فارس: مجموعه مستند «دریبل» با موضوع افشای پشت پرده‌های فوتبال و رابطه سیاست، جامعه و اقتصاد در فوتبال با تغییر از شبکه سوم سیما روی آنتن خواهد رفت. مجموعه مستند «دریبل» که در ۱۰ قسمت ۳۰ دقیقه‌ای به قلم مهدی اسدزاده تولید شده تلاش می‌کند با نگاه جدید و از دریچه‌ای متفاوت، تحلیل دیگری از فوتبال و حواشی آن ارائه دهد و نگاهی دارد به روابط پنهان و دست‌های پشت پرده‌ای که در حوزه فوتبال نقش دارند و به ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی به موضوع فوتبال می‌پردازد. پخش مجموعه مستند «دریبل» از جمعه ۲۲ فروردین‌ماه آغاز شده و هرشب ساعت 19:45 روی آنتن شبکه سوم سیما می‌رود.
 

ایسنا: فیلم «گذشته استمراری» به کارگردانی شیوا طاهری جایزه بهترین فیلم کوتاه داستانی را از هفتمین دوره جشنواره چنای هند دریافت کرد. «گذشته استمراری» به نویسندگی کریم امینی، آرمین طهماسبی، علی باطنی و کارگردانی شیوا طاهری جایزه بهترین فیلم کوتاه داستانی را از هفتمین دوره جشنواره Chennai هند دریافت کرد. این فیلم پیش از این در سیزدهمین دوره جشنواره فیلم Taos Shortz آمریکا، جشنواره بین‌المللی فیلم Varese ایتالیا انتخاب شده و در شانزدهمین دوره جشنواره فیلم Minikino اندونزی نیز به نمایش در آمده است. شهره سلطانی، پیام احمدی‌نیا، بهروز پناهنده و سامان مهکویه بازیگران نخستین فیلم کوتاه شیوا طاهری هستند.
 

مهر: آندرآ بوچلی خواننده مشهور ایتالیایی روز عید پاک در یک کلیسای خالی می‌خواند تا دل مردم آسیب دیده از کرونا را گرم کند. امسال روز یکشنبه که عید پاک از راه می‌رسد، بیشتر کلیساروها نمی‌توانند وارد یک مکان مذهبی بشوند، اما استثنایی برای آندرآ بوچلی افسانه موسیقی کلاسیک ایتالیایی قائل شده‌اند تا بتواند در کلیسای جامع تاریخی دوئومو در میلان یک نمایش زنده داشته باشد که به صورت رایگان در سراسر جهان از طریق یوتیوب استریم می‌شود. بوچلی تنها توسط ارگان‌نواز کلیسا یعنی امائول ویانلی همراهی خواهد شد و مسلماً مخاطب زنده نخواهد داشت. از قطعات شناخته شده‌ای که او در این کنسرت اجرا خواهد کرد می‌توان به «آوه ماریا» و «سانکتا ماریا» اشاره کرد.

شماری از چهره‌های درجه یک دنیای فیلم و سینما برای دانشجویان مدرسه فیلم و تلویزیون ملی بریتانیا، کلاس‌های آنلاین برگزار کردند. مانند خیلی از مدارس سراسر دنیا، مدرسه فیلم و تلویزیون ملی بریتانیا (NFTS) هم درهایش را به خاطر یک قرنطینه ملی برای کنترل کروناویروس بسته و به یادگیری آنلاین رو آورده است.
برای کمک به اجرای برنامه‌ها، این مدرسه از استعدادهای برتر کشور از جمله دیوید فینچر، سم مندس، ریکی جرویس، جسی آرمسترانگ و ادگار رایت کمک گرفته تا مسترکلاس‌هایی را از طریق اپلیکیشن «زوم» برای دانشجویان علاقه‌مند برگزار کنند.
چهار روز بعد از حرکت به سمت یادگیری آنلاین، سلی وین‌رایت کارگردان و نویسنده برنده جایزه بفتا آنلاین شد و نخستین مسترکلاس این مدرسه را برگزار کرد. او درباره پروسه نویسندگی و کارگردانی خود هم در فیلم برنده جایزه بفتا «آخرین تانگو در هلیفکس» و هم در درام تاریخی «جنتلمن جک» محصول شبکه بی‌بی‌سی وان صحبت کرد.
