجا؟!
نویسنده : مریم عمادی
چهارشبنه گذشته (۲۳مهرماه) رئیسجمهوری در سخنانی با بیان اینکه «امام حسن (ع) امام صلح و پیوند بود»، گفت: «وقتی برخی از اصحاب امام حسن (ع) آمدند و با زبان معترضانه گفتند که چرا صلح کردی و چرا در برابر طرف شما پیمان را امضا کردید؟! حضرت فرمودند: جامعه اسلامی که فقط شما ده نفر نیستید؛ شما بیست نفری که اینجا نزد من آمدید که فقط دنیای اسلام نیستید. من در مسجد رفتم برای مردم سخنرانی کردم و دیدم اکثریت قاطع جامعه صلح میخواهند و وقتی مردم این را میخواهند، صلح را انتخاب میکنم؛ این راه امام مجتبی(ع) است. امام حسن مجتبی (ع) به ما میآموزد مرد جنگ باشیم به روز جنگ و مرد صلح باشیم، به روز صلح. اگر در روز صلح، جنگیدیم و در روز جنگ، صلح کردیم، هر دو خطا و اشتباه است.» این سخنان رئیسجمهور و تفسیر به رأی این واقعه، چند روزی است که در رسانهها بازتاب داشته است. ناگفته پیداست که از این سخنان بوی مذاکره دوباره با غربیها نیز به مشام میرسد؛ مخصوصاً که جریان غربگرا در یک فرار رو به جلو برای کاستن حجم فشارها از خود، موضوع مذاکره و صلح را پررنگ کرده تا بار دیگر افکار عمومی را راهی بیراهه کند. اما در تحلیل این موضوع باید به چند نکته توجه داشت. در نقل رخدادها و تحلیلهای مبتنی بر حوادث تاریخی، نه از نظر منطقی و نه از نظر عرفی، شایسته نیست بر انتهای یک رخداد که خود متوقف بر علل دیگر است، تکیه کنیم؛ مثلاً بگوییم که امام حسن (ع) با معاویه صلح کرد...