رژیم صهیونیستی به تازگی پرده ای جدید از سریال تجاوزگری ها و اقدامات نامشروع خود را به نمایش گذاشته است. ماجرا از این قرار است که پارلمان صهیونیست‌ها در اقدامی قابل تامل رای به الحاق کرانه باختری به دیگر سرزمین های اشغالی تحت کنترل اسرائیل داده است. موضوعی که بلافاصله با بازتاب های گسترده بین‌المللی رو به رو شده و دیدگاه‌های مختلفی در مورد آن مطرح شده و می‌شود. در این میان، مخرج مشترک تمامی تحلیل و تفسیرها در مورد این اقدام اشغالگران اسرائیلی این مساله است که تحرک جدید صهیونیست‌ها در رابطه با کرانه باختری، از همین حالا یک شکست بزرگ را برای آن ها نوید می‌دهد....

علی بیگدلی، استاد دانشگاه 
قطعنامه ۲۲۳۱ به این دلیل منعقد شد که کشورهای امضاکننده برجام معتقدبودند  اگر  ایران در ده سال آینده مرتکب تخلفاتی شود چگونه با ایران مقابله کنند به همین دلیل در بند ۵ قطعنامه ۲۲۳۱ مکانیسم ماشه را پیش بینی کردند بعد از خروج آمریکا از برجام در سال ۲۰۱۸ اروپاییان متعهد شدند که ارتباطات اقتصادی خود را با کشورمان گسترش دهند اما تحت فشار آمریکا این اقدام را انجام ندادند و ایران هم غنی سازی اورانیوم خود را بالاتر از سطح تعیین شده در توافق یعنی ۳.۶۷ درصد رساند و افزایش میزان غنی سازی تا سطح ۶۰ درصد موجب نگرانی کشورهای غربی و  منطقه شد. اروپاییان هم اسنپ بک را  علی رغم تهدیدهای مکرر علیه ایران اجرایی کردند و ایران هم قبول نمی‌کرد که این قطعنامه قابلیت اجرایی شدن دارد و شورای امنیت هم فعال‌سازی مکانیسم ماشه را تایید نمود. اکنون مشکل این است که کدام کشورها می‌توانند ایران را تحریم کنند؟ کدام کشورها موافق با تحریم علیه ایران نیستند؟ در قطعنامه پیش بینی شده که هیچ کدام از کشورها از جمله روسیه و چین  که از حق وتو برخوردارند نمی‌توانند اسنپ بک را با حق وتو خود وتو کنند بنابراین این مسأله تا حدودی با مشکل مواجه شده است اما بسیاری از کشورها تحریم علیه ایران را اجرا کرده و می‌کنند و تعدادی از کشورها به دلیل تعامل با ایران تحریم‌ها را نپذیرفتند اما این کشورها چندان در وضعیت اقتصادی کشور موثر نیستند و نمی‌توانند به رونق اقتصادی ما کمک کنند. بیانیه اخیر آقای عراقچی خطاب به دبیرکل سازمان ملل نمی‌تواند در خروج از این وضعیت موثرباشد زیرا شورای امنیت بازگشت تحریم‌ها را پذیرفته است. بسیاری از تصفیه خانه های چین که خریدار نفت  ایران بودند با اختلال روبه رو شده اند میزان فروش نفت ایران به چین از  ۱میلیون ۷۰۰ هزار بشکه به ۱میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه کاهش یافته است. درنتیجه مشخص نیست ادامه این وضعیت چه خواهد شد.آیا آمریکا چین را تهدید کرده است که درصورت خرید نفت از ایران با تحریم این کشور مواجه خواهند شد؟ اکنون کشورما در وضعیت بلاتکلیفی قرارگرفته و برخی کشورها از جمله چین و روسیه به دنبال عدم پایبندی به مصوبات سازمان ملل هستند اما اینکه تا چه اندازه در عدم اجرای تحریم‌ها  با ایران  همراهی می‌کنند در هاله‌ای از ابهام قراردارد. صادرات نفت ما به کشورهایی که تحریم‌های سازمان ملل را نپذیرفته‌اند هم به دلیل طولانی بودن مسیر حمل و نقل مقرون به صرفه نیست اما پذیرش تحریم‌ها از سوی برخی کشورهای از جمله ژاپن و کره جنوبی مشکلاتی را برای کشور ما ایجاد کرده است. در مورد سرنوشت تنش و درگیری بین ایران و اسرائیل می‌توان اذعان داشت که باتوجه به مشکلات غزه برای اسرائیل و  اوکراین برای آمریکا اکنون نباید منتظر حمله نظامی آمریکا و اسرائیل به ایران بود اگر وضعیت تغییر کندو تنش‌ها افزایش پیدا کند و مسأله غزه خاتمه یابد آن وقت جای نگرانی است. برای خروج ایران از این وضعیت باید تصمیمات اساسی اتخاذ شود چرا که هر روز  دچار آشفتگی داخلی، انزوای سیاسی و انجماد اقتصادی بیشتر خواهیم شد و این شرایط به سود دولت و ملت نیست. به اعتقاده بنده باید با آمریکا وارد مذاکره مستقیم شویم . براساس  منشور آژانس بین المللی انرژی اتمی کشورهایی که دارای توانای غنی سازی هستند  می‌تواند زیر ۴ درصد غنی‌سازی اورانیوم انجام دهند. بنابراین به سود ایران است که سطح تعیین شده در قطعنامه ۲۲۳۱ یعنی  ۳.۶۷ درصد را بپذیرد کشورهای غربی معتقدند برد موشک را تا ۴۵۰ کیلومتر کاهش دهیم در این مورد باید امنیت سرزمین مان حفظ شود و بحث سوم عدم حمایت از گروه‌های نیابتی در منطقه است درست است که انتظارات آنها از ایران بسیار زیاد است اما ادامه این وضعیت به سود مانیست و باید در مورد آن گفتگو و مذاکره کرد.