«پیرو ابلاغ سیاست‌های کلی نظام قانون‌گذاری، باید فرهنگ رعایت و احترام به قانون به یک مطالبه عمومی تبدیل شود.» این صحبتی است که چندی پیش مقام‌معظم‌رهبری براجرای آن تاکید داشتند و خواستارمشارکت حداکثری مردم در به تصویب رسیدن یک قانون شدند. اما چنین سیاستی پرسش‌هایی را مبنی برچگونگی انجام آن نیز مطرح کرده است. غلامرضا کاتب، رئیس کمیسیون آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با ما توضیحاتی داده که در ادامه می‌خوانید. ...

«بلیت جایگاه زنان در ورزشگاه آزادی در کمتر از چند دقیقه به فروش رفت»؛ این تیتر خبری بود که روز گذشته در رسانه‌ها منتشر شد و حکایت از پایان داستان زنان ایران و تماشای فوتبال در ورزشگاه‌ها دارد.
استقبال گسترده زنان برای تماشای دیدار تیم ملی فوتبال ایران برابر کامبوج نشان از آن دارد که دختران و زنان ایران با وجود حاشیه‌های مختلف چند ماه گذشته، منتظر حضور رسمی در ورزشگاه آزادی بودند. ...

هفته ششم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران به اتمام رسید و ۱۴ بار توپ از خط دروازه‌ها عبور کرد. سپاهان و تراکتور به حضور خود در صدر جدول ادامه دادند و شهر خودرو موفق شد ...

کارگردان سرشناس آمریکایی، فیلم‌های «مارول» را شبیه پارک‌های موضوعی خواند و گفت این فیلم‌ها اصلاً سینما نیستند.
«مارتین‌ اسکورسیزی» کارگردان...

