خبرآنلاین: مهدی هاشمی، با نقش دکتر محمد قریب، به آی‌فیلم فارسی می‌آید. سریال «روزگار قریب»، با کارگردانی کیانوش عیاری، برای نخستین بار، در سال‌های ۸۶ و ۸۷، از شبکه سه سیما پخش شده بود. سریال خاطره‌انگیز «روزگار قریب» روی آنتن کانال فارسی رفته است. «روزگار قریب» به زندگی دکتر قریب در کنار حوادث دوران زندگی او پرداخته است. در این سریال، زندگی دکتر محمد قریب از سال ۱۲۸۸ هم‌زمان با تولدش تا مرگ وی در سال ۱۳۵۳ روایت می‌شود که هم‌زمان است با وقایع خاص و حساس تاریخی مثل کودتای رضاخان، قحطی تهران در زمان جنگ جهانی دوم، حضورمتفقین در ایران و وقایعی نظیر ۳۰ تیر ۱۳۳۲. دکتر قریب ازجمله پزشکانی بود که به‌عنوان پایه‌گذار طب اطفال در کشورشناخته می‌شوند. «روزگار قریب» هرشب ساعت ۲۲ روی آنتن آی‌فیلم فارسی می‌رود ودرساعت‌های ۶ و ۱۴ روز بعد بازپخش آن خواهد بود.

باشگاه خبرنگاران جوان: کتاب «دوربین شخصی، سینمای ذهنی و فیلم جستار» نوشته لائورا راسکارلی توسط مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی منتشر شد. «دوربین شخصی، سینمای ذهنی و فیلم جستار» نوشته لائورا راسکارلی است و محمدرضا فرزاد آن را ترجمه کرده است. موضوع مطالعه این کتاب تلقی گاه فیلم مستند، فیلم هنری و آثار تجربی است که بهترین تعریف آن را می‌توان سینمایی جستارانه، اول شخص و ذهنی دانست. هر چند این تعریف ساده و دردسرساز، طیفی از مباحث نظری و اصلاح شناسانه را با خود به همراه می‌آورد.... این کتاب هشت فصل دارد و قیمت آن ۶۰ هزار تومان است. «دوربین شخصی، سینمای ذهنی و فیلم جستار» به همت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و توسط نشر رونق وارد بازار نشر شده است.

نعیمه نظام دوست، بازیگر مجموعه «کلبه عموپورنگ» گفت: در این مجموعه نقش‌هایی بازی کردم که در کارهای رئال تجربه‌شان محال بود. برای بازی در نقش یک مرغ به نام «خانم کاکل بسر» کلی فیلم مستند مربوط به مرغ‌ها را تماشا کردم. او اخیر در «کلبه عموپورنگ» نقش «خانم کاکل بسر» را ایفا می‌کند. گفت و گوی ایرنا با او خواندنی است.

-          دلیل علاقه شما به بازی در سریال‌های کمدی و نقش‌های طنز چیست؟

الان مردم سخت می‌خندند. دوست دارم نقش‌های جدی هم بازی کنم. اما مردم من را در نقش طنز پذیرفته‌اند. اگر بتوانم لبخندی را بر لب مردم بیاورم، این کار من را خوشحال می‌کند. در مجموعه شام ایرانی به بچه‌ها گفتم فقط نیتتان این باشد که مردم را شاد کنید. چهار نفری سعی کردیم فضای مفرحی را به وجود بیاوریم. همین برای من کافی است. اکثریت مردم دوست دارند بخندند و شاد باشند.

-          نسبت به کار برای کودکان در مجموعه «کلبه عموپورنگ» چه حسی دارید؟

حدود هفت سالی است که با کلبه عموپورنگ همکاری می‌کنم. من عاشق دنیای کودک هستم. خوشحالم که توانستم تجربه‌های خیلی جالبی در این کار به دست بیاورم.

