مدیرعامل انجمن دوستی ایران و روسیه تاکید کرد: روسیه شریک استراتژیک ماست که همیشه در مجامع جهانی از ما حمایت کرده است. شناساندن این کشور برای توسعه روابط باید در دستور کار قرار گیرد. نشست تخصصی و هم‌اندیشی «انجمن دوستی ایران و روسیه» در هتل اسپیناس تهران با حضور کارشناسان، اساتید، پژوهشگران و تجار ایران و روسیه برگزار شد. امیر محمودزاده، مدیرعامل انجمن دوستی ایران و روسیه در این نشست گفت: انجمن‌های دوستی ظرفیت بی‌بدیلی برای توسعه فرهنگی و دیپلماسی عمومی هستند و شرایط توسعه را در بستر همکاری‌های علمی، فرهنگی و مردمی پیش می‌برند.
وی ادامه داد: می‌خواهیم ظرفیت‌های خود را به روسیه بشناسانیم و به دنبال تحکیم روابط دو کشور و زمینه‌سازی برای پیشبرد اهداف مشترک دو کشور هستیم و این‌ها مهم‌ترین دستورکارهای ما هستند.
مدیرعامل انجمن دوستی ایران و روسیه طراحی سند آینده‌پژوهی روابط ایران و روسیه در افق ۲۰۵۰ را مهم‌ترین فعالیت این انجمن برشمرد و تصریح کرد: روسیه شریک استراتژیک ماست و همیشه در مجامع جهانی از ما حمایت کرده لذا شناساندن این کشور به مردم و تشریح ظرفیت‌های کشورمان را در دستور داریم. ما توسعه کشور در بستر فرهنگ و هنر را ضروری دانسته و به همین خاطر این هدف در دستور کار انجمن دوستی ایران و روسیه است.
محمودزاده با بیان اینکه به دنبال تشکیل اتاق فکر هستیم، خاطرنشان کرد: همچنین پیوست‌های فرهنگی برای پروژه‌های فرهنگی و تجارت بدون مرز را دنبال می‌کنیم. اکنون روسیه به دنبال شکل‌گیری کریدورهای حمل و نقل به سمت هند، افغانستان و عراق است که ایران در درون این کریدورها قرار دارد.
 ۴۲ انجمن دوستی در کشور تأسیس شده‌اند
زهرا عابدینی، معاون مشارکت‌های سازمان امور اجتماعی وزارت کشور هم در این نشست ابراز داشت: دیپلماسی عمومی ابزار نرم دولت‌ها در عرصه بین‌المللی هستند. انجمن‌های دوستی باید تلاش کنند تعاملات فرهنگی، اجتماعی، هنری و علمی را توسعه دهند که از این منظر، انجمن دوستی نقش مهمی در دیپلماسی عمومی دارند و می‌توانند تریبون یک کشور در کشور هدف باشند. وی افزود: انجمن‌های دوستی باید مطالبات ما درعرصه سیاست خارجی را دنبال می‌کند. ۴۲ انجمن دوستی در کشور تأسیس شده‌اند. انتظارما از انجمن‌های دوستی بیشتر شده و می‌خواهیم فعال شده و در فعالیت خود اهتمام بورزند. این مقام وزارت کشور با بیان اینکه ما برای هر کشور، فقط یک مجوز انجمن دوستی صادر می‌کنیم، عنوان کرد: توقع ما فعالیت آنهاست و اگر آن‌ها فعال نباشند، ظرفیت یک کشور را سوزانده‌اند. انتظار ما آن است به تناسب حساسیت و جایگاه ایران در اوراسیا فعال باشند و مناسبات ما را در این باره پیگیری کنند.
