خاورمیانه روی ریل خشم و خون. این نه «پایان تلخ» است و نه «تلخی بی‌پایان». اصلاً انگار پایانی ندارد. کسی که در خاورمیانه به دنیا می‌آید، باید قید آرامش و آرزو را بزند! باید با بیم و هراس جنگ بخوابد و بیدار شود. اگر این گربه ملوس محصور در میان مرزهای جنگ‌زده را استثنا کنیم، همه جای این منطقه آشوب است و جنگ و ناآرامی.
یک روز کودتا، روز دیگر ترور و حالا کشت‌وکشتار به نام «چشمه صلح»!
جناب رجب، یک روز صبح بیدار شده و تصمیم گرفته یک‌تنه صلح را به منطقه بیاورد و به نام «صلح»، بمب و آتش روی سر زن‌ها و کودکان بی‌گناه می‌ریزد و صدها هزاران کرد را آواره می‌کند.
فصل آوارگی کردها و طغیان یاغی‌گری‌های ترک‌ها از راه رسیده است؛ از کجا معلوم این سرنوشت در انتظار جماعت دیگری نباشد؟
« رجب‌طیب اردوغان» اروپا را تهدید کرده که اگر نام «تجاوز» بر اقدام نظامی ترکیه بگذارند، 3.5 میلیون مهاجر را راهی اروپا می‌کند. زیبا نیست؟! حق‌السکوت معنای دیگری دارد؟!
آمریکا ناگهان کنار می‌کشد. معامله «پاتریوت»ها، گویا جواب داده است! «پوتین» هم که گفته بود روسیه آتش‌نشان نیست و البته مسکو باید بتواند s400های خود را به ترکیه، عربستان و شاید ایران بفروشد.
در آب‌های دریای سرخ، موشک‌هایی از مبدأ مجهول، نفت‌کش ایرانی را می‌زنند. نزدیک عربستان است، اما سعودی‌ها می‌گویند کار ما نبوده و تازه قصد کمک هم داشتیم. برخی تحلیل‌ها حاکی از این است که موشک‌ها از «تل‌آویو» شلیک شده‌اند یا کار زیردریایی‌های اسرائیل است. شاید حتی آمریکا هم در این حادثه دست دارد. ایران سکوت می‌کند و تنها دبیر شورای عالی امنیت ملی است که موضع می‌گیرد و می‌گوید «بی‌پاسخ نمی‌ماند.» حالا خاورمیانه باید منتظر پاسخ ایران هم باشد؛ پاسخی که آن هم پاسخی به‌دنبال دارد و این قصه ادامه خواهد داشت.
فعلاً ایران، تنها جزیره امن خاورمیانه است. «عمران‌خان» در نقش «میانجی» دیروز به ایران آمد و قرار است امروز به عربستان برود. می‌خواهد «سلبریتی صلح» باشد نخست‌وزیری که حامی حمله ترک‌ها به کردها شده است! این هم طنز تلخ خاورمیانه است.
زندگی خاورمیانه‌ای‌ها را «خون» برداشته است. جنگ بر سر چیست؟ به تعبیر همکار رسانه‌ای، ما مردم خاورمیانه هنوز درگیر بازی‌های قومیتی و دینی هستیم. هنوز بر سر شیعه و سنی می‌جنگیم. هنوز کُرد، ترک، عرب و فارس می‌کنیم. نکته جالب این است که اگر مثلاً یک کرد یا یک عرب اگر آن‌سو ترک به دنیا می‌آمد، شاید هم نژادش فرق می‌کرد و هم دینش.
واقعاً چرا به خاطر پدیده‌ای که دست خودمان نبوده است، به جان هم افتاده‌ایم و همدیگر را به خاک و خون می‌کشیم!
