پیتوک ساخته سید مجید صالحی فیلمِ ارزش‌هایی است که سینما را در ایران مطرح کرد. اگر بخواهیم نام فیلم‌فارسی بر آن بگذاریم باید با متر و قواعد آن چنین فیلمی را اندازه بگیریم؛ اما به «پیتوک» نمی‌توان عنوان فیلم‌فارسی بخشید. فیلم‌فارسی ژانر نیست بلکه هویتی است که به عقبه سینمای ایران داده می‌شود. فیلم از نظر یک‌پارچگی فرمیک دارای تضادی است که اشاعه سینمایی قصه در آن را زیر سؤال می‌برد. سربازی که از خدمت ترخیص می‌شود و همراه یک مکالمه کنجکاو برانگیز با فرمانده داستان خود را شروع می‌کند، شمایل اشتباهی به خود گرفته. اولاً فیلم‌نامه دارای نقص در قصه گویی نیست و اندک پیوند میان قصه و دکوپاژ حاصل فیلم‌نامه خوب آن است اما آنچه این میان به بدنه چنین قصه‌هایی زخم می‌زند، هیجان زدگی کارگردان است.
 موسیقی فیلم‌نامه
اول این گفته کارگردان «پیتوک» را مورد تحلیل قرار می‌دهم: وام‌دار سینمای کیمیایی هستم. در اولین مواجهه با فیلم و چالش‌های درونی آن به این نتیجه رسیدم که این اثر هیچ ربطی به سینمای کیمیایی ندارد. سینمای کیمیایی اگرچه الکن اما حرفِ هویت بخش خود را می زند؛ «پیتوک» تنها برای بازآفرینی آن هویت تلاش می‌کند. مؤلف در اثر ژانر تولید نمی‌کند بلکه به صورت سطحی و خسته کننده نزدیک به ژانر می‌شود. موسیقی همایونفر نه تنها توان ایجاد هیجان ندارد بلکه در لحظاتی به اشتباه استفاده شده است. نه آن که مشکل از موسیقی باشد بلکه مشکل اصلی از چگونگی سوار شدن موسیقی بر فیلم‌نامه است. ریتم کلی فیلم آن‌قدر خسته کننده است که اگر تمام کاراکترهای فیلم‌نامه به یک‌باره خودکشی کنند ضربه‌ای به تماشاگر وارد نمی‌شود البته هرچند اعتراف می‌کنم هنگامی که علا، احسان بذلی، از فروغ، مهتاب کرامتی، حقیقت را می‌شنود و به صورت درونی و بیرونی انفجار احساسات از خود نشان می‌دهد کمی سینما و کمی بازیگری می‌بینیم اما همچنان فیلم میان تولید ژانر و کپی‌برداری از آن مستأصل است. فیلم به سه قسمت تبدیل می‌شود و هیچ یک از آنها را به ثمر نمی‌رسند. اول ماجرای علا و خواهرش، دوم ماجرای علا و فروغ، و اگر با ارفاق آن را ماجرا به حساب آوریم: ماجرای علا و خواهرش که مشکل کلیوی دارد. در ماجرای اول کنجکاوی بیننده برانگیخته شده است، یعنی بیننده به دنبال چرایی و چگونگی ماجرا کشیده شده، ماجرای علا و فروغ هم یک خرده پیرنگ نوآر در فیلم‌نامه است که کارگردان آن را به صورت یک پیرنگ فرعی نمایش داده. ماجرای علا و خواهری که مشکل کلیوی دارد هم تبدیل به مسئله فیلم نمی‌شود و صرفاً زمان پرکن است. بیننده با یک پلاتی روبه‌رو است که ماجراهایش، در خوانش کارگردان از فیلم‌نامه، ارتباطی جبری به هم پیدا می‌کنند.
 مردانگی
هادی حجازی‌فر، مهام، همچنان بازیگر خوبی است و به درستی برای نقش انتخاب شده است. قدرت‌نمایی او از نظر صفت مردانگی با ترس از هویت زنانگی مطرح می‌شود. هنگامی که او در اولین مواجهه علا و فروغ، عصبانی می‌شود، فروغ را می‌زند، دست روی قلبش می‌گذارد و فرزندِ کاملاً منفعلش، که البته این انفعال در فیلم پرداخته نمی‌شود و جای پرداخت بیشتری دارد، او را می‌بیند که در حال تماشای تمام آن صحنه‌هاست، حجازی‌فر هویت پیدا می‌کند اما این هویتش هیچ ربطی به شعار فیلم ندارد. مهام شخصیتی پارادوکس دارد که یک روی آن فروغ است و روی دیگرش خواهر علا است؛ که عقبه واضحی از ماجرایش نداریم و تنها به عنوان محرک داستان استفاده شده. مهام نمی‌تواند پلین ویو، دنیل دی لوئیس خون به پا خواهد شد باشد و همچنین احسان بذلی، علا، نیز نمی‌تواند برای «پیتوک» قیصر خوبی باشد. این دو گزاره هیچ ارتباطی به بازی بازیگران ندارد بلکه چینش موقعیت‌ها را بررسی می‌کند. مرگ علا با توپ «پیتوک» بیلیارد شاید ما را به یاد سکانس آخر فیلم «خون به پا خواهد شد» اندرسون، اندازد اما به هیچ وجه هم‌اندازه آن نیست. شروع فیلم خوب است، خونی که از گوش مهام روی تخت آسایشگاه بیرون می‌ریزد و در پایان این رؤیا به حقیقت می‌پیوندد، از کنار هم قرار گرفتن شروع و پایان فیلم غافل گیری ایجاد می‌شود اما این غافل گیری خیلی دیر است. ریتم پایین فیلم نشانه از دست خالی بودن کارگردان در پرداخت دکوپاژ است. با زبان سینما نمی‌توان فهمید چرا رؤیا، (الناز حبیبی) دختر عموی علا، عاشق او است و تنها با مرور فرهنگ در جامعه خودی است که بیننده بهانه‌ای برایش پیدا می‌کند. سینمایی «پیتوک» تجربه ناموفقی برای یادآوری فیلم‌فارسی در ایران است و این تجربه نباید تبدیل به دست‌مایه‌ای برای ساخت آثار اینچنینی دیگر شود.