 ایران و روسیه از ارتباطات مردمی فاصله دارند
محمود شوری، معاون موسسه ایراس هم در این نشست یادآور شد: وجود این انجمن در روابط دو کشور خالی بود. روابط ایران و روسیه هرچند در سه دهه اخیر تاثیرگذار بوده اما در سطح مردمی نتوانسته‌ایم موفق عمل کنیم. دو کشور ۵۰۰ سال ارتباط رسمی داشتند اما این ارتباط فقط سیاسی بوده است. وی با تاکید بر اینکه با وجود رابطه دیرینه دوکشور این رابطه در سطح مردمی گسترش نیافته است، بیان کرد: نوع آداب و رسوم، زبان، دین و مسائل فرهنگی موجب می‌شد مردم چندان ارتباط پیدا نکنند. البته جغرافیای روسیه هم در برقراری ارتباط مؤثر بوده است. این استاد دانشگاه اضافه کرد: هرچه روسیه به ایران نزدیک‌تر شد، مسائلش هم بیشتر شد و نزدیک شدن مرزهای دو کشور خاطرات ناخوشایندی را به همراه داشته است و چهره اولیه، چهره خشن نظامی بوده که در اذهان تاریخی مردم حفظ شده و بین مردم از آن رویدادها به عنوان عامل منفی دو کشور یاد می‌شود. این استاد دانشگاه افزود: در دوران قاجار شناخت روسیه از طریق سفرنامه‌ها و خاطرات مقامات شروع شد. آن‌ها نخستین شناخت ما از روسیه در سطح مردمی است. تا آمدیم شناخت از روسیه پیدا کنیم، روسیه رنگ عوض کرد و با انقلاب اکتبر، روسیه جدیدی ایجاد شد و پیام جدیدی به دنیا و ایران داد. شوری با بیان اینکه برخی شیفته و برخی دل‌نگران این چهره شدند، گفت: برای دوره‌ای نوع ارتباط با روسیه ترس پیوند خوردن با اندیشه‌های مارکسیستی از سوی مردم وجود داشت. با فروپاشی شوروی، چهره ابرقدرتی و خشن هم تغییر یافت و امکان نزدیکی بیشتر مردم با روسیه را فراهم کرد.
 وی ادامه داد: با وجود اینکه در ۳۰ سال گذشته ارتباطات مردمی بیشتر شده ولی نمی‌توانیم از ارتباطات مردمی به عنوان یک محور و روابط دو کشور نام ببریم و ایران و روسیه از ارتباطات مردمی فاصله دارند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه روابطی که پیشران آن روابط سیاسی باشد با تغییر دولت‌ها تغییر می‌یابد، اظهار داشت: مناسبات اقتصادی موجب تحول و توسعه روابط می‌شود اما روابط مردمی موجب می‌شود روابط دو کشور دستخوش روابط دولت‌ها نباشد. نمونه این مسئله را در روابط ایران و ترکیه یا روابط ایران و امارات شاهدیم.
 فرصت‌های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی در بستر تعاملات مردمی را توسعه دهیم
همچنین در این نشست بهرام صلواتی، عضو هیئت رئیسه انجمن دوستی ایران و روسیه درباره چشم‌انداز تعاملات اقتصادی ایران و روسیه اظهار داشت: منطقه اوراسیا یک بازار ۱۸۲ میلیون نفری است که ۱۴ درصد خشکی جهان را شامل می‌شود و روسیه بزرگ‌ترین و مهم‌ترین بازیگر این حوزه است. با منطقه اوراسیا رابطه مردمی و فرهنگی نداریم اما از نظر اقتصادی مهم است. وی با اشاره به موضوع ظهور کار منطقه‌ای اظهار داشت: روسیه به دنبال جذب نیروی کار جوان، ماهر و حرفه‌ای است چراکه این کشور با کمبود نیروی انسانی روبه‌روست و با این چشم‌انداز، باید دید چه تدبیری برای رابطه با روسیه اندیشیده می‌شود؟
 

ایلنا: دیپلمات‌های سازمان ملل گفتند که عمق انزوای ایالت متحده ناشی از سبکی است که پمپئو در پیش گرفته است. یکی از دیپلمات‌ها گفت: آمریکایی‌ها درواقع مسخره بودن را ازحد خود خارج کرده‌اند. این دیپلمات گفت: نکته اساسی اینجاست که اکثر کشورها در شورای امنیت اساساً با ایالات متحده موافق هستند که ایران کشور خوبی نیست و داشتن تسلیحات هسته‌ای و اسلحه بیشتربرای ایران چیزخوبی نیست، اما آمریکایی‌ها آنقدر بد دست خود را بازی کردند و آنقدر تهاجمی رفتار کردند و ازخود خشونت نشان دادند که باعث شد نه تنها خود را درسیاست منزوی کنند بلکه چهره‌ای ناخوشایند و بد از خود عرضه کردند.

