سخنگوی وزارت امور خارجه با اشاره به بحران سیاسی در رژیم صهیونیستی و افزایش نفرت ملت‌ها علیه این رژیم تصریح کرد: زنگ‌های خطر برای رژیم صهیونیستی و حامیانش به صدا درآمده است.
زنگ‌های خطر برای رژیم صهیونیستی و حامیانش به صدا درآمده است
«ناصر کنعانی» با انتشار رشته توییتی در صفحه شخصی خود در توییتر نوشت: «زنگ‌های خطر برای رژیم صهیونیستی و حامیان آن به صدا درآمده است؛ بحران و بن‌بست سیاسی و امنیتی داخلی در اسرائیل، تسری مقاومت ضداشغالگری از غزه به کرانه غربی و سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸، جهانی شدن نفرت از رژیم اسرائیل که ابعادی از آن در حاشیه ‌ جام جهانی فوتبال در قطر دیده شد، تصویب قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل در معرفی روز تأسیس اسرائیل به‌عنوان روز فاجعه و نکبت».
در ادامه این توییت آمده است: تمرکز رژیم آپارتاید صهیونیستی و حامیان آن بر ایران هراسی، تلاشی مذبوحانه و نافرجام برای انحراف انظار از مسأله فلسطین و دادن تنفس مصنوعی به اسرائیل در حال مرگ است.
سخنگوی وزارت امور خارجه ادامه داد: تقلّای رژیم اسرائیل با حمایت رژیم آمریکا به‌منظور سازش با تعداد بیشتری از دولت‌ها، تأثیری در تقلیل تنفر ملت‌های جهان نسبت به این رژیم و ماهیت نامشروع آن نخواهد داشت؛ پیروز واقعی جام جهانی، ملت فلسطین و شکست‌خورده آن رژیم صهیونیستی است».
کنعانی همچنین در توئیتی دیگر در گرامیداشت یاد و خاطره سردار جنگل و از قهرمانان مبارزه با استعمار، «میرزا کوچک خان جنگلی» نوشت: ۱۱ آذر سالروز شهادت میرزا کوچک خان جنگلی است؛ ایران سربلند-از شمال تا جنوب، از غرب تا به شرق و از دیروز تا به امروزِ تاریخ، مشحون از سرداران غیرتمندی مثل میرزا کوچک خان، رئیسعلی دلواری، باقرخان و ستارخان و حاج قاسم سلیمانی است.
 

ادامه از صفحه یک
دنیا تبدیل شده و آن را در کانون توجه بازیگران مهم بین‌المللی و منطقه‌ای قرار داده است. از سال 2020 قفقاز جنوبی اهمیت مضاعفی یافته است. پیروزی آذربایجان بر ارمنستان در جنگ 44 روزه که به آزادسازی بخش‌های مهمی از مناطق اشغالی این کشور انجامید، دردو سال اخیر وضعیت نوینی را در این حوزه ایجاد کرده است. ازیک سودولت آذربایجان اهداف و «سیاست‌های فراقره‌باغی» خود در قفقاز را تقویت کرده و این موضوع باعث تشدید «محاسبات غلط» در سیاست خارجی این کشور شده است. از سوی دیگر بر عمق و دامنه «سیاست‌های جاه‌طلبانه» برخی بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای از جمله رژیم‌صهیونیستی افزوده است. در این راستا دولت ترکیه نیز آشکارا به پیشبرد اهداف کلان و بلندمدت سیاست خارجی خود یعنی «تشکیل ترکستان بزرگ» ازطریق بازی درزمین قفقاز جنوبی پرداخته است. تلاش برای احداث دالان به‌اصطلاح زنگه‌زور از سوی دولت آذربایجان که ترکیه نیز در پیشبرد آن همکاری و حمایت جدی دارد، در مرکز ثقل تحولات حوزه قفقاز قرار دارد و منشأ اصلی تمام اختلافات و تنش‌های موجود در قفقاز جنوبی است. احداث دالان مذکورمقدمه تغییرمرزها درمنطقه است که اگرعملیاتی شود، می‌تواند ضمن ایجاد «تغییرات ژئوپلیتیکی» به «فروپاشی» کل قفقاز جنوبی منجر و با واکنش حتمی محیط پیرامونی آن به‌ویژه ایران و روسیه مواجه شود. این دقیقاً همان چیزی است که کشورهای غربی به‌ویژه انگلیس وآمریکا از سال‌ها و حتی دهه‌های قبل به‌دنبال تحقق آن بوده‌اند، چرا که منافع بسیار مهمی برای آمریکا وانگلیس واعضای ناتودارد؛ اهدافی که جلوگیری ازاتحاد روسیه، ایران و چین، اختلال درروند پیشبرد بزرگ‌ترین پروژه سرمایه‌گذاری تاریخ بشر یعنی یک کمربند – یک راه، ازبین بردن ائتلاف‌های منطقه‌ای رقیب و ضد آمریکا و اروپا در منطقه و همچنین انتقال آسان و کم‌هزینه منابع انرژی آسیای مرکزی، دریای خزروآذربایجان به اروپا جزء رئوس اصلی آن است. دالان زنگه‌زور از این رو «دالان ناتو» نامیده می‌شود که سیاست «گسترش ناتو» تا دریای خزر و مرزهای جنوبی روسیه را بدون موانع جدی هموار می‌سازد. منافع اصلی چنین اقدامی برای آمریکاست که قدرت اصلی ناتوبه شمار می‌رود؛ از طرفی به این دلیل مورد تشویق و حمایت انگلیس است که با «بریتیش پترولیوم انگلیس» که یک شرکت مادر در قفقاز و آذربایجان است، منافع درهم تنیده‌ای دارد و انتقال گاز آسیای مرکزی از روسیه و چین را به سمت اروپا هدایت می‌کند؛ ودرنهایت، از این رو «کریدور ترکستان» نام دارد که شرق وغرب جهان ترک ادعایی ترکیه را به هم متصل می‌کند، لذا برای آنکارا یک امرحیاتی محسوب می‌شود. فراترازمنافع اقتصادی، انرژی، امنیتی و سیاسی، انگلیس که معماراصلی تغییر مرزها در منطقه است، در پشت پرده تلاش برای اجرای دالان ادعایی زنگه‌زورقراردارد. شایان ذکر است، بخش عمده‌ای از مشکلات امروزی غرب‌آسیا حاصل خط‌کشی‌های مرزی است که بعد از جنگ جهانی اول و دوم توسط انگلیس بدون توجه به مؤلفه‌های تاریخی، فرهنگی و اجتماعی انجام شد که تنها در صدد تأمین «منافع راهبردی» و بلندمدت لندن در منطقه شکل گرفت. دالان زنگه‌زور که آذربایجان و ترکیه اصرار زیادی بر احداث آن دارند، برخلاف محاسبات آن‌ها تنها دارای «منافع کوتاه مدت» برای این دو کشور است. این دالانی است که درواقع بازیگران بین‌المللی و فرامنطقه‌ای ازجمله انگلیس کارگردان اصلی آن می‌باشند. علاوه‌براین، طرح احداث این دالان که با مخالفت‌های منطقه‌ای همراه است در درازمدت برای آذربایجان و ترکیه با تهدیدهای امنیتی و ژئوپلیتیکی همراه است. اصرار دولت باکو و آنکارا بر تغییرات مرزی، به چیزی جز دامن زدن به منازعات ژئوپلیتیک درقفقاز منجرنمی‌شود. چرا که استمرار چنین وضعیتی قطعاً باعث «برهم خوردن نظم موجود» و توازن قوا شده و با واکنش‌های درون منطقه‌ای مواجه خواهد بود. آمریکا و اروپا به‌دنبال تعریف یک الگوی جدید در حوزه قفقاز هستند و برای این منظور یک «بازی بزرگ و پیچیده» در قفقاز جنوبی را در دستور کار قرار داده‌اند که در واقع شرح تازه‌ای از بازی بزرگ قرن نوزدهم و تکرار آن در فضای متفاوت قرن بیست‌ویکم است. ضمن‌اینکه دربازی جدید، «درگیرساختن بازیگران درون منطقه‌ای» و «تحریک گسل‌های قومیتی»، به‌شدت مورد توجه است. بخش عمده‌ای از مشکلات و بحران‌های امنیتی و نظامی که دراین منطقه ظهور و بروزدارد، متأثرازطرح‌ها و اهدافی است که ازبیرون منطقه