این‌جا برای آن‌ها آخر دنیا بود؛ برای آن‌هایی که آن شب، از ساعت یک آمده بودند تا شاید اذان صبح نزده، رضایت بگیرند و انگار اتفاقی نیفتاده، برگردند به دیروز. گویا همه چیز مسخ شده بود؛ نمی‌توانستند بنشینند. این مردمی که ذره‌ذره وجودشان مویه می‌کرد، جلوی دیوار آجری بلند، ایستاده و نشسته، خسته و درمانده و مریض بودند. ۱۰۰ تا ۲۰۰ نفر آمده بودند برای التماس، برای زاری، عده‌ای برای تماشا و البته عده‌ای برای دارزدن کسی که فرزندشان را از آن‌ها گرفته بود. همان ضربه اول کار خودش را کرد. دست‌ها سیاه شدند، ورم کردند، بزرگ شدند؛ به سیاهی و بزرگی آن شب بلند که از روشنایی رو برمی‌گرداند که شب‌های اعدام زیاده دراز هستند و تمامی ندارند و دلشان مثل دل مادر «میلاد» پر از درد است. او یک دستش را از عجز کوبید به آسفالت سفت و سرد زمین جلوی زندان و دست دیگر را حلقه کرد دور پای مردی که «میلاد»، پسرش را ۶ سال پیش از او گرفته بود. «پدر! پدر! زیر پاهایت را نگاه کن. به من نگاه کن.»
پدر «حسام»، -پسر ۱۹ ساله‌ای که شش سال پیش با ضربه چاقوی میلاد، جانش را از دست داد-، نگاه به سوی دیگر داشت؛ به آسمان که تکیده بود و با صدهزار چشم کوچک، گوشه‌ای از زمین را نگاه می کرد. او می‌شنید «ببخش» را، «نگذاربمیرد» را، «تو بزرگی کن» را و انگار نمی‌شنید. «ببخشم؟ نگذارم بمیرد؟ من بزرگی کنم؟»؛ تردید، تردید جانکاه برای بخشیدن. و مادر میلاد آن دست‌های سیاه ورم کرده را باز به آسفالت می‌کوبید و می‌گفت: «مادر برایت بمیرد، مادر برایت بمیرد.» جلوی در زندان. زندانی در گوهردشت کرج؛ زندان رجایی‌شهر.
دیوار، مردم و زندان
آن دیوار صامت روبه‌رو مثل حقیقتی پابرجا، سرجایش ایستاده بود و چشم را تماشایش می‌آزرد. چه چیزها به خودش دیده بود آن دیوار آجری بلند زندان رجایی‌شهر! چه مردان و زنانی را که کشان‌کشان برده بودند پای چوبه دار و او با همان سکون و صامتی، سال‌ها شاهد بی‌قراریشان بود! چه شیون‌ها و چه مویه‌هایی از مادرها، پدرها، خواهرها و برادرهایی که می‌آمدند برای نجات جان قاتلی که آن شب، شب آخرش بود و شاهد چه دوراهی‌های عجیبی برای اولیای مقتول.هر هفته بامداد چهارشنبه که می‌شد، این دیوار آجری سنگین چه سرنوشت‌هایی را دیده بود.
روایت اول؛ میلاد۶ سال پیش ساعت ۱۰ شب، در یکی از کوچه‌های شهر«ری» چاقوی میلاد شُشِ حسام، دوست هم‌سنش را شکافت و او را اول راهی بیمارستان و چند روز بعد راهی قبرستان شهر ری کرد و خودش هم راهی زندان رجایی‌شهر. حالا امشب قرعه به نامش افتاده بود؛ زندان‌بان گفته بود: «میلاد...» آماده برای رفتن به انفردی و او فهمیده بود که امشب او را «بالا می‌کشند»و مادرش، پشت دیوارهای بلند زندان گوهردشت کرج در آن بلوار تاریک، چشم‌هایش را می‌بست و باز می‌کرد، می‌بست و باز می‌کرد. مادر میلاد جثه‌اش کوچک و فکر بزرگش پر از قصه بود؛ اضطراب وامانده اش کرده بود، می‌لرزید؛ «جفت‌شان ۱۹ ساله و خیلی با هم صمیمی بودند اما اشتباه پسرم این دوستی را به هم زد.»
