طی این روزها که سینمای ایران در سراشیبی کاهش فروش پیش می‌رود و هیچ‌کسی و هیچ چیزی جلودارش نیست، شاید مروری بر آمار هفتگی گیشه بتواند چراغ راهی باشد برای آنکه منشأ و دلایل این مسئله را یافت.سومین هفته از شهریورماه در حالی بر سینمای ایران گذشت که با تعطیلات تاسوعا و عاشورای حسینی مقارن شد و به جهت تعطیلی چند روزه سینماها، میزان فروش تنها متمرکز بر چند روز هفته بود. (به همین منظور فروش فیلم‌ها از حالت نرمال پایین‌تر است.) البته امروز هم به مناسبت روز ملی سینما، بلیت سینما برای مخاطبان و علاقه‌مندان نیم بها خواهد بود. ترکیب فیلم‌های روی پرده در این هفته تغییری نداشت و چیدمان جدول فروش هفتگی هم به جز یکی، دو مورد آن‌چنان دستخوش تغییرات نشد. در واقع فیلم‌هایی که یکی دو هفته بیش‌تر از اکران‌شان نمی‌گذرد، هم‌چنان با مشکل جذب مخاطب دست و پنجه نرم می‌کنند و فیلم به اصطلاح باسابقه اکران هم در تلاش هستند تا مخاطبان بیشتری را جذب کنند. با این حال عنوان پرفروش‌ترین و کم‌فروش ترین فیلم هم چون گذشته به ترتیب به «ایده اصلی» ساخته آزیتا موگویی و «صدای منومی‌شنوید؟» به کارگردانی صادق پروین آشتیانی تعلق گرفت.
 سرخ‌پوست؛ دوباره در اوج
ویژه‌ترین اتفاق اکران در این هفته مربوط به فیلم سینمایی «سرخ‌پوست» ساخته نیما جاویدی است. این فیلم که در هفته‌های نخست اکران جزو پرمخاطب و پرفروش‌ترین آثار روی پرده بود، پس از گذشت مدتی بنا به شرایط طبیعی سیر نزولی فروش را در پیش گرفت و صدر گیشه هفتگی را از دست داد. اتفاقی که تا هفته پیش نیز ادامه داشت اما این فیلم در این هفته بار دیگر خاطرات خودش گذشته را برای خود زنده کرد و توانست با استفاده مناسب از فرصت کم‌مخاطب بودن سایر فیلم‌ها، جایگاه خود را تا حدود قابل توجهی بهبود ببخشد.
«سرخ‌پوست» این هفته پس از «ایده‌اصلی» و «قسم» ساخته محسن تنابنده، در جایگاه سومین فیلم پرفروش قرار گرفت و توانست ۷۹ میلیون و ۷۸۰ هزار تومان درآمد کسب کند تا فروش کلی خود را به ۱۴میلیارد و ۹۸میلیون تومان برساند. این فیلم در جشن سینمای ایران توانست جوایز قابل توجهی را از آن خود کند و این اتفاق می‌تواند تا حدودی بر افزایش مخاطبانش تأثیر گذاشته باشد.
 «قسم» و «ایده اصلی»
از صدر دل نِمی‌کنند
از فکر «سرخ‌پوست» رها شویم و از «قسم» یاد کنیم؛ فیلمی که گویا دیگر دل کندن از صدر برایش بسیار دشوار است.
این فیلم که هفته گذشته توانست به خوبی از جای خالی کمدی‌ها بهره ببرد، بهره کامل را از شرایط برده و هم‌چنان در جایگاه دومین فیلم پرفروش فته دل خوش کرده است. فیلم تنابنده، در سومین هفته از شهریورماه با فروشی بالغ بر ۹۶میلیون و ۶۸۰هزار تومان توانست دومین فیلم پرفروش باشد. این فیلم به تازگی توانسته از مرز دو میلیارد تومان فروش گذر کند.
«ایده اصلی» هم شرایطی مشابه «قسم» دارد؛ اما با این تفاوت که در نبود رقیبی سرسخت در گیشه برای خود یکه‌تازی می‌کند و به صدرنشینی‌اش ادامه می‌دهد. «ایده اصلی» تنها فیلمی است که در این هفته توانست بیش از ۱۰۰میلیون تومان بفروشد و رکورد ۱۲۸میلیون و ۹۵۹هزار تومان را به ثبت رساند تا در آستانه ورود به کانال سه میلیارد تومان فروش باشد.
