فارس: معاون حقوقی رئیس جمهور گفت: علیه رسانه‌هایی که مرتکب اقدام خصمانه علیه ایران شده‌اند در خارج از کشور شکایت کرده‌ایم، مورد جدید هم در دست بررسی است. محمد دهقان معاون حقوقی رئیس جمهور در حاشیه نشست هیات دولت گفت: اقدام حقوقی در خصوص نشریه «شارلی ابدو»، زمان‌بر است. گاهی موضع گیری‌های سیاسی که از سوی وزارت خارجه انجام می‌شود فوری است اما بخش حقوقی باید اسناد جمع آوری بشود و مرکز حقوق بین الملل که متولی دعاوی حقوقی در خارج کشور است بررسی‌هایشان را انجام می‌دهند. معاون حقوقی رئیس جمهور گفت: یک سلسله اقدامات متاسفانه توسط برخی از کشورها صورت گرفته در این سالهای اخیر و اقدامات خصمانه‌ای مرتکب می‌شوند. برای این موارد که برخی از رسانه‌های خارجی مرتکب شده‌اند، در خارج از کشور و شکایت انجام شد.

ایرنا: جمعی از اقشار مختلف مردم و گروه‌های دانشجویی در مقابل سفارت فرانسه در تهران تجمع کردند و اقدام هتاکانه نشریه فرانسوی در اهانت به مقدسات دینی را محکوم کردند.

جمعی از گروه‌های مختلف دانشجویی و مردمی با تجمع مقابل سفارت فرانسه در تهران، اهانت نشریه فکاهی «شارلی ابدو» به مقدسات مسلمانان و ارزش‌های اسلامی را محکوم کردند.

شرکت کنندگان در این تجمع شعارهایی چون «فرانسه حیا کن، دشمنی را رها کن»، «مکرون جنایت می‌کند، غرب حمایت می‌کند»، «سکوت هر مسلمان خیانت است به قرآن»، «ما لشکر امامیم آماده قیامیم» سر دادند.

«مرگ بر آمریکا»، «الله اکبر»، «توهین به مرجعیت محکوم باید گردد»، «ای رهبر آزاده آماده‌ایم آماده» از دیگر شعارهای شرکت کنندگان بود که خشم و نفرت خود را از اقدامات این نشریه فرانسوی نشان دادند.

نشریه آمریکایی تایم از پناهنده شدن میثم جبلی برادر پیمان جبلی رییس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به آمریکا خبر داده و برخی رسانه‌های داخلی از جمله همشهری آنلاین نیز این خبر را منتشر کرده‌اند. بر اساس این گزارش او گفته بعد از حادثه هواپیمای اوکراینی و قربانی شدن برادرزاده‌اش، چنین تصمیمی گرفته و در همین مصاحبه گفته «همه خانواده‌اش را دوست دارد به جز پیمان برادرش را».

۱. سه سال قبل و بعد از سرنگونی هواپیما اعلام شد نام یکی از قربانیان محمد امین جبلی دانشجوی ۲۹ سالهٔ رشته پزشکی در دانشگاه تورنتوی کانادا - فرزند دکتر محمد جبلی متخصص قلب - است و تصویری هم از حضور پیمان جبلی که در آن زمان معاون برون مرزی سازمان بود در مراسم منتشر شد. مصاحبه‌ای هم به نقل از پدر محمد امین انتشار یافت که در آن گفته بود پسرم عزادار سردار سلیمانی بود. با این اوصاف پدر محمد امین جبلی به لحاظ فکری مانند پیمان بوده و مشخص نیست چرا برادر دیگر او به خاطر فرزند برادرش چنین تصمیمی گرفته و این در حالی است که برخی هم از پناهندگی هر دو برادر (دکتر محمد و میثم) خبر داده‌اند ولی آنچه تأیید شده میثم جبلی است.

۲. اختلافات سیاسی در هر خانواده‌ای ممکن است و در بسیاری از خانواده‌های سیاسی که پیش از انقلاب فعال بودند مسبوق است. وقتی فرزند آیت الله جنتی از اعضای ارشد مجاهدین خلق (منافقین) بوده یا دو پسر آیت الله محمدی گیلانی در خانهٔ تیمی کشته شدند یا فرزند حجت الاسلام حسنی اعدام شده بود در رده‌های دیگر نیز محتمل است اما از نگاه اصول‌گرایان حکایت فردی که از دنیا رفته با برادر یا فرزند زنده تفاوت دارد و به همین خاطر به پیروز حناچی شهردار پیشین تهران گیر می‌دادند. در این فقره هم برادر زنده پناهده شده است.

