«خواننده قدیمی پاپ بازیگر تئاتر شد» تیتری بود که خبر از حضور محمدرضا عیوضی در نمایش «اتاق پرو» به کارگردانی نغمه نوذری می‌داد.خواننده پاپی که شنیدن نامش، قطعاتی چون «تو سرزمین عشقی» به آهنگ‌سازی ناصر چشم‌آذر، «گل‌واژه خلقت» به آهنگ‌سازی فرید شب‌خیز، تیتراژ سریال «روزگار جوانی» و... را به یاد می‌آورد. آثاری که طبق آن‌چه خودش می‌گوید او و خشایار اعتمادی را در زمره نخستین خوانندگان موسیقی پاپ بعد از انقلاب قرار می‌دهد. عیوضی این روزها در سالن شماره یک عمارت نوفل‌لوشاتو، نقش کوگل ماس، پروفسور ادبیات زبان لاتین و یونانی سیتی‌کالج را بازی می‌کند. مردی که در زندگی زناشویی خود ناموفق است و برای مشورت ابتدا به مطب روانکاو و سپس به دفتر پرسکی جادوگر می‌رود. پرسکی و دستیارش پیشنهاد می‌کنند با یک کتاب وارد اتاق پرو جادویی شود و در بین شخصیت‌های رمان‌های مورد علاقه‌اش به دنبال عشق بگردد. پروفسور اثری از گوستاو فلوبر را انتخاب می‌کند و به دیدار اِما بووآری می‌رود...آن‌چه در ادامه می‌خوانید گفت‌وگویی است با محمدرضا عیوضی که با صحبت در مورد نقشش در «اتاق پرو» آغاز شد، به واکنش‌ها نسبت به آن‌چه «حضور خواننده قدیمی پاپ بر صحنه تئاتر» خوانده شد رسید و با تمرکز بر فعالیت‌های موسیقایی او و انتقادات جدی‌اش از عملکرد شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی و مرکز موسیقی و سرود سازمان صدا و سیما به پایان رسید.
صحبتمان را با نقشی که این روزها در نمایش کمدی «اتاق پرو» بازی می‌کنید، شروع کنیم.
همان‌طور که می‌دانید نویسنده و کارگردان این اثر نغمه نوذری است و متن را براساس نمایشنامه‌ای از وودی آلن نوشته است. «اتاق پرو» که اکنون روی صحنه می‌بینید دقیقاً مانند نمایشنامه وودی آلن نیست و با توجه به شرایط اجتماعی‌مان تغییراتی در آن ایجاد شده است. بازیگران دیگر این اثر، ایمان اصفهانی، نسترن ابراهیم‌زاده و نگین سرتیپی در تئاتر شناخته شده‌اند و کارشان را به درستی انجام می‌دهند و من به شخصه بسیار خوشحال می‌شوم اگر نقدی نسبت به حضورم در این اثر بشنوم و بخوانم. حضور من در این نمایش ممکن است به واسطه سابقه‌ام در دنیای موسیقی باعث تعجب دوستان شده باشد هر چند پیش‌تر نیز تجربه‌هایی در سریال «کژدم ۳۳» و چند تله‌فیلم داشته‌ام. نخستین تجربه‌ام در تئاتر نیز به حضوری پنج دقیقه‌ای در نمایش «به وقت پازولینی» برمی‌گردد تا «اتاق پرو» که در طول یک ساعتی که نمایش اجرا می‌شود، روی صحنه‌ام و طبیعتاً دشواری‌های خود را دارد.
خبر حضور شما در نمایش «اتاق پرو» با تیترهایی چون «خواننده قدیمی پاپ بازیگر تئاتر شد» منتشر شد. عنوان «خواننده قدیمی پاپ» برایتان خوشایند است؟
وقتی می‌گویند خواننده قدیمی پاپ به این معناست که من در قدیم کار می‌کرده‌ام و الان دیگر کار نمی‌کنم در صورتی که چنین نیست. البته نسبت به خیلی از خوانندگان که چهار دهه است مشغول فعالیت هستند، من چندان قدیمی نیستم اما بعد از انقلاب، من و خشایار اعتمادی، نفرات اول موسیقی پاپ ایران بودیم. من همچنان در حوزه موسیقی و مخصوصاً در زمینه کارهای اجتماعی مشغول کار هستم و در کنارش کارهای عاشقانه نیز می‌خوانم.