-          چه تجربه‌هایی؟

نقش‌هایی بازی کردم که در کارهای رئال تجربه‌شان محال بود. مثلاً نقش یک مادر هشتاد ساله را بازی کردم. در سریال‌های دیگر برای این نقش از من استفاده نمی‌کنند و سراغ بازیگری می‌روند که در این سن باشد. ولی در فضای فانتزی من توانستم نقش مادر عموپورنگ را بازی کنم. تجربه سخت ولی دوست داشتنی بود. من الان نقش یک مرغ به نام «خانم کاکل بسر» را بازی می‌کنم. بی نهایت نقش سختی است. من کلی فیلم مستند مربوط به مرغ‌ها را تماشا کردم که بتوانم شبیه این موجودات بازی کنم. حرکات مرغ‌ها را زیر نظر گرفتم. الان مرغ و تخم مرغ خیلی گران شده و نقش من خیلی محبوب است! بازی در این نقش چالش عجیب و غریبی بود. خیلی خوشحالم که خداوند به من این فرصت را داد. هر بازیگری آرزو دارد خودش را در جاهای متفاوت بسنجد. بچه‌هایی که این نقش را دوست داشتند، پدر و مادرهای آینده هستند. ما داریم روی بچه‌ها سرمایه گذاری می‌کنیم.

-          کرونا باعث خانه‌نشینی شما نشد؟

در این دو سال که از شروع کرونا می‌گذرد، همیشه سر کار بودم. پارسال در اوج کرونا هشت ماه سر کار بودم. در همه روزهای تعطیلات و قرنطینه من جلوی دوربین بودم. تعداد زیادی از عوامل کلبه عموپورنگ مبتلا به کرونا شدند. من هنوز مبتلا نشده‌ام. خدا را شکر داریم می‌گذرانیم. ما وظیفه داریم برای کودکانی که در منزل هستند و تفریحی ندارند کار کنیم.

نسل فردا / گروه فرهنگ و هنر

مرتضی بخردی داور نخستین مسابقه آبرنگ «نقش عشق» که به مناسبت ماه محرم برگزار می‌شود، خلاقیت را یکی از ملاک‌های مهم داوری در آثار تجسمی دانست. بخردی یکی از هنرمندان و مجموعه دار آثار هنری است، وی در خصوص نقاشی آبرنگ و تأثیر آن در زنده نگاه داشتن فرهنگ عاشورایی گفت: اصولاً نقاشی و کار هنری در زنده نگاه داشتن هر فرهنگی مؤثر است، نقاشی آبرنگ هم می‌تواند در زمینه نگاه داشتن فرهنگ عاشورایی مؤثر باشد، یک اصل مهم در اثر هنری این است که اثری همیشه ماندگار می‌شود که در آن خلاقیت وجود داشته باشد. وی افزود: در مورد واقعه کربلا باید بگویم این رویداد ریشه در فرهنگ مردم دارد و نقش مهمی در زندگی مسلمانان ایفا می‌کند، از این رو هنرمند و همچنین آثار هنری نیز باید در خدمت زنده نگاه داشتن چنین رویدادهایی باشند. این هنرمند، نقش هنرهای تجسمی در بیان وقایع عاشورایی را مهم دانست و تصریح کرد: هنر می‌تواند در هر زمینه و رخدادی بیان کننده و ارائه دهنده اثری برای ثبت یک واقعه مهم یا بیان کردن صحنه‌های مهم یک رویداد باشد. اینچنین است که هنرهای تجسمی نیز مانند دیگر هنرها در بیان این وقایع مؤثر هستند. بخردی درباره داوری آثار تجسمی، خاطرنشان کرد: در داوری آثار تجسمی مسئله مهم خلاقیت است، باید به خلاقیت فرد توجه شود و بررسی کرد که هنرمند تا چه حد در اثر هنری خود خلاقیت به خرج داده است همچنین اثر را باید از نظر تکنیکی مورد بررسی قرارداد یعنی آنچه در داوری مهم است همان خلاقیت و به کار بردن تکنیک‌های قوی در هر اثر است.