ما به جان هم افتاده‌ایم و آمریکا دستور خروج سربازانش  را از افغانستان صادر کرد. طالبان دم از مذاکره و صلح می‌زند و هم‌زمان بمب روی سر مدرسه می‌ریزد و 150 دانش‌آموز را می‌کشد؛ چون می‌خواهد از «اشرف‌غنی» و آمریکا زهرچشم بگیرد! مضحک‌تر از این می‌شود؟! داعش به ظاهر نابود شد و ده‌ها داعش دیگر در خاورمیانه سربرآورده است. کار اردوغان، کمتر از کاری است که داعش با سوری‌ها و عراقی‌ها می‌کرد؟ کردها به کدامین گناه قلع‌وقمع می‌شوند؟ به نام مبارزه با پ.ک.ک، این کودکان هستند که قتل‌وعام می‌شوند. و جمهوری اسلامی محکوم می‌کند؛ اما مثل واشنگتن نمی‌تواند به انتخاب نهایی میان ترک‌ها و کردها دست بزند؛ عجیب هم نیست. علاوه بر حساسیت آنکارا در قبال کردهای سوریه و ترکیه، ایران در آن‌سو با حساسیت جامعه کردی مواجه است. این حساسیت برای جمهوری اسلامی ایران زمانی جدی‌تر می‌شود که بخشی از کردستانات در خاک ایران قرار دارد. از این رو کوچک‌ترین حمایت ایران از ترکیه در قبال حمله و تجاوز به کردهای سوریه، با واکنش تند کردها از سوریه تا ترکیه، عراق و به خصوص جامعه کردی ایران مواجه می‌شود. برای آنکه این حساسیت‌ها از جانب کردها روی ندهد، ایران سعی دارد حتی‌المقدور خود را وارد پرونده کردها نکند تا نه از جانب دولت ترکیه و نه از جانب جامعه کردی به مشکل برخورد نکند. این نامش «سیاست» است. حتی اگر خوشایند ما نباشد!خاورمیانه روی ریل خشم وخون. این نه «پایان تلخ» است و نه «تلخی بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پایان». اصلاً انگار پایانی ندارد!
 

وزیر اطلاعات گفت: پیش‌بینی شده است امسال دو میلیون زائر نسبت به سال گذشته به‌شمار زائران اربعین حسینی افزوده شود. سیدمحمود علوی، در حاشیه بازدید از مرز شلمچه با بیان اینکه همه پای کار آمده‌اند تا امسال شاهد وضعیت متفاوتی در مرزها باشیم، افزود: امسال استقبال زائران نسبت‌به سال گذشته، افزایش زیادی داشته و با توجه به برداشته شدن روادید بین دو کشور ایران و عراق، حضور زائران نیز افزایش چشمگیری داشته است.وزیر اطلاعات همچنین در گفت‌وگو با «العالم» از کشف و خنثی‌سازی دو عملیات بمب‌گذاری در مسیر زوار درخوزستان، همچنین کشف ۵۰ قبضه اسلحه جنگی خبر داد.
 

رئیس مجلس شورای اسلامی، در حاشیه صدوچهل و یکمین اجلاس اتحادیه بین‌المجالس جهانی (IPU) در شهر بلگراد پایتخت صربستان با رئیس پارلمان کشور الجزایر دیدار و گفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وگو کرد. لاریجانی، با اشاره به تفاهم‌نامه‌های آمریکا برای مذاکره با ایران گفت: اوباما تقاضای مذاکره با هدف حل مشکلات را داشت و بر دو موضوع غنی‌سازی هسته‌ای ایران و برداشتن تحریم‌ها در این مذاکرات تاکید شد، اما ترامپ آمد و زیر میز زد. وی تاکید کرد: اتفاق خطرناکی است که آمریکا هر وقت دلش بخواهد هرکاری می‌کند و کشورهای دیگر یا تماشا می‌کنند یا با حرف زدن حمایت سیاسی دارند مانند اروپایی‌ها که فقط حرف می‌زنند.