 وضعیت حال حاضر موسیقی پاپ را چگونه می‌بینید؟
موسیقی پاپ در حال حاضر در وضعیت خوبی به سر نمی‌برد و متاسفانه به نظرم مبتلا به ویروسی شده است که خروجی‌اش منجر به بیماری گوش شنوندگان می‌شود. من این صحبت را در برنامه‌ای تلویزیونی هم مطرح کردم، نمی‌خواهم بگویم که همه خوانندگان حال حاضر موسیقی پاپ آثاری بی‌محتوا تولید می‌کنند، نه! در بین آن‌ها خوانندگان بسیار خوبی هستند که هم صدای خوبی دارند و هم از اشعار خوبی استفاده می‌کنند، اما این شامل ۵ تا ۱۰ درصد هنرمندان این حوزه از موسیقی می‌شود و به نظرم ۹۵ یا ۹۰ درصد باقی به اجرای هجویات می‌پردازند. متاسفم که وزارت ارشاد و صداوسیما با دادن مجوز به این آثار راه ورود آن‌ها را به جامعه هموار می‌کنند. به گمان من روابطی که این روزها در صداوسیما وجود دارد، روابطی کاسب‌کارانه است و این قبیل پیشنهادات حتی به خود من نیز شده است! به من نیز گفته‌اند اگر می‌خواهی فلان کارت از صداوسیما پخش شود، این مبلغ پول بده و تعجب کرده‌ام که واقعاً این پیشنهاد به من می‌شود؟! و پاسخم این بوده است که اشتباه گرفته‌اید!
پول می‌دهید و آن‌ها - واسطه‌ها و دلال‌ها- برای کارتان، هر چه که باشد، مجوز می‌گیرند و به عنوان تیتراژ سریال پخش می‌کنند و در روشی دیگر، اگر کنسرت‌هایتان سولداوت شود، بدون این‌که تفاوتی کند که محتوای اثرتان چیست، به عنوان میهمان دعوت می‌شوید تا آن برنامه پربیننده شود. به نظر من دعوت این افراد به رسانه ملی که متعلق به مردم است، اشتباه محض است و به سوءمدیریت و عدم مدیریت درست و سالم برمی‌گردد و موجب دامن زدن به رونق بیشتر این قبیل ترانه‌ها و موسیقی‌ها می‌شود.
 اشاره‌تان به «هجویات» بیش از هر چیز به حوزه شعر و ترانه مربوط است؟
دقیقاً همین طور است.
عملکرد شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی و مرکز موسیقی و سرود سازمان صداوسیما را در این زمینه چگونه می‌بینید؟
هر دو مقصرند و گمان می‌کنم عواملی نفوذی در این شورا و مراکز وجود دارند که ماموریت‌شان این است که فرهنگ جامعه را خراب کنند و از نظر خودشان خوشبختانه و از نظر ما بدبختانه، موفق هم شده‌اند. مدیران ما به خاطر عدم شناخت و فقدان صلاحیت به این وضعیت تن داده‌اند. اگر مدیر، مدیر خوبی باشد می‌تواند حتی اگر خودش کارشناس شعر، ترانه، ادبیات و موسیقی نیست، در کنار دستش از کسانی که در حوزه ادبیات فعال هستند و استخوان خُرد کرده این کارند به عنوان مشاور استفاده کند و جلوی ورود کسانی را که با پارتی‌بازی، رابطه، بهره‌مندی از رانت و پرداخت پول و رشوه وارد این حوزه می‌شوند، بگیرد. اما متاسفانه مدیرانمان هم براساس روابط فامیلی و... وارد می‌شوند و به وضعیت ملوک‌الطوایفی دچار شده‌ایم. هر کسی به مدیریت جایی می‌رسد به سراغ آشنایان و دوستان خود می‌رود، فارغ از این که این افراد تخصص دارند یا خیر؟ خدا آقای چمران را رحمت کند که در جواب تخصص بهتر است یا مؤمن بودن گفت: «مؤمنی که انجام کاری را که در آن تخصص ندارد بپذیرد دیگر مؤمن نیست. انسانی که مؤمن، متعهد و باوجدان باشد انجام کاری را که در آن تخصص ندارد نمی‌پذیرد.»
خبر آنلاین