 شکست‌خوردگان گیشه
حال از صدر به قعر بیاییم و سری به نیمه پایینی جدول فروش بزنیم؛ جایی که شکست‌خوردگان گیشه از جمله فیلم «صدای منو می‌شنوید؟» و «برمودا» ساخته رهبر قنبری حضور دارند.
«صدای منو می‌شنوید؟» با وجود آنکه به واسطه میزان فروش کمی که داشت، نامش بر سر زبان‌ها افتاد اما باز هم نتوانست از این فرصت استفاده تبلیغاتی مناسبی کرده و تا حدودی اوضاع خود را بهبود ببخشد. البته به واقع آنچه مشخص است این فیلم از پتانسیل‌های لازم جهت جذب مخاطب در شرایط امروز سینمای ایران بی‌بهره است و باید سازندگان با این موضوع کنار بیایند.
فیلم صادق پروین‌آشتیانی، این هفته هم تنها ۴۵۷هزارتومان فروخت تا فروش کلی خود را به دو میلیون و ۱۸۱هزارتومان برساند. «برمودا» دیگر قعرنشین این روزهای گیشه هم چندان شرایط مساعدی را تجربه نمی‌کند. این در حالی است که از حضور بازیگری چون بهنوش بختیاری هم بهره برده است. این فیلم سومین هفته شهریور را با دو میلیون و ۹۳۶هزارتومان به پایان برد تا در مجموع ۱۷میلیون و ۹۲۹هزار تومان درآمد داشته باشد.
 آمار فروش کلی سومین هفته شهریور
در این هفته درآمد کلی که نصیب سینمای ایران شد، ۵۶۹ میلیون و ۷۷۹ هزار تومان بود که البته اشاره شد با آمار واقع تا حدودی تفاوت دارد و این هم به واسطه تعطیلی چند روزه سینماهاست.
خبر آنلاین

درحالی‌که فروش فیلم‌های سینمایی در تابستان امسال به شکل قابل توجهی کم شده است، مدیران چند پردیس سینمایی هشدار دادند ادامه وضعیت فعلی موجب تعطیلی این پردیس‌ها خواهد شد.
گروهی از مدیران پردیس‌های سینمایی ازجمله ایران مال، کوروش، زندگی و مگامال، باغ کتاب، هنر شهرآفتاب و گلستان شیراز، اکو مال کرج و ویلاژ توریست مشهد بیانیه مشترکی منتشر کرده و نوشته‌اند: «ادامه رکود و افت فاحش فروش سینمای ایران، باعث فرار سرمایه‌گذاران ساخت سینماها و توقف فعالیت پردیس‌های سینمایی ایران و تعطیلی آنان خواهد شد». در ادامه بیانیه مشترک برخی مدیران پردیس‌های سینمایی آمده است: «در اولین جلسه هم‌اندیشی مدیران پردیس‌های سینمایی کشور و بررسی شرایط بحرانی به‌وجود آمده در کاهش شدید فروش و جذب مخاطبان سینمایی تابستان، علل این کاهش و معضلات حوزه تولید، توزیع و نمایش به بحث و تبادل نظر گذاشته شد. افزایش روزانه و بی‌رویه هزینه‌های این بخش‌های مهم سینمایی (تولید، توزیع و نمایش)، بالاخص هزینه‌های کمرشکن پردیس‌های سینمایی موجب نگرانی شدید این پردیس‌هاست که در صورت ادامه این روند، خطر تعطیلی سینماهای ایران (طی ماه‌های گذشته تعدادی از سینماهای کشور تعطیل شده‌اند) و کاهش شدید امنیت شغلی دست‌اندرکاران این گلوگاه‌های اصلی و مهم سینمای ایران شده است. پردیس‌هایی مهم سینمایی ایران ضمن اظهار نگرانی شدید و هشدار بابت ادامه رکود سینماها در ماه‌های آتی، از مدیران محترم دولتی و صنفی سینما درخواست دارند، ضمن جلوگیری از ادامه این رکود نسبت به اتخاذ تصمیم‌های عاجل و راه‌گشا در راستای رونق سینمای ایران اقدامات لازم را در دستور کار قرار دهند».
