به تازگی سید هادی موسوی نیک عضو هیات علمی مرکز پژوهش‌های مجلس در موضع گیری اعلام کرده که 30 میلیون نفر در ایران درگیر فقر مطلق و شدید هستند که از این تعداد، 4 میلیون نفر در شرایطی هستند که بر پایه درآمد خود، توان تأمین مواد غذایی مورد نیازشان را ندارند. این آمار، در عین نگران کننده بودن، حامل نکات قالب تاملی است. افزایش فقر و کاهش توان خرید اقشار مختلف جامعه به‌ویژه در سال‌های اخیر، یکی از مسائل محوری در این رابطه است. در حالی که اقتصاد ایران با مشکلات متعددی مانند تحریم‌های اقتصادی، تورم بالا، بیکاری و نوسانات نرخ ارز روبه‌رو است، تاثیرات این مسائل به شدت بر قدرت خرید مردم تأثیر گذاشته است...

روز گذشته و با اظهارنظرهای مطرح شده در صحن دوباره ماجرای فیلترینگ و تلگرام به‌روز رسانی شد. محمدتقی نقدعلی نماینده خمینی شهر اصفهان در صحن علنی گفت: از قرار معلوم دولت توافقی را با تلگرام دارد امضا می‌کند که هنوز به اطلاع مرکز شورای عالی فضای مجازی نرسیده است. جناب رئیس، این اخطار را به وزیر ارتباطات می‌دهم. مطابق اصل هفتاد و هفتم، هرگونه عهدنامه باید به تصویب مجلس برسد. از قرار مسموع، نسخه فیزیکی این توافق حتی به رویت شورای عالی فضای مجازی نیز نرسیده است. اگر این قرارداد امضا شود، بدون تصویب مجلس، موجب استیضاح وزیر خواهد شد. این قرارداد نیازمند تصویب مجلس است و باید مجلس در جریان باشد.
 پاسخ رئیس مجلس: اخطار اساساً کذب است
محمد باقرقالیباف، رییس مجلس نیز در پاسخ به نماینده اصفهان گفت: آقای نقدعلی! بنده عضو شورای عالی فضای مجازی هستم. این اخطار جنابعالی اساساً کذب است. هر پلتفرم خارجی اگر بخواهد به طور رسمی در داخل کشور کار کند، حتماً باید ضوابط و مقررات را بپذیرد. شورای عالی فضای مجازی گروه ۹ نفرهای را انتخاب و تصویب کرده که این ۹ نفر باید تأیید کنند که آیا این ضابطه‌ها رعایت شده یا نه.
 سابقه فیلترینگ؛ تلگرام ۷ سال، اینستاگرام ۳ سال
خبرآنلاین در گزارشی می‌نویسد که تلگرام از سال ۱۳۹۷ و اینستاگرام از سال ۱۴۰۱ فیلتر شده‌اند. با روی کار آمدن دولت پزشکیان در تیرماه ۱۴۰۳، امیدهایی برای رفع این محدودیت‌ها شکل گرفت. اما با گذشت بیش از یک سال، تنها دو پلتفرم آزاد شده‌اند و وعده رفع فیلتر تلگرام تا پایان سال ۱۴۰۳ نیز هنوز عملی نشده است.
 جلسه سوم آبان ۱۴۰۴؛ رأی منفی به رفع فیلتر
روز شنبه سوم آبان ۱۴۰۴، کمیته بررسی رفع فیلترینگ در مرکز ملی فضای مجازی تشکیل جلسه داد تا درباره رفع محدودیت از تلگرام، یوتیوب و اینستاگرام تصمیم‌گیری کند. طبق گزارش روزنامه شرق، نتیجه این جلسه رأی منفی به رفع فیلتر بود.
 سخنگوی دولت: عدم رفع فیلتر به سود اسرائیل است
فاطمه مهاجرانی، سخنگوی دولت، در واکنش به این موضوع گفت: «عدم تحقق رفع فیلترینگ موجب عدم یکپارچگی اجتماعی می‌شود و این به سود دشمنان ما از جمله اسرائیل است.» او تأکید کرد که موضوعات در دستور کار قرار دارند و طبق روال پیگیری می‌شوند.
روایت متناقض روزنامه خراسان: گام دوم در راه است
روزنامه خراسان، نزدیک به محمدباقر قالیباف، در گزارشی از قول یک منبع ....

تحولات آینده ایران، اگر قرار است ریشه در معنا و پایداری داشته باشند، باید از سطح کلان سیاست به سطح خرد زیست‌محله‌ای فرود آیند؛ جایی که مردم، نه به‌عنوان مخاطب سیاست، بلکه به‌منزله عامل تمدن ایفای نقش می‌کنند. در این سطح، الگوی «کانون‌های حکمرانی محلی» (Local Religious-Cultural Governance Hubs) بازتاب دانشی تاریخی است که قرن‌ها در ساختار مسجد و بازار زیسته، و امروز باید در قالب سامانه‌ای هوشمند، خود را بازتعریف کند.
جامعه ایرانی در دوره‌های طلایی تمدن، از جمله صفویه، قدرت خود را از پیوند میان سه مدار به‌دست آورده بود: معنا (مسجد)، معیشت (بازار)، و مدیریت اجتماعی (وقف، صنف، شورا). مسجد جامع اصفهان، مسجد شاه، و بازار قیصریه، نمونه‌های زنده‌ای از این پیوند ارگانیک هستند. در همین محور، نه‌تنها عبادت و تجارت در مجاورت کالبدی، بلکه در وحدت معنایی جریان داشت. هر داد و ستد در سایه امانت و انصاف دینی بود، و هر خطبه و وعظ، به اصلاح روابط اقتصادی و اجتماعی مردم می‌انجامید. این همان مداری است که ما آن را اقتصاد چرخشی معنا می‌نامیم: گردش ارزش‌ها در رفتار اقتصادی، نه گردش سرمایه بی‌معنا.
در صفویه، شهر نه بر مدار کاخ، بلکه بر محور مسجد و بازار سازمان یافت. به تعبیر برخی مورخان، میدان نقش جهان خود یک «نقشه تمدنی» بود؛ در آن مسجد امام مرکز هدایت روحی و اجتماعی، بازار مرکز تلاش اقتصادی، و عمارت عالی‌قاپو مرکز هماهنگی سیاسی بود. چنین هندسه‌ای از حکمرانی، مبتنی بر حضور مردم در ساختار قدرت اجتماعی بود، نه جدایی آنان از آن. این حضور، همان چیزی است که امروز باید در قالب «کانون‌های حکمرانی محلی» بازآفرینی شود.
در منطق حکمرانی تمدنی، کانون محله نه صرفاً واحد خدمات شهری، بلکه نقطه اتصال میان ایمان، کار، و فناوری است. هر کانون باید بر سه پایه استوار شود:
1. مسجد؛ کانون اعتماد عمومی، تصمیم جمعی، و پیوند بین ارزش‌ها و کنش‌ها. در مسجد است که اجتماع معنایی یک محله ...