کافه سینما: تونی بریتون بازیگر سرشناس بریتانیایی در ۹۵ سالگی از دنیا رفت. او بیش از همه برای بازی در فیلم «روز شغال» شهرت داشت. خبر درگذشت تونی بریتون را دخترش به رسانه‌ها اعلام کرد. این بازیگر کهنه‌کار که از صحنه‌های تئاتر لندن به دنیای بازیگری وارد شده بود، سال‌ها در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی نقش‌آفرینی کرد. از فیلم‌های بیشتر شناخته شده او می‌توان به «روز شغال» به کارگردانی فرد زینه‌مان اشاره کرد.
«یکشنبه خونین یکشنبه» به کارگردانی جان شلزینجر یکی دیگر از آثار سینمای این بازیگر است. بریتون که تا چند سال پیش در تئاتر روی صحنه می‌رفت، آخرین بار سال ۱۹۷۹ در فیلم «آگاتا» کنار داستین هافمن و تیموتی دالتون روی پرده سینما ظاهر شد.

ایلنا: مجله ادبی «شب شعر» با اجرای رشید کاکاوند روانه آنتن پخش می‌شود. مجله شبانگاهی «شب شعر» که پیش از این با اجرای محمود اکرامی‌فر پخش می‌شد، با اجرای رشید کاکاوند روی آنتن می‌رود. ضمن اینکه محمود اکرامی‌فر هم در مقام سردبیر همکاری خود را با این برنامه ادامه می‌دهد. رشید کاکاوند محقق، شاعر، داستان‌نویس و ترانه‌سرا، پیش از این اجرای برنامه‌های دیگری در شبکه چهار سیما همچون دو قدم مانده به صبح، هزارو یک شب، صدبرگ و... را عهده‌دار بوده است. در این برنامه رشید کاکاوند در میزبانی از دو مترجم ـ احسان آقاعباسلو و علی غضنفری ـ با آن‌ها درخصوص «ترجمه شعر» گفت‌وگو می‌کند. «بزم سخن» با اجرای عبدالمهدی مستکین و «نقد هفته» با اجرای علیرضا بهرامی (شاعر و روزنامه‌نگار)، از دیگر بخش‌های مجله «شب شعر» است.

 

اکران فیلم محمدعلی سجادی از 6 دی در گروه «هنر و تجربه»
طبق آخرین برنامه‌ریزی‌ها آیین افتتاحیه اکران فیلم «طلاقم بده به خاطر گربه‌ها» به کارگردانی محمدعلی سجادی 6 دی ماه برگزار می‌شود و از همان روز اکران آن در سینماهای «هنر و تجربه» کلید می‌خورد.این فیلم به کارگردانی محمدعلی سجادی است که براساس یک رخداد واقعی توسط وی به نگارش درآمده است و داستان زندگی زوجی جوان را روایت می‌کند که در سال ۱۳۸۳ به دادگاه مراجعه کرده و تقاضای طلاق می‌دهند.

«امیر» در راه است
فیلم سینمایی «امیر» به نویسندگی و کارگردانی نیما اقلیما از هجدهم دی ماه در سینماهای کشور به روی پرده خواهد رفت.میلاد کی‌مرام، سحر دولت‌شاهی، هادی کاظمی و... بازیگران «امیر» هستند.پیش از این، «امیر» در بخش مسابقه جشنواره «کارلووی‌واری» جمهوری چک به نمایش در آمده بود.

«لوتوس» ایرانی تندیس طلایی بنیاد هنری شارجه را گرفت
فیلم «لوتوس» به نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی محمدرضا وطن‌دوست در بیستمین حضور بین‌المللی خود، تندیس طلایی بهترین فیلم مستند از بنیاد هنری شارجه امارات را دریافت کرد.هیئت داوران این رویداد متشکل از «محمد ملص» فیلمساز سوری، «امیلی فالاکس» عضو هیئت مدیره جشنواره ایدفا و «جان لهود» کارگردان و بازیگر استرالیایی، در بیانیه داوری خود آوردند: «جایزه بهترین فیلم مستند اهدا می‌شود به فیلم «لوتوس» به کارگردانی محمدرضا وطن‌دوست؛ فیلمی خوش ساخت که فیلم‌برداری عالی را با داستان‌پردازی شاعرانه ترکیب کرده است.»

احمد شاملو در شماره جدید «وزن دنیا»
شماره چهارم «وزن دنیا» درباره کارنامه شعری احمد شاملو و پرونده تحلیلی درباره رفرم در غزل معاصر ایران منتشر شد. در این شماره «وزن دنیا» شعرهایی از شاعران استان‌های تهران، آذربایجان شرقی، بوشهر، خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان، فارس، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد، گیلان، لرستان و یزد آمده است.