مادرِ ۵۰ و خرده‌ای ساله میلاد، حدیث کسا به دست، کنار دیگر زن‌های فامیل که آن شب آمده بودند برای دلداری، آرام زمزمه می‌کرد؛ «پهلوهایم مریض است، فشارم بالاست و حالا آن‌ها می‌خواهند پسر ۲۷ساله‌ام را امشب بالا بکشند. او هنوز بچه است با هزار آرزو. مادرش برایش بمیرد، مادرش برایش بمیرد.»
تو رفیق میلادی؟
محمد هستم، برادر بزرگ میلاد. آن شبی که میلاد حسام را کشت چه شد؟
 بین‌شان اختلاف افتاده بود، دعوایشان شد، یک مرتبه میلاد چاقویی را از جیبش درآورده و به حسام زده بود. همان شب مادرم از پله‌ها پایین آمد و رفت زیر پله‌ها نشست؛ گریه کرد به اندازه تمام عمرش. ما همه مرده‌ایم، پدرم؛ برادرانم، مادرم. همه مرده‌ایم. دیگر کمکی از دست هیچ‌کس برنمی‌آید، فقط خود خدا. چندبار درخانه‌شان رفتیم برای رضایت هیچ‌کدام هیچی نگفتند. دیروز میلاد را دیدم، گریه می‌کرد، می‌گفت داداش رضایت‌شان را بگیر؛ توکل ما به خداست.
داشت این‌ها را می‌گفت و ساعت دو نیمه شب بود که یک مرتبه صدایی از دور جمعیت را شکافت: «آمدند، آمدند، پدر حسام آمد.» همه جمعیت سرازیر شد به سمت او. مادر میلاد سر از پا نشناخته جمعیت را می‌شکافت؛ «قربانت بروم، قربانت برم»  خودش را انداخت به پای پدر حسام که داشت از جلو می‌آمد، با دست‌های قلاب کرده، شانه‌ای بالا انداخته و نگاهش به جمعیت بود. پدر حسام بغض در گلو، سنگین اما سرگردان بود. می‌گفت پسرش در همان ۱۹ سالگی کارت اهدای عضو امضا کرده. می‌گفت او مقامش پیش خدا بلند است. یک ساعت به زاری گذشت. عمه‌ها، دخترخاله‌ها، پسرعموها و مادرش با صدای درهم و برهم حرف می‌زدند؛ «مادر نمی‌گذاریم او را بالا بکشند، مادر، میلاد را برایت می‌آوریم.» داشتند این‌گونه به مادر میلاد دلداری می‌دادند که از دور صدای صلوات بلند شد. «مادر گریه نکن، مادر گریه نکن.» مادر گریه‌اش به یک‌باره بند آمد، چشمانش گشاد شد، تسبیح را گرفت بالا. صداها بلند و بلندتر می‌شد: «یا حسین، یا زینب» پدر حسام، میلاد را، میلاد ۱۹ ساله را که پسرش را از او ۶ سال پیش گرفته بود، بخشید.
روایت دوم؛ فاطمه
فاطمه هنوز کوچک بود که پسرخاله و برادرش به او تجاوز کردند؛ نه یک بار که چند بار. او همیشه ساکت ماند، برای حفظ آبروی خانواده. در نیمه‌های سنین نوجوانی برادر دست از سوءاستفاده برداشت اما پسرخاله هم‌چنان به آزار و اذیت‌ها ادامه داد. به خاطر همین آزارها بود که فاطمه وقتی پا به ۱۷سالگی گذاشت، با مردی ازدواج کرد؛ اما بعد از ازدواج وقتی ۲۰سالش شده بود، پسرخاله دست از سر او برنداشت و یک بار به خانه او آمد و بعد از اذیت او پا به فرار گذاشت. او دیگر طاقت نیاورد و با مشورت شوهرش تصمیم گرفت پسرخاله‌اش را بکشد. همسرش اسلحه را خرید و فاطمه، تابستان۹۳، پسرخاله ۳۳ساله‌اش به نام بهروز را طبق نقشه از پیش‌طراحی‌شده به بیابان‌های کهریزک کشاند و با شلیک پنج گلوله کشت. خودش در دادگاهی که در سال ۹۴برایش تشکیل داده بودند، گفته بود: «او را کشتم چون حقش بود...»
