ایرنا: تابستان همیشه فرصت بی‌نظیری برای تماشای سرگرم‌کننده‌ترین سریال‌هایی است که انگار برای این فصل ساخته شده‌اند.
وقتی گرم‌ترین فصل سال آغاز می‌شود، همه ما به تفریحاتی فکر می‌کنیم که می‌توانیم در این فصل خاطره‌انگیز داشته باشیم. با این حال تابستان سال ۹۹ یک تفاوت عمده با تابستان‌های قبلی دارد و آن شیوع ویروس کروناست. ویروسی که به نظر می‌رسد قرار نیست به این زودی‌ها ما را رها کند و باید به زندگی با آن عادت کنیم. بنابراین تابستان امسال یک فرصت بی‌نظیر برای در خانه‌ماندن و لذت‌بردن از تفریحاتی است که می‌تواند فاصله‌گذاری اجتماعی را به همراه داشته باشد و یکی از آن‌ها تماشای سریال‌های تلویزیونی جذابی به نظر می‌رسد که فضا و مضمونی مناسب با تابستان دارند.
 آبشار جاذبه: نمره در سایت IMDB: ۸.۹ از ۱۰
اشتباه نکنید. اگرچه «آبشار جاذبه» یک انیمیشن کودکانه به نظر می‌رسد، اما شخصیت‌ها و فیلم‌نامه آن به شکلی هوشمندانه در سرگرم‌کردن تماشاگران بزرگسال هم موفق هستند. با یک انیمیشن مرموز و هیجان‌انگیز مواجه هستیم که لایه‌های آشکار و پنهانی از کمدی را یدک می‌کشد و هرگز از شگفت‌زده‌کردن تماشاگرش هم ترسی ندارد. این گنجینه ارزشمند از نکات جادویی و داستان‌های خارق‌العاده‌ای بهره می‌برد که در جذب‌کردن هر مخاطب منحصربه‌فردی، یک نقشه منحصربه‌فرد دارند. به عبارت دیگر، «آبشار جاذبه» به تعداد تماشاگرانش هم راه‌های بی‌شماری برای ارتباط با آن‌ها ایجاد می‌کند.
چرا باید سریال «آبشار جاذبه» را در تابستان تماشا کنیم؟ داستان سریال درباره یک خواهر و برادر دوقلویی به نام‌های دیپر و میبل پاین است که برای تعطیلات تابستان به شهر کوچک گرویتی فالز می‌روند. این شهر در نقطه‌ای دورافتاده و ناشناخته‌ای در میان جنگل‌های کاج و کوهستان‌های برفی قرار گرفته و عمو اِستن، عموی بزرگ بچه‌ها که آن‌جا زندگی می‌کند، از آن‌ها میزبانی می‌کند. عمو استن صاحب یک مغازه توریستی است که با سوغاتی‌ها و محصولات تقلبی و جعلی از گردشگران منطقه پول می‌گیرد، اما گرویتی فالز یک شهر معمولی نیست. هر کجای این شهر دورافتاده موجودات مرموز و عجیبی زندگی می‌کنند که تعامل با آن‌ها می‌تواند خطرناک و عجیب باشد. این سریال در دو فصل پخش شد و در سال ۲۰۱۶ به پایان رسید.
 پدر کوچولو: نمره در سایت IMDB: ۷.۳ از ۱۰
سریال «پدر کوچولو» یکی از دیده‌نشده‌ترین سیتکام‌های چند سال اخیر است. یک سریال کمدی جذاب که اگرچه داستان پیچیده و شخصیت‌های عمیق زیادی ندارد، اما به خوبی در ارتباط با تماشاگرش موفق است و داستان‌های کوچک و کمدی‌های کوچک‌تر آن هر بیننده‌ای را به خنده وا می‌دارد. این سریال از سال ۲۰۱۲ تا سال ۲۰۱۷ و در شش فصل و ۱۰۰ اپیزود پخش شد. اگر به سریال‌های کمدی علاقه دارید، سریال «پدر کوچولو» انتخابی منطقی به نظر می‌رسد.چرا باید سریال «پدر کوچولو» را در تابستان تماشا کنیم؟ این سریال براساس سریالی تلویزیونی در دهه ۸۰ میلادی با نام «سه مرد و یک بچه» ساخته شده و داستان آن درباره پسری بیست و چند ساله به نام بنجامین است که در کنار برادر و دوستانش زندگی می‌کند. صبح یک روز به ظاهر معمولی، زنگ خانه بنجامین به صدا درمی‌آید و مرد داستان ما متوجه می‌شود یک نوزاد به همراه نامه‌ای که چرایی حضور او را توضیح می‌دهد، پشت در خانه منتظر او هستند. حالا بنجامین و خانواده کوچکش باید با سبک جدیدی از زندگی کنار بیایند که احتمالاً برای آن‌ها باورکردنی نیست.
