توسل بر حسین (ع) و حماسه بینظیر کربلا
نویسنده : مرضیه ربیعی
سلام خدا بر تو باد یا مولا یا حسین. ای کسی که خداوند تا ابد به پاس حماسه جاویدت بر عالمیان مباهات میکند و عنایات خویش را در زمین و آسمان و برزخ و بهشت بر سر دلدادگانت میگستراند. تو از همان روزی که در صحیفه الهی به تو خطاب شد که جان خود را به خدا بفروش مطیع محض خدا بودی و ذبح اولاد و قطعه قطعه شدن اجزای بدنت را پذیرفتی تا قلب خود را که فراختر از عرش خداست تماماً جایگاه خدا و ملائکه او گردانی. زیرا قلب مطهر تو از تعلق به غیر خدا خالی و در آن هیچ فکر و ذکر و همی جز خدا نیست. تو آن قلب ظاهری که در سینهات داشتی را نیز در راه محبوبت فدا کردی، آنگاه که تیر مسموم سه شعبهای قلب نازنینت را شکافت و خون فوران کرد، تو مدام ذکر خدا میگفتی. تو آن خون مبارک را بر دستان گرفتی و سر و محاسن خود را به آن خضاب کردی تا نشانهای باشد بر این که حسین تمام وجودش را فدای خدا ساخته است.
قلب تو شد بیتا... الاعظم که دائم ملائکه الهی حول آن در طواف هستند. از این روست که در خبر آمده خداوند متعال در روز عرفه قبل از این که به اهل عرفات بنگرد به زائران تو مینگرد و از این روست که خداوند متعال تمام فضایل و خصایصی که به کعبه اختصاص داده است را به تو نیز عطا فرموده و شاید فراتر از کعبه؛ چرا که امام رضا (ع) فرمودند: هرکس تو را زیارت کند مانند کسی است که خداوند را در عرش زیارت کرده باشد. هرگاه انبیای الهی دچار شداید میشدند با توسل به تو و جدت نجات مییافتند. آدم با توسل به تو نجات پیدا کرد و توبه او پذیرفته شد. نوح آنگاه که کشتیاش بر فراز آبهای متلاطم در حرکت بود به او وحی شد که به تو متوسل شود. زکریا و یونس و ایوب و یوسف همه با توسل به تو نجات یافتند. در آن دشت کربلا بدن مبارکت پر از تیر شده بود و نفسهای قدسیات به شماره افتاده بود، اما با صلابت بر لشکریان کافر کیشان میزدی. اکنون کربلای تو عالیترین
قطعه از بهشت است. اکنون صورتهای میلیونها عاشق در کربلای تو بر زمین است و همواره نام مقدست شفا بخش دلهای مؤمنان است. آری تو سید الشهدایی و خداوند فرموده است که شهدا زندهاند و تو زنده، جاوید و سرور تمام شهیدانی.