
خوشوبش کردن رسانههای ایرانی با مربی شیکپوش ایتالیایی ادامه دارد
تعداد بازدید : 2
حضور در فوتبال ایران خیلی افتخار بزرگی بود
ایسنا: سرمربی سابق استقلال به بیان دوران حضور کوتاه خود در این تیم پرداخت و عنوان کرد که در فوتبال آسیا بیشتر دوئلهای فردی است تا تاکتیک. «استراماچونی» سرمربی سابق استقلال که در نیمفصل نخست هدایت این تیم را برعهده داشت و قبل از پایان قراردادش از این تیم کنار رفت، در صحبتهایی جدید به بیان دیدگاه خود درباره حضور در این تیم پرداخت. او درست قبل از شیوع ویروس به ایتالیا بازگشت.
خیلی از هواداران استقلال که از جدایی این مربی ایتالیایی با تیمشان ناراحت و ناراضی بودند، به خیابانها آمدند و اعتراض خودشان را نشان دادند. دیدگاههای او درباره فوتبال ایران بهخصوص علاقهمندی هواداران آبیها به استقلال همیشه انگیزهای است برای اهالی رسانه که با او در تماس باشند...
آقای استراماچونی! چرا استقلال؟
وقتی اسپارتا پراگ را هدایت میکردم، آنها به دنبال من بودند. در تابستان اوضاع باشگاه خوب پیش نرفت، بنابراین نماینده من، «فدریکو پاستورلو» این پیشنهاد را کامل و ساختارمند نشان داد. خودم را برای شور و شوق چشمگیر و فوتبال خوب آماده کردم. ۴۴ساله هستم، نمیخواستم هنوز بیرون بنشینم.
ما وقتی به ایران و فوتبال امارات فکر میکنیم، استادیومهای جدید اما نیمه خالی را تصور میکنیم
دقیقاً برعکس: سازههای بتونی ولی چشمگیر.
بله. عکس استادیوم تراکتور، در شهر تبریز را دیدیم. صدهزار تماشاگر در این دیدار حضور داشتند. چه شرایطی حاکم بود؟
دقیقاً برای من نیز این چیزها یادآور دوران کودکی خودم در دهه۸۰ بود که ورزشگاهها از المپیک گرفته تا اسکولی مملو از تماشاگر بود.
در ایران چه آموختید؟
از دیدگاه محیطی این را آموختم که زندگی با اشتیاق عظیم را تمرین کنم، بیشتر از ایتالیا. در سطح فوتبال باید بگویم که در آسیا تاکتیک کمتری وجود دارد و دوئل فردی بیشتر است.
فوتبال ایران کجا واقع شده است؟
فوتبال ایران در قاره آسیا برای رتبه نخست با ژاپن میجنگد؛ به همین خاطر حضور در فوتبال ایران خیلی افتخار بزرگی بود.
از یک مربی به قهرمان ملی تبدیل شدید؛ انتظار داشتید؟
هرگز، به این دلیل که ایران کشوری با بیش از ۸۰میلیون نفر جمعیت است. آیا شما میخواهید یک ایتالیایی را انتخاب کنید؟ رفتن من به یک پرونده بینالمللی تبدیل شده است. تظاهراتهای خیابانی در تهران، بنرهایی با چهره من، مداخله سیاست برای تلاش و برای اصلاح. نیازی به گفتن نیست، من از همان ابتدا ناراحت بودم و حتی درمورد دلایلی که مجبور به ترک ایران شدهام چیزی نگفتم(تکرار بینظمی در روشهای پرداخت).
استقلال باشگاه دولتی است که توسط مقامات سیاسی اداره میشود، آیا میتوان فوتبال را اینگونه بازی کرد؟
این یک شرکت با صددرصد مشارکت دولتی است. مدیران در این باشگاه به عبارتی بیان دیدگاه وزیر ورزش هستند.
در ابتدا در درک آن مشکل داشتم، همچنین به این دلیل که کسی مرا در باشگاه استقلال میخواست، پس از دیدن من در لیگ اروپا با اینتر، استعفا داد. در هفته پنجم داربی را از دست دادیم و تیم در جدول یکی مانده به آخر بود. آنها درمورد فوتبال ما گیج شدند: ۳-۴-۳ برای آنها غیرقابل درک بود. اما ما واکنش نشان دادیم. ۱۱ برد پشت سر هم، تیم بعد از سالها در صدر جدول قرار گرفت. در پایان، در شش ماه، شغل مورد توجه همه قرار گرفت. من جایزه بهترین مربی آسیا را در ماه نوامبر به دست آوردم.
کدام مربی را الگوی خود میدانید؟
باید از بسیاری تشکر کنم. گاسپرینی، ساچی، اسپالتی، رانیری، زمان، آنچلوتی و گواردیولا. ولی میخواهم برای رفتن به رستوران آلگری را انتخاب کنم.