بعد صدها نفر از دانشجویان مدرسه فیلم و تلویزیون بریتانیا وارد زوم شدند تا در مسترکلاس دیوید فینچر شرکت کنند. وی در این کلاس درباره پروسه فیلمسازی خود در عناوینی از جمله «شبکه اجتماعی»، «دختر گمشده»، «زودیاک»، «مورد عجیب بنجامین باتن»، «اتاق وحشت» و «خانه پوشالی» صحبت کرد.
روز بعد، جسی آرمسترانگ خالق و شورانر «نیابت» زمان خود را به دانشجویان فیلمنامه‌نویسی مدرسه اختصاص داد.
بعد از او نوبت نیتن جانسون آهنگساز «چاقوها بیرون» بود که میزبانی یک مسترکلاس را برای دانشجویان موسیقی متن مدرسه بر عهده گرفت. ناینیتا دسای یکی از فارغ‌التحصیلان مدرسه که تا به حال برای فیلم‌هایی از جمله مستند نامزد دریافت جایزه اسکار «برای ساما» موسیقی متن نوشته هم کلاسی برگزار کرد. ادگار رایت نویسنده و کارگردان «بیبی درایور» صحبت‌هایی برای افرادی داشت که می‌خواهند وارد صنعت فیلم بشوند و ریکی جرویس نویسنده و کارگردان هم درباره فصل دوم سریال «زندگی بعد از مرگ» خود برای نتفلیکس صحبت کرد که قرار است بیست‌وچهارم آوریل اکران شود. الکس گیبنی نویسنده و کارگردان مستند برنده جایزه اسکار که از فیلم‌هایش می‌توان به «انران: باهوش‌ترین فرد در اتاق» و «ساینتولوژی و زندان باور» اشاره کرد، برای دانشجویان جدیدترین فیلم خود «شهروند کی» را به نمایش گذاشت. در این فیلم او در روسیه به اکتشاف می‌پردازد و داستان اولیگارشی را تعریف می‌کند که تبدیل به مخالف ولادیمیر پوتین می‌شود. آصف کاپادیا مستندساز برنده اسکار و بفتا برای مستندهایش، گورین هاردی کارگردان درام «دار و دسته لندنی» و سم‌مندس نیز درباره فیلم اسکاری «۱۹۱۷» کلاس گذاشتند.
 

ایسنا: جدیدترین کتاب «کوبی برایانت»، اسطوره بسکتبال در رتبه نخست فهرست کتاب‌های پرفروش بخش نوجوان نشریه نیویورک‌تایمز قرار گرفت. کتاب «مجموعه داستان‌های ویزنارد: فصل اول» که داستان روند پیشرفت یک بسکتبالیست جوان و رویارویی او با مشکلات و موانع مختلف در مسیر موفقیت را روایت می‌کند، هفته گذشته منتشر شد. این کتاب اوایل همین هفته در رتبه نخست آمازون در بخش کتاب‌های پرفروش بسکتبال کودکان نیز قرار گرفته بود. با توجه به مرگ «کوبی برایانت» اسطوره بسکتبال در حادثه سقوط هواپیما، در روزهای اخیر فروش سایر کتاب‌های او نیز با استقبال مواجه شده است. از کتاب‌های دیگر «برایانت» که اوایل امسال به فهرست‌پرفروش‌ها راه یافتند به «اپوکا: درخت کرافت»، «میراث و ملکه» و «ویزنارد: کمپ آموزش» می‌توان اشاره کرد. کتاب سال ۲۰۱۸ این بسکتبالیست با عنوان «ذهنیت مامبا: چطور بازی می‌کنم» نیز در فهرست پرفروش‌ها قرار گرفته بود. «کوبی برایانت» با تیم «لس‌آنجلس لیکرز» برنده پنج عنوان لیگ «ان‌بی‌ای» شد. او که دو مدال طلای المپیک را در کارنامه دارد در سال ۲۰۱۸ جایزه اسکار بهترین انیمیشن کوتاه را به خود اختصاص داد.