سریال مانند همه کمدی‌های سیتکام از دکورهای ساختگی و خنده‌های تماشاگران استفاده می‌کند تا فضای تئاتری-کمدی‌اش را بیشتر نمایش دهد. اگر به دنبال یادگیری و تقویت زبان انگلیسی در تابستان ۹۹ هستید، سریال «پدر کوچولو» یک گزینه بی‌نظیر است چون دیالوگ‌های پیچیده و دشواری ندارد و اصطلاحات ساده آن به گسترش دایره لغات شما کمک شایانی می‌کنند. شخصیت‌های سریال هم جز برای سرگرم‌کردن و خنداندن تماشاگر هیچ وظیفه‌ای ندارند و این یعنی با عنوانی خاطره‌انگیز روبه‌رو هستیم که می‌تواند تابستان خوبی برای شما بسازد.
 مردگان متحرک: نمره در سایت IMDB: ۸.۲ از ۱۰
وقتی از ژانر ترسناک در عناوین زامبی‌محور صحبت می‌کنیم، همه چیز به پیش و پس از پخش سریال «مردگان متحرک» تقسیم می‌شود. پخش این سریال از سال ۲۰۱۰ آغاز شد و پس از ۱۰ سال و ۱۰ فصل و ۱۴۶ اپیزود هنوز هم ادامه دارد. این سریال شبکه AMC از همان ابتدای پخش محبوبیت بسیار زیادی پیدا کرد و سال‌ها رکورددار تعداد بیننده و دانلودهای غیرقانونی بود. اگرچه «مردگان متحرک» در سال‌های اخیر از جذابیت‌های ابتدایی‌اش فاصله گرفته اما هنوز هم سریال سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیزی است.
چرا باید سریال «مردگان متحرک» را در تابستان تماشا کنیم؟ داستان این سریال درباره یک افسر پلیس است. او پس از آن که در یک بیمارستان به هوش می‌آید، متوجه می‌شود دنیای پیرامونش تغییرات بسیاری را تجربه کرده و یک ویروس مرگبار تمدن انسانی را نابود کرده و بسیاری از انسان‌ها را به زامبی‌های خونخواری تبدیل کرده که با کشتن مردم، آن‌ها را هم به زامبی تبدیل می‌کنند. این افسر پلیس در این دنیای آخرالزمانی باید به دنبال خانواده‌اش باشد، اما آن‌چه از زامبی‌ها خطرناک‌تر است، انسان‌هایی هستند که در این دنیای بی‌نظم دلیلی برای قانون‌مداری ندارند.
بنابراین داستان سریال به مرور از کلانتر فاصله می‌گیرد و به شخصیت‌هایی می‌پردازد که قرار است هیجان بیشتری به داستان تزریق کنند. به اعتقاد تماشاگران و منتقدان سریال «مردگان متحرک» چند فصل ابتدایی سریال چون تمرکز دقیقی روی درگیری انسان‌ها و زامبی‌ها دارد، لقب یکی از سرگرم‌کننده‌ترین سریال‌های تاریخ را کسب می‌کند. با این حال فصل‌های اخیر سریال «مردگان متحرک» تقریباً از دنیای آخرالزمانی ابتدایی فاصله گرفته و بیشتر به روابط انسانی می‌پردازد.