 آن شب قرار بود او را هم اعدام کنند. خانواده خاله‌اش او را نبخشیده بودند. در میان جمعیت زیادی که آن شب جلوی زندان رجایی‌شهر همهمه به پا کرده بودند، نه خانواده فاطمه بود نه خانواده خاله‌اش. بعد خبر رسید که یک ساعت مانده به اعدام، خانواده خاله به اتاق ملاقات رفته بودند و فاطمه نه التماس کرده بود و نه زاری؛ «می‌خواهم اعدام شوم...» فاطمه آن شب بخشیده نشد، پای چوبه دار رفته بود و تمام.

بیمارستان «عیسی‌بن‌مریم» اصفهان از قدیمی‌ترین مراکز درمانی این استان است که مانند هر بیمارستان دیگری خالی از حواشی و نارضایتی‌های مراجعان نیست؛ با این تفاوت که گفته می‌شود هنوز بر سر مالکیت و زمین این بیمارستان حرف و حدیث‌هایی وجود دارد تاجایی‌که برخی از مطلعان و اهالی قدیمی هم‌جوار با این بیمارستان معتقدند: «به دلیل غصبی بودن، از لحاظ شرعی درآمدش هم مشکل دارد.» موضوع نارضایتی بیماران از عدم حضور پزشک متخصص و ضعف خدمات درمانی نیز از دیگر مباحثی است که چندی پیش با ریاست این بیمارستان مطرح شد. سیدامین‌رضا طباطبایی، درپاسخ به ابهامات موجود و پرسش‌های مطرح شده گفت: اسناد و مدارک این بیمارستان کاملاً شفاف است. این بیمارستان زمینی داشته که توسط فردی به نام «امین‌التجار» که نه مسیحی بوده و نه غیراصفهانی با نیت درمانی اهدا شده، وقف‌نامه‌اش نیز موجود است. وی توضیح داد: حتی جالب است بدانید طی 40 سال گذشته درمقاطعی دانشگاه به سمت دودوتا چهارتا رفته و مثلاً حساب کرده که قیمت یک مترمربع زمین در این محدوده، با میزان درآمد گردش مالی بیمارستان چقدر است و حتی به دنبال تغییرکاربری آن بودند؛ اما به دلیل آن نیت واقف که قصد درمان در مرکز شهر بوده، این اتفاق نیفتاده است. طباطبایی تاکید کرد: بنابراین هیچ دعوای فعال و در جریانی، بر سر مالکیت عیسی‌بن‌مریم در هیچ محکمه‌ای وجود ندارد. حداقل به بیمارستان و دانشگاه چیزی منتقل نشده است. گرچه ما هم مثل شما شنیدیم که درانگلستان انجمنی چنین ادعایی کرده اما سال‌هاست سند بیمارستان به اسم وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی است.
رئیس بیمارستان عیسی‌بن‌مریم درپاسخ به چرایی عدم حضور متخصصان در ساعات موظف کاری (44 ساعت در هفته طبق قانون خدمات کشوری) که باعث ایجاد نارضایتی مراجعان می‌شود، اظهار داشت: درطرح تحول سلامت درکنار همه مزایایی که داشت معایبش مانند بسیاری از طرح‌های دیگر پیش‌بینی نشد. الان عوارض و حاشیه‌هایش بسیاری از تیم‌های درمانی را درگیر کرده و این بیمارستان هم جزئی از آن است؛ ما نه امکانش را داریم و نه تصمیمش را که بخواهیم معضلات بهداشت درمان همه کشور را حل کنیم. از آسیب‌های این طرح این بود که پزشکان همان حداقل دستمزد نسبت به مثلاً یک هفتم آنچه که درمرکز خصوصی می‌تواند دریافت کند را با تأخیر یک و نیم ساله به دست می‌آورد... بنابراین مجموعه اتفاقاتی افتاده که باعث شده بعضاً پزشکان هم در خدمت‌رسانی ضعف نشان دهند. وی ادامه داد: البته پزشکانی که بیمار را به بخش خصوصی و مطب‌های خودشان ارجاع می‌دادند، به‌رغم اینکه لینک‌هایی با بعضی جاها داشتند را از این بیمارستان حذف کردیم. پزشکان جوانی را آوردیم که درهیچ مرکز خصوصی فعال نیستند لذا موارد ارجاع بیمار به بیرون از بیمارستان بسیار کاهش یافته است.
