این روزها اپراتورهای تلفن‌همراه، شاید بیش از هر زمان دیگری درگیر رقابت برای به دست آوردن سهم بازار و مشترک هستند و هرکدام با روش‌های تبلیغی مختص به خود، به فعالیت در این زمینه مشغول هستند. در این میان، نکته حایز اهمیت و درخور توجه، فعالیت غیرمتعارف و تهدیدآمیز «ایرانسل» است که گویا به مذاق این اپراتور نیز خوش آمده که مدت‌هاست ادبیات تهدیدآمیز مشترکان در قالب پیامک‌های فراگیر به آنان را روال کار خود قرار داده است!
ظرف ماه جاری (آذرماه)، ایرانسل پنج پیامک برای مشترکان اعتباری خود ارسال کرده و به شکل ضمنی تهدیدشان کرده که اگر 90 روز از سیم کارت اعتباری خودشان استفاده نکنند به حالت تعلیق دایم در خواهند آمد!
درمصوبه 217 کمیسیون تنظیم مقررات که روی سایت سازمان تنظیم مقررات رادیویی موجود است و در آن به موضوع سیم‌کارت‌های اعتباری اشاره شده، به صراحت بیان شده است؛ چنان‌چه مشترک هیچ‌گونه تراکنشی در طول یک بازه زمانی سه ماهه نداشته باشد:
 الف) در صورت وجود اعتبار، دارنده پروانه می‌تواند با انجام اطلاع‌رسانی لازم، پس از بازه زمانی سه ماهه و به ازای هر دوره زمانی بدون تراکنش از طرف مشترک پس از گذشت این بازه زمانی سه ماهه، نسبت به جبران هزینه‌های لازم‌التادیه برای نگه‌داری شبکه و ارتباط به میزان حداکثر تعرفه 20 دقیقه نرخ مکالمه پایه تلفن همراه دایمی اقدام کند. در این صورت مشترک مجاز به استفاده از باقیمانده اعتبار خود خواهد بود.
ب) در صورت عدم وجود اعتبار، دارنده پروانه می‌تواند با انجام اطلاع‌رسانی لازم نسبت به قطع دو طرفه یا سلب امتیاز سیم-کارت اقدام کند.
 تبصره 1: با انجام هر تراکنش از طرف مشترک، مهلت و بازه زمانی موضوع بند 2-3 مجدداً برای مشترک لحاظ و آخرین تراکنش مشترک مبنای شروع بازه زمانی سه ماهه مذکور، خواهد بود.
تبصره 2: دارنده پروانه درصورت عدم انجام تراکنش از طرف مشترک می‌تواند تا هنگام اتمام اعتبار، نسبت به جبران هزینه‌های لازم‌التادیه نگه‌داری شبکه و ارتباط اقدام کند.
 در وضعیت قطع یک طرفه و قطع دوطرفه، کلیه خدمات سیم‌کارت مسدودشده؛ ولی دارنده پروانه موظف است امکان تماس با کدهای خدماتی اضطراری ملی مندرج در جدول شماره 1 مصوبه شماره 3 جلسه شماره 212 مورخ 23/1/94 کمیسیون و اصلاحات بعدی آن را برقرار کند. امکانات و تسهیلاتی که دارنده پروانه جهت افزایش اعتبار مشترک در شبکه یا فعال‌سازی مجدد ارائه می‌‌کند، مشمول قطع امکانات یا تسهیلات در قطع یک طرفه یا دوطرفه نخواهد شد. در وضعیت قطع دو طرفه، دارنده پروانه موظف است شماره مشترک را تا زمان سلب امتیاز حفظ کند. مسئله مورد تأمل این است که چنین الزامی برای تمام اپراتورها وجود دارد؛ اما در شرایطی که همه اپراتورها مورد خطاب این مصوبه هستند، فقط ایرانسل به صورت جدی مشترکانش را غیرفعال می‌کند. به نظر می‌رسد به کار بردن ادبیات تهدیدآمیز و درمنگنه قراردادن مشترکان، نه تنها به حفظ آن‌ها کمک نمی‌کند که در طولانی مدت باعث ریزش مشترکان نیز خواهد شد؛ امری که شاید در خلاف تصورات مسئولان ایرانسل باشد، زیرا آنان گمان می‌کنند هر چه مشترکان را به سمت استفاده بیشتر در سه ماه وادار کنند، شاخص سهم بازارشان رشد خواهد کرد. این‌که چرا اپراتور ایرانسل به جای روی آوردن به بسته‌های تشویقی از تهدیدهای این‌چنینی استفاده کرده است، طبیعتاً به سیاست‌های خودشان که یکی از آن‌ها افزایش سهم بازار است، باز می‌گردد؛ اما این‌که چه قدر روحیه مشترکانشان با این نوع ادبیات و برخورد تهدیدآمیز سازگاری داشته باشد و منجر به نتیجه برای اپراتور فوق شود، در نمودارها و جداولی که در آینده نزدیک منتشر می‌شود، قابل ملاحظه خواهد بود. هر چند تجربه نشان داده که تهدید ممکن است به صورت آنی در گزینه یا پروژه‌ای منجر به نتیجه شود، اما این تجربه را هم نباید نادیده گرفت که هرچند ممکن است چنین روشی به عنوان یک مسکن در کوتاه‌مدت، عمل نماید اما منجر به حل کردن مشکل و موفقیت نخواهد شد. متاسفانه ادبیات ایرانسل برخلاف آن چیزی است که در فضای رقابتی سهم بازار ادعا می‌کند، احترام به مشتری را در این فضای سخت رقابتی نادیده گرفته‌اند که امیدواریم این مسئله مورد توجه مسئولان و دست‌اندرکاران قرار گیرد و بهبود روش و اصلاح آن منجر شود.