همایون شجریان جمعه ۱۴ شهریور ساعت ۲۲ در میدان آزادی تهران، کنسرتی خیابانی و رایگان اجرا می‌کند. این رویدادِ مستقل با «دیار عاشقان» آغاز و با «مرغ سحر» پایان می‌یابد.به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، نشست خبری همایون شجریان با حضور خبرنگاران برگزار شد. او خبر داد که پس از سال‌ها پیگیری، مجوز اجرای خیابانی صادر شده است. اجرای پیش‌رو، رایگان و بدون محدودیت برای حضور مخاطبان است. همه نهادهای مرتبط، آمادگی خود را اعلام کرده‌اند. هدف، تجربه‌ای مشترک و فراموش‌نشدنی برای مردم است. برنامه با قطعه «دیار عاشقی‌هایم» آغاز می‌شود و با تصنیف «مرغ سحر» پایان می‌پذیرد. رپرتوار از قطعاتی برگزیده از اجراهای اخیرِ همایون شجریان شکل گرفته است؛ قطعاتی که مخاطبان با آن‌ها خاطره دارند.
 ارکستر «سیاوش» با 30 نوازنده ایرانی و کلاسیک، خواننده را همراهی می‌کند. شجریان تأکید کرد: «در این اجرا خواننده‌ی دیگری همراهم نیست. زمان کم بود. اما امیدوارم در آینده امکان همراهی خوانندگان دیگر، از جمله بانوان، فراهم شود.» 
پشتیبانی مالی این رویداد با بانک صادرات است. بخشی از بودجه صرف تجهیزات صوتی و تصویری پیشرفته می‌شود تا تماشاگران دور از صحنه نیز تجربه‌ای باکیفیت داشته باشند. نمایشگرهای بزرگ برای پوشش بصری نصب خواهد شد. هزینه این تجهیزات حدود 6 میلیارد تومان برآورد شده است. به گفته‌ی شجریان، او دستمزدی دریافت نمی‌کند و هزینه‌ها صرف کیفیت اجرا و حقوق اعضای ارکستر می‌شود. 
شاید مهمترین پرسشی که در این نشست مطرح شد، مربوط به ماجرای جنگ تحمیلیِ 12 روزه بود. یاسر یگانه از همایون شجریان پرسید که اگر جنگی رخ دهد، شما کجا خواهید بود؟ تهران می‌مانید، از تهران خارج می‌شوید یا ترجیح می‌دهید خارج از کشور باشید؟پاسخ همایون شجریان اما بسیار تامل‌برانگیز بود. همایون گفت: «اگر جنگی رخ دهد، در ایران و کنار مردم می‌مانم. نهایت تا شمال می‌رویم.نظرم این است که در شرایطِ بحرانی که آدمی کاری از دستش ساخته نیست، باید به کارهای روزمره و زندگی عادی بپردازد.

فیلم سینمایی «پیر پسر» ساخته اکتای براهنی، به عنوان یکی از شاخص‌ترین آثار اجتماعی تابستان ۱۴۰۴ شناخته می‌شود. این فیلم در فضایی تاریک و پرتنش، روایتگر داستانی عمیق و پرماجرا درباره بحران‌های خانوادگی، مردسالاری مخرب و مشکلات نسل امروز در ایران معاصر است. «پیر پسر» توانسته با پرداخت دقیق به روابط پیچیده انسانی و فشارهای روانی، تصویری واقعی و گاه تلخ از مناسبات قدرت و خشونت پنهان در خانواده‌ها ارائه کند که در سینمای ایران به ندرت با این صراحت و عمق به آن پرداخته شده است.جایگاه ویژه «پیر پسر» در میان آثار تابستان ۱۴۰۴ به دلیل جسارت کارگردان و بازی‌های درخشان بازیگران اصلی آن است. حسن پورشیرازی در نقش پدر، اجرایی بی‌نظیر ارائه داده و نقش یک شخصیت سرکوبگر و پیچیده را با لایه‌های روانشناختی به تصویر کشیده است. همچنین حضور بازیگرانی چون حامد بهداد، لیلا حاتمی و محمد ولیزادگان، این اثر را به نمونه‌ای برجسته از سینمای اجتماعی تبدیل کرده است که توانسته هم از منظر فنی و هم از منظر هنری، مخاطب را درگیر خود کند.این فیلم با روایتی چند لایه و فضاسازی بدیع، توانسته نگاه‌ها را به خود جذب کند و به عنوان نمونه‌ای برجسته از سینمای اجتماعی و انسانی ایران، مطرح شده است. «پیر پسر» با کسب جوایز بین‌المللی از جمله جایزه بهترین فیلم در جشنواره بین‌المللی روتردام، موفقیت‌های چشمگیری را کسب کرده است. در عین حال، نقدهای متعددی درباره طولانی بودن و پرداخت کلیشه‌ای برخی شخصیت‌ها بر آن وارد شده، اما فیلم اثری تأمل‌برانگیز و تأثیرگذار است که توانسته جایگاهی ویژه در میان فیلم‌های ایرانی تابستان امسال به دست آورد.