این روزها لیونل مسی تنهاتر از همیشه است و این در آلکلاسیکو بیش از هر زمانی احساس شد. در بارسلونا تنها یک راه برای حفظ مسی وجود دارد.
بارسلونا یکشنبه شب در برنابئو دو چهره متفاوت داشت. نیمه اول خوب و نیمه دوم افتضاح. در آلکلاسیکو هم نکات مثبت از بارسا دیده شد و هم شواهدی برای بدبینی ولی چیزی که بیش از همه اثبات شد، تنهایی لیونل مسی بود. مسی بیش از اندازه و بیش از هر زمانی تنها بود.
یکی از نتایج شکست بارسا در آلکلاسیکو این بود که حالا سران باشگاه متوجه شدهاند که باید اطراف مسی را پر از ستاره کنند و بارسایی مجهزتر از همیشه را راهی فصل بعد کنند. تیمی رقابتطلب و باکیفیت برای فتح تمام جامها تا مسی آخرین سالهای حضورش در بارسلونا را با خاطرهای خوش سپری کند. برای این مهم، چیزی که نیاز است، عدم تکرار اشتباه سالهای اخیر در جذب بازیکن است. بازیکنانی که به عنوان ستاره جذب شدند، اما در عمل چیز خاصی از خود نشان ندادند و نیمکتنشین شدند یا در بارسا نقشی ثانویه بر عهده گرفتند.
در آسیبشناسی کادر فنی و تیم مدیریت ورزشی باشگاه، مشخص شده است که تیم فعلی نیاز به یک تحول اساسی دارد. یک انقلاب بزرگ تا بارسا تبدیل به تیمی شایسته برای لیونل مسی و هواداران شود.
برای هرچه بهتر مجهز کردن بارسا این تیم نیاز به جذب چهار بازیکن جدید دارد. دو مدافع و دو مهاجم و در صورت نیاز، یک هافبک جدید. بارسا در خط حمله به یک وینگر جدید نیاز دارد و نیز یک شماره 9 بزرگ و باکیفیت که بتواند لوئیس سوارز را به چالش کشیده و چه بسا او را نیمکتنشین کند. بارسلونا در دفاع میانی سه بازیکن در اختیار دارد: جرارد پیکه، ساموئل اومتیتی و کلمنت لنگله و نیاز به یک مدافع جدید در این تیم کاملاً احساس میشود. بارسا همچنین برای دفاع راست نیز نیاز به یک ستاره دارد. پس از جدایی دنی آلوز در تابستان 2016، بارسلونا هنوز نتوانسته در جناح راست به قدرت گذشته بازگردد. نه سرجی روبرتو و نه نلسون سمدو جانشینان خوبی برای آلوز نشان ندادهاند. برای خط حمله بارسلونا باید یک وینگر بزرگ به خدمت بگیرد. اینجاست که اهمیت تلاش دوباره برای جذب نیمار بیش از همیشه حس میشود.
ستارهای که مسی با او بیشترین حس متقابل را دارد.
تابستان گذشته بارسلونا تلاشی غیرممکن برای بازگرداندن ستاره برزیلی به خرج داد. مسی و دیگر بزرگان رختکن بارسا حاضر به انجام هر کاری برای بازگشت نیمار بودند ولی پی اس جی هرگونه راه جدایی را مسدود کرده بود. بارسا برای فصل بعد باید نیمار را به خدمت بگیرد. دیگر نیروی تقویتی برای خط حمله، باید یک شماره 9 باشد. مهاجمی مثل لائوتارو مارتینز که بتواند رقیبی شایسته برای سوارز باشد. آنتوان گریزمان حداقل تا به اینجای فصل، مهاجمی در اندازههای بارسا نشان نداده است.بارسلونا تابستان پیش رو محکوم به یک بازنگری اساسی در مجموعه بازیکنانش است. جذب چهار نیروی تقویتی جدید الزامی است ولی بر کسی پوشیده نیست که بارسلونا با جذب بازیکنان جوان ولی با تجربه در درازمدت، میتواند به تیمی متفاوت تبدیل شود. تحولی که آسان نیست و البته سریع هم نخواهد بود.