تابستان کرونایی امسال یک فرصت مناسب برای تماشای «مردگان متحرک» است. هیجان بی‌نظیر سریال برای تماشای مداوم اپیزودهای آن زیر باد خنک کولر می‌تواند به یک خاطره به‌یادماندنی تبدیل شود. به ویژه وقتی با یک سریال جذاب با شخصیت‌های دوست‌داشتنی و خاطره‌انگیز مواجه هستیم، باید منتظر جذابیت بیشتر باشیم.

ایسنا: آخرین مصوبات شورای صدور پروانه ساخت آثار غیر سینمایی اعلام شد. در جلسات اخیر شورای پروانه ساخت آثار غیرسینمایی در سال جدید، با ساخت سریال «خاتون» به تهیه کنندگی، کارگردانی و نویسندگی تینا پاکروان، سریال «ناجور» به تهیه کنندگی ایرج محمدی، کارگردانی همایون اسعدیان و نویسندگی بابک کایدان، سریال «آهوی من مارال» به تهیه کنندگی بهروز خوش رزم و کارگردانی و نویسندگی مهرداد غفارزاده موافقت شد.
همچنین در این جلسات با ساخت دو عنوان فیلم مستند «من یک زن ایرانی هستم» به تهیه کنندگی علی قربانی و مریم نقیبی، کارگردانی میلاد قربانی و نویسندگی عادل انیسی و «گل‌های قصران» به تهیه کنندگی، کارگردانی ونویسندگی مرتضی غفوری نایینی موافقت شد.

مهر: جانی دپ در سریال جدید انیمیشنی «پافین‌ها» صدایش را به شخصیتی به نام «جانی پاف» وام می‌دهد. در سریال کارتونی «پافین‌ها» که در قالب ۲۵۰ اپیزود پنج دقیقه‌ای ساخته می‌شود، جانی دپ نیز صداپیشگی یکی از شخصیت‌ها را برعهده دارد. این سریال که ساخت آن توسط «ایرولینو اینترتینمنت» ایتالیا شروع شده، درباره چند پرنده زیباست که خدمتکار یک شیرماهی به نام «اوتو» هستند. سازنده این سریال با صدور بیانیه‌ای گفته است مضامینی چون جنسیت و برابری نژادی و محافظت از محیط‌زیست از پیام‌های این انیمیشن خواهند بود. این جدیدترین کاری است که جانی دپ ۵۷ ساله در آن حاضر می‌شود. او البته در یک پروژه موزیکال به نام «ومپایرهای هالیوود» با چهره‌های مشهور دنیای راک یعنی آلیس کوپر و جو پری همکاری دارد.
 

 چندی پیش با پخش قسمت تازه برنامه فریدون جیرانی در کافه آپارات، بخشی از صحبت‌های باران کوثری بازخوردهایی داشت. جایی که جیرانی از کارگردان فیلم کشتارگاه پرسید: چرا فیلم‌سازان نسل شما سرگردانند و قهرمان فاعلی ندارند و وقتی نوبت باران کوثری رسید و او در پاسخ به این پرسش گفت: «به یک‌سری قهرمانِ پوشالیِ تو خالی دل بستیم برای این‌که بپذیریم که راه نجات این است، همه گول خوردیم و همه برای یک چیز جنگیدیم و بعد یک دفعه دیدیم که همان جای اول و حتی جای عقب‌تری هستیم، به بازی گرفته شدیم بله گفتمان ما خشم است، بله ما خشم داریم و نسل خشمگینی هستیم.» و بسیاری در کامنت‌های پیج های مختلف جواب دادند که اتفاقاً امثال چهره‌هایی چون باران کوثری بودند که با تبلیغات همه جانبه خود باعث فریب خوردن توده مردم شده‌اند.
پس سوالی که مطرح می‌شود این است. بالاخره فریب دادید یا فریب دادند؟ شاید خیلی‌ها معتقد باشند یادآوری چنین مسائلی حالا که کار از کار گذشته و طرف مقابل به اشتباهاتش اقرار می‌کند، دور از انسانیت و نفس بخشش باشد. ولی حقیقت چیز دیگری است. اگر از کنار چنین وقایعی در تاریخ به سادگی گذر کنیم، اگر اشتباه با عبرت
همراه نشود و خطا دائماً با فراموشی مواجه شود، این هزینه‌ها که به قیمت تلف شدن عمر نسل‌ها تمام می‌شود هیچ حاصلی نخواهد داشت.
