صبر بهترین مقابله در برابر سختیها
نویسنده : مرضیه ربیعی
صبر یعنی مقاومت در برابر سختیها و از دست ندادن تاب و قرار؛ صبر نیرویی است کنشگر و پویا که انسان را در برابر آنچه نا خوشایند اوست توانمند میسازد. هر مشکل و مصیبتی به تناسب ناخوشایندیاش روان انسان را در تنگنا قرار میدهد و موجب بروز فشار روانی میشود. اگر فرد در برابر این گونه پدیدهها توانمند ومقاوم نباشد عنان اختیار و تعادل خویش را از کف میدهد و به رفتارهایی دست میزند که نه تنها به حل مشکل خود کمک نمیکند بلکه بر اندازه رنج و درد آن نیز میافزاید.
اما کسانی که توان تحمل سختیها و مشکلات را دارند بر خود مسلط هستند و از تعادل خارج نمیشوند. آنها هنگام بروز یک مشکل به خوبی میاندیشند و به موقع و به اندازه اقدام کرده و از تحرکات زیانآور پرهیز میکنند.
آنها هرچند ناراحت میشوند و مزه درد و رنج را میچشند، اما به زانو در نمیآیند. همچنین افراد صبور کسانی هستند که علاوه بر توانمندی در تحمل این سختیها از مهارتهای لازم برای گذر از بحران نیز برخوردارند. صبر فقط به معنای درونریزی غمها و اندوهها نیست، صبر به معنای محبوس کردن دردها در سینه و سد کردن راه بروز آنها نیست.
بلکه صبر یعنی مقاومت در برابر ضربههای حوادث و مهارت در کاهش و به حداقل رساندن فشارهای روانی حاصل از آنها به منظور یافتن راه مقابله صحیح و منطقی با آنها. بنابراین نه صبر به معنای سکون و سکوت است و نه هر سکون و سکوتی نشانه بردباری است. فرد صبورنه به جنگ بیحاصل با سختیها بر میخیزد و نه در برابر آنها زمینگیر میشود بلکه با مقاومت و بردباری واقعیتها را میپذیرد و با جستوجوی یک راه حل منطقی به مدیریت موقعیت ناخوشایند میپردازد. حضرت علی (ع) میفرماید: بیتابی کردن هنگام مصیبت آن را بیشتر میکند و بردباری کردن بر آن، آن را از بین
میبرد.