تدارک دیده شده است. همکاری‌های راهبردی درون منطقه‌ای درقفقازبه‌ویژه بین ایران و آذربایجان وترکیه، موضوعی است که آمریکا، انگلیس، رژیم‌صهیونیستی و برخی دولت‌های اروپایی آن را به ضرر خود ارزیابی می‌کنند. این یک زنگ خطر جدی برای کشورهای منطقه به‌ویژه آذربایجان است که در زمین بازی آمریکا، انگلیس و رژیم‌صهیونیستی بازی نکنند. به‌استثنای مناطق اشغالی قره‌باغ، کشورهای حوزه قفقاز باید ازهرگونه ادعاهای ارضی درمورد یکدیگرواقداماتی که چنین برداشتی ازآن می‌شود و همچنین دامن زدن به منازعات امنیتی، نظامی و سیاسی اجتناب کنند، چرا که با تبعاتی غیر قابل پیش‌بینی همراه خواهد شد که به‌نفع هیچ کشوری در منطقه نخواهد بود.
منبع: دیپلماسی ایرانی

جنگ اوکراین مجموعه‌ای از رقابت‌های جدید را در نظام بین الملل پدید آورده است به طوری که پیامدهای آن متوجه متحدان نزدیک پوتین از جمله قزاقستان شده است و حتی چین را وارد این رقابت کرده است. اندیشکده شورای آتلانتیک در تحلیلی به بررسی این موضوع پرداخته است که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید:
برنامه‌های گفتگوی سیاسی روسیه که با دقت طراحی شده‌اند، به خاطر توهین‌های ضد اوکراینی‌شان بدنام هستند، اما در اواخر نوامبر هدف قزاقستان بود. یک کارشناس در همین راستا گفت: ما باید به این واقعیت توجه کنیم که مشکل بعدی قزاقستان است، زیرا همان فرآیندهای نازی‌ها می‌تواند در آنجا شروع شود که در اوکراین وجود دارد. مقامات روسی متعاقباً این تهدید پنهان را مورد انتقاد قرار دادند، اما بسیاری از ناظران خاطرنشان کردند که در دنیای به شدت تحت کنترل تبلیغات کرملین، بعید است که چنین اظهارات حساسی بدون تأیید قبلی بیان شده باشد.
این حادثه نگرانی فزاینده در کرملین را نشان می‌دهد زیرا تهاجم به اوکراین همچنان موقعیت روسیه را در سایر نقاط امپراتوری شوروی سابق تضعیف می‌کند. برجسته‌ترین تغییر از زمان آغاز تهاجم، در روابط با قزاقستان بوده است که تمایل خود را برای فاصله گرفتن از مسکو منزوی فزاینده و دنبال کردن یک سیاست خارجی چندجانبه قاطعانه با روابط نزدیکتر با چین، ترکیه و غرب نشان داده است. قزاقستان به طور سنتی یکی از نزدیک‌ترین متحدان روسیه بوده است. به دلیل ترکیبی از عواملی مانند تاریخ مشترک، همکاری امنیتی، یکپارچگی اقتصادی و یکی از طولانی‌ترین مرزهای مشترک جهان، احتمال کمی برای فروپاشی کامل روابط دوجانبه وجود دارد. با این وجود، قزاقستان در رابطه با جنگ کنونی موضعی اصولی اتخاذ کرده و تاکید کرده است که حمله روسیه به اوکراین را تأیید نمی‌کند.قاسم جومارت توکایف، رئیس جمهور قزاقستان، موضع خود را به ویژه در جریان مجمع سالانه اقتصادی بین المللی سن پترزبورگ در ژوئن به وضوح بیان کرد. توکایف که در کنار ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه روی صحنه نشسته بود، اعلام کرد که قزاقستان هیچ قصدی برای به رسمیت شناختن استقلال به اصطلاح جمهوری‌های خلق لوهانسک و دونتسک در شرق اوکراین ندارد. این اقدام به طور گسترده به عنوان یک مخالفت بسیار عمدی و بسیار علنی به پوتین و حمله روسیه به اوکراین تلقی شد.