حداقل باید گفتمانی عبرت آموز برای آیندگان شکل بگیرد که یادشان بیاید در مقطع تاریخی و بحران‌زده یک سرزمین، چگونه هنرمندان آن دیار که قرار بوده نماینده احساس و روح و منطق مردم باشند، درد و رنج و عشق و شادی‌شان را با هنر خود به ثبت رسانده و منعکس کرده و آگاهی بخش باشند، ناگهان به تبلیغاتچی‌های دم‌دستی حزبی و گروهی تبدیل شدند و منفعتش را بردند. و فوج فوج مردمی که به آن‌ها و هنرشان اعتماد داشتند را به مسیر غلط هدایت کردند. قرار است حداقل برای ثبت در تاریخ و فهم آیندگان، یادمان نرود چه افرادی با چه ادعاهایی چه مسیری را پیموده‌اند. قرار است زیر سؤال ببریم و مواخذه کنیم. بپرسیم پس چرا همیشه همین جماعت سلبریتی که از در و دیوار برایشان تریبون اعتراضات و دفاعیات رنگارنگ حاضر است در هر شرایطی با هر خطا و اشتباهی نه تنها مواخذه نمی‌شوند که باز هم هستند و ادعا دارند و طلب ترحم می‌کنند.
اما صدای آسیب‌پذیرترین اقشار جامعه شنیده نمی‌شود. باید به باران کوثری یادآور شویم که الان وقت عذرخواهی و پشیمانی و طلب حلالیت است، نه خشمگین شدن و دست پیش گرفتن. باید پرسید که این جماعت ممنوع‌الکار که با دو مصاحبه به اصطلاح جنجالی نقش قهرمان ملی را ایفا می‌کنند چطور از در و دیوار برایشان سیمرغ دولتی و تندیس خصوصی می‌بارد و پشت به پشت هم پروژه، فیلم و سریال تازه استارت می‌زنند.
چرا کسی حالش از این تظاهرهای بی انتها به هم نمی‌خورد. چرا رسانه‌های رنگارنگ مجازی که برای تعدادی لایک و فالو بیشتر عجز و تاب معترضانه یک بازیگر را با تیترهای دهان پر کن منتشر می‌کنند؛ حداقل یک علامت سؤال پیش حرف‌های پرتناقض این جماعت نمی‌گذارند؟
بحث را تمام کنیم. مسئله در این مورد خاص خیلی ساده و مشخص است. با سیستمی طرف هستیم که سلبریتی کم‌دانش تحویل می‌دهد و با سلبریتی‌های منفعت‌طلبی طرف هستیم که بدون داشتن لیاقت لازم، نقش مصلح اجتماعی را بازی می‌کند و متاسفانه خیلی دیرتر از موقع لزوم، متوجه کلاه بزرگی که بر سرمان رفته است می‌شویم...
منبع: کافه سینما

 

مهر: مایکل کیتون، بازیگر نامزد اسکار برای بازی مجدد در نقش بتمن مشغول مذاکره با کمپانی برادران وارنر است. کیتون که پیش از این در فیلم‌های «بتمن» و «بتمن بازمی‌گردد» ساخته «تیم برتون» در نقش این شخصیت ابرقهرمانی بازی کرده بود در حال مذاکره با کمپانی برادران وارنر است تا در فیلم جدید «فِلَش» بار دیگر در این نقش ظاهرشود. در این فیلم جدید که «اندی موسکیتی» کارگردانی آن را برعهده داشته است، ازرا میلر برای بازی در نقش «فِلَش» انتخاب شده است. مایکل کیتون پیش از بازی در فیلم «بتمن» (۱۹۸۹) بیشتر به عنوان یک بازیگر کمدی شناخته می‌شد که پس از درخشش در این فیلم در دنباله آن با عنوان «بتمن بازمی‌گردد» (۱۹۹۲) نیز مقابل دوربین تیم برتون رفت. فیلم جدید «فِلَش» قرار است دو فیلم بتمن که «جوئل شوماخر» کارگردانی کرده بود را نادیده بگیرد و در واقع ادامه‌ای بر فیلم «بتمن بازمی‌گردد» باشد. «کیتون» در سال ۲۰۱۴ نیز در فیلم برنده اسکار «بِردمن» ساخته «الخاندرو گونزالز ایناریتو» در نقش بازیگری ظاهر شد که پیش از این در فیلم‌های ابرقهرمانی بازی می‌کرده است. این نقش برای «کیتون» نامزدی بهترین بازیگر مرد در جوایز اسکار را به ارمغان آورد. پس از کناره‌گیری بن افلک از بازی در نقش «بتمن»، رابرت پتینسون به صورت رسمی به عنوان بازیگر نقش بتمن در فیلمی به کارگردانی «مت ریوز» انتخاب شده است.