طباطبایی درتوضیح اینکه «عدم 44 ساعت حضور مکفی و مستمر متخصصان استخدامی این بیمارستان ریشه نارضایتی‌ها از عیسی بن مریم است. همچنین شواهد نشان می‌دهد بعضاً کارت زنی پزشکان این مرکزهم مشکل دارد»، گفت: این هم از معضلات دیگر بهداشت و درمان کشور است. شما کدام بیمارستانی را سراغ دارید که پزشکانش به صورت واقعی کارت‌زنی داشته باشند؟ در آنجایی هم که خیلی فشار آوردند، نهایتاً پزشک می‌آید انگشت می‌زند و بعد می‌رود مطبش و کلینیک و جاهای دیگر، عصر هم می‌آید مجدداً یک انگشت می‌زند! رئیس بیمارستان عیسی بن‌مریم اظهار داشت: نمی‌خواهیم به این سمت برویم که پزشک بیاید اینجا انگشت بزند برود و بعد من پرینتش را بیاورم به شما نشان بدهم که پزشکان ما 44 ساعت درهفته کار کردند. ما عملکردی را از پزشکانمان می‌خواهیم و یک پاسخ‌گویی با کیفیت را. به حضور پزشک در کارنامه‌ای که برایشان درنظر گرفته شده کاری ندارم، عملکردش مهم است یعنی برخورد مناسب پزشک با بیمار و بهترین پاسخ‌گویی در کمترین زمان ممکن.... از آن جا که «نسل فردا» براساس تحقیقاتش، از پاسخ‌های ارائه شده قانع نشد، برحسب وظیفه پای صحبت‌های یکی از پزشکان مطلع و کارشناسان این بیمارستان نشست که البته نخواست نامش فاش شود اما مدارکش نزد نسل فردا محفوظ است. وی در گفت‌وگو با ما راجع به موضوعات یاد شده بیان داشت: زمین بیمارستان عیسی بن مریم اصلاً مشکل حقوقی داشته و تاجایی‌که بنده چند سال پیش اطلاع داشتم، مسئولان حقوقی دانشگاه به دنبال این بودند که اینجا را تصرف کنند. بعد از تصرف سند اولیه‌اش به نام بنیاد مستضعفان و جانبازان بوده است و طبق آخرین اطلاعاتم می‌دانم که به نام دانشگاه شد؛ حالا بماند که گاهی اوقات بعضی چیزها را به نام خیرین تمام می‌کنند. اصلاً بحث خیرین مطرح نیست. با نامه‌هایی که آخرین مرتبه یعنی حدود 5 سال پیش با چشم خودم دیدم، دانشگاه علوم پزشکی با بنیاد مستضعفان توافق کردند که سندش به نام دانشگاه ثبت شود و اصلاً هیچ گاه بحث خیر هم مطرح نبوده است.

ایسنا: معاون استانداری تهران با اشاره به تداوم آلودگی هوا از افزایش عوارض محدوده طرح ترافیک و نیم‌بها شدن بلیت حمل ونقل عمومی خبر داد. محمد تقی‌زاده، در جلسه کمیته اضطرار آلودگی هوای استان تهران گفت: از امروز بلیت وسایل حمل ونقل عمومی به مدت چند روز نیم‌بها خواهد شد و عوارض ورود به محدوده طرح ترافیک نیز تا ۵۰ درصد افزایش می‌یابد. وی افزود: اگر شاخص کیفیت هوای تهران بالاتر از عدد ۱۵۰ رفت و در شرایط ناسالم برای همه افراد قرار گرفت، احتمال تعطیلی مهدکودک‌ها و مدارس در مقاطع پیش‌دبستانی و دبستان طی سه روز آینده وجود دارد. به گفته تقی‌زاده، برای جلوگیری از آلودگی بیشتر هوا در تهران از امشب، ورود کامیون‌ها به شهر ممنوع می‌شود و پلیس برخورد جدی‌تری با خودروهای دودزا و موتورسیکلت‌ها خواهد داشت. وی تصریح کرد: توصیه ما به مدارس این است که تا پایان هفته از فعالیت‌های بدنی و ورزش در فضای باز خودداری کنند.