۳. داستان هواپیمای اوکراین به خاطر انکار اصابت موشک در سه روز اول و مقاومت رییس وقت صدا و سیما در قبال انتشار خبر اذعان به اصابت موشک (به گفته دکتر اسدی لاری و همسرشان از داغ دیدگان و از چهره‌های مورد وثوق نظام که تنها با رسانه‌های داخلی مصاحبه می‌کنند) و ابهاماتی که امیدواریم در رسیدگی جاری رفع شود به زخمی بدل شده و تا ابعاد کامل آن روشن نشود ازاین دست خبرها شاید باز هم بشنویم.

۴. در این گونه موارد معمولاً گفته یا به تاریخ صدر اسلام ارجاع خواهد شد که برخی از بستگان پیامبر هم از مخالفان ایشان و همراهان مشرکان بودند و رفتار متفاوت در خانواده اجتناب ناپذیر است و مثال پسر نوح هم به کار همین ماجراها می‌آید. حتی گاهی سند افتخار می‌دانند و می‌گویند لابد برادر از برادر امتیازی خواسته و او نداده و نشان پاک دستی و مسؤولیت شناسی است و حالا مثلاً دارد انتقام می‌گیرد. البته تا این لحظه چنین تحلیلی ارائه نداده‌اند ولی بعید نیست چنین بگویند.

۵. اگر به جای برادر رییس صدا و سیما مثلاً برادر یک شخصیت غیراصول‌گرا چنین کرده بود این خبر چگونه در همین صدا وسیمای تحت ریاست آقای جبلی انعکاس می‌یافت؟ آیا حالا این موضوع هم سوژهٔ طنز سیاسی برنامهٔ «پاورقی» شبکه دو خواهد شد یا آقای وحید جلیلی به احترام برادرشان سعید جلیلی که قبل از دیگران در خانه دکتر محمد جبلی حاضر شد از برنامه سازان پاورقی که همکاران سابق و در واقع دست پروردگان او در دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب (انشعابی از حوزه هنری و اهل حسینیه هنر) اند خواهد خواست این قضیه را مسکوت بگذارند و سوژه نکنند.

۶. سه سال پیش البته آقای پیمان جبلی رییس صدا و سیما نبود تا مسؤول کتمان حقیقت دربارهٔ سرنگونی هواپیما و پخش مصاحبه‌های آبروبر از جنس سخنان آن کاپیتان شناخته شود. از این رو مشخص نیست چرا برادر از برادر کینه به دل راه داده است؟ آیا به خاطر پیوندهای او و نقش کلیدی اودر ساختار سیاسی است یا موضع گیری‌های صدا و سیما در سالگرد؟

۷. اگر پیمان جبلی بخواهد سال ۱۴۰۴ کاندیدای ریاست جمهوری شود آیا این موضوع در تعیین صلاحیت او تأثیر خواهد گذاشت؟ یا برادر با فرزند تفاوت دارد. ولو فرزند تابع همسر و در حال تحصیل بوده باشد.

۸. نکتهٔ اصلی اما این است: اگر فردی متقاضی استخدام در صدا وسیما یا شاغل در بخش حساس این سازمان باشد و در این میان خبر رسد که برادر او به آمریکا یا جای دیگر پناهنده شده (و حتی پناهندگی هم نه اقامت دارد) آیا تأثیری در استخدام و ادامهٔ اشتغال او دارد یا نه. اگر دارد چرا برای رییس ندارد و برای مرئوس داشته باشد و اگر ندارد چرا دربارهٔ اقوام از متقاضیان استخدام پرس وجو می‌کنند؟

منبع: عصر ایران

روابط جمهوری اسلامی ایران و جمهوری آذربایجان طی چند ماه گذشته با سطحی قابل توجه از تنش‌ها مواجه شده است. به‌گونه‌ای که در میان رسانه‌ها و برخی ناظران از فرضیه وقوع جنگ گرم میان دو کشور سخن به میان آمد. حتی به جرات می‌توان گفت، که چنین سطحی از تنش در مناسبات دو کشور در تمامی دوران بعد از استقلال جمهوری آذربایجان از اتحاد جماهیر شوری بی‌سابقه در ۱۸ اکتبر ۱۹۹۱ (۲۶ مهر ۱۳۷۰) تا کنون، بی‌سابقه بوده است.