تابستان ۱۴۰۴ با حضور «پیر پسر» و دیگر آثار مهم سینمای اجتماعی همچون «زن و بچه» و «ترک عمیق»، به فصلی پررنگ و زنده در سینمای ایران تبدیل شده است. این فصل نشان می‌دهد که دغدغه‌های اجتماعی و انسانی همچنان محور اصلی سینمای ایران است و فیلمسازان توانمند کشور در جهت نشان دادن واقعیت‌های جامعه می‌کوشند. «پیر پسر» به عنوان یکی از آثار شاخص این فصل، نقش مهمی در این تلاش سینمای اجتماعی ایفا کرده و توانسته مخاطبان را به درک عمیق‌تری از مسائل خانوادگی، مردسالاری و بحران‌های روانی در جامعه معاصر برساند.به همین دلیل، معرفی «پیر پسر» به عنوان بهترین گزینه سینمایی تابستان ۱۴۰۴ نه تنها به دلیل کیفیت هنری و داستانی آن است، بلکه به خاطر تأثیرگذاری اجتماعی، جسارت در پرداخت موضوعات حساس و موفقیت‌های جهانی‌اش نیز هست. 
«پیر پسر» تصویری تلخ از بحران‌های خانوادگی و روانی در سینمای ایران
فیلم سینمایی «پیر پسر»، ساخته اکتای براهنی، اثری در ژانر درام خانوادگی و تریلر روانشناختی است که در سال ۱۴۰۰ به نمایش درآمد و توانست نگاه مخاطبان و منتقدان را به خود جلب کند. داستان فیلم حول دو برادر میانسال به نام‌های علی و رضا می‌چرخد که در خانه‌ای فرسوده و ساکت زیر سایه سنگین پدرشان، غلام، زندگی می‌کنند. غلام شخصیتی است پرنفرت و سرکوبگر، مردی زورگو، معتاد و هوسباز که نه تنها کنترلی سختگیرانه روی فرزندانش دارد، بلکه با رفتارهای خشونت‌آمیز، فضای خانه را به محیطی خفقان‌آور و عذاب‌آور بدل کرده است.اکتای براهنی در نویسندگی و کارگردانی این فیلم تلاش می‌کند تا تصویری عمیق و تاریک از خشونت خانوادگی و مردسالاری مخرب ارائه دهد، موضوعی که کمتر در سینمای ایران به این شدت و صراحت به آن پرداخته شده است.
روایت و شخصیت‌ها؛ بخشی از پازل روانی فیلم
فیلم با صحنه‌ای آغاز می‌شود که برادران در حال گفت‌وگو درباره قتل پدرشان هستند؛ صحنه‌ای پرتنش و حساس که تماشاگر را از همان ابتدا وارد دنیای پرتعلیق فیلم می‌کند. علی و رضا که هر دو زیر سایه پرقدرت و اضطراب‌آور پدری مستبد رشد کرده‌اند، در تلاش‌اند تا از این زندان روانی و جغرافیایی رهایی یابند. آن‌ها قصد فروش آپارتمانی را دارند که در آن زندگی می‌کنند؛ این کار وسیله‌ای برای نجات و رهایی از دست پدر است.پدر خانواده، غلام، نقش محوری را ایفا می‌کند؛ شخصیتی پیچیده و چندلایه که با بازی درخشان حسن پورشیرازی به تصویر کشیده شده است. پورشیرازی با عمق و ظرافتی کم‌نظیر توانسته آشفتگی درونی، تزلزل روانی و خشونت پنهان در وجود غلام را به تماشاگر منتقل کند. این بازی درخشان، یکی از نقاط قوت اصلی فیلم است و نقش‌آفرینی این شخصیت، تلخی‌های فیلم را بیشتر نمود می‌دهد.در کنار غلام، علی و رضا شخصیت‌هایی هستند که با کشمکش‌های درونی خود مواجه‌اند. هرچند که گاهی روایت شخصیت‌ها به سمت کلیشه‌ای شدن میل می‌کند، اما براهنی با پرداختن به جزئیات شخصیت‌ها، به ویژه شخصیت زن خانواده به نام رعنا (با بازی لیلا حاتمی)، ابعاد جدیدی به روابط خانوادگی می‌افزاید. رعنا نمایانگر تعادل و مقاومت در برابر سلطه مردسالارانه است؛ شخصیتی چندلایه که تعارض میان سنت و مدرنیته، عشق و نیازهای مالی را به تصویر می‌کشد.
