سخنگوی هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی از قانونی شدن انتقام خون شهید حاج قاسم سلیمانی خبر داد و آن را مطالبه مردمی اعلام کرد.
اسداله عباسی که در جمع خبرنگاران درخصوص تصویب «طرح سه فوریتی اصلاح قانون اقدام متقابل در برابر اعلام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان سازمان تروریستی توسط ایالات متحده آمریکا» سخن می‌گفت، ادامه داد: دوم اردیبهشت ماه سال‌جاری استکبار جهانی و آمریکا، سپاه پاسداران را تروریست اعلام کرد که مجلس «قانون اقدام متقابل در برابر اعلام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان سازمان تروریستی توسط ایالات متحده آمریکا» را تصویب کرد و در ادامه روز چهارم اردیبهشت به تایید شورای نگهبان رسید، اما برای نخستین بار در طول تاریخ پس از انقلاب اسلامی، مجلس طرح سه فوریتی اصلاح این قانون را مطرح کرد.
نماینده مردم رودسر و املش در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: این طرح را بیش از 270 نفر از نمایندگان امضا و کلیات آن با آرای صددرصدی نمایندگان به تصویب رسید. همچنین فقها و حقوقدانان شورای نگهبان در این جلسه حضور داشتند چرا که طرح‌های سه فوریتی به صورت آنی به تصویب مجلس و تایید شورای نگهبان می‌رسد.
وی با اشاره به اینکه اصلاحاتی بر «قانون اقدام متقابل در برابر اعلام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان سازمان تروریستی توسط ایالات متحده آمریکا» صورت گرفته است، توضیح داد: بر این اساس در ماده یک اصلاحی قانون آمده است «تمام اعضای پنتاگون، موسسات و شرکت‌های وابسته، عاملان، فرماندهان و آمران شهادت سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی نیز تروریست اعلام می‌شوند». همچنین ماده 4 قانون فوق نیز بدین شرح اصلاح شد که بر اساس آن «وزارت اطلاعات و سایر دستگاه‌های اطلاعاتی موظفند؛ فهرست تمامی اعضای پنتاگون، شرکت‌ها، موسسات وابسته و عاملان و فرماندهان ستاد فرماندهی مرکزی آمریکا (سنت‌کام) و سازمان‌ها و نهادهایی که تحت اختیار این فرماندهی هستند و از تروریست حمایت می‌کنند را شناسایی کنند».

 

رحلت مرموز آیت‌اله مصطفی خمینی فرزند امام (قدس سره) در آبان 1356، شتاب خاصی به حرکت انقلاب اسلامی بخشید که می‌توان موج برخاسته از آن را به عنوان آغاز قیام عمومی مردم دانست. مجالس یادبود متعددی در سرتاسر کشور برگزار و در پی هر یک از این مجالس، تظاهرات گسترده‌ای علیه رژیم شاه به راه افتاد و بار دیگر امام (قدس سره) به عنوان رهبر حرکت اسلامی در جامعه مطرح شد. از این رو دستگاه حاکم و به ویژه شخص شاه بر آن شد تا با توهین به ساحت امام (قدس‌سره) چهره ایشان را در انظار عمومی مشوش سازد و با نوشتن مقاله‌ای با صراحت به آن بزرگوار توهین کند. در اواسط دی 1356 که پاکت ممهور به مهر دربار از دفتر هویدا وزیر دربار شاه خارج می‌شد، کسی از کارگزاران رژیم گمان نمی‌برد که این نامه مانند آتش به دامن رژیم شاه بیفتد. پیک دربار نامه را به داریوش همایون، وزیر اطلاعات و جهانگردی داد و او نیز نامه را جهت انتشار به روزنامه اطلاعات داد. مسعودی صاحب امتیاز روزنامه، پس از با خبر شدن از مفاد مقاله، آن را برای آینده روزنامه خطرناک دانست و نگران و اکنش علما و روحانیون شد، اما در تماس‌هایی که با وزیر اطلاعات و جهانگردی و نخست‌وزیر (آموزگار) گرفت، دریافت که برخی از مفاد تند و تحریک‌آمیز آن به خواست شاه در مقاله گنجانده شده است.
شاه دستور نگارش «ایران و استعمار سرخ و سیاه» را در حالی داده بود که پیش از آن، مضامینش را در گفت‌وگو با خبرنگار یک مجله آمریکایی بیان کرده بود، اما گزارشی از عراق در این باره که « آیت‌اله خمینی در رساله عملیه خود سلطنت را غیرشرعی اعلام کرده و این نظر در چاپ جدیدی از توضیح‌المسائل ایشان منتشر شده است» خشم شاه را به آن حد برانگیخت که دستور نگارش این مقاله را داد.با پخش سراسری روزنامه اطلاعات و رسیدن آن به شهر قم، نخستین واکنش‌ها آغاز شد. طلاب جوان، پس از خواندن مقاله، به خشم آمدند. صبح هجدهم دی، طلاب با تشکیل اجتماعی بزرگ، تظاهرات و راهپیمایی خود را آرام به سوی منازل مراجع وقت آغاز کردند و با تجمع در مقابل منازل ایشان با دادن شعارهایی به حمایت از امام (قدس‌سره) پرداختند.
بازاریان قم با مشاهده حرکت حوزه علمیه به حمایت از آن تصمیم گرفتند که مغازه‌های خود را روز نوزدهم دی باز نکنند. بعد از تجمع مردم، انبوه جمعیت که به ده هزار نفر می‌رسید، راهپیمایی را آغازکردند و نخستین نشانه‌های درگیری به وسیله مأموران رژیم رخ داد. یکی از آن ها شیشه بانک صادرات را شکست و مأمور دیگری همان شیشه را با پاره آجر نشانه گرفت. همین بهانه کافی بود که اسلحه‌ها به طرف مردم نشانه‌گیری شود. با دستور فرمانده نیروهای امنیتی، تیراندازی شروع شد. با به زمین افتادن تعدادی از مردم، جمعیت در کوچه‌های اطراف پناه گرفتند. مردم با هر آنچه که به دست می‌آوردند، مقابل مأموران مسلح رژیم ایستادند. جنگ و گریز تا ساعاتی از شب ادامه یافت. رژیم، شب بیستم دی ماه شهر را مملو از نیروهای امنیتی کرد و به نوعی در شهر حکومت نظامی اعمال کرد. اهمیت و جایگاه این قیام در این بود که اولا حرکت روبه پیش انقلاب را شتاب بخشید؛ ثانیاً خصلت اسلامی و مردمی نهضت امام خمینی (قدس‌سره) را ثابت و عیان‌تر ساخت.