به گزارش فرارو در میانه چنین وضعیتی، اخیراً محمد باقر قالیباف، رئیس مجلس ایران پس از بازگشت از سیزدهمین اجلاس مجمع پارلمانی آسیا (APA) به میزبانی پارلمان ترکیه در شهر آنتالیا، در بدو ورود به فرودگاه مهرآباد، تاکید کرد: «پس از دیدار با همتای آذربایجانی خود سوءتفاهم‌های ایجاد شده با باکو برطرف شد.» معنای ضمنی این اظهارات قالیباف این است که اولاً، تنش‌های چند وقت اخیر سوءتفاهم بوده و ثانیاً، دیگر هیچ صورت مساله‌ای میان دو کشور باقی نمانده؛ چرا که او در دیدار با «صاحبه غفاراوا» رئیس مجلس ملی جمهوری آذربایجان همه مشکلات را حل کرده است.

ساعاتی بعد از اظهارات قالیباف مبنی بر رفع سوءتفاهم‌ها، اظهاراتی از سوی الهام علی‌اف رئیس جمهور آذربایجان منتشر شد که او صراحتاً بار دیگر بر نیت خود برای ایجاد کریدور زنگزور تاکید کرد. در حقیقت، او اعتراف کرد که که حتی به بیانیه توافق سه‌جانبه صلح با ارمنستان نیز پایبند نیست. او تاکید کرد که که در این توافق به‌صراحت اعلام شده است که باید بین مناطق غربی آذربایجان و جمهوری خودمختار نخجوان ارتباط حمل‌ونقلی وجود داشته باشد و ارمنستان آن را فراهم کند.

در واقع، علی‌اف، بار دیگر بر همان نقطه اصلی اختلاف میان ایران و جمهوری آذربایجان یعنی «کریدور زنگزور-لاچین» انگشت گذاشت. حالا مساله این است که آن‌چنان که آقای قالیباف می‌گوید، اختلاف‌نظرهای دو طرف حل شده یا همچنان تنش در مواضع باکو و تهران ادامه دارد؟ در راستای پرداختن به این پرسش در ابتدا ضروری به نظر می‌رسد که ریشه اختلافات چند وقت اخیر میان جمهوری آذربایجان و ایران مورد مداقّه قرار بگیرد.

ریشه اصلی و کلیدی تنش‌افروزی جدید در مناسبات میان تهران و باکو را می‌توان به درگیری‌های میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان در شهریور ماه سال جاری ارجاع داد. یعنی زمانی که مشخص شد که این بار بر خلاف سال ۲۰۲۰ کانون تمرکز حملات جدید باکو منطقه قره باغ کوهستانی نبوده بلکه جنوب خاک ارمنستان کانون تمرکز قرار گرفته است. یعنی محلی که مرز باقی‌مانده ارمنستان با ایران را شامل می‌شود.

در واقع، پس از آن‌که بعد از ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۰ (۶ مهر ۱۳۹۹) که نظامیان دو کشور جمهوری آذربایجان و ارمنستان به مدت شش هفته (۴۴ روز) بر سر قره‌باغ کوهستانی وارد جنگ شدند و در نهایت پیروزی‌ای بزرگ برای باکو حاصل شد، انتظار چنین حمله‌ای بسیار عجیب بود. به ویژه این‌که دو کشور با وساطت روسیه در ۱۰ نوامبر ۲۰۲۰ (۲۰ آبان ۲۰۲۰) توافق‌نامه آتش‌بس را امضا کرده بودند که طی آن کنترل آذربایجان بر بخش‌هایی از قره باغ کوهستانی از سوی ایراوان به رسمیت شناخته شده بود.

