«طرح اقدام ملی مسکن» جدی‌ترین برنامه وزارت راه و شهرسازی در شش سال اخیر به منظور تولید مسکن در کشور محسوب می‌شود...

مدیرعامل سازمان قطارشهری اصفهان گفت: با دو برابر شدن فعالیت‌ها در خط دوم متروی اصفهان، درصدد بهره‌برداری از این خط در کم‌ترین زمان ممکن هستیم....

وزیر بهداشت در صفحه توئیتر خود نوشت: تاکنون نتایج مهمی در خصوص ورود فرد غیردانشجو به کلاس‌های درس دانشکده دندان‌پزشکی حاصل شده است و به زودی...

روز گذشته که برای ایرانی‌ها روز تعطیل بود، محمدجواد ظریف سردار دیپلماسی ایران روزی پرکار داشت. او صبح تهران را به مقصد نیویورک ترک کرد تا در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد شرکت کند. به استناد آنچه منابع خبری نوشتند محمدجواد ظریف، وزیر امورخارجه کشورمان بامداد جمعه به منظور شرکت در هفتاد و چهارمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، تهران را به مقصد نیویورک ترک کرد. گویا ظریف در حاشیه این نشست با تعدادی از همتایان خود از دیگر کشورها نیز دیدار و رایزنی می‌کند. براساس این گزارش، رئیس جمهور نیز روز دوشنبه عازم نیویورک خواهد شد. نکته جالب‌تر اینکه مقامات دولت آمریکا پنجشنبه ویزای مقامات ایران را برای سفر به نیویورک جهت شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل صادر کرد.
تو دهنی محترمانه به همتایی نه چندان محترم
در همین روز جمعه وزیر امورخارجه کشورمان در واکنش به وارونه‌نمایی تازه وزیر امورخارجه آمریکا گفت: ایران هیچ تمایلی به جنگ ندارد ولی مثل همیشه از مردم و کشور خود دفاع خواهیم کرد. اداره کل اطلاع‌رسانی و امور سخنگویی وزارت امور خارجه در همین رابطه اعلام کرد که محمدجواد ظریف روز جمعه در توئیتی در واکنش به وارونه‌نمایی تازه وزیر امور خارجه آمریکا پس از دیدار با دو عضو تیم «بی» نوشت: پمپئو وزیر امور خارجه ایالات متحده وارونه‌نمایی می‌کند: این ایران نیست که آرزو دارد تا کشته شدن آخرین آمریکایی بجنگد، بلکه این میزبانان وی از «تیم بی» بودند که ظاهراً آرزو دارند تا آخرین سرباز آمریکایی با ایران بجنگند. ایران هیچ تمایلی به جنگ ندارد، ولی مثل همیشه از مردم و کشور خود دفاع خواهیم کرد.
 