 

صبا: کارگردان فیلم «بهت» درباره دلایل خود مبنی بر اکران آنلاین این فیلم توضیحاتی ارائه داد. عباس رافعی کارگردان فیلم سینمایی «بهت» که از ۱۲ خرداد ماه در پلتفرم‌ها به صورت آنلاین اکران شده است در این باره گفت: فیلم «بهت» قرار بود اول دی ماه سال گذشته اکران عمومی شود که فیلم قبلی چون هنوز امکان اکران داشت و کف فروش را پر نکرده بود به ما اطلاع دادند که از هفته دوم دی‌ماه اکران خواهد شد.
وی افزود: سپس اکران «بهت» با جشنواره ملی فیلم فجر همزمان شد به همین دلیل تصمیم گرفتیم از اول اسفندماه نمایش این فیلم شروع شود و چون قرار بود فیلم را اکران کنیم فرم شرکت در جشنواره را هم پر نکردیم. اسفندماه نیز با تعطیلی سینماها مواجه شدیم که البته پیش‌بینی می‌کردیم ممکن است تعطیلی سینماها ماه‌ها طول بکشد و زمانی که دیدیم مردم از اکران آنلاین استقبال کرده‌اند تصمیم گرفتیم «بهت» را اکران آنلاین کنیم غاقل از این که اکران آنلاین همانا و به سرقت رفتن فیلم هم همان!
کارگردان فیلم «فصل فراموشی فریبا» درباره اکران آنلاین عنوان کرد: این نوع اکران یک فرصتی برای سینمای ایران بوده و هست حتی در زمانی که سالن‌های سینمایی باز هستند، اکران آنلاین می‌تواند به کمک این اکران فیزیکی در سالن سینماها برود. من موافق اکران آنلاین هستم زیرا کسانی که عادت به سینما رفتن دارند، همیشه برای فیلم دیدن به سالن سینمایی مراجعه می‌کنند، اما افرادی هستند که سال‌هاست سینما نرفتند، اما از این که سینما به خانه آن‌ها بیاید، استقبال می‌کنند.
وی ادامه داد: در فیلم‌های قبلی‌ام که در سینما اکران عمومی می‌شد متوجه می‌شدم که تعداد کمی بودند که فیلم‌ها را مشاهده کرده‌اند، اما از تجربه اکران آنلاین «بهت» متوجه شدم که خیلی‌ها این فیلم را در همین مدت کوتاه تماشا کرده‌اند.
