رژه نظامی بزرگ چین در میدان تیان‌آن‌من پکن به مناسبت هشتادمین سالگرد پایان جنگ مقاومت چین در برابر ژاپن، نه تنها نمایشی از قدرت نظامی بی‌سابقه این کشور بوده، بلکه پیامی راهبردی در عرصه سیاست جهانی و دیپلماسی به شمار می‌رود. این رژه چهارمین مراسم بزرگ نظامی از زمان روی کار آمدن شی جین‌پینگ است که همزمان با تنش‌های فزاینده چین با ایالات متحده و دیگر قدرت‌های غربی برگزار شده است. با وجود مشکلات اقتصادی داخلی، ارتش چین طی سال‌های اخیر دچار جهش‌های مدرنیزاسیون شده و از تجهیزات پیشرفته‌ای در این رژه رونمایی شد که پیامی واضح به واشنگتن، توکیو، تایوان و همسایگان دریایی چین ارسال می‌کند...
 

اعزام گسترده ناوگان جنگی آمریکا به آب‌های کارائیب بار دیگر تنش‌ها میان ایالات متحده آمریکا و ونزوئلا را به اوج خود رسانده است. اگرچه واشنگتن می‌گوید هدف اصلی این حضور دریایی، مقابله با قاچاق مواد مخدر  از مبدا آمریکای جنوبی به ویژه خاک ونزوئلا است اما باید صف‌بندی بی‌سابقه نظامیان آمریکایی پشت دروازه‌های کاراکاس را بخشی از استراتژی بزرگتر برای تسلط بر منابع ونزوئلا، بی‌ثبات‌سازی، دخالت در امور داخلی و ایجاد خلا قدرت در این کشور آمریکای جنوبی دانست. 
واکنش ونزوئلا به تحرکات آمریکا
مقامات کاراکاس بارها آمریکا را به تلاش برای کودتا و اعمال تحریم‌ های ظالمانه متهم کرده اند از این رو رئیس جمهور این کشور تاکید کرده  در صورتی که نیروهای آمریکایی مستقر در سواحل کارائیب به ونزوئلا حمله کنند، طبق قانون اساسی آماده‌باش سراسری اعلام خواهد کرد.  گویا مادورو در پی آن است که از این فضای تنش برای جلب حمایت داخلی و تقویت جایگاه خود در سطح منطقه‌ای استفاده کند. هفته گذشته دولت او با ارسال نامه‌ای به کشورهای عضو سازمان ملل خواستار محکومیت عملیات آمریکا به‌عنوان اقدامی تحریک‌آمیز شد.همچنین وی  بیش از ۸ میلیون نفر از شهروندان ثبت‌نام‌شده در نیروهای مردمی ملی بولیواری را برای آماده‌باش دفاعی فراخواند که  این اقدامات نشان‌دهنده عزم کاراکاس برای مقابله با هرگونه تهدید خارجی است.
ترامپ و تلاش برای کنترل منابع استراتژیک ونزوئلا 
ترامپ پس از شکست راهبرد فشار حداکثری علیه کاراکاس و تحمیل یک رئیس‌جمهوری خود خوانده و دست‌نشانده در دوره نخست ریاست جمهوری خود در این کشور، تلاش کرد تا از طریق مذاکرات معامله‌گرایانه با دولت مادورو، تداوم دسترسی به منابع نفتی این کشور را تحت فشارهای داخلی تضمین کند؛ اما در حدود ۱۰ روز اخیر تیم ترامپ با تهدید نظامی، ونزوئلا را تحت فشار قرار داده است. تحریم‌های آمریکا و تلاش برای محدود کردن صادرات نفت ونزوئلا، لایه دیگری از این تقابل را تشکیل می‌دهد که تهدید به حمله نظامی در ادامه آنها قابل ارزیابی است.  با توجه به اینکه ونزوئلا دارای بزرگترین ذخایر نفتی اثبات شده در کره زمین و همچنین ذخایر قابل توجه طلا  و ظرفیت عظیم معدن‌کاری است، آنچه واشنگتن به دنبال آن است، مطیع کردن ونزوئلا است، همانطور که قبلا عراق، لیبی و سوریه را به این کار واداشت تا دسترسی خود را به نفت و ثروت معدنی تضمین کند و یک دولت دست نشانده به رهبری چهره‌های مخالف ایجاد کند. در این راستا ترامپ در روزهای اخیر به دنبال تعیین جوایز ویژه و میلیون دلاری برای اطلاعات منجر به دستگیری مقامات ونزوئلا بوده است همچنین  در پیام‌های فضای‌مجازی خود بارها از ادموندو گونزالس نامزد ریاست جمهوری سال ۲۰۲۴ حمایت کرده و آن را رئیس‌جمهور حقیقی ونزوئلا خوانده است. 
پیامدهای تنش در منطقه آمریکای جنوبی
تحولات اخیر در دریای کارائیب، از نشانه‌های آشکار...