واژه اجاره‌نشینی همواره یادآور نکات منفی ازجمله بی‌ثباتی و بلاتکلیفی است. در حقیقت برای خانواده‌های ایرانی قابل پذیرش نیست، فردی از درآمد مناسب برخوردار باشد، اما اجاره‌نشین تلقی شود. این نگاه بدبینانه اما منشأ گرفته از برخی حقایق در جامعه ماست. زمانی که هیچ سازوکاری برای حمایت از اجاره‌نشین و جلوگیری از زیاده‌خواهی برخی صاحب‌خانه‌ها وجود ندارد، اجاره‌بها بدون هیچ رویه مشخصی افزایش می‌یابد و مدت زمان قرارداد اجاره بسیار کوتاه است؛ جامعه حق دارد، با عینک بدبینی به این موضوع نگاه کند. از طرفی وسعت زمین‌های قابل سکونت در کشور به حدی است که به راحتی می‌توان حتی بیش از تعداد خانوار موجود مسکن ساخت. بنابراین چرا باید به سمت بازار اجاره برویم در حالی که می‌توان با برگزیدن رویکردهای صحیح، شرایطی را فراهم کرد که هیچ کسی
از نعمت مسکن محروم نباشد. این در حالیست که « پیروز حناچی»، شهردار تهران، از پذیرش پیشنهادش در هیئت دولت، مبنی بر ایجاد مسکن استیجاری ارزان قیمت و دستور « روحانی» به وزارت کشور برای پیگیری این طرح خبر داده است؛ طرحی که بر اساس آن شهرداری‌ها بایستی مسکن‌های اجاره‌ای با متراژ کم را در کلانشهرها فراهم کنند. گفتنی است، در صورت انجام این طرح شاید این فرصت برای همه افراد فراهم شود تا با سرمایه‌های اندک، سقفی برای خود فراهم کنند. از این طریق شاید اجاره‌داری نیز از سیطره بخش خصوصی خارج و دولت وارد این عرصه شود. .
طرح مسکن استیجاری اثری بر بازار ندارد
بر اساس آمار به دست آمده از سرشماری سال ۱۳۹۵، تعداد خانواده‌ها ۲۴ میلیون و ۱۹۶ هزار خانوار بوده است. بر اساس همین آمار ۳۰/۷ درصد از خانوارهای ایرانی در واحد مسکونی استیجاری سکونت می‌کنند. به عبارت دیگر هفت میلیون و ۴۰۰ هزار خانوار ایرانی رسماً مستأجر به حساب می‌آیند. البته با توجه به تعداد ازدواج صورت گرفته، هرسال بخشی از زوج‌های جوان زندگی خود را با اجاره‌نشینی شروع می‌کنند، این امر تعداد متقاضیان مسکن استیجاری را افزایش می‌دهد. در صورتی که دولت به منظور سامان دادن به بازار اجاره بخواهد از راهکار ساخت مسکن استیجاری استفاده کند، تعداد واحدهای تولید شده باید متناسب با نیاز موجود باشد. درحقیقت اگر تعداد مسکن استیجاری ساخته شده قابل ملاحظه نباشد، اثرگذاری خود در بازار اجاره مسکن را از دست داده و کارآیی لازم را نخواهد داشت.
اجرای طرح مسکن استیجاری به ضرر دولت است
هزینه تعمیر و نگهداری واحدهای مسکونی استیجاری به واسطه نوع کاربری آن‌ها بسیار زیاد است. در واقع بخش عمده عایدی دولت از محل پرداخت اجاره بها صرف هزینه تعمیر و نگهداری این واحدها خواهد شد. بر این اساس می‌توان گفت هزینه‌ای که دولت برای ساخت این واحدها متحمل می‌شود، از محل پرداخت اجاره‌ها تأمین نخواهد شد. هرچه که از عمر این واحدها بیشتر بگذرد، هزینه نگهداری افزایش یافته و پس از مدتی این مسکن‌های استیجاری به محل ضرر تبدیل خواهند شد.
مسکن استیجاری مطابق با شرایط بازار مسکن نیست
سال‌هایی که یک خانواده می‌تواند با پس‌انداز یک سوم درآمد خود، هزینه خرید یک خانه را تأمین کند، شاخص دسترسی به مسکن مؤثر نامیده می‌شود. این شاخص در کشورهایی که از سیاست تولید مسکن استیجاری استفاده می‌کنند، به طور میانگین پنج سال است. درحقیقت متقاضی مسکن استیجاری پس از اینکه پنج سال در واحد استیجاری سکونت داشت، می‌تواند هزینه خرید مسکن خود را تأمین کند و نسبت به خرید واحد مسکونی اقدام کند، اما در ایران، این شاخص در حال حاضر به ۴۶ سال رسیده است. با این شرایط اگر از سیاست تولید مسکن استیجاری استفاده کنیم، متقاضی نمی‌تواند، هزینه خرید مسکن را  برای مدت کوتاهی تأمین کند و مجبور است سال‌های زیادی از این واحد مسکونی استفاده کند. درنتیجه این سیاست در ایران قابل استفاده نخواهد بود.
خرید مسکن، رؤیا یا واقعیت
بر اساس دلایل ذکر شده، اجرای سیاست ساخت مسکن استیجاری توسط دولت برای بازار مسکن در ایران رویکرد مناسبی محسوب نمی‌شود. بنابر آخرین گزارش بانک مرکزی در خردادماه سال‌جاری متوسط قیمت مسکن در تهران به ۱۳/۳ میلیون تومان رسیده است. یعنی خرید یک واحد ۸۰ متری، بیش از یک میلیارد تومان هزینه روی دست خانوار می‌گذارد. مبتنی بر این آمار، قیمت مسکن به حدی است که در سال‌های اخیر عملاً خرید واحد مسکونی به امری محال تبدیل شده است. در این شرایط راه حل مشکل بازار مسکن چیست؟ یک خانواده ایرانی چگونه می‌تواند به حق خود که در قانون اساسی به آن تاکید شده، برسد؟‌
مردم با سیاست اعطای زمین اقساطی، صاحب‌خانه می‌شوند
سهم عمده هزینه تمام شده یک واحد مسکونی مربوط به هزینه زمین است. به عنوان مثال در شهر تهران این سهم متناسب با منطقه و ارزش زمین بین ۵۰ تا ۸۰ درصد کل هزینه خرید مسکن برآورد می‌شود. با توجه به این موضوع با سیاست‌گذاری صحیح برای مدیریت هزینه زمین، می‌توان خانه‌دار شدن خانواده‌ها را تسهیل کرد. سیاست اعطای زمین اقساطی یکی از سیاست‌هایی است که می‌تواند بسیاری از اقشار جامعه را صاحب خانه کند. در این سیاست ابتدا با اعطای زمین به مصرف کننده نهایی، امکان ساخت زمین برای وی فراهم می‌شود. پس از تکمیل واحد مسکونی و اتمام عملیات ساخت دولت می‌تواند هزینه زمین را طی اقساطی از متقاضی دریافت کند. این سیاست همچنین می‌تواند در شیوه‌های تولید انبوه مسکن مورد استفاده قرار بگیرد.
مسکن ویژه تهرانسر، نمونه موفق در تولید انبوه مسکن
پروژه مسکن ویژه که در محله تهرانسر شهر تهران، اجرایی شد، از جمله پروژه‌هایی بود که در آن از سیاست اعطای زمین اقساطی استفاده شد. در این پروژه انبوه‌ساز به جای مالکیت بر واحدهای مسکونی و مشارکت با دولت، عملیات ساخت را مدیریت کرده و پس از تکمیل عملیات ساخت از پروژه خارج شد. در نهایت هم با تعیین اقساطی، هزینه زمین توسط متقاضی به دولت پرداخت شد.