هر چند پس از این توافق صلح در مرداد ماه سال گذشته (۱۴۰۰) و نیز در در اواسط ماه گذشته (مرداد) سال جاری (۱۴۰۱) نظامیان آذربایجان و ارمنستان در منطقه قره‌باغ کوهستانی درگیر شده بودند، اما در وضعیت جدید تمرکز باکو بر جنوب ارمنستان بود که اهمیت داشت. بعد از این حملات بود که تمامی نگاه‌ها به سوی هدف‌گذاری الهام علی‌اف برای اجرایی کردن طرح «دالان بین المللی تورانی» با حمایت ترکیه و اسرائیل جلب شد. باکو قصد داشت و دارد با همراهی متحدان خود دالان «زنگزور- لاچین» یعنی شاه‌راه ارتباطی برای پیوند آسیا و اروپا را کنترل کند. منطقه زنگزور در شرق ارمنستان و در محدوده استان «سیونیک» یعنی کانون حملات جدید ارتش آذربایجان قرار دارد. اساساً سیونیک از شرق توسط جمهوری آذربایجان و از غرب توسط نخجوان احاطه شده است و فقط مرز ۴۴ کیلومتری از جنوب با جمهوری اسلامی ایران دارد. این منطقه نه تنها برای باکو و ایروان بلکه برای ایران دارای اهمیت استراتژیک ویژه است.

در صورت کنترل باکو بر این استان، عملاً بخشی از راه ارتباطی ایران با ارمنستان و به تبع آن ارواسیا و اروپا در اختیار آذربایجان و متحدان‌اش قرار می‌گیرد. این مسیر محل سالانه میلیون‌ها دلار تجارت خارجی ایران با همسایگان و حتی کشورهای اروپایی است. اساساً کنترل باکو بر استان سیونیک می‌تواند به کانون برای حضور نظامی اسرائیل در مرز شمالی ایران در منطقه زنگزور تبدیل شود.

همچنین، کنترل این منطقه موجب خواهد شد که آنکارا و باکو دست بالا را در زمینه انرژی و ترانزیتی نسبت به تهران داشته باشند. با این تفاسیر، هدف‌گذاری علی‌اف برای ایجاد این کریدور، به سرعت زنگ‌های خطر را برای ایران به صدا در آورد. در واقع، تهران به تکاپو افتاد تا مانع اجرایی شدن این نقشه شوم در مرزهای شمالی خود با ارمنستان شود.

واکنش ایران به نقشه تحریک‌آمیز الهام علی‌اف از هشدارهای دیپلماتیک، تا برگزاری رزمایش و تقویت مناسبات با ارمنستان را شامل شد که البته همین امر، موجبات افزایش حملات لفظی علی‌اف علیه تهران را به همراه داشت. در مهم‌ترین سطح، در ۲۶ مهر ماه رزمایش نیروی زمینی سپاه پاسداران ایران، در منطقه عمومی ارس، با تمرین عبور از رود ارس برگزار شد. همچنین، مقامات ایرانی با صراحت بارها اعلام کردند که هیچ‌گونه تغییری را در ژئوپلیتیک منطقه نخواهند پذیرفت.

علاوه بر رزمایش نظامی، حسین امیر عبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران نیز در ۲۸ مهر ماه رهسپار ارمنستان شد و سرکنسولگری ایران در شهر قاپانِ استان سیونیک را افتتاح کرد که از آن به عنوان پیام نمادین جدی تهران برای باکو یاد شد.

مجموعه این کنش‌های ایران، واکنش‌های شدیداللحن رئیس‌جمهور آذربایجان را به همراه داشت. به‌گونه‌ای که ۲۱ روز بعد از رزمایش سپاه، در ۱۷ آبان ماه، علی اف، در مراسم روز پیروزی آذربایجان گفت: «کسانی که در مرز جمهوری آذربایجان برای حمایت از ارمنستان رزمایش برگزار می‌کنند نیز باید این را بدانند که هیچ کس نمی‌تواند ما را بترساند».

یک روز بعد (۱۸ آبان)، وزارت خارجه ایران به اظهارات علی‌اف پاسخ داد و گفت: «رزمایش ایران اقدامی معمولی بود و حل مشکلات از پایتخت کشورهای منطقه می‌گذرد». در بیستم آبان ماه نیز وزارت خارجه جمهوری آذربایجان، «سید عباس موسوی» سفیر ایران در باکو را با ادعای لفاظی‌های تهدید آمیز مقامات ایرانی احضار کرد. در ادامه این جدال لفظی، علی‌اف، در نهمین اجلاس سران سازمان کشورهای تُرک در سمرقند ازبکستان (۲۲ آبان)، لفاظی خود را صریح‌تر کرد. او این بار به طور مستقیم آذری‌های ایران را خطاب قرار داد و حتی آن‌ها را اکثریت ۴۰ میلیون آذربایجانیِ خارج از آذربایجان معرفی کرد. علی اف حتی تهدید کرد: کسانی که در مرز ما برای حمایت از ارمنستان رزمایش نظامی برگزار می‌کنند نیز باید این را بدانند. هیچ کس نمی‌تواند ما را بترساند.