 

خبرآنلاین: بهزاد فراهانی، بازیگر پیشکسوت قصد دارد نخستین فیلم بلند سینمایی خود را کارگردانی کند.  این بازیگر سینما و تلویزیون در این باره گفت: «درصدد هستم اولین فیلم سینمایی خود را در مقام کارگردان جلوی دوربین برم. این فیلم سینمایی که نامش را تا زمان دریافت پروانه ساخت فاش نخواهم کرد، اثری اجتماعی است که داستانش را خود نوشته‌ام». وی افزود: درباره چرایی ساخت این کار باید بگویم، همیشه دغدغه ساخت فیلم داشته‌ام؛ چون دوست داشته‌ام حرف خود را در کاری که خود نگارش و ساخت آن را برعهده دارم، بزنم اما افسوس هیچ‌گاه فرصت رسیدن به این خواسته پیش نیامد، اما این بار امیدوارم بتوانم فیلم خود را بسازم. بازیگر سریال «امام علی» درباره آخرین حضورش مقابل دوربین گفت: فیلم‌نامه‌هایی که پیشنهاد می‌شود، به اندازه‌ای ضعیف است که بیکاری را به بازی کردن ترجیح می‌دهم. این معضل در تئاتر هم وجود دارد پس فعلاً خانه‌نشین شده‌ام.

مهر: «دومین واحد: ستارگان اکشن نامرئی»، عنوان مستندی است که درباره رابطه بین بازیگران و مسئولان بدل‌کاری فیلم بوده و قرار است با حضور چهره‌های سرشناسی چون «جیمزکامرون»، «کیانو ریوز»، «مارک والبرگ» و «هالی بری» در مقابل دوربین، تولید شود.
سازنده فیلم، این رابطه را که در فیلم اخیر «کوئنتین تارانتینو» مورد توجه قرار گرفت، به عنوان سوژه انتخاب کرده است. «لنی‌شاپیرو» مدیر «روتبر فیلمز» که قرار است این فیلم را بسازد گفت: با توجه به این‌که فیلم‌های اکشن زیادی تولید کرده‌ایم، برایم خیلی جالب است که بخواهم ستارگان اکشن واقعی یعنی مسئولان بدل‌کاری را در مرکز توجه قرار دهم. «جیسون استریکلند» کارگردانی فیلم را برعهده دارد و «جو مانتگنا» راوی آن است.

ادامه از صفحه یک...
 نه در گذشته چنین اتفاقی افتاده و نه تا به امروز شاهد آن بوده‌ایم. چه بسا رنگ‌مایه‌هایی که به‌عنوان لباس بر یک محصول فکری- تحقیقی پاشیده می‌شوند، صرفاً جهت زیباسازی و سرگرمی مخاطب باشند؛ اما متاسفانه استفاده از ابزار فرم‌سازی، شبهه فرمی تشکیل می‌دهد که از دید جامعه محروم از فرم هنری، سبک و ساختار نامیده خواهد  شد.
اعدام میزانسن
اگر مؤلفه‌ای چون «تدوین» را از سینمای ایران جدا کنیم، دیگر تصاویر به تنهایی معنای هنری ندارند و به یک مستند فکر نشده تبدیل می‌شود. اساساً سینما با «میزانسن» فرم  پیدا می‌کند.  میزانسن به قصه روح می‌بخشد و تداعی‌گر جزئیات روانی شخصیت‌هاست. بنابراین سینمای ایران با فاصله گرفتن از میزانسن و کشش به‌سمت تدوین وحشی، فرم را اندک‌اندک از بین خواهد برد. خواستگاه هنر سینما در ایران به هدف ورود آن بازمی‌گردد. راهی که سینمای ایران از ابتدای ورود تا به امروز در پیش گرفته است، به افزایش فاصله از آنچه قرار بود شکل بگیرد و آنچه امروز به عنوان سینمای ایرانی در سالن‌ها به نمایش گذاشته می‌شود، منجر خواهد شد.
 هرگز جایگاه سیاسی سینمای ایران در جهان اهمیت ندارد؛ مهم عملکرد فرماتیک هنری آن است. هر فیلمی که در ایران تولید می‌شود جنبه اعتراضی پیدا می‌کند؛ اعتراض نه نسبت‌به وضعیت بشری، بلکه نسبت‌به قانون موجود در جغرافیای خود. مانایاد «عباس‌کیارستمی» از معدود مولف‌های فرم سینمای ایران بود و مادامی‌که در ایران به ساخت فیلم می‌پرداخت، فرم سینمایی در آثارش دیده می‌شد. اگر روسیه؛ «تارکوفسکی»، یونان؛ «آنجلوپلوس» و آمریکا فرم سینمایی خود را مدیون «آلفرد‌هیچکاک» است، در ایران برای مثال از فرم سینمایی می‌توان آثار کیارستمی را نام برد که میزانسن روی جرثقیل کرین یا پای میز تدوین اعدام نمی‌شود.