 

تیمی از متخصصان هسته‌ای انگلیس بامداد یک‌شنبه به سرپرستی پرفسور «رابین‌گریمز» مشاور ارشد علمی دولت این کشور وارد تهران شدند تا به همراه یک تیم از متخصصان چینی مراحل بعدی پروژه مدرن سازی راکتور اراک را به پیش ببرند. مذاکرات این متخصصان با سازمان انرژی اتمی ایران درباره همکاری فنی بین‌المللی برای ساختن راکتور بازطراحی شده اراک صبح دیروز انجام شد. گفتنی است با وجود انجام شدن سه گام از گام‌های ایران در راستای کاهش تعهدات برجامی، موضوع بازطراحی راکتور اراک در چارچوب تعهدات برجامی از اقدامات کاهشی ایران مستثنی شده و مذاکرات در این رابطه ادامه دارد.
 

یک سیاست‌مدار کرد سوری، اعلام کرد دولت سوریه و نیروهای سوریه دموکراتیک (به رهبری کردها)، در یک پایگاه هوایی روس واقع در خاک سوریه در حال رایزنی هستند. به گفته احمد سلیمان، از اعضای ارشد حزب «ترقی‌خواه دموکرات کردها»، این گفت‌وگوها در پایگاه هوایی «حمیمیم» واقع در شهر لاذقیه صورت گرفته است. این مقام درخصوص اینکه آیا حزب او نیز در این مذاکرات شرکت داشته یا نه، اظهار نظری نکرد.مصطفی بالی، سخنگوی نیروهای سوریه دموکراتیک، درخصوص این اظهارات واکنشی نشان نداد و گفت: «نظری ندارم، ما از آغاز یورش (ترکیه) تصدیق کرده‌ایم که تمام گزینه‌هایی که می‌تواند مردم ما را از پاک‌سازی قومیتی نجات دهد، بررسی خواهیم کرد».
 

رئیس‌جمهور آمریکا که با موجی از انتقادها روبه‌رو شده، عنوان داشت تنها کسی است که حق دارد درباره حضور نیروهای آمریکا در سوریه تصمیم بگیرد. تصمیم «دونالد ترامپ» برای خارج کردن نیروهایش از سوریه انتقادات گسترده‌ای را از سوی هر دو حزب آمریکا به دنبال داشته است و منتقدان این اقدام، بر این باورند که خروج نیروهای آمریکایی ثبات خاورمیانه را تهدید می‌کند و جان کردهای سوریه را که متحدان آمریکا در مبارزه با داعش بوده‌اند، به خطر می‌اندازد. با این حال ترکیه شبه‌نظامیان کرد را تهدیدی تروریستی می‌داند و عملیاتی نظامی را علیه آنان به راه انداخته است. ترامپ در دفاع از تصمیم خود گفت، نمی‌تواند به «جنگ‌های بی‌پایان» ادامه دهد.