 

ایلنا: شبکه پخش فیلم‌های اینترنتی آیفلیکس می‌گوید در مقابل عوارض اقتصادی بحران کرونا مصون نیست. به گزارش ورایتی، شرکت پخش اینترنتی فیلم و سریال‌های تلویزیون آیفلیکس مستقر در مالزی، که به نتفلیکس آسیا شهرت دارد،‌ به‌تازگی از کاهش مشاغل به علت شیوع ویروس کرونا خبر داده است. آیفلیکس که در سال ۲۰۱۴ میلادی تأسیس شد،‌ اکنون فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی غربی، آسیایی و خاورمیانه‌ای از شرکت‌هایی چون دیزنی، ورنر براس، پارامونت و سونی رل به کاربران خود در ۱۳ کشور جهان، از جمله پاکستان، سریلانکا و تایلند ارائه می‌دهد. مارک بارنت، مدیرعامل شرکت آیفلیکس، در بیانیه‌ای گفت: «این صنعت در مقابل این شرایط بی‌سابقه مصون نیست. تصمیم ما برای کاهش مشاغل در دفتر مرکزی پس از بازنگری دقیق و همراه با تدابیر دیگر برای کاهش هزینه‌ها اتخاذ شده است تا شرکت بتواند در این شرایط بحرانی تاب بیاورد.» بیش از ۵۰ شغل در راستای تسویه بدهی‌های شرکت که با شیوع ویروس کرونا تشدید شده است، حذف می‌شوند.
 

در سالی که گذشت هم‌چون سال‌های قبل شاهد برگزاری نمایشگاه‌های هنری گوناگون بودیم. اگرچه نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی قوی و تأثیرگذاری برگزار و در تقویم هنرهای تجسمی ماندگار شدند، ولی از سوی دیگر شاهد برگزاری نمایشگاه‌هایی بودیم که خیلی سطحی و ساده‌انگارانه بودند. اگرچه همواره گفته‌اند نیمه پر لیوان را ببین، ولی گاهی اوقات همان نیمه خالی مشکل‌ساز می‌شود و تأثیرات خوبی ندارد. به نظر می‌رسد در این زمینه بیش از این‌که به عملکرد هنرمند ایراد وارد باشد، مشکل اساسی را باید در عملکرد برخی از نمایشگاه‌گردان‌ها جست‌وجو کرد. در این نوشته قرار نیست ویژگی‌های نمایشگاه‌گردان و بایدها و نبایدهای برگزاری نمایشگاه هنری بیان شود، بلکه سعی شده مشکلاتی که در حوزه برگزاری برخی از نمایشگاه‌ها دیده شد، مورد تأمل و بررسی قرار گیرد.
یکی از مهم‌ترین و واضح‌ترین مشکلاتی که در برخی از نمایشگاه‌ها دیده شد، این بود که صرفاً یکسری اثر هنری با سبک‌ها و شیوه‌های مختلف و بدون هیچ ارتباط فرمی و محتوایی گردآوری شده و بر دیوار گالری‌ها نصب شده بودند. البته ناگفته نماند که به‌رغم بی‌ربط بودن این آثار، برخی از آن‌ها خیلی ضعیف و سطحی بودند. به نظر می‌رسد برگزاری این‌گونه نمایشگاه‌ها صرفاً جهت افزایش سوابق و رزومه هنرمند و نمایشگاه‌گردان باشد و هیچ فایده و کارکرد دیگری نداشته باشد. نمایشگاه‌گردان قرار نیست صرفاً گردآورنده یکسری اثر هنری بی‌ربط باشد، بلکه نمایشگاه‌گردانی یک کار اندیشمندانه و نشانگر ایده، فکر و خلاقیت فرد است. نمایشگاه‌گردان با برگزاری نمایشگاه‌های هنری سعی در معرفی اندیشه‌ها و نگاه‌های متفاوت هنرمندان و شیوه‌های مختلف هنری دارد و از این حیث منجر به آگاهی و ارتقای سلیقه بصری مخاطب می‌شود. به عبارتی مخاطبی که با هزاران مشغله و درگیری روزمره به گالری قدم می‌گذارد، امید دارد با آثاری مواجه شود که نگاه زیباشناسانه‌اش را تقویت کند و موجب حظ بصری وی شود و از این حیث تأثیر مثبتی بر او داشته باشد، اما متأسفانه برخی آثار به نمایش درآمده نه تنها تأثیرگذار نیستند، بلکه موجب تنزل سلیقه مخاطب می‌شود و مخاطب را دل‌زده و مأیوس می‌کند. بنابراین در شرایطی که هنرهای سطحی رواج یافته، به نظر می‌رسد ارتقای سلیقه هنری مخاطب کاری مهم و خطیر باشد.
