1- امسال سال عادل است بدون هیچ شک و شبههای. او با اختلاف مرد سال تلویزیون است، مردم هم سهشنبه شب با آرای خود این ماجرا راتأیید کردند. رأی مردم آن هم در فضای غبارآلود ستاره، مربع اسپانسر جامجم مهر تاییدی بود بر بهترین بودن او. عادل ایستاد و جنگید تا ثابت کند با همه نامردیها و با همه سنگاندازیها بهترین است. او برای فریاد زدن بهترین بودن خودش پشت هیچ تریبونی مجیز مدیری را نگفت، از کسی هم نخواست تا برای مدیرانش کف و هورا بکشند.
2- یکی از پشتوانههای عادل در همه این سالها و به خصوص امسال مخاطبانی هستند که هر هفته با پیامکهایی که اتفاقاً برایشان بار مالی هم دارد، از او حمایت میکنند، اما هیچ وقت آنها را به رخ نکشید. او سالهاست برای بهترین بودن روی سن میرود و جایزه میگیرد، اما هیچ وقت پشت تریبون طرفدارانش را به رخ نکشید تا سلبریتی بودنش را فریاد بزند.
3- عادل در همه این سالها انواع و اقسام تهمتها را شنیده و تحمل کرده، بارها مورد حمله شدید منتقدانش قرار گرفته است، گافهای برنامهاش سوژه رسانههای مجازی و کاغذی شد. امسال شدت همه این تهمتها، انتقادها و حملات بیشتر از قبل بود، اما عادل برای پاسخ دادن به آنها ویدئو ضبط نکرد و منتقدانش را شاکی طور به خاک و خون نکشید. او به جای ویدئو ضبط کردن و شیر کردن آن در فضای مجازی، سکوت کرد، چون بهترینها هیچ وقت هیاهو نمیکنند با کارشان جواب منتقدها و دشمنانشان را میدهند.
۴- عادل فردوسیپور ۲۰ سالی است که «نود» را روی آنتن دارد، تأثیرگذاری او بر متن فوتبال ایران برای همه ثابت شده است. دوست و دشمن این موضوع را با قاطعیت تأیید میکنند. فقط کافی است بزنگاههای مهم فوتبال ایران را در این ۲۰ سال فهرست کنید، ردپای «نود» و تاثیرات مثبتی که برنامه عادل بر این وقایع داشته نشان میدهد که او و برنامهاش از چه ضریب نفوذی برخوردار هستند. اما عادل هیچگاه مدعی این نشد که خودش و برنامهاش در کاهش فساد در فوتبال ایران یا بهبود شرایط آن موثر بود.
5- اگر الان در کوچه و خیابان راه بیفتید و از مردم رهگذر و کسبه بپرسید که نام چند برنامه تلویزیونی را بگویند، از هر پنج نفر، حداقل سه نفر از برنامه «نود» نام میبرند. این یعنی «نود» یکی از برندهای تلویزیون است، اما تا حالا شنیدهاید که عادل بگوید من و برنامهام برند تلویزیون هستیم. او نمیگوید چون واقعاً برند تلویزیون است. وقتی نباشی آن را فریاد میزنی.