 

یکی از زائران اربعین که به‌تازگی از کربلا برگشته، در توصیف مشاهدات عینی خود از وضعیت این کشور می‌گفت: مردم عراق مثل آتش زیر خاکستر هستند. برخی‌هایشان می‌گویند «منتظریم اربعین بگذرد و بعد علیه دولت قیام کنیم.»  کشت و کشتار و بعد اعلام عزای عمومی. دولت عراق شاید شانس آورده که بلبشوی اخیر با راهپیمایی اربعین هم‌زمان شده است، وگرنه بعید بود کشته و زخمی‌شدن صدها شهروند عراقی در تظاهرات اخیر این کشور، به این سادگی‌ها و بدون سر و صدای آن‌چنانی جمع شود. (برخی رسانه‌ها آمار کشته شده‌ها را 100 نفر و زخمی‌ها را بیش از 5000 نفر اعلام کرده‌اند.)حالا فشارها برای استعفای دولت عادل عبدالمهدی و برگزاری انتخابات زودهنگام در عراق بیشتر شده است. موضع‌گیری‌های آیت‌اله سیستانی را هم فراموش نکنیم. آیت‌اله به برخورد مسالمت‌آمیز با مردم عراق و تظاهرکنندگان تاکید کرده بود اما در نهایت این اعترضات، کشته و زخمی‌های بسیاری داشت. عبدالمهدی کربلایی، نماینده آیت‌اله سیدعلی سیستانی در کربلا، در خطبه نماز جمعه کربلا، دولت عبدالمهدی را مسئول ریخته شدن خون معترضان دانست و از سخت‌گیری بر رسانه‌ها انتقاد کرد. نخست وزیر عراق البته مدعی شده که به نیروهای نظامی دستور داده بود به معترضان شلیک نکنند؛ اما کشته شده‌ها با شلیک افراد ناشناس به قتل رسیده‌اند و دولت نتوانسته در مقابل «نیروهای خودسر» بایستد.اعتراضات در استان‌ها عمدتاً شیعه‌نشین جنوب عراق و بغداد برگزار شد. موضوع اعتراض هم فساد، بیکاری و فقدان خدمات عمومی بود. پس از این اتفاق، برخی گروه‌های سیاسی مانند جریان صدر، گروه المنبرالعراقی، ائتلاف ملی و جریان مدنی دمکراتیک، خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام شدند.در بحبوحه اعتراضات، مقتدی صدر، با صدور پیامی مکتوب به خط خود، خواستار استعفای کل دولت عبدالمهدی شد. در مقابل عبدالمهدی، اصلاح کابینه را در دستور کار قرار داد. او به معترضان قول داد با انجام اصلاحات گوناگون، مطالبات آن‌ها را محقق کند. صدر، فعلاً سکوت کرده و دیگر خواستار استعفای عبدالمهدی نیست و حتی برخی منابع مدعی هستند با استعفای او مخالف است و دلیل این تناقض رأی صدر هم این است که در شرایط کنونی جانشین مناسبی برای عبدالمهدی نیست.وبگاه المانیتور، به نقل از یک منبع آگاه مدعی شد که پس از شدت گرفتن تظاهرات، عبدالمهدی در جلسه‌ای با حضور رئیس دفتر نخست‌وزیر و عضو ائتلاف فتح، رئیس هیئت سیاسی ائتلاف سائرون، وابسته به مقتدی صدر و نمایندگان چند تشکل سیاسی دیگر، موضوع استعفای خود را مطرح کرده، اما این موضوع با مخالف شدید الربیعی و الهاشمی مواجه شده است.عبدالمهدی در موقعیت سختی گرفتار شده است. از یک طرف معترضان از او خواسته‌هایی دارند که تحقق آن‌ها درکوتاه‌مدت امکان ندارد؛ از طرف دیگر، کسب موافقت پارلمان برای انجام اصلاحات در کابینه به سادگی امکان‌پذیر نیست.
