روند تحولات در منطقه کارائیب و مجاورت مرزهای ونزوئلا به وضعیت پُرتنش تبدیل شده است. در این راستا، گزارش‌ها از افزایش تحرکات ارتش آمریکا و به‌ویژه ناوشکن‌های این کشور در آب‌های مجاور سواحل ونزوئلا حکایت دارند و حتی آمریکایی‌ها اقدام به اعزام شماری از جنگنده‌های اف-۳۵ خود به پورتوریکو کرده‌اند. رویدادی که به زعم بسیاری از تحلیل‌گران، از قریب‌الوقوع بودن جنگ‌افروزی آمریکا علیه ونزوئلا حکایت دارد. در جبهه مقابل، دولت ونزوئلا نیز از آماده‌باش قوای نظامی خود خبر داده و برخی منابع از جذب هزاران نیروی داوطلب برای جنگ احتمالی با آمریکا گزارش می‌دهند.
دیپلماسی قایق توپدار؛ تکرار یک سیاست قدیمی  
بسیاری از ناظران و تحلیل‌گران معتقدند ترامپ و متحدانش چشم طمع به منابع غنی نفت و گاز ونزوئلا دارند؛ کشوری که در زمره غنی‌ترین کشورهای دارنده منابع انرژی جهان است. با این حال، عده‌ای تأکید دارند آنچه اکنون آمریکا نشان می‌دهد، چیزی جز «دیپلماسی قایق توپدار» نیست. در این نوع سیاست، آمریکایی‌ها چندین دهه قبل در مواجهه با کشورهای آمریکای لاتین که با مشکل روبه‌رو می‌شدند، ناوشکن‌های خود را به سمت سواحل آن کشورها اعزام می‌کردند و صرف همین نمایش قدرت، موجب سقوط دولت آن کشورها می‌شد. برخی با تکیه بر همین نکته معتقدند رفتار ترامپ در وضعیت کنونی نیز همان بکارگیری «دیپلماسی قایق توپدار» است.
موانع پیش روی آمریکا در مقابله با ونزوئلا  
با این حال، آمریکایی‌ها در اجرای رویکرد تهاجمی علیه ونزوئلا با دو مانع جدی روبه‌رو هستند. اول اینکه ونزوئلا از ارتش و قوای نظامی قدرتمندی برخوردار است و هرگونه تنش‌آفرینی علیه این کشور می‌تواند هزینه‌های سنگینی برای ترامپیست‌ها و کلیت حکومت آمریکا به دنبال داشته باشد. ارتش ونزوئلا به مجموعه‌ای متنوع از تسلیحات مجهز است....