نقدها و بازتاب‌های منتقدان
«پیر پسر» به طور کلی با تحسین‌های فراوان، به ویژه در بخش بازیگری و فضاسازی، مواجه شده است. بازیگران اصلی، به ویژه حسن پورشیرازی و لیلا حاتمی، با ارائه بازی‌های عمیق و چندلایه، به خوبی توانسته‌اند بار عاطفی و تنش فیلم را به دوش بکشند. فضای تاریک و پرتنش فیلم، همراه با نمادهای پرشمار مرتبط با خشونت و مردسالاری، از ویژگی‌های برجسته آن به شمار می‌روند.با این حال، نقدهای جدی نیز به فیلم وارد شده است. یکی از مهم‌ترین نقاط ضعف، طول زیاد فیلم است که با مدت زمانی نزدیک به سه ساعت، سبب شده در بخش‌هایی ریتم کند و خسته‌کننده به نظر برسد. پرداخت شخصیت‌ها در برخی قسمت‌ها تا حدودی کلیشه‌ای و تک‌بعدی است و برخی تغییرات ناگهانی روحی و رفتاری شخصیت‌ها به لحاظ دراماتیک قابل توجیه نیست. همچنین پایان‌بندی برای عده‌ای از مخاطبان قابل پیش‌بینی و تا حدی اغراق‌شده به نظر می‌رسد. این موارد اگرچه از تأثیرگذاری کلی فیلم کاسته‌اند، اما نتوانسته‌اند مانع از شکل‌گیری تصویری قوی و تأمل‌برانگیز از «پیر پسر» شوند.
حواشی، جنجال‌ها و حضور در جشنواره‌ها
فیلم «پیر پسر» اگرچه در بخش‌های مختلف اهمیت و تحسین‌های زیادی یافت، اما در جشنواره فیلم فجر به بخش مسابقه راه نیافت و تنها در بخش ویژه نمایش داده شد. این موضوع موجب انتقاد و بحث بین بسیاری از سینماگران، منتقدان و علاقه‌مندان شد؛ چرا که معتقد بودند فیلم به دلیل محتوای حساس و ارزش‌های هنری‌اش باید فرصت رقابت و کسب جوایز را داشته باشد.با وجود این، «پیر پسر» توانست در جشنواره‌های بین‌المللی بدرخشد. مهم‌ترین موفقیت فیلم، کسب جایزه بهترین فیلم در پنجاه و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام بود. این جایزه نه تنها اعتبار جهانی فیلم را بالا برد، بلکه نشان‌دهنده توجه ویژه به مسائل خانوادگی و روانشناختی مطرح شده در فیلم بود. همچنین در جشنواره‌هایی مانند ترانسیلوانیا نیز فیلم مورد تحسین قرار گرفت.
فروش فیلم و بازخورد عمومی
گرچه فیلم «پیر پسر» در سطح بین‌المللی جوایز مهمی کسب کرده و از نظر کیفی مورد تأیید قرار گرفته است، اما فروش گیشه آن در بازار داخلی چندان قابل توجه نبود. فضای سنگین، طولانی بودن فیلم و محدودیت سنی، تأثیر بسزایی بر جذب مخاطب داشت و این عوامل باعث شدند که فیلم مختص مخاطبان خاص سینما شود. نمایش محدود در سالن‌های سینما و روانه شدن به جشنواره‌ها بیشتر راهکارهای توزیع این اثر بود تا رسیدن به اقبال عمومی گسترده.با این وجود، فیلم به خوبی توانست جای خود را به عنوان اثری متفاوت و جسور در سینمای اجتماعی ایران باز کند و زمینه‌ساز بحث و گفت‌وگوهای عمیق‌تری شود.