 

از آخرین مهلت کارگروه ویژه اقدام مالی برای تعلیق «اقدامات تقابلی» علیه ایران چهارماه می‌گذرد. بر همین اساس جدیدترین نشست این گروه روز گذشته در پاریس برگزار شد و شاید زمانی که این مطلب را می‌خوانید، FATF تصمیم دیگری درباره ایران گرفته باشد، آن هم در شرایطی که لوایح «پالرمو» و CFT هم‌چنان در بلاتکلیفی به سر می‌برند.لوایح مرتبط با FATF از مدت‌ها قبل برای تعیین‌تکلیف نهایی از مجلس به شورای نگهبان و بعد از آن به مجمع تشخیص مصلحت نظام ارسال شدند، مجمع پس از اعلام وصول لوایح به جز برگزاری چند جلسه پرکشمکش با حضور وزرای خارجه و اقتصاد و معاون حقوقی رئیس‌جمهور در سال ۹۷ که نتیجه‌ای در بر نداشت اقدام مؤثر دیگری برای این لوایح انجام نداد و درنهایت بررسی این لوایح را به نخستین جلسه خود در سال جدید موکول کرد. با آغاز سال ۹۸ هم ورق به نفع لوایح پالرمو و CFT برنگشت؛ به‌طوری‌که هم‌زمان با بغرنج‌ترشدن تنش‌های میان ایران و آمریکا و به بهانه آغاز تحریم‌های این کشور علیه ایران، موضوع تعیین تکلیف لوایح مذکور در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت؛ درواقع تحت‌تأثیر چنین فضایی بود که در جلسات مجمع دیگر خبری از دو لایحه جنجالی نبود.سال گذشته بود که لایحه الحاق ایران به کنوانسیون مبارزه با جرایم سازمان‌یافته یا همان پالرمو، به مجمع ارسال شد. از آن زمان تاکنون یک سال می‌گذرد، با این وصف مدت یک ساله تعیین شده در آیین‌نامه مجمع تشخیص برای رسیدگی به آن به پایان رسیده، حال و در چنین شرایطی این سؤال مطرح است که پایان مهلت رسیدگی به پالرمو در مجلس به معنی رد یا تصویب آن است؟درحالی‌که مجید انصاری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به این سؤال، گذشت مدت زمان یک‌سال از زمان ارجاع پالرمو به مجمع را به معنای رد آن دانسته و می‌گوید: «اگر مهلت یک‌ساله مجمع تشخیص به پایان رسیده باشد، نظر شورای نگهبان که همان رد مصوبه است، حاکم خواهد بود»،  اما حشمت‌اله فلاحت‌پیشه، در گفت‌وگو با یکی از سایت‌های خبری نظری متفاوت داشته و پایان مهلت قانونی در رسیدگی به پالرمو در مجمع را به‌معنای قانون شدن آن می‌داند و می‌گوید: «چون شورای نگهبان لایحه پالرمو را به صورت صریح رد نکرده و فقط ایرادهای هیئت نظارت را ابلاغ کرده است، این لایحه بعد از پایان مهلت قانونی بررسی آن در مجمع تشخیص و نظر ندادن این نهاد، عملاً تبدیل به قانون شده است.»درحالی اختلاف‌نظرها درباره رد یا تأیید پالرمو به موضوعی بحث‌برانگیز تبدیل شده که لایحه CFT هم تقریباً وضعیتی مشابه پالرمو دارد؛ اگرچه این لایحه کمی بعدتر یعنی در بهمن‌ماه ۹۷ راهی مجمع تشخیص شد، اما در این مدت به اذعان اعضای مجمع هیچ جلسه‌ای به بررسی آن اختصاص نیافته است، با این تفاسیر به نظر می‌رسد سرنوشتی شبیه به پالرمو در انتظار CFT باشد؛ مگر اینکه مسئولان تدبیری بیندیشند.
 

مجلس دیروز  «آبی» بود؛ ربطی به استقلال و «دخترآبی» هم نداشت. صحبت از «انتقال‌آب» بود و این‌بار نوبت به نمایندگان استان‌های شمالی رسید که با دادوفریاد و اعتراض، نسبت‌به انتقال آب دریای خزر اعتراض کنند و برای دقایقی فضای مجلس متشنج شود. مجلس البته نطق‌های متنوعی هم داشت؛ از حمله ترک‌ها به کردها گرفته تا سفر «عمران‌خان» به تهران. رئیس مجلس هم غایب بود.