این کارگردان با اشاره به نبود قانون کپی‌رایت در ایران خاطرنشان کرد: «بهت» جدا از اکران آنلاین در همه شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان به صورت غیرقانونی نیز پخش شده و این پاشنه‌آشیل اکران آنلاین است. در واقع ما قانون کپی‌رایت نداریم و این شبکه‌ها به راحتی از فیلم‌های سینمای ایران برای این که شبکه‌های تلویزیونی‌شان سرپا بماند، سوءاستفاده می‌کنند. اگر در کشورمان قانون کپی‌رایت داشتیم این ضرر و زیان‌ها هرگز به وجود نمی‌آمد یا می‌توانستیم شکایت کنیم و خسارت بگیریم. رافعی در پایان درباره رضایتش از فروش فیلم «بهت» تصریح کرد: از فروش این فیلم تا به امروز راضی بوده‌ایم و اطلاعاتی که پلتفرم‌ها داده‌اند، نشان‌دهنده این است که در هفته اول «بهت» فروش خوبی داشته اما از زمانی که نسخه قاچاق فیلم در شبکه‌های اینترنتی قرار گرفت سیر نزولی پیدا کرده اما این فیلم همچنان می‌تواند به اکران آنلاینش ادامه دهد. «بهت» به نویسندگی و کارگردانی عباس رافعی است که محمد نشاط آن را تهیه کرده است. مهتاب کرامتی، رعنا آزادی‌ور، علیرضا آقاخانی، محمدرضا رهبری از جمله بازیگران این فیلم سینمایی هستند. داستان این فیلم درباره زوجی است که از قشر متوسط ایران امروز، پس از ۲۰ سال فراق اکنون که همدیگر را یافته‌اند برای تحکیم این عشق، سرنوشت بچه‌هایشان را با زوجی از طبقه پایین جامعه گره می‌‌زنند، غافل از این که این آغازی برای فروپاشی هر دو خانواده است.
 

ایسنا: جوئل شوماخر کارگردان فیلم‌هایی چون «آتش سنت‌المو»، «پسران گمشده» و «مرگ‌بازان»‌ در ۸۰ سالگی از دنیا رفت. جوئل شوماخر از نام‌های پرآوازه سینمای هالیوود بود که در مقام کارگردانی فیلم‌های پرهزینه دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی، از «زمانی برای کشتن» تا سری فیلم‌های «بتمن» حضوری پررنگ داشت. برایان فولر و کوین اسمیت تهیه‌کننده و نویسنده «پیشتازان فضا» از نخستین چهره‌های سینمایی بودند که به درگذشت شوماخر در فضای مجازی واکنش نشان دادند. کیفر ساترلند ستاره سینما نیز در توئیتی درگذشت این کارگردان نامدار را تسلیت گفت. بر اساس خبر بی‌بی‌سی، شوماخر بیش از یک سال پیش به بیماری سرطان مبتلا شده بود. او از دهه ۷۰ میلادی به عنوان طراح لباس وارد صنعت سینما شد و کارش را با بزرگانی مثل وودی آلن شروع کرد. او کم‌کم از اواسط دهه ۷۰ با کارگردانی کمدی‌های کم‌هزینه به عرصه کارگردانی پا گذاشت و همزمان برای برادوی نمایشنامه می‌نوشت. شوماخر سال ۱۹۸۵ با فیلم «آتش سنت‌المو» به شهرت رسید و پس از آن با برخی از مشهورترین بازیگران هالیوود از جرج کلونی و تام کروز تا جولیا رابرتس و مایکل داگلاس همکاری کرد. او در اواخر دوران فعالیت حرفه‌ای چند قسمت از سریال مشهور «خانه پوشالی» را کارگردانی کرده بود.
 

نقدی بر داستان «خداحافظ گاری کوپر»
سرنوشت یونانی


خداحافظ گاری کوپر شاهکاری از رومن گاری نویسنده سرشناس فرانسوی است. این اثر به معنای حقیقی ایدئولوژی انسانیت را زیر سؤال می‌برد، از آن بالاتر هیچ بر می‌شمارد. ادبیات فرانسه پس از بالزاک دستخوش ناهنجاری فرهنگی و اجتماعی شد، اما رومن گاری با آثاری مانند: زندگی پیش رو، لیدی آل و خداحافظ گاری کوپر جان تازه‌ای گرفت. اگر چه سلین همواره به عنوان جاه‌طلبانه‌ترین و جذاب‌ترین قلم در ادبیات فرانسه شناخته می‌شود، اما نباید فراموش کرد که موضوع و مفهوم در ادبیات رومن گاری، نیستی و چیستی است و نه الزاماً مانند کامو یا سارتر به دنبال هستی و پوچ‌گرایی باشد.
 آزادی از قید تعلق
لنی شخصیت پیچیده‌ای در این داستان ندارد بلکه انفجار اطلاعات و ارتباطات در این اثر است که او را به پیچیدگی ذهنی و روانی می‌رساند. این قهرمان در داستان به طور ناخواسته و کاملاً طبیعت‌گرا عاشق جس می‌شود. جس نیز با توجه به سابقه پدر و شک در چگونگی مرگ او از نظر روانی دچار تزلزل شده است.