فرارو: رئیس سازمان برنامه و بودجه گفت: طرحی که تحت عنوان طرح گشایش اقتصادی معروف شده را هنوز به طور دقیق مطرح نکرده‌ایم و از نمایندگان مجلس هم خواسته‌ایم که فعلاً راجع به مباحث مطرح شده اظهار نظری نداشته باشند. محمدباقر نوبخت گفت: سال پایانی دولت هم زمان شد با اتفاقاتی نظیر تحریم که بی‌سابقه و کم نظیر بود. تفاوت تحریم‌های گذشته با این تحریم موضوع نفت در برابر غذا بود. در تحریم‌های جدید حتی اجازه فروش نفت برای تهیه غذا هم برای ما امکان‌پذیر نبود. حال با این فشار به ورود ویروس کرونا هم برخوردیم.

خبر فوری: رئیس شیلات قشم گفت: اماراتی‌ها درزمان توقیف لنج ایرانی در بندرگاهی در امارات اقدام به بتونه‌کاری و رنگ‌آمیزی محل اصابت گلوله کرده‌اند. محمد پرورش با بیان اینکه لنج توقیف‌شده که دوتن ازسرنشینان آن توسط گلوله گارد ساحلی امارات کشته شده‌اند و سرنشینانش پس از رایزنی مقامات جمهوری اسلامی به قشم برگشته‌اند؛ اظهارداشت: گارد ساحلی امارات بر‌خلاف قوانین وعرف بین‌المللی درآب‌های بین‌المللی لنج صیادی ایرانی را مورد اصابت گلوله و حمله قرار داده است، بالفرض اینکه حتی لنج ایرانی وارد آب‌های سرزمینی امارات شده باشد، این رفتار گارد ساحلی امارات قابل توجیه نیست.

ادامه از صفحه یک ...
مدعی است که طبق این پاراگراف، به لحاظ حقوقی عضوی از برجام بوده و می‌تواند مکانیسم ماشه را فعال کند، چراکه قطعنامه 2231 دررابطه با خروج اعضا از برجام و شرایط پس از آن، صحبتی نکرده است. البته جایگاه حقوقی آمریکا در ارائه چنین تفسیر خاصی بسیار ضعیف به نظر می‌رسد و حتی حقوقدانان اروپایی و آمریکایی نیز امکان‌پذیری چنین تفسیری را بسیار کم ارزیابی کرده‌اند. رویه‌های حقوقی گذشته نیز در تضاد کامل با رویکرد فعلی آمریکا قرار دارد. به عنوان مثال طبق حکم دیوان بین‌المللی دادگستری در سال 1971، «اگر یکی از طرفین تعهدات خودش را رد کرده یا انجام ندهد، نمی‌تواند حقوقی که از آن رابطه به او منتسب می‌شد را ادعا کند.» سایر طرفین برجام و به ویژه روسیه و چین نیز به احتمال زیاد، این تفسیر خاص که حقوق بین‌الملل را به سخره می‌گیرد، نخواهند
 پذیرفت.