مقایسه میزان فرم‌گرایی
 در دو فیلم
«ماکت سفید» را با «جدایی نادر از سیمین» مثال می‌زنیم. نخست این‌که میزانسن، در یک سینمای آپارتمانی محدود به چیدمان حجم وسیعی از ابزار زندگی در اندازه محدودی برای زیستن خلاصه می‌شود. فرهادی، با عملکرد ضعیف خود در طراحی میزانسن این اثرِ اسکارگرفته، نقطه ضعف خود را به نمایش گذاشت. چه ویژگی منحصربه‌فردی این خانه آپارتمانی در فیلم جدایی نادر از سیمین نسبت‌به دیگر آپارتمان‌های تهران دارد؟!
 اگر قرار است همه چیز رئالیستی باشد و واقع‌گرا باشیم، چرا باید دوربین را به درون آپارتمان بکشانیم؟ می‌توانیم با چند خط دیالوگ وضعیت را شرح دهیم. در مرحله بعدی که میزانسن به ماکت سفید تبدیل می‌شود، آن لحظه‌هایی است که آشپزخانه، حمام و راهرو یک آپارتمان ایرانی بدون هیچ تصویر تماتیک و فرم‌پذیری در بک‌گراند داستان قرار می‌گیرد و مهم می‌شود. این گونه می‌توان تا ابد بر سر چرایی جدایی نادر از سیمین، حدس زد و به نتیجه‌ای نرسید. این اتفاق‌ها نیز در آثار دیگر فرهادی هم‌چون «فروشنده» رخ داده است.
بی‌آرایش
مقایسه فرمیک سینمای ایران را با «سرخ‌پوست» نیما جاویدی ادامه می‌دهیم؛ اثری که برای ارائه فرم، داستان را فدا می‌کند. در سرخ‌پوست، دوربین نه روی دست‌های فرهادی‌ وار دارد و نه تب‌وتاب رسیدن به هدف. دوربین، مستقل از شخصیت‌ها همان‌گونه رفتار می‌کند که مؤلف می‌خواهد؛ یعنی در راستای رسیدن به مرحله نهایی داستان. تا به این‌جا اتفاق ناخوشایندی برای فرم جاویدی رخ نمی‌دهد. جاویدی در این اثر، میزانسن را به‌خوبی به نمایش گذاشته و فارغ از تدوین و جلوه‌های رایانه‌ای و میدانی، فرم سینمایی را در صحنه به وجود آورده است؛ ولی آن‌جا با سرخ‌پوست مسئله پیدا می‌کنیم که فرم اندازه حجیم‌تری نسبت به داستان دارد. هم زمان اثر کش داده شده و هم در بیان میزانسن آن اضافه‌گویی شده است. به تفسیر دیگر، این‌گونه است که فرم به وجود آمده، هم اندازه داستان در نظر گرفته شده نیست و این مسئله نیاز به مشاوره و فرم‌شناسی در سینمای ایران دارد. سرخ‌پوست بی‌آرایش خود را به ماکت سفید سر میز تبدیل می‌کند که مُعلق و قابل پیش‌بینی است.
نقض هنر
مثال از بیشتر آثار سینمای ایران و مقایسه جزو به جزو فرمیک آن‌ها، می‌تواند مخاطب را به چیستی سینمای ایرانی نزدیک سازد. در واقع فیلم‌ساز، همان‌گونه‌که در ذهن مخاطب می‌گنجد، دست به تولید آثار می‌زند. مادامی‌که فرم در ذهن مخاطب شکل ورزیده‌ای به خود نگیرد، از سینما نمی‌توان انتظار تولید فرم و میزانسن ایرانی داشت؛ زیرا محصولات فرهنگی قبل از اندیشه تاثیرگذار خود از یک فرم متمدن پیروی می‌کنند. چنین وضعی، نقضی همه‌جانبه بر هنر سینماست.  برای این‌که بیشتر به نزول فرم در ذهن مخاطب اشاره شود، در یادداشت بعدی، میزان همسان‌سازی فرم و داستان در سینمای ایران مورد مطالعه قرارخواهدگرفت...