در برخی از نمایشگاه‌ها همچنان ضعف نگارش استیتمنت وجود داشت و نمایشگاه‌گردان صرفاً تلاش کرده بود تا با نگارش چند سطری نمایشگاه را معرفی کند. گاه این سطور آنچنان پیش‌پا افتاده و ضعیف و فاقد انسجام بود که به نظر می‌رسید نمایشگاه‌گردان از سر اجبار این چند سطر را نوشته است. گاه سعی شده بود با تکیه بر واژگان پیچیده و مبهم ذهن مخاطب را درگیر کرده و به ظاهر موفق عمل کند! درچنین شرایطی استیتمنت‌ها نه تنها کمکی به معرفی ایده و مضمون نمایشگاه نمی‌کرد، بلکه موجب گمراهی مخاطب شده و بیشتر به مثابه یک امر نمایشی و رفع تکلیف بود. نگارش استیتمنت مناسب و دقیق، یکی از کارهای نمایشگاه‌گردان است که خیلی کم مورد توجه قرار می‌گیرد و برخی از افراد در این زمینه تبحری ندارند و با نگارش متنی سطحی و ضعیف به نمایشگاه آسیب می‌زنند. همچنین برخی از نمایش‌گردان‌ها فقط به جنبه فروش اثر هنری فکر می‌کنند و موفقیت نمایشگاه‌شان را بر پایه فروش آثار هنری ارزیابی می‌کنند و بر تعداد اثر هنری به فروش رفته تاکید دارند. به هر حال هر چقدر اقتصاد هنر مهم باشد، ولی این مسئله هدف نهایی یک نمایش‌گردان نیست و نگاه اقتصادی صرف، اثر هنری را به کالا تبدیل می‌کند. البته منظور به هیچ وجه نفی فروش اثر هنری نیست، بلکه باید توجه شود که اثر هنری رسالت‌های دیگری را هم بر عهده دارد.بر اساس آنچه در این سطرها بیان شد، به نظر می‌رسد مشکل اساسی و عمده‌ای که در عملکرد برخی از نمایش‌گردان‌ها دیده می‌شود، عدم آگاهی و تسلط بر دانش هنری است. نمایش‌گردان باید هنر، جامعه، فرهنگ، تاریخ و مخاطب را به درستی بشناسد. تسلط کافی بر حوزه نظری هنر همچون نظریه‌های زیباشناختی و فلسفی هنر، تاریخ هنر و همچنین علوم‌انسانی به شدت مهم است و این نکته‌ای است که همچنان از آن غفلت می‌شود و برخی نمایشگاه‌گردان‌ها صرفاً بدون آگاهی و شناخت کافی به گردآوری آثار هنری پرداخته و تمرکزشان بیشتر بر تبلیغات است.

احمدرضا درویش با استقبال از نمایش آنلاین فیلم «خروج» ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا، تاکید کرد در حالی که سینمای کشور تعطیل شده است، عرضه اینترنتی برخی آثار می‌تواند به عنوان یک الگو به شمار آید.