پس از ناکامی سیاست فشار حداکثری آمریکا علیه ایران، اکنون تحرکات سیاسی در منطقه وارد مرحله جدیدی شده که فصل مشترک همه آن‌ها تلاش برای بازگشت ثبات و آرامش به منطقه خلیج‌فارس است. در این زمینه برخی کشورهای منطقه ازجمله عراق، وارد میدان شده‌اند تا شرایط ملتهب منطقه‌ای را به‌سوی آرامش پیش ببرند. طی هفته‌های اخیر، رایزنی‌های جدی از سوی دولت عراق در راستای جلوگیری از ایجاد تنش‌های احتمالی میان ایران و عربستان شکل گرفته است. در این راستا «عادل‌عبدالمهدی» هفته گذشته در سفری به ریاض با «ملک‌سلمان» و «محمدبن‌سلمان» دیدار و گفت‌وگو کرد و از احتمال برگزاری نشستی میان مقامات ایران و عربستان در بغداد خبر داد. هفته پیش نیز «عمران‌خان»، نخست‌وزیر پاکستان در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل فاش کرد که بن‌سلمان، از او خواسته است برای ایجاد آرامش در منطقه خاورمیانه با «حسن‌روحانی» دیدار و رایزنی کند. چند روز پیش هم «علی‌ربیعی»، سخنگوی دولت در نشست خبری تاکید کرد: ریاض از سوی یکی از سران کشورهای منطقه پیام‌هایی را برای ایران ارسال کرده است. البته سخنگوی دولت درباره اینکه درحال‌حاضر چه کشوری نقش واسطه بین تهران و ریاض را برعهده دارد، سخنی به میان نیاورد؛ اما با توجه به خبرهای منتشر شده احتمال اینکه منظور او عبدالمهدی باشد، وجود دارد. عربستان به این باور رسیده که توان غیرقابل انکار انصاراله به نقطه بی‌بازگشتی رسیده است که می‌تواند تهدیدات بسیاری برای ریاض رقم بزند؛ آن هم در شرایطی که عربستان باید امنیت در کشور خود را به نقطه‌ای برساند که نشست سران جی۲۰ را در آن برگزار کند. پس اکنون ریاض از یک طرف باید وجهه تخریب شده خود را نزد افکار عمومی منطقه و جهان‌ترمیم کند، از طرف دیگر تداوم این شرایط برای ریاض، چه از بعد سیاسی و دیپلماتیک، چه از بعد اقتصادی، هم به واسطه کاهش تولید و صادرات نفت و هم افزایش هزینه‌های جنگ و چه از بعد امنیتی، به هیچ وجه قابل توجیه نیست. لذا مقامات عربستان به دنبال پایان دادن به این جنگ با پیش کشیدن مذاکره با ایران هستند.
 اما دلایل ریاض برای پیش کشیدن این میانجی‌گری غیرمستقیم چیست، آن هم در شرایطی که عربستان یکی از مهم‌ترین بازیگران راه‌اندازی موج جدید اتهام‌زنی و ایران هراسی بعد از حمله به تاسیسات نفتی «آرامکو» بوده است؟
دلایل ریاض برای پیش کشیدن پای یک میانجی مجموعه عواملی که چند روز اخیر روی داده، تمام تحولات و برنامه ریزی‌های ریاض را به هم زده است. مجموعه شرایط و تحولات بعد از حمله به تاسیسات نفتی آرامکو، بستری را ایجاد کرد که ریاض به این باور رسیده بود که می‌تواند با پررنگ کردن موج ایران‌هراسی و اتهام‌زنی به جمهوری اسلامی ایران، وضعیت را به سود خود تمام کند؛ اما با انجام عملیات «نصرمن‌اله» انصاراله یمن، تحولات میدانی به شدت متفاوت از گذشته رقم خورد. یعنی اکنون جنگ یمن عملاً از دست ریاض و ابوظبی خارج شده است. همین مسئله موجب آن شد تا تمام برنامه‌ریزی‌های اخیر عربستان ضدایران به محاق رود، آن هم در شرایطی که به واسطه حمله انصاراله یمن به تاسیسات نفتی آرامکوی، عملاً ۵۰ درصد تولید و صادرات نفت این کشور از بین رفته که خود ضربه مهلکی به حیات اقتصادی عربستان زده است.
پس دو عملیات اخیر انصاراله یمن در خاک عربستان (حمله به تاسیسات نفتی آرامکو و عملیات نصرمن‌اله) سبب شده است که دیگر ریاض در آستانه پنجمین سالگرد تجاوز به یمن خود را در یک شکست کامل ببیند. در کنار آن اکنون وضعیت دیگر حامیان منطقه‌ای از سودان و مصر گرفته تا امارات متحده عربی و بحرین هم چندان مناسب نیست که عربستان بخواهد روی کمک‌های آنان حساب باز کند. به موازات آن وضعیت بسیار متشتت سیاسی در سرزمین‌های اشغالی و احتمال ناکامی و شکست «نتانیاهو»، در تشکیل کابینه و کشیده شدن به انتخابات زودهنگام سوم موجب شده است تا تل‌آویو هم نتواند در این دوره حمایت‌هایی را از عربستان‌سعودی داشته باشد. اما مهم‌ترین حامی سیاست‌های متجاوزانه «بن‌سلمان»، یعنی «ترامپ» نیز در وضعیت چندان خوبی در آمریکا قرار ندارد، چون با کلیدخوردن پروسه استیضاح وی، آن هم در ماه‌های منتهی به انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۲۰۲۰، شرایط به گونه‌ای رقم خورده است که اکنون ولی‌عهدسعودی خود را در یک انزوا و تنهایی جدی می‌بیند. بنابراین تحت‌الشعاع قرارگرفتن وضعیت اقتصادی، سیاسی، دیپلماتیک و حتی امنیتی عربستان‌سعودی به واسطه تداوم تجاوزات به یمن و نبود همراهی و حمایت دیگر کشورها و بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای از ریاض، سبب شده است تا ورق به ضرر سعودی‌ها برگردد. لذا این روزها جنگ یمن به کابوس بزرگ بن‌سلمان بدل شده است. در این شرایط طبیعی است که عربستان به هر وسیله‌ای، ولو درخواست از دیگر بازیگران مورد قبول جمهوری اسلامی ایران به دنبال مذاکره و پایان دادن به این کابوس باشد.
چرا عراق؟
 عراق از بازیگران منطقه‌ای است که به‌شدت از تشدید تنش‌ها در منطقه خلیج‌فارس متأثر خواهد شد. تحلیل‌گران رسانه‌های عربی می‌گویند این واقعیت سبب شده است عراق بکوشد نقش میانجی را با هدف کاهش تنش‌ها میان ایران و عربستان بازی کند تا از این طریق بر وزن و اعتبار منطقه‌ای خود بیفزاید.
 البته برخی کارشناسان معتقدند، عراق نمی‌خواهد به میدان رقابت قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه تبدیل شود. این کشور نمی‌خواهد که در هرگونه ائتلاف ضدایرانی حضور داشته باشد. ایران روابط متمایزی را با عراق پایه‌گذاری کرده است. این کشور توانسته شبکه‌ای از روابط رسمی با نخبگان سیاسی شیعه و اهل تسنن عراق ایجاد کند و روابط تجاری خود را با این کشور گسترش دهد. عراق در زمینه انرژی هم به ایران وابسته است. ایران از سال ۲۰۰۳ تاکنون توانسته است روابط خود با عراق را گسترش دهد. این درحالی است که عربستان که طی این مدت به طور گسترده‌ای از میدان غایب بود، اکنون تلاش می‌کند از طریق دیپلماسی اقتصادی وارد روابط با عراق شود.
این کشور به جای تمرکز بر روابط دیپلماسی با عراق تلاش می‌کند نفوذ خود را در میان محافل سیاسی اهل تسنن تقویت سازد تا در مسیر نفوذ روزافزون ایران سنگ‌اندازی کند. عراق هم با هدف تکامل اقتصادی بیشتر خواهان روابط با همسایگان عرب است؛ اما این کشور نمی‌خواهد در نتیجه این موضوع شاهد تنش‌های مذهبی و از بین رفتن توازن منطقه‌ای در روابط خود باشد.