کافه سینما: اکشن جنایی و علمی، تخیلی محبوب «تغییر چهره» دوباره‌سازی می‌شود. فیلم سینمایی «تغییر چهره» Face off ساخته «جان وو» در سال 1997 با بازی «نیکلاس کیج» و «جان تراولتا» توسط «پارامونت» بازسازی خواهد شد. البته هنوز مشخص نیست کدام‌یک از بازیگران در این فیلم بازی خواهند داشت و کارگردان نیز هنوز معرفی نشده است.  «اورن اوزیل» نویسنده فیلم‌هایی چون «خیابان جامپ شماره ۲۲» در سال 2014 و «دریاچه شیمر» در سال 2017 فیلم‌نامه را می‌نویسد و تهیه‌کنندگی را «نیل موریتز» بر عهده دارد. «دیوید پرموت» تهیه کننده فیلم اصلی در این پروژه یکی از مدیران تولید اجرایی است.
«تغییر چهره» که نامزد دریافت اسکار بهترین جلوه‌های صوتی در سال 1998 بود، با بودجه 80 میلیون دلاری ساخته شد و در مجموع 358 میلیون دلار فروخت. جان تراولتا [در فیلم اصلی] در فیلم اصلی نقش پلیس وظیفه‌شناسی به نام «آرچر»را دارد که طی حادثه‌ای پسرش توسط جنایت‌کاری به نام «کاستور تروی» با بازی«نیکلاس کیج» کشته می‌شود. چند سال از این ماجرا می‌گذرد و پلیس‌ها به دنبال تروی هستند و آرچر، از غم این مصیبت عصبی و مایوس شده است تا این‌که... .
 

موضوع برنامه این هفته «شکاف‌اقتصادی» از شبکه «پرس‌تی‌وی» به بررسی احتمال خروج بدون توافق بریتانیا از اتحادیه و تبعاتی که این مسئله بر اقتصاد آن بر جای خواهد گذاشت، اختصاص دارد. این برنامه به تهیه کنندگی کاوه تقوایی، با نگاهی به اسناد دولتی منتشر شده درخصوص «عملیات چکش زرد» می‌پردازد.
در این برنامه ضمن مروری بر مسائل مورد اشاره در این اسناد از جمله کاهش ورود سوخت، مواد غذایی و دارو به برتیانیا، گسترش تظاهرات مردمی در تمام بریتانیا و افزایش بی‌نظمی‌های عمومی و تنش‌ها، احتمال ورود بریتانیا به دوره رکود اقتصادی در صورت خروج بدون توافق از اتحادیه اروپا، مورد واکاوی قرار خواهد گرفت.
نگاهی به وضعیت اقتصادی اروپا و شرایط اقتصادی مردم بریتانیا و همچنین تأثیر خروج بدون توافق بریتانیا از اتحادیه اروپا و تنش‌های ناشی از جنگ تجاری بر کارخانه‌های فعال در بریتانیا نیز از دیگر محورهای مورد بررسی در این برنامه خواهد بود. تکرار این برنامه امشب ساعت 01:03 بامداد، یک‌شنبه ساعت 09:00 و 20:00 و دوشنبه ساعت 12:00 روی آنتن خواهد رفت.
 

ایسنا: دو فیلم ایرانی در بخش رقابتی پانزدهمین جشنواره فیلم «زوریخ» در کشور سوئیس برای کسب جایزه چشم طلایی بهترین فیلم این رویداد سینمایی رقابت می‌کنند.فهرست فیلم‌های حاضر در جشنواره بین‌المللی فیلم زوریخ در سال ۲۰۱۹ اعلام شد و فیلم «متری شش‌ونیم» به کارگردانی سعید روستایی و «پسر- مادر» ساخته مهناز محمدی در بخش رقابتی اصلی این رویداد سینمایی به نمایندگی از سینمای ایران به روی پرده خواهند رفت.
«متری شش و نیم» چندی پیش در بخش افق‌های هفتاد و ششمین جشنواره فیلم «ونیز»، نخستین حضور بین‌المللی خود را تجربه کرده بود.«پسر- مادر» نیز که در نخستین حضور خارجی خود در بخش دیسکاوری جشنواره تورنتو به روی پرده می‌رود، محصول مشترک ایران و جمهوری چک است و داستان زن تنهایی را روایت می‌کند که در یک کارخانه در آستانه تعطیلی مشغول کار است.
فیلم کوتاه «سکوت» به کارگرانی علی عسگری و فرنوش صمدی نیز به عنوان نماینده سینمای ایتالیا در قالب بخش نمایش‌های ویژه جشنواره در کنار چند فیلم کوتاه دیگر به روی پرده می‌رود.
پانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم زوریخ از تاریخ ۲۶ سپتامبر تا ۶اکتبر (۴ تا ۱۴ مهر ماه) در کشور سوئیس برگزار می‌شود.
 

بازیگر و کارگردان سرشناس آمریکایی، طی یک مصاحبه درباره مسائل متعددی صحبت کرد و با توضیح درباره سفرش برای تهیه مستندی درباره «خاشقچی» گفت: محمدسلمان، مسئول قتل این روزنامه‌نگار است. «شان پن» در مصاحبه‌ای با حضور شماری از علاقه‌مندانش در نیویورک، گفت: روزنامه‌نگار سرشناس و ستون‌نویس واشینگتن‌پست که در سال ۲۰۱۸ با ورود به سفارت عربستان در ترکیه جان باخت، توسط ولی‌عهد عربستان کشته شده است.
 مستندهای خاورمیانه‌ای آقای «پن»
«پن» گزارش‌های قبلی مبنی بر تهیه مستندی در این باره را تأیید کرد و گفت: در هر حال، این ایده از ساخت مستندی دیگر که همان اواخر در صدد تهیه آن بود نشئت گرفت. مستند دیگر درباره «بهار عربی» است که به گفته پن، موجب شد او بخواهد چهره به چهره با «بشاراسد» دیدار کند و به گفت‌وگو بنشیند. وی گفت این مستند درباره این است که چرا با وجود همه پیش‌بینی‌های مقامات آمریکا و وزارت امورخارجه، اسد هنوز در سوریه در رأس قدرت است؟!  در دیدار از سوریه دوستی از بیروت، پن را همراهی کرد و به گفته او، تلاش وی این بود که بتواند با دیدگاه‌های مختلف مردم از موافق و روزنامه‌نگارهای اپوزیسیون و حتی زندانی‌های داعشی صحبت کند. وی گفت؛ پس از این‌که آن‌ها متوجه شدند که پن قصد دارد به صورت غیرقانونی وارد ترکیه شود تا با جامعه اطلاعاتی آمریکا و سازمان‌های غیردولتی گفت‌وگو کند، راه‌ها به رویش بسته شد و بعد ماجرای مرگ قاشقچی پیش آمد.
  دلیل انصراف «پن» از ساخت مستند
این بازیگر گفت: می‌خواستم در این باره فیلمی تهیه کنم و ارتباطات خوبی هم در ترکیه داشتم و برای همین به آنجا رفتم و با بیوه خاشقچی دیدار کردم. وی از نامزد خاشقچی، به عنوان زنی فوق‌العاده یاد کرد که خیلی دلش می‌خواست یاد نامزدش زنده بماند؛ آنجا بود که پن فهمید یک مستندساز خیلی قابل، پروژه مشترکی را در دست ساخت دارد و پس از این‌که پن فهمید او از نظر مالی و از نظر شخصی، فردی قابل توجه است، ترجیح داد از ادامه این کار دست بکشد.
  رمان تازه و ترامپ!
این کارگردان، تمرکزش را بر رمانش گذاشت که با عنوان «باب هانی ترانه جیمی کرک کورن را می‌خواند»، ادامه‌ای بر رمان نخست او با عنوان «باب هانی که کارهایی انجام می‌دهد» بود. هر دو کتاب درباره «هانی»، فروشنده‌ای است که به یک تروریست نیمه‌وقت بدل می‌شود که برای فردی که کپی رئیس‌جمهوری آمریکاست، نامه می‌نویسد. وی از همه سالمندان، تکنولوژی و خیلی چیزهای دیگر متنفر است. هانی، از این سیاست‌مدار داستانی به‌عنوان یک پسر ۷۰ ساله نابالغ خشن با پول زیاد و موهای شبیه آب‌نبات وانیلی فرانسوی یاد می‌کند که اگر همه این صفات برای یادآوری چهل و پنجمین رئیس‌جمهوری آمریکا یعنی «ترامپ» کافی نباشد، یک ویژگی دیگر هم دارد و به همه می‌گوید: جرئت داری برایم توئیت کن!
  آقای بازیگر از نزدیک‌تر
پن، تاکنون پنج‌بار نامزد جایزه اسکار برای بازیگری شد. او سال ۱۹۹۱ نخستین تجربه کارگردانی‌اش را با فیلم «دونده هندی» پشت سر گذاشت و «نگهبان مرزی» را سال ۱۹۹۵، «قول» را سال ۲۰۰۱ و «به‌سوی وحش» را سال ۲۰۰۷ ساخت.