اظهارات توکایف در سن پترزبورگ پس از یک سری اقدامات بیانگر تصمیم قزاقستان برای کناره گیری از روسیه بود. از زمان آغاز تهاجم در ماه فوریه، قزاقستان به جای حمایت از روسیه، طی تعدادی از رای‌گیری‌های کلیدی سازمان ملل درباره جنگ، ترجیح داده تا از رأی دادن به نفع روسیه خودداری کند. دولت قزاقستان همچنین در زمانی که پوتین امیدوار بود از نفت و گاز خود برای تحت فشار قرار دادن رهبران اروپایی برای کنار گذاشتن حمایت خود از اوکراین استفاده کند، متعهد شده است که همکاری انرژی با اروپا را تقویت کند. در اقدامی بسیار نمادین، قزاقستان جشن سالانه روز پیروزی این کشور را در ماه می لغو کرد. این اقدام خشم بسیاری را در مسکو برانگیخت، جایی که احترام رسمی به نقش شوروی در جنگ جهانی دوم به عنوان نشانه‌ای از وفاداری سیاسی مستمر به روسیه تلقی می‌شود. با افزایش تهاجم به اوکراین، لفاظی های انتقادی مقامات قزاقستان نیز افزایش یافته است. هنگامی که صدها هزار روس در ماه سپتامبر به منظور اجتناب از بسیج در ارتش روسیه به قزاقستان گریختند، توکایف قول داد که کمک‌های بشردوستانه ارائه دهد. او در یک موضع گیری تند گفت که اکثر مردان فراری مجبور به ترک روسیه به دلیل «وضعیت ناامیدکننده» در کشور شده‌اند، قبل از اینکه تلاش‌های پوتین برای الحاق چهار استان نیمه‌اشغال شده اوکراین را محکوم کند.با کاهش نفوذ روسیه، قزاقستان با سیاست خارجی قاطع‌تر خود پیش می‌رود. در هفته‌های اخیر، رهبران چین و آلمان هر دو از این کشور آسیای مرکزی بازدید کردند. توکایف در 11 نوامبر در اجلاس سران سازمان کشورهای ترک در همسایه ازبکستان شرکت کرد و در آنجا بار دیگر بر اهمیت رعایت دقیق منشور سازمان ملل تاکید کرد. در یک ضربه بیشتر به مسکو، قزاقستان در حال حاضر توسعه مسیر حمل و نقل بین المللی ترانس خزر را آغاز کرده است که روسیه را دور می زند و از طریق چین، قزاقستان، دریای خزر، آذربایجان، گرجستان، و از طریق ترکیه به اروپا سفر می‌کند. در یک اقدام ضدروسی دیگر قزاقستان در حال حاضر توسعه مسیر حمل و نقل بین المللی ترانس خزر را آغاز کرده است که روسیه را دور می زند و از طریق چین، قزاقستان، دریای خزر، آذربایجان، گرجستان، و از طریق ترکیه به اروپا می‌رسد. روسیه احتمالاً بیشتر عقب خواهد ماند زیرا سایر کشورها از تهاجم سریع پوتین به اوکراین برای به دست آوردن نفوذ در آسیای مرکزی استفاده می‌کنند. قزاقستان اکنون به طور فعال روابط خود را با دو رقیب اصلی روسیه در اوراسیا یعنی چین و ترکیه تقویت می‌کند. توکایف در سفر ماه مه به آنکارا، توافقنامه‌ای را در مورد تعمیق همکاری در بخش امنیتی و توسعه مشترک هواپیماهای بدون سرنشین نظامی امضا کرد. چین احتمالاً به عنوان بزرگترین برنده از تغییر موازنه ژئوپلیتیکی قدرت در آسیای مرکزی ظاهر خواهد شد و پکن به طور قابل درک مایل است بر حمایت خود از قزاقستان تأکید کند. شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین در سفر ماه سپتامبر به پایتخت قزاقستان از «حمایت قوی چین از قزاقستان در حفاظت از استقلال، حاکمیت و تمامیت ارضی»سخن گفت.