«پیر پسر» پرده آخر
«پیر پسر» فیلمی است پرتنش و تلخ که به شکلی شاعرانه اما بی‌رحمانه به مسائل پیچیده خانوادگی، مردسالاری، اعتیاد و خشونت می‌پردازد. بازی‌های درخشان بازیگران، کارگردانی توانمند اکتای براهنی و ساختار چندلایه فیلم، آن را به اثری مهم در سینمای معاصر ایران بدل ساخته است. هرچند که طولانی بودن و برخی کاستی‌های دراماتیک از نقاط ضعف آن محسوب می‌شوند، اما فیلم با پرداخت دقیق به لایه‌های زیرین اجتماعی و روانی، بستری برای بحث و تحلیل‌های گسترده در داخل و خارج از ایران فراهم کرده است.اکتای براهنی با این اثر اثبات کرد که توانایی خلق آثاری تأثیرگذار و متفاوت را دارد؛ آثاری که نه فقط سرگرم‌کننده، بلکه به آینه‌ای اجتماعی تبدیل می‌شوند و می‌توانند نگاه مخاطب را نسبت به مسائل روزمره تغییر دهند. 
«پیر پسر» افقی نو در برابر سینمای اجتماعی ایران می‌گشاید که تلفیق روایت‌های عمیق روانشناسانه با مسائل حاد اجتماعی است و بی‌شک جایگاهی ویژه در کارنامه هنری براهنی خواهد داشت. 

آیین رونمایی از فراخوان، پوستر و کتاب سومین جشنواره ملی تئاتر کودک و نوجوان «باغچه‌بان» با حضور مسئولان استانی و شهرستانی در محل فرمانداری مرند برگزار شد.
در این آیین که با حضور آیت‌الله پورمحمدی نماینده مردم آذربایجان شرقی در مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه مرند، زاهد محمودی معاون استاندار و فرماندار ویژه شهرستان مرند، نعمت اله پایان مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی، شهردار مرند، اصحاب رسانه و سایر مسئولان استانی و شهرستانی برگزار شد، فراخوان، پوستر و کتاب جشنواره رونمایی شد.
سعید سلطانپور، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مرند در ابتدای مراسم ضمن خیرمقدم به حاضرین، از آغاز به کار سومین دوره جشنواره ملی تئاتر کودک و نوجوان در شهرستان مرند خبر داد و از حمایت‌های مسئولان، به ویژه معاون استاندار و فرماندار ویژه، نماینده مجلس خبرگان، شهردار و خیرین این حوزه قدردانی کرد.
آیت‌الله پورمحمدی نماینده مردم آذربایجان شرقی در مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه مرند طی سخنانی با اشاره به خدمات مرحوم باغچه‌بان در زمینه حمایت از کودکان دارای معلولیت، تصریح کرد: «مرحوم باغچه‌بان با تلاش‌های خلاقانه و اراده قوی، فعالیت خود را ابتدا با سه نابینا آغاز و سپس به حمایت از ناشنوایان پرداخت. ایشان انسانی خوش‌ذوق و مبتکر بودند که امروز یاد و تلاش‌هایشان الهام‌بخش ماست.» ایشان همچنین اظهار امیدواری کرد که هنرمندان مرند با برگزاری این رویداد ملی، سنت‌های نیک و بنیادهای مستحکمی به یادگار بگذارند.زاهد محمودی معاون استاندار و فرماندار شهرستان ویژه مرند نیز با تأکید بر جایگاه مهم مرند در حوزه فرهنگ و تئاتر، این شهرستان را قطب فرهنگی در استان و کشور معرفی کرد و گفت: «حمایت از هنرمندان از اولویت‌های اصلی کارگروه فرهنگی و اجتماعی است و انتظار می‌رود تمامی دستگاه‌های اجرایی با بودجه فرهنگی، پشتیبانی لازم از جشنواره را داشته باشند.» وی افزود: «مرند با سابقه فرهنگی بیش از ۶ هزار سال، موقعیت بی‌بدیلی در عرصه هنر و فرهنگ دارد و از فعالیت‌های هنرمندان به ویژه در مناطق شهری و روستایی به طور کامل حمایت خواهیم کرد.» مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی نیز گفت: «جشنواره ملی تئاتر کودک و نوجوان باغچه‌بان فرصتی ارزشمند برای معرفی ظرفیت‌های هنری شهرستان مرند و استان به سطح ملی است.» نعمت اله پایان افزود: «اندیشه‌ها و آثار مرحوم باغچه‌بان الگویی بی‌نظیر برای نسل جدید هنرمندان محسوب می‌شود و برگزاری این جشنواره نقشی مؤثر در ترویج هنر نمایش و فرهنگ‌سازی در میان کودکان و نوجوانان خواهد داشت.»  وی خاطرنشان کرد: «اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی همچون گذشته از برگزاری برنامه‌های فاخر هنری حمایت کرده و آماده همکاری برای شکوه هرچه بیشتر این رویداد است.در خاتمه مراسم از فراخوان، کتاب و پوستر سومین جشنواره ملی تئاتر کودک و نوجوان «باغچه‌بان» به طور رسمی رونمایی شد.