 اهداف آمریکا از فعال‌سازی مکانیسم ماشه
درصورتی که آمریکا موفق به فعال‌سازی مکانیسم ماشه در برجام شود، به پیروزی بزرگی درکمپین فشار حداکثری علیه ایران دست خواهد یافت، چرا که از طرفی توانسته فعالیت‌های هسته‌ای ایران را به مدت پنج سال در پایین‌ترین سطح ممکن نگه دارد و در عین حال بیشترین نظارت‌ها را بر آن اعمال کند و از طرفی دیگر نیز ایران را از تمام منافع اقتصادی برجام که عمدتاً ذیل پیوست دو این توافق درج شده، محروم سازد. همه این اتفاقات در فاصله دو ماهه تا انتخابات آمریکا رخ خواهد داد و ممکن است جایگاه وی را در انتخابات نوامبر 2020 تقویت کند؛ هرچند که سیاست خارجی سهم قلیلی در سبد افکار عمومی آمریکایی‌ها دارد. به هر ترتیب برخی از اهداف و پیامدهای احتمالی آمریکا از فعال‌سازی مکانیسم ماشه شامل موارد ذیل است:
تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران: بر اساس متن برجام، تحریم‌های تسلیحاتی ایران در تاریخ 27 مهرماه 1399 لغو خواهند شد، هر چند تحریم‌های اتحادیه اروپا همچنان باقی خواهند ماند، اما با نزدیک شدن به این تاریخ، آمریکا فعالیت‌های خود را در راستای تمدید این تحریم‌ها تشدید کرده است. ابتکار آمریکا برای جلوگیری از لغو تحریم‌های تسلیحاتی جمهوری اسلامی ایران، پیشنهاد قطعنامه‌ای به منظور تمدید نامحدود تحریم‌های تسلیحاتی ایران بود که موفقیتی در شورای امنیت سازمان ملل کسب نکرده است. راهکار بعدی دولت آمریکا فعال‌سازی مکانیسم ماشه خواهد بود تا با استفاده از این سازوکار، ضمن نابودی کامل برجام، کلیه تحریم‌های پیشین سازمان ملل علیه جمهوری اسلامی ایران را به صورت خودکار احیا کند. به احتمال بسیار آمریکا تلاش خواهد کرد تا تفسیر خاص خود از قطعنامه 2231 را بر جامعه بین‌المللی تحمیل کند و از این طریق مکانیسم ماشه را با استناد به قطعنامه سازمان ملل فعال کند.
کاهش سطح انتظارات برجامی ایران از اروپا: پس از خروج آمریکا از برجام، ایران بارها با اتکا بر پیوست دو برجام از کشورهای اروپایی درخواست کرده بود تا تعهدات خود را عملی سازند. ایران اهداف متعددی از قبیل مقابله با ساختارهای تحریمی، تشدید اختلافات آمریکا و اروپا، کسب منافع اقتصادی و... را درنظر داشت، اما با گذشت 27 ماه از خروج آمریکا از برجام، قدرت‌های اروپایی قادر به ارائه امتیاز ملموسی به ایران نبوده‌اند و به جای پذیرش حق ایران ذیل برجام، درتلاش هستند تا با استفاده از نواقص برجام، سطح انتظارات دولت ایران از برجام را به حمایت سیاسی تقلیل دهند.
 امضای یک توافق هسته‌ای جدید با ایران: آمریکا و اروپا در موقعیت‌های مختلفی بر این مسئله پافشاری کرده‌اند که به دنبال امضای یک توافق هسته‌ای جدید با ایران هستند. «دونالد ترامپ» بارها به صورت رسمی و غیررسمی این مسئله را اعلام کرده است. مقامات اروپایی از جمله «بوریس جانسون» نیز اعلام کرده‌اند که از یک توافق جدید هسته‌ای حمایت می‌کنند. به طور کلی، هدف غرب، اعمال فشار به ایران به منظور کسب توافق جدیدی است که جامعیت بیشتری نسبت به برجام داشته باشد.