علی‌لاریجانی، قرار بود به ترکیه برود که این سفر لغو شد و مقامات ترکیه هم اعلام کردند لغو سفر لاریجانی اهمیتی ندارد و خوشحال هستند که نماینده روسیه در نشست آن‌ها حضور دارد! در غیاب رئیس، مسعودپزشکیان سکان ریاست را در دست داشت. پررنگ‌ترین حاشیه را نمایندگان شمالی رقم زدند؛ لاهوتی، احمدی‌لاشکی، نوریان، یوسفیان‌ملا،
 قربانی،کوچکی‌نژاد، دلخوش، هزارجریبی، قرجه‌طیار، نجفی‌خوشرودی، ولی‌اسماعیلی و ‌رضیان که در جایگاه هیئت‌رئیسه حاضر شدند و با در دست گرفتن برگه‌هایی، اعتراض خود را نسبت‌به انتقال آب دریای خزر نشان دادند. در این برگه نوشته شده بود: «ملت اجازه نابودی دریای خزر را نمی‌دهند. بلایی را که بر سر زاینده‌رود و دریاچه ارومیه آوردید، درباره دریای خزر تکرار نکنید. انتقال آب دریای خزر، مساوی با نابودی محیط‌زیست است # نه به انتقال دریای خزر.»پزشکیان که ریاست جلسه را بر عهده داشت، خطاب به این نمایندگان گفت: خلاف آیین‌نامه عمل می‌کنید و این اقدام شما برخلاف قانون است. برگردید سرجای خود بنشینید. بعد از این تذکر رئیس مجلس، نمایندگان شمالی مجلس از جایگاه پایین آمدند تا بار دیگر آرامش به صحن بازگردد. درواقع نمایندگان شمالی به اندازه نمایندگان استان‌های جنوبی مثل خوزستان یا استان‌های مرکزی همانند اصفهان و چهارمحال، سر و صدا نکردند و با درخواست پزشکیان، سرجای خود برگشتند.اما حمله ترکیه به کُردهای شمال سوریه هم‌چنان با واکنش مجلسی‌ها همراه است. حسینعلی حاجی‌دلیگانی، عضو فراکسیون ولایی در همین باره طی تذکری شفاهی گفت: اقدام ترکیه درخصوص حمله نظامی به کردهای سوریه و کشتار کودکان و زنان بی‌دفاع کُرد، کاملاً محکوم است. سازمان‌های بین‌المللی باید به میدان بیایند و جلوی کشتار مردم بی‌دفاع کُرد را بگیرند و به این جنگ خاتمه دهند.عبدالکریم حسین‌زاده هم دیگر نماینده‌ای بود که نطق میان‌دستور جلسه علنی مجلس را به ماجرای حمله ترکیه به کردهای سوریه اختصاص داد و گفت: در پشت تریبون مجلس نمی‌خواهم مظلوم‌نمایی کنم یا ضجه بزنم. زبان آدمی در طرح موضوعات ساده ناتوان است چه رسد به این‌که بخواهد موضوعات درگیر با حوزه انسانی و بشری را بیان کند.این نماینده مجلس که متولد نقده در آذربایجان‌غربی است، از فضای دوقطبی شده ترکی-کردی در جلسه روز یک‌شنبه مجلس هم انتقاد کرد: «دیروز وقتی در مجلس توسط برخی نمایندگان برای محکومیت اقدام ترکیه امضا جمع می‌شد، تعدادی همکاران فضای مجلس را به دو قطبی ترکی – کردی تبدیل کرده بودند.»به عقیده این نماینده مجلس، «اردوغان» به‌دنبال آن است که اگر شرایط به وجود آمد، آن منطقه جغرافیایی از خاک سوریه را به ترکیه الصاق کند و اگر نشد، با استفاده از جان افراد اسکان‌یافته در آن منطقه برای خود سپر انسانی درست کند. اردوغان البته خودش مدعی شده است به دنبال تصرف خاک سوریه نیست.سفر «عمران‌خان» به ایران هم موردتوجه بهارستان‌نشینان قرار گرفت. سیدمهدی مقدسی، در نطق میان‌دستور خود در این‌باره گفت: سفر عمران‌خان، نخست‌وزیر پاکستان به ایران برای میانجی‌گری است و از آن استقبال می‌کنیم. جمهوری اسلامی همواره به دنبال تنش‌زدایی بوده است؛ امیدواریم عربستان هم با اتخاذ سیاست تنش‌زدایی، مسیری را پی بگیرد که آرامش به منطقه برگردد.مجلس روز گذشته یک میهمان ویژه هم داشت. باز هم یکی از وزرا برای پاسخ به پرسش یکی از نمایندگان، راهی بهارستان شده بود. این بار نوبت «وزیر کشور» بود که برای پاسخ به پرسش سمیه محمودی، به مجلس آمده بود. محمودی، از وزیر درخصوص دلایل عدم‌برنامه‌ریزی مناسب برای کاهش آسیب‌های اجتماعی سؤال پرسیده بود و در نهایت، به صورت مشروط از پاسخ‌های وزیر در صحن علنی قانع و از به‌رأی‌گذاشتن این پرسش منصرف شد.