این جشنواره گامی مؤثر در ارتقاء هنر نمایش کودک و نوجوان و حمایت از هنرمندان استان خواهد بود.

معرفی فیلم «محمد رسول‌ا...» مجید مجیدی در وین
نشست «پیام همدلی و همبستگی انسانی برای جهان: خوانش سینمایی مجیدی از محمد(ص)، پیامبر خدا» در وین، پایتخت اتریش برگزار می‌شود.به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، نشست «پیام همدلی و همبستگی انسانی برای جهان: خوانش سینمایی مجیدی از محمد(ص)، پیامبر خدا» به مناسبت هزار و پانصدمین سالگرد میلاد پیامبر اسلام، حضرت محمد مصطفی (ص)، روز پنجشنبه ۲۱ شهریور (۱۱سپتامبر ۲۰۲۴) در وین برگزار می‌شود.
فیلم «محمد رسول‌ا...» به کارگردانی مجید مجیدی، با نگاهی ویژه به دوران کودکی پیامبر اسلام (ص) ساخته شده و می‌کوشد تصویری الهام‌بخش و انسانی از نخستین سال‌های زندگی ایشان ارائه کند.

پرواز «بال‌های آوازخوان» به جشنواره بوسان
مستند بلند «بال‌های آوازخوان» به نویسندگی و کارگردانی هیمن خالدی به سی‌امین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم بوسان راه یافت.
به گزارش خبرگزاری مهر، فیلم مستند بلند «بال‌های آوازخوان» به نویسندگی و کارگردانی هیمن خالدی، به بخش مسابقه مستند سی‌امین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم بوسان راه یافت و نخستین نمایش جهانی خود را در این رویداد سینمایی تجربه خواهد کرد.این اثر، نخستین تجربه کارگردانی مستند بلند هیمن خالدی است و با روایتی موازی و درهم‌تنیده از زندگی سه زوج، مواجهه آنها با مسئله مهاجرت را به تصویر می‌کشد. لوکیشن فیلم، روستای دره‌تفی در مریوان کردستان است؛ جایی که انسان‌ها و لک‌لک‌ها در همزیستی‌ای کم‌نظیر زندگی می‌کنند.

ارکستر سمفونیک تهران به «اکتبر ۱۹۰۴» سفر می‌کند!
ارکستر سمفونیک تهران طی روزهای ۲۰ و ۲۱ شهریور با رهبری نصیر حیدریان، کنسرت «اکتبر ۱۹۰۴» را در تالار وحدت روی صحنه می‌برد.به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی بنیاد رودکی، ارکستر سمفونیک تهران قرار بود کنسرت «اکتبر ۱۹۰۴» را در اواخر خرداد روی صحنه ببرد که وقوع جنگ ۱۲ روزه تحمیلی، اجرای آن را به تعویق انداخت.در این کنسرت قطعاتی از گوستاو مالر، ولفگانگ آمادئوس موتزارت و رابرت شومان پیش روی مخاطبان قرار می‌گیرد.بر همین اساس، سمفونی شماره ۵ از مالر، کنسرتو کلارینت در لاماژور اثر موتزارت با حضور مینلی دانلیان (تکنواز کلارینت) و سمفونی بهار از روبرت شومان برای این اجرا در نظر گرفته شده‌اند.