شاید سمت‌های متفاوتی را در طول عمر سیاسی‌اش تجربه کرده باشد، اما بیشتر از همه با عنوان «وزیر محمود احمدی‌نژاد» شناخته می‌شود. وزیری که بعد از خرداد سال ۸۸ راهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد و سال‌هایی را رقم زد که حداقل طعم آن هنوز از یاد اهالی مطبوعات نرفته و همچنان وقتی آن روزها مرور می‌شود تلخی‌اش در ذهن تداعی می‌شود. توقیف روزنامه‌های بهار، مغرب، اندیشه نو و ... یادگار همان دوران است...

صنعت خودروی ایران بیش از یک سال و نیم است که با دور جدید تحریم‌ها دست و پنجه نرم می‌کند.
در این دوره صنعتگران کشور به خصوص در حوزه خودرو همواره سعی کردند این صنعت را با چنگ و دندان حفظ کنند که این امر، شایسته تقدیر است. هنوز بار بسیاری روی زمین مانده که باید به همت تلاشگران عرصه صنعت برداشته شود و برای نیل به این ...

پرویز پرستویی (بازیگر) در جواب طعنه علی فروغی (مدیر شبکه سوم سیما) که گفته بود: «تلویزیون را تحریم می‌کند ولی پایان اشک می‌ریزد» در اینستاگرامش متنی را منتشر کرد. مشروح پیام به این شرح است علی فروغی/ متولد ۱۳۶۷ / مدیر شبکه ۳ سیما و پسر باجناق...
اولاً، بنده اعلام کردم تلویزیون حق نداره حتی مرگ من را زیرنویس بره. دوما، من نگفتم تلویزیون تماشا نخواهم کرد. سوما، مگه صدا و سیما ملک شخصی یا ارث پدری شماست؟
راحتت کنم، بنده همه شبکه‌های ایرانی و غیرایرانی رو نگاه می‌کنم، تمام اخبارهای داخلی و خارجی رو دنبال می‌کنم، چون کار من ایجاب میکنه، خوب ببینم، خوب بشنوم، وخوب بخونم.اگر بنده اعلام کردم به تلویزیون نخواهم آمد، به خاطر بی‌کفایتی امثال شماست.
تا زمانی که صداو سیمای ملی، مدیرانی چون شما (البته شخص شما کوچک‌تر از آنی هستید...

نمی‌دانیم کسبه و تجار ما پزشک شده‌اند یا پزشک‌ها تاجر! اگر نیم‌نگاهی به اطراف خود بیندازیم و با دقت بیشتری رصد کنیم، به قابل تأمل بودن این نظریه پی می‌بریم؛ البته شاید هدف‌گرفتن عمومِ جامعه‌ پزشکی قدری بی‌انصافی باشد، ولی با توجه به شواهد موجود نسبت دادن واژه‌ «تاجر» به برخی از پزشکان، چندان دور از واقعیت نیست....