نمایش آنلاین فیلم «خروج» به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا در حالی که هنوز اکران عمومی نشده است، بحث ارائه اینترنتی آثار سینمایی ایران را داغ کرده است. نمایش فیلم‌ها در سامانه‌ها و سایت‌های VOD، روز به‌روز در حال گسترش در صنعت سینمای جهان است؛ تا جایی که بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌ها، تنها برای ارائه اینترنتی تولید و عرضه می‌شوند. با این حال در ایران، VOD ها تا امروز نقش مکمل و پشتیبان را برای سینمای کشور داشته‌اند و آثار پس از اکران عمومی در سالن‌ها، در فضای اینترنت عرضه می‌شده است.
با شیوع کرونا در کشور و تعطیلی سالن‌های سینما، استفاده بیشتر از توان و ظرفیت VOD ها، مورد توجه قرار گرفته است و برای نخستین بار، فیلم «خروج» ساخته ابراهیم حاتمی‌کیا، قرار است قبل از اکران عمومی، به صورت آنلاین پخش شود.
در همین ارتباط، احمدرضا درویش، کارگردان سرشناس سینمای ایران گفت: در شرایط فعلی که مردم گرفتار ویروس کرونا هستند، اینکه اهل فرهنگ به نوعی احساس مسئولیت می‌کنند تا بتوانند بخشی از اوقات فراغت مردمی را که در منزل هستند، پر کنند، قطعاً مسئله مبارکی است و ان‌شاءاله نتیجه‌بخش هم باشد و مردم از آن استقبال کنند.» او تاکید کرد: «با نمایش آنلاین این فیلم، سینما نیز در پر کردن اوقات فراغت مردم در این شرایط سهمی خواهد داشت.» درویش که این روزها زمزمه نمایش فیلم «رستاخیز» او در فضای اینترنت به گوش می‌رسد، گفت: «طبیعتاً از الان نمی‌توان پیش‌بینی کرد نمایش فیلم «خروج» به صورت آنلاین چه بازخوردی خواهد داشت، اما امیدوارم تهیه‌کنندگان و فیلمسازان دیگر نیز در صورت مهیا بودن چنین شرایطی از این کار استقبال کنند.» این کارگردان ادامه داد: «امروز همه امور کشور به ویژه حوزه فرهنگی در بلاتکلیفی به سر می‌برد و رسانه سینما به نوعی تعطیل است، طبیعتاً در این شرایط، عرضه آنلاین برخی آثار می‌تواند به عنوان یک الگو به شمار آید.» او افزود: «امروزه، اینترنت تمام شئون اقتصادی کشور را تحت تأثیر قرار داده است و در حال حاضر مردم برای رفع نیازهای‌شان چه در عرصه اقتصاد و چه ارتباطات، از این بستر بهره می‌برند و ان‌شاءاله فضای اینترنتی بتواند کمکی در حوزه نمایش آثار سینمایی هم باشد.» احمدرضا درویش در پایان تاکید کرد: «طبیعتاً نمایش اینترنتی «خروج» شروع خوبی برای این مسیر خواهد بود که امیدوارم با استقبال همراه شده و نتیجه مثبتی را به همراه بیاورد.»
 

ایسنا: انگار سال تازه برای خیلی‌ها و به خصوص اهالی جام‌جم چندان سال خوبی نبود چرا که از همان ابتدا نقطه اوج خودنمایی این سازمان عریض و طویل دولتی (سریال پایتخت) تبدیل به پاشنه آشیل سازمان شد. این همه داستان نبود چرا که شبکه اول سیما شامگاه چهارشنبه ۲۰ فروردین ماه به دلیل آنچه مناسبت نیمه شعبان عنوان کرد، فیلم تکراری «زندانی‌ها» را جایگزین نخستین قسمت از «نون خ» کرد. سریال «نون خ» سعید آقاخانی در حالی از سوی مدیران تلویزیون مناسب پخش در مناسبتی شاد شناخته نشد که این مجموعه تلویزیونی کاملاً از فضایی کمیک برخوردار است. البته در روزهای گذشته به تناوب درخصوص مشکلات احتمالی از جنس «پایتخت ۶» به رئیس سازمان صداوسیما هشدارهایی داده شده بود. ضمن اینکه تهیه‌کنندگی سریال «نون خ» را فردی عهده‌دار است که نامش در «پایتخت ۶» به عنوان مشاور پروژه آورده شده بود.