 

سریال Better Call Saul سرنوشت یکی از شخصیت‌های محبوب Breaking Bad را روشن کرد. سریال «بهتر است با سال تماس بگیرید» (Better Call Saul) سرانجام تأیید کرد که یکی از شخصیت‌های محبوب «برکینگ بد» (Breaking Bad) چه سرنوشتی پیدا کرده است. این سریال پیش‌درآمد در فصل ششم و پایانی با اپیزودی تحت عنوان «برکینگ بد» فاش کرد که «هیول بابینو» با بازی «لاول کرافورد» بادیگارد «سال گودمن» با بازی «باب اودنکرک» چه سرنوشتی پیدا کرده است.
«هیول بابینو» آخرین بار در «برکینگ بد» در یک مخفی‌گاه دیده شده بود، اما در «بهتر است با سال تماس بگیرید» چند بار مقابل دوربین آمد. با این حال، سریال هیچ‌گاه فاش نکرده بود که او چه سرنوشتی پیدا کرده است. در اپیزود «برکینگ بد» که داستانش پس از وقایع سریال اصلی قرار داده شده، «سال گودمن» از دستیار سابقش می‌شنود. وقتی گودمن می‌پرسد هیول کجاست به او می‌گویند: «به گمانم به خانه‌اش در نیوارلئانز برگشته. دی‌ای‌ای به جرم شهادت دروغ یا چنین چیزی بازداشت کرده بود. آخرین بار شنیدم که آزاد شده.»«توماس شناز» کارگردان این قسمت به «اینترتینمنت ویکلی» در مورد این ارجاع می‌گوید: «عجیب بود. احساس کردم که می‌خواهم یک نفر از آن دنیا آزاد شود و به شکلی خوشحال باشد. با تصاویر غیرواقعی هیول را فریب دادند و به او در مورد آن شرایط دروغ گفتند، بنابراین به نظر می‌رسید که بهترین شخصیتی که می‌تواند از همه این اتفاقات خلاص شود او باشد.»

کافه سینما: عضو کمیسیون فرهنگی مجلس گفت: بلیت سینما برای خانواده‌های دارای سه فرزند نیم بها می‌شود. عضو کمیسیون فرهنگی مجلس گفت: برای تشویق مردم در رفتن به سینما تخفیف‌هایی درنظر گرفته شده و همچنین برای قانون جوانی جمعیت هم ما یک قانون تصویب کردیم که خانواده‌هایی که سه فرزند دارند می‌توانند برای خودشان و فرزندان بلیت نیم بها تهیه کنند. زهره سادات لاجوردی عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در پاسخ به سوالی درباره کاهش تماشاگران فیلم‌ها هم افزود: ما مرتب دستگاه‌های مختلفی را که در زمینه اجرای این قانون مکلف هستند برای نظارت بیشتر دعوت می‌کنیم و از آن‌ها جویای اجرای قانون می‌شویم. دراین زمینه بنده گزارشی نشنیدم که مانعی وجود داشته باشد، اما بررسی دقیق‌تری خواهیم کرد که مادر به همراه سه فرزند بتواند برای اعضای خانواده بلیت نیم بها تهیه کند.

