امام جمعه اصفهان در جریان برگزاری چهل و دومین دوره مسابقات قرآن کریم با بیان این‌که استفاده بهینه از موقوفات از وظایف سازمان اوقاف و امور خیریه در سراسر کشور است...

 وزیر کشور فرانسه درباره اثر هنری «درخت زندگی» که در موسسه تمدن‌های اسلامی فرانسه نصب شده است، در توئیتر خود نوشت: موسسه تمدن‌های اسلامی فرانسه در لیون (IFCM)، با رونمایی از اثر «درخت زندگی» اثری از دو هنرمند ایرانی افتتاح شد. در این مراسم مقامات بلند پایه فرانسه از جمله وزیر کشور، شهردار لیوان، نمایندگان سفارت جمهوری اسلامی ایران و سفرای کشورهای اسلامی حضور داشتند. اثر «کانسپچوال آرت» لیلا فرزانه...

صنعت خودرو روزهای مبهمی را می‌گذراند. روزهایی که موجب شده این صنعت با مشکلات پیچیده‌ای روبه‌رو شود. از بحث ارزان شدن و احتکار خودروها تا اکنون که این صنعت با موانع محیط زیستی ...

آن‌قدر توی چشم بود که گویا قرار است توی ذوق بزند! وزیری که میهمان سفره آب‌دوغ‌خیار همشهری‌اش می‌شود، هشتگ حق‌الناس می‌گذارد، چپ و راست به اپراتورها و زیرمجموعه‌های وزارت‌خانه و هرآنچه به حوزه وزارتش ربط دارد، هشدار می‌دهد که پای بیت المال ایستاده و چندباری هم حسابی زهرچشم از سوءاستفاده‌کنندگان از اعتماد مردم گرفته و در این دوسال، محبوبیت ویژه‌ای هم نزد موافقان دولت و حتی برخی مخالفان پیدا کرده، حالا در اولین فصل پاییز و چندروز پس از انتشار تصویر عاشقانه پاییزی با همسرخود، دچار برگ‌ریزان اعتماد از سوی برخی از همان رسانه‌ها و کاربرانی شده است که با وجود اختلافات فکری-سیاسی، او را تحسین می‌کردند و زبان به وصفش گشوده، در رثای ساد‌ه‌زیستی و «باحال» بودنش  سخن‌می‌گفتند! داستان از مخالفت با انتصاب «مینامهرنوش» به‌عنوان مدیرعامل سومین اپراتور بزرگ کشور آغاز شد و با انتشار خبر چندصد دستگاه لپ‌تاپ اهدایی وزارت ارتباطات به نهاد ریاست‌جمهوری اوج گرفت و حالا فعلاً به جنجال پرواز با هواپیمای اختصاصی به بیرجند آن هم با هزینه‌ای که باشگاه خبرنگاران جوان مدعی شده، «بیت المال» است، ختم شده است. البته فراموش نکنیم «باشگاه خبرنگاران جوان» وابسته به صداوسیماست و رسانه ملی هم دل خوشی از وزیر جوان ندارد؛ پس عجیب نیست اگر به‌دنبال «آتو»یی از آذری‌جهرمی بگردد. پرسش اما این‌جاست که اگر ادعاهای این خبرگزاری درباره سفر آذری‌جهرمی با هواپیمای اختصاصی که ۱۰۷ میلیون تومان از بودجه همراه اول صرف آن شده، درست است، چرا وزیر جوان چنین آتویی در اختیار مخالفانش قرار می‌دهد؟ درباره 200 لپ‌تاپ اهدایی گفت بی‌خبر بوده و دستور استرداد آن‌ها و اهدای لپ‌تاپ‌ها را به مناطق محروم سیستان‌وبلوچستان داد. از سفر با هواپیمای اجاره‌ای اختصاصی هم خبر نداشته است؟ احتمالاً سوژه اصلی 20:30 دیشب هم بوده است!
 