بازگشت تحریم‌ها در ماه‌های آتی: اگر آمریکا موفق به تحمیل تفسیر حقوقی خاص خود از قطعنامه 2231 شود، می‌تواند مکانیسم ماشه را بدون استفاده از فرایند حقوقی تعریف شده در برجام، فعال کند. ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت و در نهایت استفاده آمریکا یا کشورهای اروپایی از حق وتو، منجر به بازگشت تحریم‌های سازمان ملل مندرج در قطعنامه‌های 1696، 1737، ۱۷۴۷، 1803، 1835 و ۱۹۲۹ می‌شود. البته با توجه به اینکه ایران با تحریم‌های گسترده‌تری ازجانب آمریکا مواجه است؛ بازگشت تحریم‌ها اثرات چشمگیری بر تشدید فشارهای تحریمی علیه ایران ندارد.
 

عصر ایران: رئیس جمهوری کلمبیا مدعی شده دولت «نیکولاس مادورو» رئیس جمهوری ونزوئلا در پی خرید موشک‌های ایرانی است. «ایوان دوکه مارکوئز» رئیس جمهوری کلمبیا در اظهاراتی انتقادآمیز از سیاست‌های دولت چپگرای ونزوئلا مدعی شده دولت مادورو در پی خرید موشک‌های میان‌بُرد و دوربُرد از ایران است؛ موشک‌هایی که قادرند خاک ایالات متحده آمریکا در تیررس قرار دهند یا در اختیار شورشیان چپگرای کلمبیا قرار بگیرند.
دوکه 44 ساله که از تابستان 2018 به ریاست جمهوری کلمبیا رسیده، مدعی شده برآوردهای سازمان‌های اطلاعاتی بین‌المللی نشان می‌دهد که دولت مادورو به دنبال خرید موشک‌های میان‌بُرد  از ایران است. به گفته رئیس‌جمهوری کلمبیا این موشک‌ها هنوز به ونزوئلا نرسیده اما تماس‌ها در این زمینه در جریان است.
او همچنین مدعی شده دولت مادورو سلاح‌های روسی و بلاروسی را در اختیار شورشیان چپگرای کلمبیایی قرار می‌دهد و ممکن است موشک‌های ایرانی را هم در اختیار شورشیان کلمبیایی قرار دهد.
دولت کلمبیا بر خلاف دولت چپگرای ونزوئلا متحد نزدیک ایالات متحده آمریکا و به تاسی از واشنگتن با سیاست‌های تشدید فشار آمریکا علیه دولت مادورو در ونزوئلا همراهی می‌کند.
کلمبیا در کنار آمریکا و حدود 50 کشور دیگر جهان، «خوان گوآیدو» رئیس سابق پارلمان ونزوئلا و رهبر مخالفان دولت ونزوئلا را به عنوان رئیس‌جمهوری خودخوانده و مشروع ونزوئلا به رسمیت می‌شناسد.
اظهارات رئیس‌جمهوری کلمبیا همزمان با درخواست (دیروز) دولت آمریکا از شورای امنیت برای بازگرداندن تحریم‌های لغو شده علیه ایران با به کار گیری سازوکار موسوم به «ماشه»، مطرح شده است.
آمریکا خواستار تمدید تحریم‌های تسلیحاتی ایران از سوی شورای امنیت است؛ خواستی که هیچ کشور از 15 عضو این شورا به جز جمهوری دومینیکن به آن رأی مثبت نداده است و چین و روسیه به آن رأی منفی داده و اعضای اروپایی شورای امنیت هم به دلیل پایبندی به برجام خواسته آمریکا را منطقی نمی‌یابند.