انتقادها به سریال «پایتخت ۶» که با پخش قسمت آخر به اوج خود رسید باعث شد که تلویزیون از پخش پشت صحنه این سریال صرف نظر کند و در ادامه نامه‌ای غیررسمی به رئیس صداوسیما نسبت داده شد که از معاونش در امور سیما خواسته بود که ضمن بررسی حواشی این سریال مشخص کند، «این اقدام حاصل اشتباه، بی‌توجهی و وادادگی است یا نتیجه عملیات مرموز و فتنه‌انگیز ستون پنجم فرهنگی دشمن»؛ و البته این نامه در ادامه از سوی روابط عمومی کل صداوسیما که معمولاً نشان داده به واکنش نسبت به خبرهایی از این دست تمایل دارد، تکذیب نشد.
اما در شرایطی که شبکه اول سیما در شب‌های گذشته به دفعات با پخش تیزر سریال «نون خ» از آغاز سریال سعید آقاخانی پیش از موعد مقرر (ماه رمضان) خبر می‌داد، در نهایت در دقایق پایانی باقیمانده به پخش این سریال اعلام شد که فیلم طنز زندانی‌ها امشب ساعت 22:15 به‌جای سریال «نون خ» از شبکه یک پخش می‌شود؛ تصمیمی که گمانه‌زنی‌ها برای تن دادن علی‌عسکری به هشدارها و انتقادها را قوت می‌بخشد. خصوصاً که سینمایی «زندانی‌ها» که به بهانه کمدی بودن در مناسبتی شاد روی آنتن می‌رود به تازگی و پنجم فروردین‌ماه از همین شبکه پخش شده بود. فیلم مسعود ده‌نمکی با بازی هدایت هاشمی، بهنام تشکر، هومن برق‌نورد، برزو ارجمند و... داستان طاها، دانشجوی الهیات برای نوشتن پایان‌نامه خود را روایت می‌کند که دو زندانی را با گذاشتن سند آزاد می‌کند غافل از آنکه آن‌ها دنبال نقشه‌ای دیگر هستند.روابط عمومی سیما در توضیح این فیلم آورده است: ده‌نمکی قصد دارد در این فیلم تأثیر معنویات بر زندانی‌ها را به تصویر بکشد.
 

«دیگری» مجموعه داستان آرتور شنیتسلر که توسط نشر ماهی به چاپ رسیده است بیش از آنکه جنبه ادبی و ساختاری داشته باشد نگاه تجربه‌آلود یک نویسنده آلمانی به زندگی است. شنیتسلر اگر چه به طور مشخص خود را به جای شخصیت‌های داستان‌ها قرار نمی‌دهد، اما از نگاه یک خواننده جدی دور نمی‌ماند که داستان‌ها بیش از آنکه جنبه خیالی داشته باشند نمود خاطره‌نویسی پیدا کرده‌اند و برای خود نویسنده اتفاق افتاده‌اند. در این یادداشت علاوه بر اینکه سبک متفاوت این نویسنده را مورد بررسی قرار می‌دهم، مشخصاً داستان «پرنس در سالن است» را تحلیل و بررسی خواهم کرد.
 تعبیر وارونه رؤیا
 در مجموعه داستان «دیگری» خواننده با حواشی و اتفاقاتی روبه‌رو می‌شود که گاه کوتاه بودن و به تعبیری ناقص ماندن آن‌ها آزار دهنده است، اما این ویژگی خود شروع داستان‌هایی با پایان باز ارائه آزادی خیال برای مخاطب است. هنر و تجربه در این مجموعه هر دو به صورت موازی حرکت می‌کنند. در واقع تجربه قهرمان ذهن خیال‌پرداز نویسنده است و هنر نیروی هیجانی آن. در نثر آرتور شنیتسلر با ویژگی نهفته‌ای به نام واماندگی تاریخ روبه‌رو می‌شویم. داستان‌های او زمان را به وسیله خیال و واژگونی مکان مخفی می‌کنند. اگرچه به تعبیری مکان نیز از اجزای جدایی ناپذیر زمان به شمار می‌رود، اما این تعبیر به صورت وارونه داستان‌های خاطره محور نویسنده را مانند نقاشی‌های داوینچی رازآلود کرده است. در واقع هنر نویسنده که با بی زمانی داستان‌ها را برای مخاطب به باور می‌رساند عنصری است آزادی بخش. زمان همواره قوه تخیل و تعقل انسان را در زندان موقعیت‌ها قرار می‌دهد که نویسنده با استعداد خود توانسته از پس حل آن در مکان‌های بازسازی شده ذهنی برآید.