 

شهر خبر: وزیر آموزش‌وپرورش در خصوص اجرای طرح رتبه‌بندی اظهار کرد: طرح رتبه‌بندی از اولویت‌های کاری وزارت آموزش‌وپرورش است و همکاران ما در حال پیگیری این موضوع هستند. محسن حاجی‌میرزایی افزود: اعتبار این طرح پیش‌بینی‌شده و به‌محض اینکه آیین‌نامه آن به تصویب هیئت وزیران برسد، ظرف یکی دوهفته پس از تصویب اجرا می‌شود. وی تصریح کرد: آیین‌نامه این طرح در هیئت دولت در حال بررسی و در کمیسیون اجتماعی ایرادات آن رفع شده است. او افزود: در آیین‌نامه رتبه‌بندی، فرهنگیان در ۵ رتبه متناسب با مدرک تحصیلی و سابقه صلاحیت‌های تخصصی و حرفه‌ای تقسیم می‌شود و انتقال از یک رتبه به رتبه دیگر طبق شرایط اجرا خواهد شد. به دلیل اینکه اعتبار پیش‌بینی ‌شده برای نیمه دوم سال ۹۸ است، به‌محض تصویب آن، اعمال افزایش‌ها از ابتدای مهر ۹۸ است و افرادی که با وزارت آموزش‌وپرورش همکاری کردند از مزایای این آیین‌نامه در قالب چارچوب بهره‌مند خواهد شد.
 

فردی کلاه‌بردار که سوژه‌های خود را از کانال تلگرامی هواداران بنز انتخاب می‌کرد به دام افتاد. معاون مبارزه با جعل و کلاه‌برداری پلیس آگاهی پایتخت گفت: ابتدای مهرماه امسال تعدادی از شهروندان به مراجع انتظامی و قضایی مراجعه و از فردی به جرم کلاه‌برداری و فروش مال غیر شکایت کردند؛ پرونده‌های تشکیل شده از سوی شعبه ۱۰ بازپرسی ناحیه ۵ تهران برای دستگیری متهم در اختیار کارآگاهان اداره چهاردهم پلیس آگاهی قرار گرفت.
سرهنگ کارآگاه جهانگیر تقی‌پور بیان کرد: مال‌باختگان در اظهارات مشابهی بیان داشتند فرد یاد شده با استفاده از کانال تلگرامی هواداران بنز، کسب و کار خود را تبلیغ می‌کرد و به بهانه خرید قطعات خودرو‌های بنز و بی.ام.و از کشور‌های حوزه خلیج فارس و گرجستان بالغ بر ۲۰۰ میلیارد ریال از آنان دریافت کرده و در مواردی حتی خودرو‌های امانی مال‌باختگان را فروخته است. این مقام انتظامی با اشاره به اینکه کارآگاهان با دستور قضایی برای دستگیری متهم به محل کار وی مراجعه کردند، بیان داشت: در بررسی‌های پلیسی مشخص شد که وی از محل کارش گریخته است؛ بدین ترتیب محل کسب با دستور قضایی پلمب شد. وی گفت: در شاخه دیگری از تحقیقات پلیسی، کارآگاهان موفق شدند مخفی‌گاه متهم را در شهر «پرند» شناسایی و پس از مراقبت‌های ویژه پلیسی، وی را با دستور قضایی در روز ۱۲ آبان‌ماه دستگیر و برای تحقیقات تکمیلی به اداره چهارم پلیس آگاهی منتقل کنند. تقی‌پور، با اشاره به اینکه متهم پرونده ۳۸ساله، دیپلمه و متأهل است گفت: وی در تحقیقات اولیه به جرم ارتکابی اعتراف و اظهار داشت؛ همچنین سابقه‌دار بوده و تاکنون دو مرتبه به زندان رفته و به همین دلیل با نام جعلی به بهانه خریدوفروش خودرو و قطعات یدکی از مال‌باختگان کلاه‌برداری می‌کرده است. وی تصریح کرد: در دادخواست یکی از شکات آمده متهم متعهد شده بود در قبال دریافت مبلغ قابل توجهی از وی، یک دستگاه خودرو ۲۰۶ به مال‌باخته تحویل بدهد، ولی از لحظه واریز وجه، متهم فراری شده و پاسخ‌گوی تلفن‌ها نبوده است. سرهنگ تقی پور، با بیان اینکه کارشناسان ارزش ریالی کلاه‌برداری را ۲۰۰ میلیارد ریال برآورد کرده‌اند، گفت: تاکنون ۱۵ تن از مال‌باختگان، متهم را شناسایی کرده‌اند و وی با دستور قضایی برای تکمیل تحقیقات و شناسایی سایر مال‌باختگان در اختیار پلیس آگاهی تهران بزرگ قرار دارد.
