صدای بزرگترها از سکوت مداوم کودک بلند شده است
تعداد بازدید : 4
تهدید آفلاین و آنلاین
دنیای مجازی صحنه بیهمتایی است که در آن همه مردم ورای سن، نژاد و موقعیت اجتماعی، میتوانند از هم یاد بگیرند و به هم یاد بدهند
اینترنت و توسعه ابزارهای ارتباطی، سبک زندگی و روابط اجتماعی را دگرگون ساخته است. از این رو چنین اتفاقی ضرورت برخورد هدفمند والدین با تأثیر ابعاد فرهنگی اینترنت بر کودکان را دوچندان میسازد. بازی و سرگرمی در سالهای نه چندان دور در جمع کودکان فامیل و دوستان مشترک بود و صدای همهمه و جیغ کودکان آن قدر بلند بود که گاه صدای بزرگان فامیل درمیآمد اما با ورود میهمان ناخوانده «اینترنت» و «فضای گسترده دیجیتالی»، اوضاع تغییرکرده و اکنون صدای بزرگترها از سکوت مداوم کودک بلند شده است. درواقع با گسترش اینترنت و شبکههای اجتماعی، مفاهیم فضا، زمان و فاصله معنی مرسوم و متداول خود را از دست میدهند و جریانهای فرهنگی با عبور از مرزهای جغرافیایی درحال جایگزینی فرهنگ سنتی هستند. از این رو یک نوع ناهمسانی در اصول و رفتارهای فرهنگی در جوامع مختلف پدید آمده است؛ زیرا زمانی که عناصر هویتساز مانند دین زبان، نژاد، قومیت و فرهنگ جایگاه خود را به عنوان شاخصهای شناخت یک جامعه از دست بدهند، فرد دچار بحران هویت میشود و چون فرهنگ بیگانه را هم نمیشناسد، از ظواهر آن تقلید میکند. اینجاست که جهانی شدن فرهنگی معنی پیدا میکند و فرآیندهای فرهنگی در سطح جهانی رقم میخورد؛تا حدی که برخی عقیده دارند درحقیقت اینترنت فقط یک فناوری نیست، بلکه در نوع خود پدیدهای فرهنگی است.
اینترنت، هویت و فرهنگ نسل جدید؛ سه ضلع تاثیرگذار برهم
این تغییر فرهنگی بیش از همه در رفتار، منش و اعتقادات جوانان و نوجوانان دیده میشود. آنجا که لحن گفتوگو، واژههای به کار برده شده، اصطلاحات بازی و ارتباطی و بسیاری کنشهای اجتماعی آنان چیزی نیست که نسل گذشته بتواند درک کند. مسعود صادقی، کارشناس ارشد ارتباطات درباره این موضوع به ایرنا میگوید: بیشتر کسانی که اینترنت را آسیبزننده به فرهنگ میدانند، معتقدند که ویژگی در دسترس بودن اینترنت به کاربران اجازه میدهد هر گونه اطلاعاتی را به هر کسی و در هر کجا انتقال دهند و برخی کاربران دیگر نیز کورکورانه آنچه را میبینند تقلید میکنند. چیزی که در بین جوانان و نوجوانان بیش از همه خودنمایی میکند برای مثال رفتار زندگی لاکچری در اینستاگرام از افراد متمول آغاز میشود، مورد مقبولیت عمومی قرار میگیرد و کمکم اقشار متوسط جامعه آن را پی میگیرند و در نتیجه به فرهنگ تبدیل میشود. وی با بیان اینکه درحقیقت اینترنت فقط یک فناوری یا ابزار نیست بلکه در نوع خود یک اثر هنری است یادآور میشود: نباید فراموش کنیم که دنیای مجازی صحنه بیهمتایی است که در آن همه مردم ورای سن، نژاد و موقعیت اجتماعی، میتوانند از هم یاد بگیرند و به هم یاد بدهند. مردم را به هم نزدیک میکند و محلی برای ظهور اشکال جدید بیان هنر و گسترش دانش است. حرکتهای انساندوستانه جمعی مثل دیوار مهربانی یا پویشهای مردمی که با هدف حمایت از آسیبدیدگان حوادث طبیعی یا بحرانهای اقتصادی و اجتماعی در اینترنت شکلمیگیرند میتوانند به راحتی در کمترین زمان فراگیر شوند. صادقی تاکید میکند: با این ضریب نفوذ اینترنت، باید بپذیریم که با پیشرفت آینده ما گره خورده است، پس لازم است با پدیده اینترنت هوشیارانه و هدفمند برخورد کنیم.
جلوگیری از دسترسی فرزندان به اینترنت راهکار نیست
ابوالفضل محمودی، کارشناس فضایمجازی نیز با تاکید بر اینکه فضای دیجیتال امروزی، روزانه ۳۴گیگابایت اطلاعات به مغز ما میرساند، تصریح میکند: در این شرایط لازم است به فرزندان بیاموزیم که چگونه تمرکز خود را مدیریت کنند. وی به وظایف اولیای خانه و مدرسه در ایجاد انگیزه حفظ تمرکز در کودکان و نوجوانان اشاره کرده میافزاید: باید عوامل حواسپرتی را به کمترین میزان ممکن رساند و کودک را ترغیب کرد که در هنگام انجام تکلیف یا انجام وظایف خود، آفلاین باشد. در خانه مکانهای بدون موبایل و تبلت ایجاد کنید مانند اتاق خواب یا میز غذاخوری. در واقع با استفاده از برنامههایی مثل مدیریت تبلت، برنامهها و تکالیف آموزشی را منظم و مدیریت شده برای کودک تعیین کنید تا بتواند از هر برنامه، تنها در زمان تعیین شده استفاده کند. با همین ابزارهای کنترلگر، وبسایتها و هشدارهای غیرضروری را از کار بیندازید.