
تلویزیون باز هم از فضایمجازی شکست خورد
تعداد بازدید : 0
رسانه ملی در خاک رسانههای فردی!
در ایام تعطیلی و خانهنشینی به دلیل شیوع کروناویروس، فعالیتها به فضای مجازی منتقل شد و آنهایی که تریبونی در صداوسیمای جمهوری اسلامی دارند یا آنهایی که مجوزی در این رسانه ندارند، برای ارتباط با مخاطب به فضای مجازی رفتهاند.
ازآنجاکه «ارتباط» عضو جدانشدنی انسان است، راهها و ایدههای جدید از کانالهای ارتباطی نوظهور سالیان اخیر پیدا شدند که مهمترین و اصلیترین آن اینترنت و استفاده از فضای مجازی بود.
فضایی که بدون نیاز به خروج از خانه و با رعایت فاصله اجتماعی به کمک مردمی آمد که با نگرانی برای جان خود احتیاج به سرگرمی و ارتباط با دیگران داشتند تا بتوانند این روزهای خانهنشینی و قرنطینه را پشت سر بگذارند.
ایرانیها نیز از این فضای بزرگ بیبهره نماندند و هر کسی به نوبه خود با مخاطبان ارتباط گرفت. این مسیر در فرهنگ و هنر نخست با برگزاری کنسرتهای آنلاین با همکاری دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری تهران آغاز شد که مخاطبان میتوانستند با حضور در فضای برنامه اینستاگرام یا سایتهای معرفی شده در این برنامه حضور پیدا کنند و بعد از آن نیز تئاتر اجرای زنده خود را به راه انداخت و اکران فیلم آنلاین نیز آغازی نو برای سینما رقم زد اما داستان به اینجا ختم نشد.
پخش زنده برنامه «اینستاگرام» فضایی را ایجاد کرد تا تمام هنرمندان به آن راه پیدا کنند؛ از مجریان و برنامهسازان تلویزیونی گرفته که با در اختیارداشتن آنتن شبکههای مختلف تلویزیونی و رادیویی امکان ارتباط با مخاطبان را داشتند تا افرادی که این تریبون را یا سالهای پیش از دست دادهاند یا تاکنون نتوانستهاند از آن بهرهمند شوند.
این روزها مخاطبان شاهد پخشهای زنده اینستاگرامی و گفتوگوهای دونفره و گاه چندنفره افراد با مخاطبان هستند؛ ازجمله آنها میتوان از رامبدجوان مجری و برنامهساز «خندوانه»، احسانعلیخانی تهیهکننده و مجری برنامه «عصرجدید»، رضارشیدپور مجری برنامه «اتفاق»، محمددلاوری مجری و برنامهساز، سیدبشیرحسینی استاد دانشگاه و داور برنامه عصر جدید نام برد که به سادهترین شکل ممکن با پیوستن به فضای این برنامه جهانی، حرفهای خود را بیان میکنند و عده زیادی میتوانند پای این صحبتها و گاه گفتوگو بنشینند اما چرا این اتفاق رخ داده است! این روزها و شبها از یک سو به دلیل وجود کرونا، تلویزیون با کمبود برنامه سرگرمکننده مواجه شده است و بسیاری از برنامهها به دلیل شرایط موجود ضبط خود را متوقف کردهاند و از سوی دیگر این رسانه ملی و قابل دسترسی برای تولیدات بیشتر با رعایت شرایط تلاشی نمیکند تا زمان مخاطبانِ خانهنشین را که به دنبال برنامههایی برای گذران زمان خود هستند، پر کند و شاید هم نیازی به آن نمیبیند!
شیوع ویروس کرونا و به دنبال آن خانهنشینی مردم فرصتی بود که میهمانی ناخوانده برای همه جهان فراهم کرد تا هر فرد و رسانهای به دنبال مخاطب و توانایی خود برود؛ عدهای از مردم عادی به خودسازی و بهبود شرایط زندگی پرداختند، برنامهریزی کردند و به راههایی جدید برای کشف و تقویت استعدادهای خود پرداختند.
عدهای دیگر با انتشار فعالیتهای خانگی خود به تشویق یکدیگر برای زندگی بهتر و استفاده از فرصت خانهنشینی اقدام کردند تا رشد فکری و روحی با تقویت جسمی همراه باشد.
هنرمندان نیز چه آنهایی که نام و محبوبیتی در میان مردم دارند و چه آنهایی که گمنام ماندهاند به معرفی آثار و بروز آن پرداختند تا دیگران را با خود آشنا و همراه کنند. در این میان تلویزیون نیز که سالهاست بارها مخاطبان خود را از دست داده و گاه برخی از آنها را به دست آورده، میتوانست با بهرهمندی از این فرصت بیسابقه بار دیگر مردم را به سمت خود جذب کند و هر روز تماشاگران بیشتری را با خود همراه سازد؛ اما رسانه ملی این فرصت را به راحتی به فضاهای دیگر واگذار کرد تا بتوانند مخاطبانی را هم که برای تلویزیون باقی مانده بودند به سمت دیگری جذب و همراه کنند و در صدر آنها برنامه پخش زنده اینستاگرام قرار گرفته است که حتی برنامهسازان تلویزیون هم از آن بهرهمند میشوند. البته شاید تلویزیون این روزها خود را بینیاز از جذب مخاطب میداند و به همین دلیل با رخوتی که به خود گرفته، تلاشی برای سر بر آوردن از میان رقبای پر سرعت خود نمیکند!