ایرنا: پهنه رودکی به مناسبت ماه محرم و ایام سوگواری شهادت سید و سالار شهیدان امام حسین (ع)، میزبان کارگاه نقاشی «هنر عاشورایی» شده است. به مناسبت فرارسیدن ماه محرم؛ موسم سوگواری بر سید و سالار شهیدان حضرت اباعبداله الحسین (ع)، کارگاه نقاشی هنر عاشورایی ۱۳ مرداد در پهنه رودکی برپا شده است. این کارگاه هنری که به همت مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و موسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر دایر شده، پذیرای حضور و خلق آثار هنری توسط هنرمندان جوان رشته نقاشی و نقاشی‌خط است.رضا عرب‌گری، عاطفه قاسمی‌نیا، ساوالان جماعتی، محمدجواد طاهرخانی، محیا شایسته، نرگس شریف‌زاده، زهرا باقرنژاد، سامان مؤمنی، غزاله سابقی و مهدی زیرکی از جمله هنرمندان حاضر در کارگاه نقاشی و نقاشی‌خط هنر عاشورایی هستند که آثار خود را حول مفاهیم و مضامین عاشورایی طراحی و اجرا خواهند کرد.

 کهکشان سریال سازی ناتمام است و هر روز ستاره‌های دیگری را در خود می‌بلعد. حالا که تقریباً می‌شود گفت نام بزرگترهایی که در این کهکشان ستاره نشده‌اند به اندازه انگشت‌های دو دست نیست طبیعی است درخبرها بخوانیم؛ یک سریال تلویزیونی با بازی کیانو ریوز برای نخستین باردرراه است! کیانوریوزدرمینی‌سریال «شیطان در شهر سفید» برای هولو بازی می‌کند.
هولو دستور ساخت سریالی کوتاه با عنوان «شیطان در شهر سفید» را با بازی کیانو ریوز داد. این سریال با اقتباس از کتابی به همین نام نوشته اریک لارسن ساخته خواهد شد.
«شیطان در شهر سفید» داستانی واقعی با تمرکز بر شخصیتی به نام دنیل اچ. برنهام است که قرار است ریوز نقشش را بازی کند. وی یک معمار است که تلاش دارد با نمایشگاه جهانی شیکاگو در سال ۱۸۹۳، اثر خود را در تاریخ ثبت کند. در این میان دکتر اچ. اچ.هولمز هم اولین قاتل زنجیره‌ای مدرن آمریکاست که نامش به واسطه «قلعه قتل» با همین نمایشگاه پیوند خورده است.
مارتین اسکورسیزی، ریک یورن، لئوناردو دی کاپریو و جنیفر دیوسون از تهیه‌کنندگان این سریال هستند. کیانو ریوز علاوه بر بازیگری، تهیه‌کننده اجرایی هم خواهد بود.
سم شاو نویسنده فیلمنامه و سازنده سریال خواهد بود. تاد فیلد هم کارگردانی آن را برعهده دارد.
این نخستین باری است که ریوز در تلویزیون آمریکا در نقش اصلی دیده می‌شود. او در اوایل کارش در تعدادی فیلم تلویزیونی بازی کرده بود و سپس برای بازی در فیلم‌هایی چون «سرعت»، «نقطه بریک»، «کنستانتین» و «روزی که زمین ایستاد» به شهرت رسید. «ماتریکس»، «جان ویک» و «بیل و تد» مجموعه‌های سینمایی هستند که شهرت او را جهانی ساختند. به نظر می‌رسد این دیگر مرحله نهایی بدل شدن این کتاب به یک اثر تصویری باشد. دی کاپریو سال ۲۰۱۰ حقوق این کتاب را به دست آورد تا با ساخته شدن فیلمی سینمایی از آن خودش در نقش هولمز بازی کند. اسکورسیزی سال ۲۰۱۵ با بیلی ری کار نوشتن فیلمنامه را شروع کرد. نام تام کروز هم در سال ۲۰۰۴ به این پروژه گره خورده بود.