 نوازنده پیر
در داستان «پرنس در سالن است» نویسنده به خواستگاه هرمونوتیک خود از زایش هنر در چارچوب ادبیات رسیده است؛ چرا که داستان به شدت در ستایش حافظه و غریزه تکرار آن نگاشته شده است. داستان یک نوازنده فلوت که 17 سال چنین نت‌هایی را نواخته و دیگر تکرار آن‌ها برای او به امری بدیهی تبدیل شده است و روزی که پرنس برای تماشای نمایش و لذت بردن از موسیقی پا به سالن می‌گذارد؛ همه زندگی او به پایان می‌رسدکه دارای ابعاد روانی قابل تاملی است. این داستان در ذات خود شخصیتی را به مخاطب معرفی می‌کند که هر انسانی نمونه آن را در برخی از واکنش‌ها به طبیعت از خود بروز می‌دهد. اگر چه به نوعی تمام داستان‌های دنیا چنین کارکردی را دارند، اما در مجموعه «دیگری» و مشخصاً این داستان شخصیت به گونه عینی‌تری نزدیک به جامعه رفتار می‌کند. نوازنده مانند دفعات پیش در جایگاه تعیین شده خود در ارکستر می‌نشیند و همان‌گونه که ممکن است همواره برای انسان رخ دهد ساده و صادقانه سکته می‌کند و می‌میرد. تفاوت در حضور پرنس است که آن روز برای تماشای آن نمایش پا به سالن گذاشته است و نویسنده که در لایه‌های زیرین این داستان به طور شوخی به مخاطب گفته است که مردن در حضور پرنس کار درستی نیست در واقع بار دیگر با زمان و مکان جدال می‌کند. این جدال هنگامی جدی می‌شود که مدیر سالن برای جلوگیری از تشویش اذهان عمومی و عدم رسیدن این خبر به پرنس به خدمه او می‌گوید که جای هیچ نگرانی نیست و خطر رفع شده است. نوازنده‌ای که بدون توجه به حضور پرنس به این نکته فکر می‌کرد که ای کاش زودتر نمایش به پایان برسد تا برای صرف آبجو و خوابیدن در رختخواب خانه خود به بیرون رود. بنابراین چنین داستانی پیام جدی خود را به بشریت با بی‌رحمی کامل محاوره می‌کند: مرگ تو برای دیگران مرگ محسوب نمی‌شود، بلکه آن‌ها به زندگی عادی‌ خود ادامه می‌دهند البته هرچه سریع‌تر.
 خودِ آن دیگری
داستان «دیگری» که نام این مجموعه از آن داستان گرفته شده است به بازماندگی یک عشق افلاطونی در وجود روان آدمی اشاره دارد. او دیگری را می‌بیند که ... این جمله ناقص کافی است تا خواننده به همه هستی و به آنچه عشق می‌ورزد شک کند. شنیتسلر در این داستان شک را از نوادگان حسادت و عدم اطمینان توصیف می‌کند و خواننده را با یک پایان مشخص روبه‌رو نمی‌کند. این عمل او به میزان برانگیختگی شک در خواننده منجر می‌شود. به طور کلی این مجموعه داستان بدون اعمال خود مرجوعی از سوی نویسنده، خواننده را با جریانات یک ذهن هیجانی آشنا می‌کند که ممکن است حتی تجربه‌های او ساخته رؤیا باشند و در داستانی مانند دیگری شخصیت ضد قهرمان خود را در آیینه
ببیند.