در ادمه این روند از جدال لفظی و تبادل پیام‌های نمادین سیاسی میان تهران و باکو، در ۱۵ آذر یعنی ۵۰ روز بعد از برگزاری رزمایش نیروی زمینی سپاه پاسداران ایران، در منطقه عمومی ارس، جمهوری آذربایجان و ترکیه، رزمایش مشترکی را در نواحی مرزی با ایران برگزار کردند.

این رزمایش که در محدوده شهر باکو و مناطقی از آستارا، جبرائیل و ایمیشلی برگزار و عنوان رزمایش «مشت برادری» بر آن نهاده شد. در این بین، قابل توجه‌ترین بُعد رزمایش، عبور نیروی انسانی و تجهیزات نظامی دو کشور، از رودخانه مرزی ارس بود، که بسیاری از ناظران سیاسی، آن را پاسخ روشن به رزمایش اخیر ایران ارزیابی کردند. حتی، خبرگزاری ترند جمهوری آذربایجان نیز انجام این رزمایش را پیامی روشن برای تهران و پاسخی به لفاظی‌های تهدیدآمیز علیه باکو معرفی کرد.

با نگاه به ابعاد و سطوح مورد اشاره از تهدیدات نقشه‌راه علی‌اف برای تهران و نیز سطح جنگ لفظی و تبادل پیام‌های سیاسی مستقیم و نمادین میان ایران و جمهوری آذربایجان، به وضوح می‌توان از بدون پشتوانه بودن اظهارات قالیباف مبنی بر رفع سوئ‌تفاهم‌ها سخن به میان آورد. اساساً آن‌چه که در ماه‌های گذشته میان تهران و باکو در جریان بوده نه تنها سوءتفاهم نیستند بلکه بایستی در جرگه مسائل استراتژیک در حوزه سیاست خارجی ایران قرار می‌گیرد.

متاسفانه آقای قالیباف چنان از رفع سوءتفاهمات سخن می‌گوید که انگار دیدار او با یک مقام درجه دوم در عرصه تصمیم‌گیری در جمهوری آذربایجان گره از تمام مشکلات میان دو کشور گشوده است. اساساً چنین رویکرد سطحی‌نگرانه و سرپوش‌گذاری بر عمیق تهدیدات است که از همان زمان وقوع جنگ قره‌باغ در سال ۲۰۲۰ مورد انتقاد بسیاری از ناظران و متخصصان قرار گرفت. در آن مقطع این مساله مطرح شد که اساساً تهران، فاقد استراتژی در نگاه به جنگ میان دو همسایه شمالی خود است. بسیاری این انتقاد را مطرح کردند که سکوت ایران در مقابل پیش‌روی جمهوری آذربایجان در قره‌باغ و عدم حمایت از ارمنستان، خطایی بزرگ بود.

اما حالا فراتر از قضاوت پیرامون این‌که آیا سه سال قبل حمایت ضمنی ایران از کنترل جمهوری آذربایجان بر منطقه قره‌باغ، صحیح بود یا خیر، مساله مهم‌تر نبود استراتژی به معنا داشتن نگاه بلندمدت به بحران در مرزهای شمالی خود است. متاسفانه در نگاه ایران به بحران میان ارمنستان و جمهوری آذربایجان، با خلاء سیاست‌گذاری استراتژیک مواجه بوده و هستیم. این که یک مقام ارشد ایرانی چنین تصور کند که با یک دیدار و مصافحه، می‌توان عمق تهدیدات نقشه راه باکو برای اجرایی شاختن دالان زنگزور –لاچین، را فراموش کرد، مهم‌ترین نمود این امر است.