 

ادامه از صفحه یک ...
در بیانیه اعلام شده توسط اداره خودمختار کردها در سرزمین‌های شمال‌شرقی سوریه  آمده است: «برای جلوگیری و دفع این حمله، توافقی با دولت سوریه برای محافظت از مرزهای سوریه به دست آمده که در نتیجه ارتش سوریه امکان دستیابی به تمام مرزهای سوریه با ترکیه را خواهد داشت. هدف از این کار، کمک به نیروهای دموکراتیک سوریه در دفع حملات و آزادکردن مناطقی که توسط ارتش ترکیه اشغال شده است، می‌باشد.» خاطرنشان می‌شود حصول این توافق، امکان آزادی سایر شهرهای سوریه از جمله «عفرین» را که توسط ترکیه  اشغال شده است، می‌دهد.
نقش ترامپ در این ماجرا
باید گفت با تصمیم «ترامپ» برای خارج کردن نیروهای نظامی آمریکایی از سوریه، ارتش ترکیه فرصت پیدا می‌کند تا شمال سوریه را از وجود کردها پاک‌سازی کند. این یک خیانت آشکار از سوی آمریکا به کردها بود. رئیس‌جمهوری ترکیه کردهای سوریه و عراق را متهم به ارتباط با پ‌ک‌ک می‌کند؛ گروهی جدایی‌طلب که چندین دهه در جنگ مسلحانه علیه ترکیه بوده است. ترکیه از سیاست آمریکا نسبت به کردهای سوریه ناراضی بوده و معتقد است که آمریکا در صورت نیاز به کمک باید از ترکیه به عنوان عضو و متحد مهمی در ناتو درخواست یاری کند نه از کردها. بااین‌حال، به‌رغم هشدارهای قبلی «ترامپ» به ترکیه درمورد حمله احتمالی نیروهای ارتش ترکیه علیه کردها، «ترامپ تصمیمی را درمورد سوریه اتخاذ کرد که به ضرر کردها تمام شد. اما با حمله ترکیه به شمال سوریه درحالی‌که رئیس‌جمهوری آمریکا در موضع‌گیری‌های رسمی همواره مخالفت خود را با این حمله اعلام و این کشور را به ظاهر تهدید به نابودی اقتصادی کرده است، اما مشاور «اردوغان» آن روی سکه بازی «ترامپ» را فاش و اعلام کرده که آنکارا و واشنگتن درباره ماهیت حمله به مناطق شمالی سوریه در غالب عملیاتی موسوم به «چشمه صلح» توافق کرده‌اند. اکنون با توافق کردها با دولت سوریه، آمریکا درصدد است در مسیر اجرای این توافق و استقرار ارتش در مناطق شمالی سنگ‌اندازی کند. در همین راستا، برخی منابع کردی گزارش داده‌اند که نیروهای آمریکایی که در اطراف مناطق غربی شهر «منبج» مستقر هستند، مانع ورود نیروهای ارتش سوریه به این شهر شده‌اند. توافق میان کردها و دمشق را می‌توان در مقام رخدادی تاریخی و سرنوشت‌ساز ارزیابی کرد. در راستای پرداختن به تاثیرات نهایی شدن توافق حکومت مرکزی و نیروهای دموکراتیک سوریه، می‌توان به چند محور مهم اشاره کرد.
