نگاه پکن به پیمان راهبردیاش با تهران چگونه است؟
تعداد بازدید : 0
برنامه «یک پهنه-یک راه» چینیها
نویسنده : مریم عمادی
بعد از انتشار خبر قرارداد ۲۵ساله ایران و چین شایعههای فراوانی در خبرها حول آن آمد. عدهای گفتند دولت قرارداد خفتباری با چین بسته که مثل «ترکمانچای» است و عدهای دیگر محرمانه بودن بندهای قراداد را دلیلی بر خسارتباربودن آن عنوان کردند. عموم افرادی هم که از فرصتهای این برنامه سخن میگویند نیز تنها بخشی ازمسائل کشور را در این موضوع میدانند و براساس همان دانستهها موضع میگیرند. اما برای کشف واقعیت موضوع باید موضع چین را نیز در این رابطه دانست. آنچه روشن است این است که این توافق بخشی ناگسستنی از برنامه «یک پهنه-یک راه» چین است. برنامهای که نقطه عطفی میان چین گذشته و چین آینده خواهد بود. اما این برنامه چیست و چرا تا این میزان اهمیت دارد؟
گذار چین از دوران تجارت به دروازه سیادت
چین در دوران پس از جنگ سرد توانسته با اولویت دادن اقتصاد جایگاه خود را توسعه دهد؛به گونهای که امروزه تحلیلگران آمریکایی بیشترین نگرانی را از افول آمریکا درقبال چین دارند. «ترامپ» کوشید با جنگهای اقتصادی متعدد و چند بُعدی از سرعت برتری اقتصادی چین بکاهد اما تدابیر اقتصادمقاومتی چین تاکنون مؤثر بوده و به این غول اقتصادی این امکان را داده که همچنان برتری رشد اقتصادی خود را در برابر سایر اقتصادهای رقیب حفظ کند. اکنون چین تا مرزی از نبرد اقتصادی پیش رفته و تا لبهای از برخورد تمدنی با غرب نزدیک شده است اما یکی از پاشنههای آشیل چین در «اقتصاد» دستیابی دشوار چینیها به بازارهای بزرگ اروپایی، آمریکایی و آفریقایی است. تنها راه دسترسی چینیها به مدیترانه از طریق کانال سوئز است و چینیها میدانند در صورت شدت گرفتن برخورد، بستن این شریان تجاری برکالاهای چین میتواند حربهای بازدارنده برای رقبای غربی باشد. شاید تصور کنید این اتفاق هرگز نخواهد افتاد. اگر بیست سال پیش میگفتیم آمریکا روسیه و چین را مشمول برخی تحریمها میکند همین تصور غیرممکن بودن را میداشتیم اما عالم سیاست خصوصاً آنجا که بحث بر سر حفظ «سیادت»...