 

با گذشت یک هفته از خبر انتشار ورود ذرت‌های آلوده به بازار، هنوز تناقض‌گویی‌های متعددی در بین اظهارنظرها موج می‌زند.
سخنگوی کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی، در گفت‌وگو با «نسل‌فردا» توضیح داد: در جلسه اضطراری که کمیسیون کشاورزی با شرکت‌های واردکننده، دستگاه‌های نظارتی، سازمان غذا ودارو، سازمان حفظ نباتات، نماینده دادگستری، سازمان استاندارد و مسئولان جهاد کشاورزی برگزار شد، صحبت بر سراین است که ذرتِ وارد شده برای مصرف دام است؛ سنجش و کنترلی هم که صورت می‌گیرد براساس معیارهای مصرف خوراک دامی اندازه‌گیری می‌شود و طبق اسناد و مدارکی که ارائه دادند، آن مقدار تناژ ترخیصی مشکلی نداشته است.
علی ابراهیمی افزود: در اندازه‌گیری‌ها مشخص شد که حدود 150 هزار تن به آفلاتوکسین آلوده بوده که اجازه ترخیص داده نشده است.
همچنین از آنجا که بیشترین درصد سم افزایش پیدا کرده شاید امکان عودت به مبدأ هم نداشته باشد و مجبور به امحا شوند، ابراهیمی درباره بلاتکلیفی این موضوع نیز گفت: این ذرت‌ها علوفه‌ای است و آنچه وارد شده کنترل شده بوده و اشکالی نداشته؛ نیز یک مقدار ذرت آلوده هم دربندراست که اجازه ترخیص نگرفته که هنوز وارد کشور نشده است.
وی خاطرنشان کرد: البته در این خصوص شایعاتی مبنی براستفاده از آن‌ها در صنایع چیپس، پفک و خوراکی‌هایی که با ذرت تهیه می‌شود وجود دارد که نیازمند کنترل و نظارت بیشتری است که احیاناً از واحدهای دام‌پروری توسط یک عده سودجو به مصرف انسانی نرسد.
وی ادامه داد: با این حال براساس گزارشاتی که ما داریم هیچ ذرت آلوده مصرفی وارد کشور نشده است. ابراهیمی، در توضیح اینکه نگرانی‌هایی از احتمال مصرف این ذرت‌ها درصنایع وجود دارد گفت: این ذرت‌ها علوفه‌ای و برای دام است؛ حال اگر متقلبی دست به این کار بزند دستگاه‌های نظارتی باید کنترل بیشتری داشته باشند.
بنابراین احتمال وجود دارد و نیازمند کنترل و نظارت بیشتر دستگاه‌های ذی‌ربط است.
 

نماینده ویژه وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای پیگیری وضعیت کمک‌رسانی به زلزله‌زدگان آذربایجان‌شرقی، درباره میزان خسارت وارده به واحد‌های تولیدی بعد از زلزله گفت: از مناطق زلزله‌زده بازدید شد در این مناطق واحد کارگری وجود نداشته و فعلا آمار دقیقی از میزان خسارت به شغل افراد وجود ندارد و باید منتظر ماند تا بررسی بیشتری صورت بگیرد. هادی قره سید رومیانی افزود:بیشترین مشکل در مناطق زلزله‌زده خسارت مالی وارده به مددجویان بهزیستی است. وی ادامه داد:در زلزله چند روز گذشته ۱۳۷ واحد مسکونی مددجویان بهزیستی در شهر‌های کندوان و ترکمنچای تخریب شده است.وی بیان کرد: اقلامی مانند شیر و آب معدنی بین زلزله‌زدگان توزیع شد. او با بیان اینکه آمادگی لازم را برای پذیرش بیمه بیکاری داریم، گفت:مقرر شده است با همکاری بانک رفاه تعاون مزایایی مانند تخصیص بودجه ۲۰ میلیارد ریال برای پرداخت وام قرض‌الحسنه، امهال در پرداخت اقساط تسهیلات دریافتی به آسیب‌دیده از زلزله به مدت یک‌سال در صورت تقاضای آن‌ها، تخصیص شماره حساب برای جمع‌آوری کمک‌های نقدی و اختصاص ده میلیارد ریال کمک بلاعوض به آسیب‌دیدگان در قالب کمک‌های نقدی و غیر نقدی در نظر گرفته شده است.