مشاور امنیت ملی امریکا اتهام جدیدی را علیه ایران مطرح و تهران را به مشارکت در «جرائم جنگی روسیه در اوکراین» متهم کرد. به گزارش عصرایران به نقل از رویترز،‌ جک سولیوان گفت که در سفر آینده خود به اسرائیل، ایران از جمله موضوعات مورد گفتگو خواهد بود. جک سولیوان مشاور امنیت ملی امریکا گفت: به اسرائیل سفر خواهم کرد و این موضوع (ایران)‌،‌ موضوع اصلی مذاکرات در اسرائیل خواهد بود. او در گفتگو با خبرنگاران به هنگام سفر جو بایدن رئیس جمهور امریکا به مکزیک این موضوع را مطرح کرد اما نگفت دقیقاً چه زمانی به اسرائیل سفر خواهد داشت. سخنگوی شورای امنیت ملی امریکا گفت هماهنگی‌ها با امریکا برای برنامه ریزی این سفر ادامه دارد. سولیوان ادامه داد: در حال حاضر تلاش‌ها برای احیای برجام، کنار گذاشته شده‌اند. اسرائیل هم مخالف بازگشت امریکا به برجام و احیای این توافق هسته‌ای با ایران است. وی گفت: فرصت تعامل عمیق با دولت جدید اسرائیل درباره تهدیدی که ایران آن را به وجود آورده؛ فراهم می‌شود. معتقدم ما اهداف اساسی مشترک داریم. برای تسویه هر اختلاف نظر میان یکدیگر (امریکا و اسرائیل) درباره تاکتیک‌ها با همان شیوه‌ای کار خواهیم کرد که در دو سال گذشته نیز کار کرده‌ایم.

نماینده مردم بجنورد در مجلس با بیان اینکه در سایر کشورها میانگین درآمد افراد با قیمت خودرو نسبت مناسبی دارد که این نسبت در ایران از بین رفته است، گفت: مردمی که در روستا و مناطق دور دست زندگی می‌کنند، چگونه می‌توانند خودرو از بورس خریداری کنند؟ ما نگران این موضوع هستیم که عرضه خودرو در بورس محرومیت نسبی بیشتری برای افرادی که در مناطق محروم هستند، ایجاد کند.

محمد وحیدی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت درباره وضعیت بازار خودرو، گفت: موضوع خودرو در کشور چند بُعد دارد؛ بُعد نخست در این حوزه انحصار است درواقع انحصار بازار خودرو باید از بین رود که یکی از راهکارهای تحقق این مهم واردات است البته باید به این نکته نیز توجه کرد که منظور از واردات این نیست که دولت مجوز واردات را دوباره به خودروسازان واگذار کند هرچند ممکن است دلیل دولت در واگذاری مجوز واردات خودرو به خودروسازان، ارائه خدمات پس از فروش باشد اما می‌توان با استفاده از نمایندگی‌های خدمات پس از فروش که پیش از این در کشور توسط برخی کشورهای خارجی ایجاد شده بود، استفاده کرد.

دادگاه عالی در اونتاریو کانادا با درخواست گروهی از خانواده‌های قربانیان سرنگونی هواپیمای اوکراینی (پرواز پی اس 752) برای توقیف دارایی‌های ایران در کانادا و پرداخت آن به عنوان غرامت به خانواده‌های بازمانده مخالفت کرد.

به گزارش عصرایران به نقل از وبگاه سی بی سی کانادا، مخالفت دادگاه عالی تاییدی بر استدلال دولت کاناداست که می‌گوید این دارایی‌ها تحت قوانین بین المللی محافظت می‌شوند.

دادگاه عالی انتاریو حکم داده است که خانواده‌های قربانیان پرواز PS752 نمی‌توانند برخی از دارایی‌ها یا حساب‌های بانکی در خاک کانادا را مصادره کنند، زیرا دولت فدرال آن دارایی‌ها را متعلق به جمهوری اسلامی ایران می‌داند که تحت قوانین بین‌المللی محافظت می‌شوند.

سال گذشته، دادگاه ایالتی اونتاریو طی حکمی توقیف 107 میلیون دلار از اموال ایران در کانادا را برای پرداخت غرامت به خانواده‌های پنج نفری که 3 سال پیش در اثر سرنگونی هواپیمای اوکراینی بر فراز خاک ایران جان باختند، صادر کرد.