 

ادامه از صفحه یک
از اصول و مؤلفه‌های تعریف شده در قالب مفاهیم دموکراسی و آزادی بیان همخوانی ندارد.
از این منظر، چرا اروپایی‌های متعهد به دموکراسی باید یک شبکه تلویزیونی را بایکوت و تحریم کرده و با آن برخورد قهری کنند؟ چرا حق آزادی بیان آن را نیز نظیر بسیاری از رسانه‌های دیگر به رسمیت نمی‌شناسند؟ این اقدام اروپا به وضوح این نکته را آشکار کرد که منطق غرب در مواجهه با بسیاری از مسائل، نَه بر پایه استدلال، بلکه مبتنی بر زور و برخوردهای فراقانونی است. جدای از همه این‌ها بر چه اساس اروپایی‌ها مداخله در امور و تحولات داخلی یک کشور نظیر ایران را به مثابه حق مسلمِ خود تصور می‌کنند؟ آیا اگر ایران بنا داشته باشد در حوزه مسائل داخلی کشورهای اروپایی مداخله کند، آن‌ها سکوت می‌کنند؟ به طور کلی آنچه در قالب تحرکات اخیر اروپایی‌ها علیه ایران بیش از هر زمان دیگری آشکار شده این نکته است که اروپا و قدرت‌های این قاره، در دشمنی با ایران اندک تردیدی ندارند و صرفاً در دوره‌های مختلف، راهبردها و رویه‌های خاصی را در پیش می‌گیرند. زمانی در قالب معادله اتمی ایران، قدرت‌های اروپایی از هر ظرفیتی جهت تسهیلا روند گفتگو و تعامل با ایران استفاده می‌کنند و در قالب همین تعاملات سعی در تضییع حقوق و منافع ملی کشورمان دارند. این در حالی است که در یک برهه زمانی دیگر نظیر شرایط کنونی که طیف گسترده‌ای از تحریکات خارجی در رابطه با تحولات جاری ایران فعال هستند، این دسته از قدرت‌ها راهِ تحریم و فشار را علیه کشورمان به نحوی عیان‌تر در پیش می‌گیرند. در این میان، نکته محوری و مهم این است که غرب و قدرت‌های غربی اساساً اعتقادی به اصول و ارزش‌های ساده دموکراتیک ندارند و هر زمان که مایل باشند تحلیل و تفسیرها و چرخش‌های خاص و مطلوب خود را در این رابطه تعریف و ایجاد می‌کنند. رویه‌ای که نمود عینی خود را به تازگی در قالب تحریم شبکه پرس تی وی و ایجاد محدودیت‌های گسترده برای آن که عینِ نقض دموکراسی و آزادی بیان می‌باشد، به نمایش گذاشته است.

رئیس‌جمهور بر ضرورت ایجاد فرصت‌های اجتماعی برابر برای افراد دارای معلولیت تأکید کرد و گفت: همه سازمان‌ها مسئولند نهایت تلاش خود را برای ایجاد فرصت‌های شغلی و زمینه رشد و شکوفایی استعدادهای معلولان به‌کار گیرند و این کار را وظیفه بدانند؛ نه لطف.
آیت‌الله «سید ابراهیم رئیسی» در مراسم گرامیداشت «روز جهانی افراد دارای معلولیت» ضمن تبریک این روز به افراد دارای معلولیت، از دست‌اندرکاران برگزرای این نشست تشکر کرد و گفت: شاید افراد دارای معلولیت به لحاظ جسمی نقصی داشته باشند، اما خداوند به آنها توانایی‌هایی داده که توانسته‌اند با همت والا گام‌های بلندی در جهت علم و دانش‌آموزی، ورزشی، فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و تولیدی بردارند.
رئیس‌جمهور با اشاره به اینکه افراد نام‌آور زیادی داشته‌ایم که به‌رغم داشتن معلولیت در عرصه‌های مختلف علمی و اجتماعی و ورزشی کارهای بزرگ کرده‌اند و جزو مفاخر به حساب می‌آیند، افزود: پدران و مادران افراد دارای معلولیت، فراتر از احساسی که معمولا والدین به فرزندان خود دارند، احساس مسئولیت بیشتری به فرزندان دارای معلولیت خود دارند که بسیار ارزشمند است و همه افراد جامعه باید نه به‌عنوان حس ترحم، بلکه به‌عنوان یک احساس مسئولیت ویژه به افراد دارای معلولیت توجه کنند.