 استعلای عشق و خواستگاه هرمنوتیک آن از سوی مؤلف باعث شده است که مخاطب درک روان و ساده‌ای از این موضوع نداشته باشد، بلکه تماماً دچار مسائل حاشیه‌ای مانند فاشیم، نژادپرستی در آمریکا، مهاجرت، بانکداری در سوئیس و... شود. در واقع سبک مؤلف در بیان قصه خود فرار از قصه است. فراری به سرعت کلمات و قدرت رؤیا. این گونه است که قهرمان قصه رومن گاری (لنی) همواره به دنبال آزادی از قید تعلق است، اما خود در دسته متعلق‌ترین انسان‌های روی زمین قرار دارد.
 مسئله
مؤلف در «خداحافظ گاری کوپر» شخصیت را از منیت ساقط می‌کند. چرا که اساس عشق و دوست داشتن رهایی از «منِ» ارادی است. او با آزادی از قید تعلق نه از دیگران بلکه از قید خود رها می‌شود و خود را به طور ناخواسته وقف انسانی دیگر می‌کند. مسئله این است که لنی یک بار برای همیشه با گاری کوپر خداحافظی کرده است، اما چرا باید یک بار دیگر قاطعانه با او و شخصیت جدید خود (لنی) خداحافظی کند.
قهرمان قصه یک موجود چند شخصیتی نیست بلکه انسانی است که در شرایط موجود شخصیت‌های درخوری به وجود می‌آورد. این چنین می‌شود که لنی ناخودآگاه شخصیتی همانند طبیعت به خود می‌گیرد. البته در اینجا منظور از طبیعت نه شرایط اقتصادی، اجتماعی یا سیاسی است بلکه انسان یا انسان‌هایی است که قهرمان داستان با آن‌ها روبه‌رو می‌شود و به موجب تفاوت‌های عمده با هم نسل‌ها جذب آنان می‌شود.
 حواشی
رومن گاری در این کتاب به خوبی حاشیه‌سازی می‌کند و از حاشیه به متن می‌رسد. در واقع ممکن است موضوعاتی که لنی و جس بر سر آن با یکدیگر بحث می‌کنند هیچ سودی نداشته باشد چرا که قدرت عملی کردن آن را ندارند، اما مؤلف از زبان شخصیت‌ها و درگیری‌های گفتمانی که میان آنان با چاشنی طنز به وجود می‌آورد چنین قدرتی را پیدا می‌کند که اندیشه انقلابی خود را بیان کرده و عملی کند.
موضوع اصلی این حواشی نژادپرستی در آمریکا است. نابرابری نژادی میان سفیدپوستان و سیاه‌پوستان که همواره در اوج اختلافات فرهنگی و قدرتی این کشور قرار داشته این بار به زبان ادبیات با لحنی سلین‌گونه و بیانی رمانتیک مورد بررسی قرار می‌گیرد. لنی به صراحت می‌گوید در آمریکا می‌تواند نابرابری نژادی را تحمل کند، اما در کشوری مانند سوئیس که دم از عدالت و برابری می‌زند هرگز چنین صبری را ندارد. این چنین می‌شود که ریشه همه نابرابری‌ها را امری درونی برداشت کرده است.
 به تفسیر دیگر اگر کشوری از وضعیت بد یا وخیم کشور دیگری می‌گوید دلیل بر آن نمی‌شود که کشور گوینده خود وضعیتی وخیم‌تر از دیگری نداشته باشد. حاشیه در «خداحافظ گاری کوپر» خود متنی است که می‌توان از دل عاشقانه‌های لنی و جس جدا کرد و یک بیانیه انقلاب فرهنگی جهان‌شمول شمرد. این کتاب را بارها و بارها باید خواند چرا که نامتناهی‌سازی سیاسی و فرهنگی در آن به طور ویژه‌ای به چشم می‌خورد و دلیل بر آن می‌شود که رومن گاری را یکی از موفق‌ترین نویسنده‌های انقلابی فرانسه عنوان کنم.