بررسی نقش جدید سلبریتیها در تبلیغات خیریهها
تعداد بازدید : 0
من در خیریه عکس میگیرم، تو پول بده!
نویسنده : خاطره کریمیان
حتی اگر حضور کمرنگی در شبکههای اجتماعی داشته باشید با این تصاویر دور و بیگانه نخواهید بود: کودکان کارِ حلقهزده به دور خانم یا آقای خوشپوشِ معروف با خندههای پهن و نگاه به دوربین. شخصی ایستاده بالا سر تخت یک مبتلا به بیماری نادر و باز نگاه به دوربین سلفی وهمان خنده پهن در اینستاگرام که زیرش نوشته: «عیادت از ...عزیزم که امروز امید به زندگی را از او آموختم» یا ویدئوی توزیع کالاهای اساسی از دستان سخاوتمند اشخاصی که چندین هزار نفر در شبکههای مجازی آنها را دنبال میکنند، اما سوالی که به وجود میآید این است که بعد از ثبت این عکسها در آنجا چه خبر خواهد بود؟ آیا اصلاً این افراد میدانند این تصاویر یادگاری قبل از آنکه از گوشیهای تلفن گرانقیمت؛ در دستان سلبریتیها پاک شود بین چند هزار نفر پخش خواهد شد؟ یا کسی میفهمد بعد از آنکه ماشینهای پر از کالاهای رنگی از آن منطقه محروم در بین گرد و خاک به پا شده از جادهای که حتی آسفالت ندارد دور شدند؛ چه اتفاقی برای ساکنان آنجا میافتد؟ قرار است آن همه آغوش مهر و محبت سوار ماشین شوند و بروند در گوشه اینستاگرام بنشینند؟ قراراست بروند و تا سلبریتی بعدی و عکس یادگاری بعدی بازنگردند؟ این روزها اگر معروف باشی و یک عدد سه رقمی به بالا در دنبالکنندههای صفحه شبکه اجتماعیات نشسته باشد ولی سفیر خیریه و موسسهای مردمنهاد نباشی؛ از تعریف یک سلبریتی مهربان و متعهد به جامعه دور ماندهای.سارا گلستانی روانشناس، دراینباره به خبرآنلاین میگوید: اگر قرار باشد افراد محروم تنها ابزار محبوبیت بیشتر چهرهها باشند و تا زمانی که دوربینها روشن است رفتار محبتآمیز ببینند و بلافاصله بعد از خاموش شدن دوربینها ژست کمک معنوی به رفتاری دیگر تبدیل شود؛ احساس محرومیت بیشتری در این قشر به وجود خواهد آمد. او ادامه میدهد: اگر به کمککنندهها آموزشی درست در راستای انجام مسئولیتهای اجتماعی داده شود که حفظ سلامت روان افراد و تکریم جایگاه انسانی افراد مستمند در آن لحاظ شده باشد؛ میتوانند هم از نظر معنوی با حضور در کنار افراد تحت پوشش خیریهها یاری دهنده باشند هم از نظر مالی سبب اعتماد عمومی جهت اهدای کمکهای مردمی به خیریهها شوند.
هر سلبریتی یک خیریه!
اما پایه اعتماد عمومی جامعه به یک فرد معروف از کجا شکل میگیرد؟ آیا بازی در چند فیلم و سریال یا کسب مدالی در یک ورزش و به دنبال آن هجوم دنبالکنندهها به صفحه اینستاگرام میتواند او را الگوی درستی در تصمیمهای اجتماعی قرار دهد و از اشتباه مصون نگه دارد؟ چه تضمینی است که یک بازیگر همانقدر که در جلوی دوربین هنرمند و باهوش است، در انتخاب یک خیریه هم باهوش و ذکاوت عمل کند؟ وحید شالچی، جامعهشناس و مدرس دانشگاه درباره حضور فعال سلبریتیها در مؤسسات خیریه معتقد است که در بسیاری از موارد این حضور موفق بوده ولی ضررهایی که در کمین چنین پدیدهای نشسته چشمگیر و برای جامعه خطرناک است. او ادامه میدهد: در همه جای دنیا از زمانی که پدیده سلبریتی شکل گرفته است بسیاری از آنها به کارهای خیریه رو آوردهاند. بخشی از این افراد توانستهاند خدمات اجتماعی را به مردم ارائه دهند و بخشی دیگر نه. در واقع سلبریتیها نیاز دارند که یک چهره خیر و نیکوکار از خودشان در سطح جامعه بسازند و درحال حاضر آنقدر نقش سلبریتیها در امور خیریه پررنگ شده است که در بسیاری از موارد جای مؤسسات را میگیرند و آن وقت هر سلبریتی یک خیریه است و به صورت مستقل برای جمع کردن کمک مردمی وارد عمل میشود. این جامعهشناس با تاکید بر اینکه «نباید اجازه دهیم که کار خیر و تحت پوشش قرار دادن افراد آسیبدیده از چارچوب یک فعالیت تخصصی تبدیل به یک رفتار شخصی و سلیقهای شود»، تصریح میکند: این نتیجه میتواند به اعتماد عمومی ضربه بزند. کافی است تنها چند درصد از این کمکها از قالب صحیح خارج شود؛ به راحتی تبدیل به فقدان اعتماد اجتماعی تبدیل میشود. به گفته او ستارگان جامعه جدید سلبریتیها هستند، از این جهت باعث میشود برای هر تبلیغی در ابتدا به فکر سلبریتیها باشیم. شالچی میگوید: شبکههای اجتماعی فواید زیادی دارند اما عموم افراد جامعه خبره استفاده از این شبکهها نیستند و احتمال فریب دادن مردم در این فضا بسیار است. ما قبل از استفاده از این فضا نیاز به آموزش مهارتهای عمومی جهت استفاده از رسانههای جدید داریم. باید به مردم آموزش دهیم هر حرفی که یک آدم محبوب در یک شبکه اجتماعی می زند الزاماً درست نیست.