آیت‌الله رئیسی بر ضرورت ایجاد فرصت‌های اجتماعی برابر برای افراد دارای معلولیت تأکید کرد و اظهار داشت: همه دستگاه‌ها و سازمان‌ها مسئول هستند نهایت تلاش خود را برای ایجاد زمینه رشد و شکوفایی استعدادهای افراد دارای معلولیت و نیز ایجاد فرصت‌های شغلی برای آنها به کار گیرند.
رئیس‌جمهور اضافه کرد: متناسب‌سازی وضعیت خیابان‌ها و مراکز عمومی و شهری برای تردد افراد دارای معلولیت از مهمترین مسئولیت‌های همه مسئولان و دستگاه‌ها در قبال این افراد است؛ همچنین ایجاد مراکز و امکانات توانبخشی برای افراد دارای معلولیت باید با یک کار جهادی و انقلابی دنبال شود تا همه معلولان کشور بتوانند به شکل مناسب و کافی به این دست مراکز دسترسی داشته باشند و از این طریق مشکلات آنها به شکل موثری کاهش یابد.
آیت‌الله رئیسی با تأکید بر ضرورت و اهمیت شنیده شدن خواسته‌های افراد دارای معلولیت تصریح کرد: توجه به نظرات و مطالبات افراد دارای معلولیت نه از سر ترحم بلکه از سر نوع‌دوستی و دگرخواهی ناشی از خداخواهی دنبال شده و تبدیل به یک فرهنگ عمومی شود. دستگاه‌ها و سازمان‌های دولتی نیز باید پیگیری خواسته‌های افراد دارای معلولیت را به‌عنوان یک وظیفه شرعی، انسانی و الهی دنبال کنند.
رئیس‌جمهور با اشاره به هزینه‌های سنگین تجهیزات توانبخشی خاطرنشان کرد: این مسأله از آن‌دسته مسائلی است که دولت می‌تواند ‌کمک موثری کند تا عزیزان دارای معلولیت برای تهیه وسایل یا تجهیزات مورد نیاز خود دچار مشکل نشوند.
هم از وزیر تعاون و هم از رئیس سازمان بهزیستی و از همه سازمان‌ها و نهادهایی که در این رابطه مسئولیت دارند، می‌خواهم که حمایت‌های لازم را به عمل آوردند تا افراد دارای معلولیت برای تأمین تجهیزات مورد نیازشان به سختی نیفتند. وی با بیان اینکه می‌توان برای تأمین نیازمندی‌ها و تهیه تجهیزات توانبخشی به افراد دارای معلولیت یارانه پرداخت کرد، گفت: مسأله بعدی که باید مورد توجه جدی قرار گیرد موضوع اشتغال افراد دارای معلولیت است. سازمان بهزیستی می‌تواند لیست افراد دارای معلولیت آماده فعالیت و کار را در اختیار همه سازمان‌ها و ادارات دولتی و شرکت‌ها قرار دهد تا در زمینه‌هایی که این افراد می‌توانند مشغول به کار شوند، جذب آنها در اولویت قرار گیرد.
 

 یک منبع مطلع در وزارت خارجه گفت: با توجه به برنامه پر اهمیت دیگری که در تهران در دستور کار قرار دارد، موضوع سفر با هدف شرکت در نشست مذکور از دستور کار خارج شد. یک منبع مطلع در وزارت امور خارجه در مورد خبر یک روزنامه ایتالیایی در خصوص برنامه سفر حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان به ایتالیا در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: انجام این سفر با هدف شرکت در نشست گفت و گوی مدیترانه در حال برنامه ریزی بود. اما با توجه به برنامه پر اهمیت دیگری که در تهران در دستور کار قرار داشت، موضوع سفر با هدف شرکت در نشست مذکور از دستور کار خارج شد.
