اگر باور کنیم، راحت زندگی میکنیم
نویسنده : مرضیه ربیعی/ سردبیر
اگر بدانیم روزیِ ما تعیین شده است و هیچکسی نمیتواند از آن بکاهد و هیچ قدرتی نمیتواند مانع آن شود، احساس راحتی میکنیم و میتوانیم از زندگی خود لذت ببریم.
امام علی (ع) میفرمایند: کسی که مطمئن باشد آنچه خدا برای او مقدر کرده است فوت نمیشود، دلش آرام میگیرد. انسان عمری طولانی برای خود در نظر میگیرد و سپس به این میاندیشد که چگونه باید روزی خود را تأمین کند. اشتباه شناختی او در این است که میپندارد روزیِ تمام عمر او باید در حال حاضر وجود داشته باشد تا احساس آرامش کند. فکر میکند تأمین بودن روزی، یعنی حاضر بودن تمام روزی در زمان حال؛ این در حالی است که تأمین بودن روزیِ انسان به معنای حاضر بودن در لحظه حال نیست. یکی دیگر از قوانین روزی، این است که «روزی» روزبهروز فرامیرسد. این قانون را پیامبر خدا (ص) این گونه بیان میفرماید: ای علی! اندوه روزی فردا را نخور؛ زیرا هر فردایی روزیای دارد که فرا میرسد. اگر انسان اندوه همه عمر را بر لحظه حال وارد سازد، سبب تحملناپذیر شدن زمان حال میشود.
لحظه حال، توان تحمل نگرانی تمام عمر را ندارد و کسانی که نگرانی همه عمر را بر لحظه حال بار میکنند، بدون تردید با فشار روانی فرسایندهای درگیر خواهند شد که زتدگی را به جهنم تبدیل میکنند.
حضرت علی (ع) بر همین اساس میفرمایند: اندوه سالت را بر اندوه امروزت بار نکن و برای هر روز آنچه درآن است تو را کفایت میکند. پس اگر آن سال از عمر تو باشد، خداوند در هر فردایی آنچه را برای تو تقسیم کرده میفرستد و اگر آن سال از عمر تو نباشد، تو را چه کار با اندوه و غصه آنچه مال تو نیست.
جالب اینکه حضرت، نگرانی برای روزی را نفی نمیکنند؛ بلکه میفرمایند هر روز اندوه همان روز را داشته باش. اینکه انسان در هر روز به فکر روزی همان روز باشد، نا پسند و مشکلساز نیست؛ مشکل از جایی آغاز میشود که اندوه همه آینده را بر امروز خود بار کنیم.
با این روحیه نگرانیها بر تمام عمر توزیع میشود و از فشار آن کاسته میشود.