 

رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در توئیتی اعلام کرد که روز دوشنبه برای دیدار با مقام‌های ایرانی به تهران سفر می‌کند. وی هدف از این سفر را طرح مسائل مهم درباره موضوعات پادمانی (سیستم بازرسی و تأیید استفاده صلح‌آمیز مواد هسته‌ای) عنوان کرد. وی ابراز امیدواری کرد که مجرایی مفید و مشارکتی برای گفت‌وگویی مستقیم ایجاد شود. وی این موضوع را ضروری توصیف کرد.
نماینده دائم ایران در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی سفر رافائل گروسی مدیرکل آژانس به ایران در هفته جاری را تأیید کرد. به گزارش ایسنا، کاظم غریب‌آبادی، سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان‌های بین‌المللی در وین، از سفر مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به ایران خبر داد.
وی با انتشار توئیتی نوشت: در راستای تعاملات و همکاری‌های جاری ایران و آژانس، بنا بر دعوت ایران، رافائل گروسی مدیرکل آژانس هفته جاری به ایران سفر می‌کند. ایران یکی از شرکای اصلی آژانس است، امیدواریم این سفر به تقویت همکاری‌های متقابل بینجامد.
گروسی دو ماه پیش در آغاز نشست شورای حکام آژانس انرژی اتمی گفته بود که ایران بیش از چهار ماه است که اجازه بازرسی از «دو مرکز مشکوک به فعالیت‌های هسته‌ای» را نمی‌دهد.
شورای حکام آژانس انرژی بین‌المللی اتمی همچنین در تاریخ ۱۹ ژوئن (۳۰ خرداد) به قطعنامه پیشنهادی سه کشور آلمان و فرانسه و بریتانیا که از ایران به دلیل همکاری نکردن با تحقیقات این آژانس انتقاد می‌کرد، رأی مثبت داد. عمده‌ترین مشکل بین ایران و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، خودداری تهران از صدور مجوز برای کارشناسان آژانس به‌منظور بازدید از دو سایت با فعالیت‌هایی است که «مشکوک» اعلام شده است. به نظر می‌رسد این دو مرکز از جمله مراکزی باشند که بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل در سال‌های اخیر به وجود آن‌ها اشاره کرده است. این موضوع بر تنش‌ها میان تهران و جامعه بین‌الملل در کنار موضوع افزایش سطح غنی‌سازی اورانیوم در ایران افزوده است.

 

مشاهدات ما چنین می‌نماید که آثار بسیاری از مسائل، پس از شکست و فرو ریختن، بروز داده می‌شود که در آن وضعیت دیدن و ندیدن تفاوت نمی‌کند. مانند اشکال مختلف از سهل‌انگاری‌ها و عدم توجه به لازمه‌ها که بدون تردید در امورات فردی و اجتماعی، آسیب و اختلال می‌شود و اغلب ناگفته‌هایش بیش از گفته‌های آن است. مضاف بر آن بررسی و علل آن دیگر مورد پیگیری واقع نمی‌شود، چرا که اگر بود، چنین نمی‌شد. از جمله این موضوعات، که باعث‌ها را باعث می‌شود، عدم مشورت و خودخواهی‌ها و عادی شدن خطاهاست که نظارت و کنترل بر آن‌ها جود ندارد. به این ترتیب از میان آن‌ها، هزاران تار و تاریک و ریزش به وجود می‌آید. چون نوسان‌ها و ناامنی‌های اقتصادی و اجتماعی نه تنها مهار نشد، بلکه دائماً رو به افزایش است که از حاصل آن پیدایش و رشد منفی رونق می‌گیرد؛ لذا بسیاری از سوال‌ها بدون پاسخ و بسیاری از حقوق پایمال می‌شود. به