تغییر عمیق در معادلات میدانی و شکست عملیات «چشمه‌صلح»
رهسپارشدن ارتش سوریه به سوری شهرهای منبج، کوبانی، رأس و العین و... نیز اتحاد میان کردها و نیروهای ارتش سوریه، می‌تواند عامل چرخش معادلات جنگ در شمال سوریه شود؛ زیرا در صورت ورود ارتش سوریه به جنگ، روسیه نیز در مقام متحد دمشق در عملیات هوایی مشارکت خواهد داشت و همین مسئله یا ایجاد منطقه پرواز ممنوع را در پی خواهد داشت یا این‌که برتری ارتش ترکیه در آسمان با شکست مواجه می‌شود. بنابراین، می‌توان از نظر معادلات نظامی اتحاد ارتش سوریه و نیروهای کردی را همچون شکستی بزرگ برای عملیات «چشمه‌صلح» ترکیه مدنظر قرار داد.
بر باد رفتن رویاهای اردوغان
در سطحی دیگر، می‌توان توافق ارتش سوریه با کردها را شکستی بزرگ برای «اردوغان» مورد ارزیابی قرار داد. حتی در قالب خوانشی دیگر، عملی شدن ورود ارتش سوریه به مرزهای شمالی کشور را پایان رویاهای خوش «اردوغان» برای توسعه ارضی و کشورگشایی دانست. شاید بسیاری این موضوع را مطرح کنند که از ابتدای امر «اردوغان» بیشتر به دلیل همسایگی با کردهای سوریه تحت‌مدیریت «پ‌ک‌ک» و برای حفاظت از امینت ملی ترکیه، شمال سوریه را مورد هجوم قرارمی‌دهد؛ اما اکنون با ورود دمشق به این مرزها دیگر دغدغه‌های او رفع خواهد شد و به اهدف‌اش رسیده است. واقعیت این است که چنین تفسیری از بنیان اشتباه است؛ زیرا طی تمام سال‌های بعد از 2011 تاکنون کم‌ترین تهدید امنیتی از سوی کردهای سوریه، علیه مرزهای جنوبی ترکیه صورت نگرفته و «اردوغان» بیشتر در سودای تحقق افکار نئوعثمانی‌گرایانه خود برای توسعه ارضی کشورش بود.«اردوغان» نه‌تنها در دام ماجراجویی‌های منطقه‌ای‌ خواهدافتاد، بلکه  موقعیتش‌برای پیروزی درانتخابات ریاست‌جمهوری تضعیف می‌شود.
پیروزی کم‌هزینه ایران و روسیه در برابر ترامپ و اردوغان
از ابتدای اعلام آغاز عملیات «چشمه‌صلح»، بسیاری از تحلیل‌گران آمریکایی اقدام «ترامپ» را در عدم حمایت از کردها به عنوان پیروزی محور تهران - دمشق در برابر آمریکا ارزیابی کردند. در موقعیت کنونی نیز به‌نظر می‌رسد پس از اتحاد کردها و با حکومت مرکزی، تحلیل آن‌ها بیراهه نبوده و «ترامپ» به همراه همتای ترک خود، می‌توانند بازندگان اصلی ماجرا باشند. درحقیقت، محور تهران، مسکو، دمشق بدون ورود به جنگی بزرگ و هزینه دادن در مقابله با داعش، اکنون می‌توانند شاهد اعمال حاکمیت دمشق بر بیش از 20درصد دیگر از محدوده سرزمینی کشور سوریه باشند و از ایجاد دولتی تحت حمایت ترکیه، با حضور گروه‌های تندرو ممانعت به عمل بیاورند. می‌توان گفت ترامپ، هدیه‌ای به «اسد» و متحدان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای‌ خود داد که می‌تواند زمینه‌ساز آزادسازی منطقه غرب فرات از وجود ارتش ترکیه و نیروهای تحت‌الحمایت‌ او شود.