رامین پرچمی با «عشق سگی» در شیراز و تهران و دبی
رامین پرچمی از بازی در نمایش «عشق سگی» به عنوان تازه‌ترین فعالیتش در تئاتر خبر داد و گفت: قرار است این نمایش در شیراز، تهران و دبی روی صحنه برود.این بازیگر که در چند سال گذشته بیشتر در تئاتر فعالیت داشته است، درباره تازه‌ترین حضور خود در این عرصه به ایسنا گفت: این روزها مشغول تمرین نمایش «عشق سگی» هستم که قرار است پاییز امسال در شیراز روی صحنه برود.او اضافه کرد: متن این نمایش نوشته خانم سارا صحت و برداشتی آزاد از یک کار خارجی است و این نمایش با کارگردانی آقای حبیب ضیایی آماده اجرا می‌شود.

«باغ بهشت» ایرانی در جشنواره انگلیسی 
فیلم کوتاه «باغِ بهشت» به نویسندگی و کارگردانی یاسمن اسمعیل‌زادگان به جشنواره انگلیسی راه یافت.به گزارش خبرگزاری مهر، فیلم کوتاه «باغِ بهشت» به نویسندگی و کارگردانی یاسمن اسمعیل‌زادگان به پانزدهمین دوره از جشنواره آنلاین The lift-off sessions کشور انگلیس راه پیدا کرد. این جشنواره که به نمایش آثار کوتاه و بلند مستقل از سراسر جهان می‌پردازد، توسط شبکه جهانی Lift-Off و استودیوی Pinewood برگزار می‌شود.
پخش بین‌الملل این فیلم توسط صدرا صباحی انجام شده است و تهیه و تولید آن برعهده‌ی «موسسه فرهنگی هنری نوئما» است.

ابتدای هفته علیرضا دهقانی اظهاراتی عجیب به زبان آورد. او گفت: «مردم ایران فوتبال را رایگان تماشا می‌کنند و حتی غر هم می‌زنند؛ در حالی که در کشورهای دیگر، مردم باید برای دیدن بازی‌ها هزینه پرداخت کنند.»این جان کلام او بود. دهقانی در این میان، فکت‌های نادرستی هم بیان کرد؛ از جمله این‌که «دلیل پر بودن استادیوم‌ها در کشورهای صاحب فوتبال این است که تماشای تلویزیونی گران‌تر از خرید بلیت ورزشگاه است!»
این جملات موجی از واکنش‌ها را در رسانه‌ها برانگیخت تا جایی که دهقانی در مصاحبه‌ای با ایسنا توضیح داد منظورش از «غر زدن» این بوده که هواداران بعد از باخت تیم محبوبشان به گزارشگر فحاشی می‌کنند. اما این توضیح نه تنها ماجرا را جمع نکرد، بلکه واکنش‌های جدیدی هم ایجاد کرد.در نتیجه، بار دیگر موضوع حق پخش تلویزیونی، عدم پرداخت آن به باشگاه‌ها، پخش غیرقانونی مسابقات خارجی، تبلیغات آزاردهنده و ادعاهای گزارشگران وسط آمد.
حق پخش؟ زورمان زیاد است، نمی‌دهیم!