از آن زمان، وکلای خانواده‌های بازمانده به دنبال توقیف دارایی‌های ایران در کانادا برای غرامت هستند. وکلای خانواده‌های بازمانده استدلال می‌کنند که حق مصونیت دیپلماتیک ایران یک دهه پیش زمانی که کانادا دیپلمات‌های ایرانی را از این کشور اخراج کرد پایان یافته است.

خانواده‌های بازمانده به دنبال اجازه دادگاه برای تصرف سه ملک در اتاوا و برداشت پول از حساب‌های بانکی دولت ایران در بانک سلطنتی کانادا و اسکوتیا بانک هستند.

دولت کانادا در ماه مارس در جریان رسیدگی دادگاه، استدلال کرد که طبق قوانین بین‌المللی، دادگاه این اختیار را ندارد که به خانواده‌ها اجازه دهد دارایی‌های ایران را توقیف کنند، چون دولت ایران همچنان از امتیازات و مصونیت‌های دیپلماتیک برخوردار است.

در رأی اخیر دادگاه عالی اونتاریو، «گرنت داو» قاضی دادگاه از نظر دولت فدرال کانادا حمایت کرد و درخواست خانواده‌ها را رد کرد.

«ویلیام پلین» وکیل کانادایی متخصص در زمینه تحریم، با تأیید استدلال دادگاه و دولت کانادا گفته است: دولت به یک اصل اساسی حقوق بین الملل استدلال کرده است و در حالی که کانادا دیپلمات‌های خود را از ایران خارج کرده و دیپلمات‌های ایرانی را هم از کانادا اخراج کرده، اما هنوز وجود (دولت) ایران را به رسمیت می‌شناسد.

اوافزود که موافقت‌نامه‌های سازمان ملل و کنوانسیون‌های بین‌المللی حاکمیت و اقتدار کشورها را بر قلمروشان تضمین می‌کنند.

این وکیل بین المللی کانادایی گفته که دولت اوتاوا نمی‌خواهد رویه‌ای خلاف مقررات بین المللی را ایجاد کند که بعداً با استناد به همین رویه، دولت‌های دیگر دارایی‌های دولت کانادا در خارج را مصادره کنند. 

او افزود: کانادا هم به عنوان یک دولت دارایی‌هایی در کشورهای دیگر دارد و ممکن است مایل نباشد که سابقه خطرناکی ایجاد کند، جایی که دارایی‌های آن یا دارایی‌های شهروندانش در معرض تهدید قرار بگیرند.

با این حال » مارک آرنولد: یکی از وکلای خانواده قربانیان، با صدور بیانیه‌ای ضمن انتقاد از رأی دادگاه عالی اونتاریو این تصمیم را بسیار غیرعادی خواند و افزود: خانواده‌های بازمانده قربانیان حق دارند از دولت کانادا توضیح بخواهند که چرا همچنان معتقد است که دارایی‌های ایران در کانادا دیپلماتیک است در حالی که از سپتامبر 2012 هیچ روابط دیپلماتیکی بین کانادا و ایران وجود نداشته است.

هواپیمای مسافربری اوکراین در صبح روز 18 دی ماه 1398 با اصابت دو موشک نیروهای مسلح ایران در اطراف تهران سرنگون شد و همه 176 سرنشین آن کشته شدند. این هواپیما در مسیر تهران به کی یف بود و بسیاری از مسافران قصد داشتند بعد از توقف ترانزیت در کی یف پرواز خود را به مقاصد مختلف اروپا و کانادا ادامه بدهند.

مقامات ایران ابتدا برای 3 روز اصرار داشتند هواپیما به دلیل فنی سقوط کرده است اما بعد از آن به سرنگونی هواپیما به دلیل شلیک موشک اعتراف کردند. مقامات نظامی ایران گفتند این شلیک به صورت اشتباه و خطای غیرعمدی صورت گرفت. ستادکل نیروهای مسلح ایران دلیل این اتفاق را خطای انسانی غیرعمد در تشخیص شیء پرنده توصیف کرد.

این پرواز 167 مسافر و 9 خدمه داشت. اکثر مسافران شهروندان ایرانی و شماری هم شهروندان اوکراین، سوئد، کانادا و بریتانیا بودند. همچنین تعدادی از مسافران ایرانی، دوشهروندی بودند.