وی خاطرنشان کرد: بدیهی است با توجه به مناسبات خوب فیمابین تهران و رم، برنامه سفر دوجانبه وزیر خارجه ایتالیا به تهران در زمان مورد توافق انجام خواهد شد.
لازم بذکر است که امیرعبداللهیان در تاریخ ۲۰ تیرماه سال جاری بدعوت رسمی همتا به رم سفر کرده بود.
نشست گفت و گوی مدیترانه از نزدیک‌تر
نشست گفت و گوی مدیترانه یا «MED-Dialogues» از سوی وزارت امور خارجه ایتالیا و با همکاری‌های موسسه مطالعات سیاسی بین‌المللی (ISPI) از اول تا سوم ماه دسامبر ۲۰۲۲ (۱۰ الی ۱۲ آذر ۱۴۰۱) در شهر رم ایتالیا برگزار می‌شود. این نشست با شعار «مقابله با چالش‌ها: وابستگی متقابل، انعطاف‌پذیری و همکاری» است. کشورهای مدیترانه‌ای، رهبران جهان و سران نهادهای بین‌المللی به علاوه ده‌ها نفر از بخش اقتصادی و مالی دور هم جمع می‌شوند تا درباره مهم‌ترین بحران‌های بین‌المللی تبادل‌نظر کنند. سخنران‌ها در این نشست سه‌روزه تلاش دارند برای بحران‌های متعدد در منطقه راهکار ارائه دهند.
این کنفرانس که از سال 2015 توسط وزارت امور خارجه و موسسه مطالعات سیاسی بین‌المللی برگزار می‌شود، در روز جمعه 2 دسامبر با تبریک رئیس‌جمهور، سخنرانی معاون رئیس شورا و وزیر امور خارجه و همکاری‌های بین‌المللی ایتالیا، رسماً افتتاح می‌شود و در روز پایانی با سخنرانی روسای‌جمهور نیجرو موریتانی و جیامپیرو ماسولو رئیس موسسه مطالعات سیاسی بین‌المللی و نخست‌وزیر، ایتالیا به پایان می‌رسد. مشارکت نمایندگان عالی از سراسر منطقه مدیترانه و همچنین نمایندگان تعدادی از سازمان‌های بین‌المللی مرتبط تأیید شده است. علاوه بر روسای‌جمهور موریتانی و نیجر، شاهزاده حسن بن‌طلال به نمایندگی از پادشاه اردن در این اجلاس مشارکت دارند. همچنین وزرای خارجه الجزایر، عربستان سعودی، اردن، عراق، لبنان، لیبی، فلسطین، ترکیه، یمن، کرواسی، انگلیس، اسلوونی، اسپانیا، وزیر انرژی و محیط زیست یونان، معاون وزیر خارجه آمریکا، گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره آزادی مذهبی یا عقیدتی، دبیرکل اتحادیه کشورهای عرب، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، دبیرکل اتحادیه مدیترانه، فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در امور سوریه و هماهنگ‌کننده ویژه سازمان ملل متحد در امور لبنان حضور دارند.
گفت‌وگوهای مدیترانه‌ای ابتکار اصلی دیپلماسی عمومی سالانه وزارت امور خارجه ایتالیاست. این رویداد که از سال 2015 با همکاری ISPI سازمان‌دهی شده است، نمایندگان نهادی، کارشناسان، تحلیلگران، جوانان و نمایندگان جامعه مدنی، اقتصاد و رسانه‌ها را گرد هم می‌آورد تا چالش‌های اصلی در مدیترانه را مورد بحث قرار داده و همکاری‌های درون منطقه‌ای را تقویت کنند. موضوعاتی همچون «امنیت مشترک»، «شکوفایی مشترک»، «مهاجرت‌ها»، «فرهنگ و جامعه مدنی» از جمله محورهای این نشست است. هدف این رویداد تشویق بحث آزاد و غیررسمی در سطح بالا درباره چالش‌های مدیترانه بزرگ است تا به محوریت این منطقه استراتژیک برای سیاست خارجی ایتالیا، از طریق تعریف مشترک «دستور کار مثبت» برای بازنگری در سیاست‌های این منطقه اهمیت دهد.