طی چند روز گذشته بسیاری از کارشناس‌ها، احتمال خروج اروپا از «برجام» را در صورت عملی‌شدن گام چهارم کاهش تعهدهای هسته‌ای ایران، بسیارضعیف ارزیابی می‌کنند. آنان علت اصلی این موضوع را آن می‌دانند که نیاز امنیتی اروپا به برجام، یک نیاز جایگزین‌ناپذیر است و اگر برجام نباشد اروپایی‌ها اساساً برای مهار برنامه هسته‌ای ایران چیز دیگری ندارند که جای برجام بگذارند. در چنین شرایطی تهدید اروپا را نمی‌توان تهدیدی جدی ارزیابی کرد.
هدف اروپا، بالا بردن هزینه برداشن گام چهارم ایران است
تلاش اروپایی‌ها بیشتر تأثیرگذاشتن روی اراده ایران برای برنداشتن گام چهارم کاهش تعهدهاست؛ زیرا با توجه به سه گامی که پیش از این برداشته شد، گام چهارم عملاً موجب خواهد شد که ایران در آستانه خروج فنی از برجام قرار بگیرد. تقریباً می‌شود گفت فقط تعهدهای مرتبط با «فوردو» باقی‌مانده و اگر گام چهارم، گامی مرتبط با فوردو باشد می‌توان گفت، تعهد کلیدی دیگری به جز دسترسی‌ها و بازرسی‌ها در برجام باقی نمی‌ماند. از این جهت به نظر می‌رسد هدف اروپا بیش از هرچیز بالابردن هزینه برداشتن گام چهارم کاهش تعهدها و وادارساختن تهران به برداشتن یک گام نمادین در مرحله چهارم است؛ چون آن‌ها می‌دانند اگر ایران بخواهد یک گام واقعی بردارد، عملاً چیز زیادی از تعهدهای آن در برجام باقی نخواهد ماند. حتی اگر اروپایی‌ها بخواهند تهدید خود را عملی کنند، باتوجه به این‌که آن‌ها تاکنون تعهدی واقعی‌ به برجام نداشتند و در عمل، تحریم‌هایی که از ناحیه آمریکا برگردانده شده را نیز اجرا کرده‌اند، این موضوع تأثیر واقعی علیه ایران نخواهد داشت. با همه این اوصاف، حتی اگر اروپا تصمیم بگیرد که به‌همراه آمریکا تحریم‌های جدیدی علیه ایران اعمال کند، باز تحریم جدیدِ چندانی باقی نمانده است؛ به همین دلیل تهدید به افزایش تحریم نیز تهدید موثری نخواهد بود. با این اوصاف باید خط‌ونشان اروپا را موضعی از سر استیصال و نداشتن یک سیاست درست درباره ایران و به بیان دقیق‌تر، افتادن در بن‌بستی راهبردی در مواجهه با تهران تلقی کرد. ایران به‌طورطبیعی باید گام چهارم کاهش تعهدها را صرف‌نظر از این‌که اروپا چه واکنشی نشان خواهد داد، به‌عنوان یک گام تمام‌کننده در نظر بگیرد.
ماکزیمم مقدار تحریم‌ها که نفتی
و بانکی است، اکنون نیز وجود دارد
اگر اروپا واقعاً از برجام خارج شود، این موضوع نشان می‌دهد برجام اساساً توافق بی‌ارزشی بوده و ایران هم تا حالا اشتباه کرده که به آن پایبند مانده است. اتفاقاً این امر در جهت تصحیح مسیر راهبردی کشور نیز اتفاق خوبی است. اگر اروپا بنا را بر اعمال تحریم جدید هم بگذارد، این اقدام اثر تحریمی به‌خصوصی را به‌دنبال نخواهد داشت؛ زیرا ماکزیمم مقدار تحریم‌ها که تحریم‌های نفتی و فقدان روابط بانکی است، همین الان هم وجود دارد و اروپایی‌ها نیز هیچ ‌نقشی در تعدیل آن‌ها ندارند و اگر این تحریم‌ها تاکنون تعدیل شده، نیز این موضوع از جانب چین، روسیه و همسایگان ایران بوده و آن‌ها صرف‌نظر از موضع اروپا به سیاست قبلی خودشان ادامه خواهند داد.
 وقتی فشار حداکثری آمریکا شکست‌خورده فشار حداکثری اروپا نیز محکوم به شکست است
اگر اروپا از برجام خارج شود، هدفش بیش از هر چیز کشاندن ایران پای میز مذاکره خواهد بود تا منزوی‌کردن ایران. درحقیقت اروپا از خروجش از برجام به‌عنوان یک اهرم فشار علیه ایران استفاده خواهد کرد تا ایران را مجدداً به انجام تعهدهای برجامی وادار سازد. با توجه به این‌که ایران تجربه به‌هم خوردن یک توافق دسته‌جمعی را خواهد داشت، وادارکردن او به مذاکرات جدید تحت آن شرایط که اروپا نیز از توافق هسته‌ای خارج شده، بسیار دشوار خواهد بود. باتوجه به این‌که سیاست فشار حداکثری آمریکا شکست خورده و این را همه قبول دارند، بعید است که ما شاهد شروع دورانی از فشار حداکثری از جانب اروپا باشیم؛ چون اروپایی‌ها حتی اگر بخواهند نیز نمی‌توانند بیشتر از آمریکا ایران را تحت فشار قرار دهند. تجربه سیاست فشار حداکثری آمریکا نیز جلوی چشم آن‌هاست.
 امکان صدور قطع‌نامه منتفی است
اروپایی‌ها بیشتر تلاش خواهند کرد مذاکراتی را شروع کنند که هدفش احیای دیگربارِ یک توافق جدید به‌جای برجام باشد؛ از این جهت در اعمال فشار واقعی بر ایران احتیاط خواهند کرد، ضمن این‌که ابزار چندانی هم برای اعمال فشار در اختیار ندارند؛ یعنی اگر ما انزوا را به معنای تحریم اقتصادی درنظر بگیریم، اروپا بیش از این مقدار فعلی قادر به منزوی‌کردن ایران نخواهد بود. در این میان، فشارهای سیاسی در اولویت خواهد بود؛ اما همان هم نمی‌تواند به سطح صدور قطع‌نامه عیله ایران برسد. امکان صدور قطع‌نامه از این حیث منتفی است که غربی‌ها با مانع جدی روسیه و چین مواجه خواهند بود. حجم اختلاف‌ها میان روسیه و چین با آمریکا به دلایلی غیر از ایران مثل جنگ تجاری آمریکا با چین، مسائل مربوط به دریای جنوبی چین، موضوعات مرتبط با هنگ‌کنگ و تایوان، مسئله استقرار موشک‌های آمریکا در شرق اروپا، خروج آمریکا از پیمان کنترل تسلیحات موشکی میان‌برد، مسئله اوکراین، و... فوق‌العاده بالاست. بنابراین احتمال این‌که همه این کشورها علیه ایران با هم اجماع کنند، به‌طورقطع منتفی است. با این حال حتی اگر چنین اجماعی شکل بگیرد، حداکثر قطع‌نامه 1929 تکرار خواهد شد که با اجماع همه آن‌ها تصویب شد. فشاری که تحریم‌های فعلی بر ایران می‌آورد، حتماً بیش از فشار تحریم‌های قطع‌نامه 1929 است. بنابراین منزوی‌سازی ایران به لحاظ اقتصادی بیش از آنچه تاکنون جلو رفته است، دیگر نمی‌تواند پیش برود. مشکل سیاست آمریکا این است که در اقدام علیه ایران خیلی افراط کرد. هم‌اکنون بسیاری از استراتژیست‌های آمریکایی معتقدند، کاش آمریکا گزینه‌هایی را برای فشارهای هدفمند بر ایران در آینده نگه می‌داشت. آمریکا خیلی زود گزینه‌های فشار علیه ایران را به سقف رسانده و درحالی‌که بازی ادامه دارد، دستش خالی شده است. علاوه‌بر این، افراط در سیاست فشار حداکثری علیه ایران منجربه واکنش ایران شده است؛ موضوعی که هم آمریکا و هم اروپا آن را پیش‌بینی نمی‌کردند. این واکنش معادلات را در پنج ماه گذشته به‌سرعت جابه‌جا کرده؛ به‌طوری‌که امروز متقاضی کاهش تنش ما نیستیم، بلکه اروپایی‌ها و آمریکا هستند که آن را مطالبه می‌کنند.