عبارت دیگر نه تنها از رفع نیازها دریغ، که به انحای مختلف کار به سرکوب و سرپوش می‌انجامد. مانند جرائمی که مجرم می‌تواند از آن فرار کند یا به کسی پاسخگو نباشد که خود از مصائبی است که اعتماد و باورها را سست می‌کند یا مثل وقتی که خودت بودن، پس زده یا ناسازگار تعبیر و تعریف می‌شود و تو باید با شخصیت غیر اصلی به خودت ادامه بدهی که البته هیچ کدام توجیه علمی و عادلانه نداشته و ندارد، بلکه اجبارها و رفتارهای مستبدانه آن‌ها را به جامعه تحمیل می‌کند که خود گفت‌وگویی دیگر است. در همین ارتباط وقتی روزنامه‌ها خوانده یا اخبار شنیده می‌شود یا نقل و نقدهای این و آن، بر زبان می‌آید یا در نهایت وقتی خود را قضاوت می‌کنیم یا .... معلوم می‌شود که چقدر ناخواسته‌ها چون رگبار بر ما باریده است و چقدر نگاه‌ها سطحی و دور از واقعیت بود. استاد تاریخ، ما را به گذشته و زمان آب‌انبارها بر می‌گرداند. اهل اقتصاد و امور مالی، سال‌ها و دهه‌هاست که می‌گوید: ما در مرحله گذرا از تنگناهاییم، تو گویی همه تنگناها را برای ما ساخته‌اند که هنوز در مرحله گذاریم. صاحبان جاه و جلال، روحیات به هم ریخته و گذران نابسامان را حسن سازگاری و سلوک می‌دانند و میزان امیدواری به زندگی را بالای 65% اعلام می‌کنند. دست اندرکاران دست اندرکار، بیکاری‌های روز افزون و تورم افسار گسیخته و اعتیاد و بلاتکلیفی جوانان را رها کرده و از پیر شدن جمعیت سخن می‌گوید و... این همه اظهار نظرها و مقایسه نامتعادل‌ها و نمودارها هرگز راه به جایی نبرد و برای آن‌ها تدبیری نشد و لذا از اندازه حرف‌های پوچ فراتر نرفت. انگار که این صداها و صحنه‌ها برای شنیدن و دیدن نیست یا کسی نیست که ببیند یا بفهمد و اگر کسی بگوید که بسیار گفته شد آن را سیاه‌نمایی تعریف می‌کنند و لابد همه روزانه‌های ما متعادل و متعارف است. انصاف هم خوب چیزی است و شاید در عصر جدید باید بگوییم خوب چیزی بود. اما اینک معیارها و مقیاس‌ها و انصاف و حتی محاسبات و ریاضیات هم متحول شد. آنچنان که می‌فرماید: 4 ضربدر 4، می‌شود، 18، ... حالا ببین تبعات این وضعیت و این همه ادعاها ما را به کجا می‌برد؟ ... شما که بهتر می‌دانید پاسخ بگویید.
اگر مقایسه به معنای واقعیت آن انجام بگیرد، تکلیف این همه مقایسه‌ها چه خواهد بود؟ اگر صلاحیت‌ها براساس ضوابط و آرای جمعی باشد باورها و اجراها به کجا می‌انجامد؟ اگر حصار برداشته شود، نگاه ما چگونه خواهد بود؟ اگر ... این زمان اما / نگاه‌ها از زمین به آسمان است/ باغ به درختان خشکیده می‌ماند/ باد چو گردباد است/ چنین می‌پندارم که / آوازهای زیر آوارها/ قصه سالیان است/. با این همه، راه دریافت، تعمق و تشخیص است و آنچه ما را می‌نماید، مدیریت توانایی‌ها در مهار ناهنجاری‌هاست که البته دولت‌ها به بهانه امنیت و جلوگیری از نفوذ بیگانگان و صد البته که بقا به این مهم توجه نداشته و ندارند. لذا این تضاد که اساس و پایه ندارد و نیاز به آن هرگز ضرورت نداشته، خود عامل جدایی و اختلاف در دیدگاه‌های مردم و دولت‌هاست که آثار منفی و مخرب آن هنوز دیده می‌شود.