 مهر: نسرین بابایی بازیگر سریال «افرا» از تجربه همکاری با بهرنگ توفیقی کارگردان این سریال و نگاه دغدغه‌مند آن به خطه شمال کشور سخن گفت. نسرین بابایی بازیگر سریال «افرا» که خود اهل خطه شمال کشور است با اشاره به اعضای یک خانواده در سریال که برخی از آنها لهجه غلیظ‌تر و برخی بدون لهجه هستند توضیح داد: مهدی سلطانی به عنوان پدر یکی از این خانواده‌ها در ابتدای سریال در دیالوگی تکلیف خود را روشن می‌کند که از شهر دیگری به اینجا آمده است اما فرزندان آن‌ها مثل روزبه حصاری که بزرگ‌تر است سنتی‌تر هم هست و لهجه غلیظ‌تری دارد و دیگری دختر جوانی است که مثل خیلی از دختران جوان گیلان لهجه‌اش هم کمتر است. دختران جوان امروز گیلان اکثراً اصلاً لهجه ندارند.

وی با اشاره به تم این سریال و تاکید روی خانواده دوستی تصریح کرد: یکی از موضوعات اصلی که در سریال روی آن تاکید می‌شود خانواده دوستی است. اینجا حرمت‌ها را نگه می‌دارند و حتی اگر صحنه‌ای هم رخ می‌دهد در راستای همین موضوع است؛ صحنه‌هایی که خود من را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد.

بابایی در ادامه درباره خلأ پرداخت به روابط احترام‌آمیز در سریال‌های تلویزیونی بیان کرد: این خلأ وجود دارد و باعث شده است برخی نگاه‌ها را هم عوض کند. مثلاً دوستی چندی پیش از من سؤال کرد که این نگاه فرسوده نشده است؟ و من پرسیدم احترام به خانواده و بزرگترها یا ریش سفیدها چگونه منسوخ می‌شود؟ مگر مد است که منسوخ شود؟ اما از طرفی هم تلویزیون گاهی سریال‌هایی می‌سازد که در آنها فرزند به پدر و مادر توهین یا بی احترامی می‌کند و متاسفانه این‌ها در فضای طنز و کمدی هم دیده می‌شود که هم تاثیرگذاری اش بیشتر است و هم اهمیت احترام را از بین می‌برد و خیلی باید حواسمان را جمع کنیم. این بازیگر با اشاره به یک محور مهم سریال عنوان کرد: در این قصه اتفاقات مختلفی رخ می‌دهد اما هیچکس قرار نیست مقصر باشد و هرکسی سهمی در این اتفاقات دارد.

وی در پایان با اشاره به محور محیط زیست در قصه نیز گفت: وقتی به گیلان فکر می‌کنیم پدیده محیط زیست اهمیت زیادی می‌یابد. این سریال هم به محیط زیست و محیط بانی پرداخته است. محیط‌بانان ما در سال‌های اخیر دچار مشکل‌های زیادی شده‌اند هم به لحاظ معیشتی و هم حمایتی و بسیاری از آن‌ها شهید شده‌اند. هیچکس راهکاری برای آن‌ها ندارد، برای محیط‌بانانی که اسلحه به دست دارند ولی نمی‌توانند شلیک کنند یا حتی از خود دفاع کنند. اتفاقات تلخی همین الان در شمال کشور رخ می‌دهد از حیواناتی که دارند منقرض می‌شوند و کسی به فکرشان نیست تا تالاب انزلی که به تازگی ۱۲ هکتار آن سوخت.

ایرنا: یأس، سرخوردگی، ناکامی، ترس و امید و آرزوی زنانی که چشم در چشم میانسالی قرار گرفته‌اند، محور قصهٔ کتاب «رقصیدن نهنگ‌ها در مینی‌بوس» است که به تازگی در اختیار علاقه مندان کتاب قرار گرفته است. کتاب رقصیدن نهنگ‌ها در مینی‌بوس، به قلم پروانه سراوانی که به تازگی توسط انتشارات هیلا روانه بازار نشر شده، روایتگر زندگی زنانی است که در پی سال‌ها دوری، طی قراری، با هم همسفر و در این سفر با زوایای پنهان زندگی یکدیگر آشنا می‌شوند. پروانه سراوانی در روایت این داستان یأس، سرخوردگی، ناکامی، ترس و امید و آرزوی زنانی را دستمایه قرار داده که در آستانهٔ میانسالی و در شرف اتخاذ تصمیماتی اساسی‌اند. تغییر راوی در هر فصل و روایت بریده‌ای از زندگی هر یک از شخصیت‌ها نقطهٔ قوتی است که فارغ از هرگونه یکنواختی‌ای مخاطب را با خود همراه می‌کند.