 

«خوزه مورینیو» اگرچه چیزی در حدود یک دهه پیش در ایتالیا موفقیتی بی‌سابقه را به همراه اینترمیلان تجربه کرد، اما درحال‌حاضر هیچ برنامه‌ای برای بازگشت به سری «آ» ندارد و در مصاحبه‌ای با اشاره به خاطره‌ای پس از فتح لیگ قهرمانان به همراه اینتر، بار دیگر به نیمکت رئال چشمک زد. سرمربی ۵۶ ساله پرتغالی در جریان دو فصل حضور در سن‌سیرو پنج جام را برای نراتزوری به ارمغان آورد که گل سرسبد آن‌ها، فتح سه‌گانه سال ۲۰۱۰ بود که با پیروزی دو بر صفر مقابل بایرن‌مونیخ در فینال لیگ قهرمانان اروپا به نقطه اوج خود رسید...

هنوز باورم نمی‌شود دوستان شاعر من گیر داده باشند به نام آلبوم «محسن چاوشی» و از آن بدتر گیر داده باشند به کلمه‌ای از شعر حضرت «مولانا» و بعد در توجیه گفته باشند، ما اصلاً به معنای آن غزل کاری نداریم بلکه آن واژه جزو واژه‌های ممنوعه به شمار می‌آید...

یکی از ابعاد و شاخه‌های مختلف دیپلماسی، بحث دیپلماسی شهری است که درکنار سایر ارکان و حوزه‌های دیپلماسی می‌تواند به فهم بهتر دیپلماسی و پیشرفت روابط بین‌المللی کشورها کمک کند. در گذشته، انحصار دیپلماسی مربوط به رابطه مشخص و دقیق تعریف شده بین دولت‌ها بود. با روندی که در دهه‌های اخیر در جهان روبه‌رو هستیم در کنار دولت‌ها می‌بینیم سازمان‌های عمومی، نهادهای اجتماعی و شاید رسانه‌ها و حوزه‌هایی که شاید در کنار دولت‌ها قرار نداشتند امروزه بین رابطه ملت‌ها و دولت‌ها تعیین کننده شده و جایگاه رفیعی یافته‌اند...