تقریباً هر کسی که در ایران فوتبال نگاه می‌کند می‌داند سال‌هاست حق پخش تلویزیونی مطالبه مردم، باشگاه‌ها، رسانه‌ها و کارشناسان بوده است. مجلس شورای اسلامی بارها برای حل این مساله وارد عمل شده و قوانینی وضع کرده که بیشتر به نفع صداوسیما تمام شده تا فوتبال. کل ماجرای حق پخش باشگاه‌ها را می‌توان در یک جمله خلاصه کرد: «صداوسیما زورش زیاد است، حق پخش نمی‌دهد.»نه مطالبه عمومی و نه حتی قانون هم نتوانسته‌اند این سازمان را وادار به پرداخت کنند. طبق برآورد رسانه‌ها، در پایان فصل گذشته لیگ برتر، صداوسیما از محل پخش مسابقات فوتبال حدود ۶۰ هزار میلیارد تومان درآمد داشت. این در حالی است که طبق گفته مدیران باشگاه‌ها، کل گردش مالی فوتبال ایران سالانه حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان است.یعنی اگر صداوسیما تنها یک‌ششم درآمدش از فوتبال را به خود فوتبال برگرداند، تیم‌ها از هر هزینه‌ای معاف خواهند شد؛ و اگر حق پخش به طور کامل پرداخت شود، حتی امکان رقابت باشگاه‌های ایرانی با تیم‌های ولخرج عربستانی فراهم خواهد شد.در دنیا، ۷۰ درصد درآمد باشگاه‌ها از حق پخش تأمین می‌شود. تنها فصل گذشته لیگ برتر انگلیس، شبکه‌های اسکای و تی‌ان‌تی مبلغ ۶.۷ میلیارد پوند بابت حق پخش پرداخت کردند.با این اوصاف، وقتی دهقانی گفت مردم ایران فوتبال رایگان می‌بینند، بسیاری از کابران خطاب به صداوسیما نوشتند شما سال‌هاست با گردن کلفتی حق پخش باشگاه‌ها را به جیب می‌زنید و حالا دو قورت و نیمتان هم باقی است؟
سیاست صداوسیما؛ چرا بخریم وقتی می‌توانیم بدزدیم؟
صداوسیما نه تنها به باشگاه‌های داخلی پولی بابت پخش نمی‌دهد، بلکه برای مسابقات خارجی هم هزینه‌ای پرداخت نمی‌کند. این سازمان سال‌هاست با دزدی سیگنال از شبکه‌های اینترنتی و ماهواره‌ای، مسابقات فوتبال باشگاهی لیگ‌های معتبر و رقابت‌های باشگاهی قاره‌ای خارجی را پخش می‌کند.هواداران بعد از اظهارات دهقانی با کنایه خطاب به صداوسیما نوشتند کاش حداقل بابت پخش آن مسابقات خارجی پولی پرداخت کرده بودید بعد این حرف‌ها را می‌زدید!
افشای میزان مخاطب برنامه کمدی صداوسیما: فقط ۵ درصد!
پاسخ اصلی به اظهارات دهقانی این جمله بود: «پخش رایگان؟ کدام رایگان؟ شما پولش را پیشاپیش از جیب مردم گرفته‌اید.»
واقعیت هم همین است. صداوسیما یکی از انحصاری‌ترین نهادهای ایران است که با وجود بودجه سالانه ۳۵ هزار میلیارد تومانی از بیت‌المال، توان تأمین هزینه‌های خود را ندارد و قافیه را به شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور به شدت باخته است. این بودجه از محل فروش نفت، گاز و منابع ملی مردم ایران تأمین می‌شود؛ در حالی‌که میزان مخاطبان برنامه‌های صداوسیما کمتر از ۱۰ درصد برآورد می‌شود.
پس هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند فوتبال یا هر برنامه‌ای در این رسانه رایگان پخش می‌شود. برعکس، صداوسیما باید ممنون فوتبال باشد که مردم به همین بهانه پای تلویزیون می‌نشینند، وگرنه همان چهار تا مخاطب باقی‌مانده را هم از دست می‌داد.
دست از سر مردم بردارید!
در میانه تلاش برای پاسخگویی به اظهارات گزارشگر تلویزیون که حتماً چکیده دیدگاه بسیاری از مدیران این نهاد ورشکسته است (همه می‌دانند بسیاری از مدیران صداوسیما تصور می‌کنند بابت پخش این برنامه‌های مشعشع در حال لطف به مردم ایران هستند). در نهایت، بسیاری از مردم با خنده به این جنجال واکنش نشان دادند و گفتند: «از صداوسیما چه انتظاری دارید؟» واقعیت این است که سازمانی با کمترین مخاطب، از دست دادن مرجعیت رسانه‌ای، و شکست در رقابت حتی با برنامه‌های زرد یوتیوبی مثل عشق ابدی، اصلاً ارزش پاسخگویی ندارد. مخاطبان در پیام‌هایشان خطاب به گزارشگران تلویزیون نوشتند: فوتبالتان را پخش کنید و دست از سر ما بردارید!
منبع: رویداد 24