نویسنده در این کتاب به موجزترین شکل شخصیت‌های داستانی‌اش را معرفی می‌کند و ما را با سرنوشت این نسل از زنان سرزمینمان رو در رو می‌کند.

این کتاب واگویه‌های زنانه‌ای است که از دردهای مشترک و جمعی یک جامعه می‌گوید؛ دردهای درشتی که حالا و با ترکیب دردهای خرد زندگی شخصی گره خورده‌اند و کم و بیش برای تمامی مخاطبان زن قابل درک هستند. همانگونه که صاحب قلم این اثر در پیشانی کتابش نوشته است: ... به هم‌نسلانم که جنگ کودکی‌شان را خورد، نوجوانی‌شان را ترساند، جوانی‌شان گم شد... و در میانسالی نهنگ شدند.

 متولدین دهه ۵۰ و ۶۰ شاید مخاطب اصلی رقصیدن نهنگ‌ها در مینی‌بوس باشند و بتوانند به راحتی خودشان را در فراز و فرودهای زندگی هرکدام از شخصیت‌ها از گذشته تا به امروز پیدا کنند.

رقصیدن نهنگ‌ها در مینی‌بوس در هشت بخش با عناوین: مینی بوس، سهیلا، ماهور، خورشید، آذر، میترا، گلنار، نهنگ‌ها تدوین شده است.

جنگ عراق علیه ایران، شهید شدن فرزندان ایران و داغدارشدن خانواده‌ها، دغدغه‌ها و چالش‌های سیاسی تاریخی (دوره پهلوی دوم و جنگ ۸ ساله) و معاصر در اذهان آدم‌ها، اشاره‌ای گذرا به شلوغی‌ها و ماجراهای سال ۸۸، مشکلات اقتصادی و معضلاتی چون اجاره نشینی در کلان‌شهرها، بیماری‌های جسمی و روحی آدم‌ها و ماجراهای فردی و جمعی‌ای که در ظاهر تمام شده‌اند اما آثارشان امروز هم گریبان نسل‌ها و آدم‌ها را گرفته، موضوعات و حاشیه‌هایی است که در دل قصه‌های رقصیدن نهنگ‌ها در مینی‌بوس در جریان است.

در بخشی از این کتاب آمده است: زن‌ها به هم نگاه کردند و همه با هم گفتند: «برادرم... نگاهت!». پیش‌تر روی دیوار سرویس بهداشتی پمپ بنزین، این جمله را دیده بودند و با خنده خوانده بودند (خواهرم حجابت! برادرم نگاهت!). صدای قهقههٔ جنون زده‌شان سقف مینی بوس را شکافت. آن قدر خندیدند که یکی‌شان پخش شد کف مینی بوس. دونفر زیر بغلش را گرفتند که بلندش کنند، آن‌ها هم از فرط خنده افتادند روی زن نشسته. دیگر کسی نمی‌توانست خنده‌های از ته دلشان را مهار کند. عضلات صورت حسین آقا چیزی نشان نمی‌داد. این وضعیت نشسته برای او هم بهتر بود. لااقل کسی از شیشه‌های مینی بوس زن‌های مست و ملنگ را نمی‌دید که با شال و روسری‌های افتاده دور گردن، بشکن می‌زنند و می‌خوانند و ای بفهمی نفهمی نرم نرمک می‌رقصند (ص.۱۲).

 رمان ایرانی رقصیدن نهنگ‌ها در مینی‌بوس، به قلم پروانه سراوانی در ۵۵۰ نسخه و ۱۹۲ صفحه از سوی انتشارات هیلا در اختیار علاقمندان کتاب قرار گرفته است.